“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 13η Ιανουαρίου 2019

Κυριακή μετά τα Φώτα

(Εφεσίους, Δ΄ 7 - 13)

            Κυριακή μετά από την γιορτή των Αγίων Θεοφανείων σήμερα, που με την Χάρη τού Θεού αξιωθήκαμε να γιορτάσουμε πριν από μία εβδομάδα. Και η γιορτή αυτή αποδίδεται στον Θεό, δηλαδή κατακλείνεται αύριο.

            Το ιερό αποστολικό ανάγνωσμα που πριν από λίγο ακούσαμε, σχετίζεται άμεσα με τα κοσμοσωτήρια γεγονότα που γιορτάσαμε.

            Είναι παρμένο από την προς Εφεσίους επιστολή του Θείου Παύλου.

            Σ΄ αυτό, εκτός των άλλων, γίνεται λόγος και για την αλήθεια, ότι ο Κύριός μας κατέβηκε από τους ουρανούς, ήλθε στην γη, πραγμάτωσε το έργο της σωτηρίας μας και έπειτα ανήλθε και πάλι στους ουρανούς, χωρίς να απουσιάζει ποτέ από πουθενά, αλλά ως τέλειος Θεός να είναι και να βρίσκεται παντού αδιάστατα, συνεχώς.

            Αυτή η αλήθεια, αυτή η κατάβαση και η ανάβαση αποτελεί το κεφάλαιο τής σωτηρίας μας, αφού έγινε για μάς.

«Ὁ καταβάς, αὐτός ἐστίν καί ὁ ἀναβάς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τά πάντα…».

            Έτσι μάς διαβεβαιώνει ο Θείος Παύλος, πού είδε με τα μάτια του και άκουσε με τα αυτιά του Τον Σωτήρα τού κόσμου και δέχθηκε την πρόσκληση στο ιεραποστολικό έργο. Δηλαδή: Ο Θεάνθρωπος που κατέβηκε μέχρι και τον Άδη, αυτός είναι που ανέβηκε επάνω από όλους τους ουρανούς, για να γεμίσει έτσι με την παρουσία Του και τα χαρίσματα Του τα πάντα.

            Αυτό το γεγονός, αυτή την αλήθεια, όχι μόνο δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούμε, αλλά και να χρησιμοποιούμε ως πνευματικό κίνητρο για προσπάθειες πνευματικών αναβάσεων.

            Ο Εφραίμ ο Σύρος διδάσκει:  «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μέγας, που για μάς έγινε μικρός, ο Ακοίμητος που εκοιμήθει, ο Άμωμος που εβαπτίσθη, ο Ζων που απέθανε, ο Αγρός που έγινε κόκκος σίτου, ο Παντοδύναμος που περιεβλήθη την αδυναμία, η ευσπλαγχνική αγάπη, που συμπαραστέκεται στις θλίψεις όλων μας…».

            Και ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί:

«Κοίτα προς τα άνω και θα δεις Τον Χριστό μεσιτεύοντας για σένα. Κοίτα μπροστά σου και θα δεις τον Χριστό, ερχόμενο για σένα. Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, Αλήθεια και η Ζωή…».

Ο Κύριός μας μπορεί να βρίσκεται στους ουρανούς, αλλά συγχρόνως βρίσκεται κοντά μας. Ο ίδιος μάς βεβαίωσε πως θα είναι μαζί μας σε όλη μας την ζωή.

Αυτό μάς λέει, ότι μάς στηρίζει στις θλίψεις μας, μάς ευλογεί, μάς αγιάζει. Και το σπουδαιότερο, μάς παρέχει δωρεάν τα αναγκαία μέσα, προκειμένου να πετύχουμε, να κάνουμε δική μας την αιώνια πανευτυχία τής Θείας Βασιλείας.

Αν λάβουμε υπ΄ όψη ότι κατά την πατερική διδαχή «Εκκλησία είναι ο Χριστός που παρατείνεται στους αιώνες», τότε καταλαβαίνουμε, ότι «έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία», πάλι σύμφωνα με τούς αγίους πατέρες.

Η Εκκλησία μας είναι η ακένωτη δεξαμενή από την οποία αντλούμε τους θησαυρούς τής Θείας Χάρης.

Η δύναμη αυτής της Χάρης μάς ενεργοποιεί στην επίτευξη κάθε καλού έργου, στην τήρηση των θείων εντολών, σφυρηλατεί τούς αναγκαίους δεσμούς τής μεταξύ μας αγάπης και τής ενότητας. Με τέτοιο αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να δεχόμαστε το δώρο τής πίστεως και να αυξάνεται όλο και περισσότερο η πίστη μας. Και έτσι να κατορθώνουμε να πιστεύουμε ειλικρινά, καρδιακά, οντολογικά και να ομολογούμε την πίστα μας.

Αν δεν αγαπούμε, αν δεν έχουμε την μεταξύ μας ενότητα, δεν μπορούμε να πιστεύουμε σωστά και να ομολογούμε συνειδητά την πίστη μας.

«Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὀμολογήσωμεν» ότι δηλαδή πιστεύομε εις «Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον και αχώριστον», όπως ακούμε σε κάθε Θεία Λειτουργία.

Αυτό σημαίνει, ότι η αληθινή και όχι τυπική ομολογία τής πίστεώς μας, προϋποθέτει απαραίτητα και συνεπάγεται την μεταξύ μας αγάπη και ενότητα. Αυτή η μεταξύ μας αγάπη και ενότητα καλλιεργεί, αυξάνει και αξιοποιεί τέλεια, τα όποια χαρίσματα μάς χάρισε ο Δωρεοδότης Χριστός μας.

Αυτά ας κρατήσουμε ως κεντρικό μήνυμα τη σημερινής αποστολικής περικοπής, γιατί αφορούν όχι μόνο το επίγειο παρόν, αλλά κυρίως το αιώνιο μέλλον μας.

ΠΗΓΗ