Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως (Ματθ. α´ 1-25)
(23η Δεκεμβρίου 2012)
«Διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας... ἔφραξαν στόματα λεόντων,...
ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας,...ἐλιθάσθησαν, ...ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον».
Ἕνας ἀληθινὰ ἐξαιρετικὸς λόγος πρὸς τοὺς δικαίους καὶ γενναίους μάρτυρες τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα.
Ἂν οἱ πρὸ Χριστοῦ μὲ τὴν πίστη ποὺ εἶχαν κατόρθωσαν τόσο μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα, φαντάζεσθε τί μποροῦμε νὰ κατορθώσουμε ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος τῆς Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν ὁποία μποροῦμε νὰ ἀντλήσουμε χάρι καὶ εὐλογία.
Καὶ ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ μία περίοδο ὅπου τὰ πάντα κλονίζονται, ἰδανικὰ καὶ ἀρχὲς ἀμφισβητοῦνται, νομίζω ὅτι εἶναι καλὸ νὰ δοῦμε κάποιους ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῆς πίστεως.
1ον) Δίνει κουράγιο καὶ ἀντοχὴ στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας· μέσα ἀπὸ δυσκολίες ὅπου συναντοῦμε πολλὲς φορὲς πικραινόμαστε, χάνουμε τὸ θάρρος μας, παρηγορίες πουθενά. Τότε παραλύει ἡ ψυχή μας.
Τὴ στιγμὴ ἐκείνη ὅμως ἔρχεται ἡ πίστη νὰ μᾶς στηρίξει. Πιστεύω δὲν σημαίνει ὅτι παραδέχομαι μερικὲς ἀλήθειες τῆς θρησκείας, ὅτι ὑπάρχει Θεός, ψυχή. Αὐτὰ τὰ πιστεύει καὶ ὁ διάβολος. Πιστεύω θὰ πεῖ ἐμπιστεύομαι, παραδίδομαι ὁλόκληρος στὴν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ἀμφιβάλλω γιὰ τὴν προστασία του.
Ὅταν ὅλοι οἱ δρόμοι κλείνουν, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει πίστη περιμένει τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ Θεὸς θὰ δώσει τὴν λύση.
2ον) Δίνει νόημα στὴ ζωή μας. Ἡ πίστη εἶναι αὐτὴ ποὺ συνδέει τὴν θεωρία μὲ τὴν πράξη καὶ αὐτὸ βιώνεται μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Ὁ Χριστὸς γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους δὲν εἶναι ἕνας ἐπιπλέον σοφὸς καὶ καλὸς ἄνθρωπος ποὺ γεννήθηκε πρὶν ἀπὸ δύο καὶ πλέον χιλιετίες. Ἀλλὰ εἶναι ὁ παρὼν Θεὸς ποὺ προσφέρεται μέσα ἀπὸ τὰ Ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ πίστη σ’ αὐτὸν τὸν Θεὸ δίνει νόημα στὴ ζωή μας καὶ ὄχι ὅλες οἱ ξενόφερτες ἑορταστικὲς συνήθειες τῶν Χριστουγέννων ποὺ εἶναι Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό.
3ον) Φωτίζει τὴ ζωή μας. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει εἰλικρινῆ πίστη δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ βλέπει τὸν διπλανό του σὰν τὸν θεό του «ἐφόσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσατε». Αὐτὴ ἡ ἔμπρακτη ἀπόδειξη τῆς Ἀγάπης θὰ μᾶς ὁδηγήσει σ’ ἔργα γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Τὸ φῶς, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, θὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν ἀγῶνα, γιὰ νὰ ἀνακουφίσουμε τὸν ἀδύναμο καὶ νὰ στηρίξουμε τὸν κλονισμένο ἀδελφό μας. Μὲ σύμμαχο τὴν πίστη θὰ γίνουμε ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο τὸ φωτεινὸ ἀστέρι ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴ φάτνη τῆς Γεννήσεως.
4ον) Εἶναι ἡ βάση, γιὰ νὰ οἰκοδομήσουμε τὴν πνευματική μας ζωή. Εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς δίνει τὴ δύναμη νὰ παλέψουμε μὲ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ νὰ νικήσουμε τὸ ἀρωστημένο πολλὲς φορὲς ἐγώ μας. Νὰ θυσιαστοῦμε γιὰ τὴν Ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας θεμελιώθηκε πάνω στὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ, στὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν μαρτύρων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Χωρὶς πίστη τίποτα μεγάλο δὲν μπορεῖ νὰ γίνει.
καὶ 5ον) Τὸ μεγαλύτερο κατόρθωμα τῆς πίστης στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει τὴν ἁγία ζωή, τὴν ἀρετή, τὴν ἕνωσή του μὲ τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Σ’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μόνο μὲ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὶς συνήθειές μας, ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸν διάβολο, τὸ ἁμαρτωλὸ περιβάλλον, ὥστε ἡ ψυχὴ νὰ λυγίζει μπροστὰ σ’ αὐτα τὰ ἐμπόδια. Μόνο ἡ πίστη ὅμως μπορεῖ νὰ ἔχει τὴ δύναμη νὰ δώσει στὴν ψυχή μας τὸ κουράγιο νὰ παλέψει μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ μὲ τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ τὰ νικήσει.
Ἀδελφοί μου, εὔχομαι ἡ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων νὰ εἶναι μιὰ προσωπικὴ ἐπαφὴ καὶ ἀρχὴ τῆς πιστῆς σχέσεώς μας μὲ τὸν Χριστό, ποὺ θὰ κρατήσει αἰώνια, διότι αἰώνιος εἶναι καὶ ὁ Θεός μας. Ἀμήν.
π.Γ.Σ.
(23η Δεκεμβρίου 2012)
«Διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας... ἔφραξαν στόματα λεόντων,...
ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας,...ἐλιθάσθησαν, ...ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον».
Ἕνας ἀληθινὰ ἐξαιρετικὸς λόγος πρὸς τοὺς δικαίους καὶ γενναίους μάρτυρες τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα.
Ἂν οἱ πρὸ Χριστοῦ μὲ τὴν πίστη ποὺ εἶχαν κατόρθωσαν τόσο μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα, φαντάζεσθε τί μποροῦμε νὰ κατορθώσουμε ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος τῆς Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν ὁποία μποροῦμε νὰ ἀντλήσουμε χάρι καὶ εὐλογία.
Καὶ ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ μία περίοδο ὅπου τὰ πάντα κλονίζονται, ἰδανικὰ καὶ ἀρχὲς ἀμφισβητοῦνται, νομίζω ὅτι εἶναι καλὸ νὰ δοῦμε κάποιους ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῆς πίστεως.
1ον) Δίνει κουράγιο καὶ ἀντοχὴ στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας· μέσα ἀπὸ δυσκολίες ὅπου συναντοῦμε πολλὲς φορὲς πικραινόμαστε, χάνουμε τὸ θάρρος μας, παρηγορίες πουθενά. Τότε παραλύει ἡ ψυχή μας.
Τὴ στιγμὴ ἐκείνη ὅμως ἔρχεται ἡ πίστη νὰ μᾶς στηρίξει. Πιστεύω δὲν σημαίνει ὅτι παραδέχομαι μερικὲς ἀλήθειες τῆς θρησκείας, ὅτι ὑπάρχει Θεός, ψυχή. Αὐτὰ τὰ πιστεύει καὶ ὁ διάβολος. Πιστεύω θὰ πεῖ ἐμπιστεύομαι, παραδίδομαι ὁλόκληρος στὴν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ἀμφιβάλλω γιὰ τὴν προστασία του.
Ὅταν ὅλοι οἱ δρόμοι κλείνουν, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει πίστη περιμένει τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ Θεὸς θὰ δώσει τὴν λύση.
2ον) Δίνει νόημα στὴ ζωή μας. Ἡ πίστη εἶναι αὐτὴ ποὺ συνδέει τὴν θεωρία μὲ τὴν πράξη καὶ αὐτὸ βιώνεται μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Ὁ Χριστὸς γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους δὲν εἶναι ἕνας ἐπιπλέον σοφὸς καὶ καλὸς ἄνθρωπος ποὺ γεννήθηκε πρὶν ἀπὸ δύο καὶ πλέον χιλιετίες. Ἀλλὰ εἶναι ὁ παρὼν Θεὸς ποὺ προσφέρεται μέσα ἀπὸ τὰ Ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ πίστη σ’ αὐτὸν τὸν Θεὸ δίνει νόημα στὴ ζωή μας καὶ ὄχι ὅλες οἱ ξενόφερτες ἑορταστικὲς συνήθειες τῶν Χριστουγέννων ποὺ εἶναι Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό.
3ον) Φωτίζει τὴ ζωή μας. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει εἰλικρινῆ πίστη δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ βλέπει τὸν διπλανό του σὰν τὸν θεό του «ἐφόσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσατε». Αὐτὴ ἡ ἔμπρακτη ἀπόδειξη τῆς Ἀγάπης θὰ μᾶς ὁδηγήσει σ’ ἔργα γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Τὸ φῶς, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, θὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν ἀγῶνα, γιὰ νὰ ἀνακουφίσουμε τὸν ἀδύναμο καὶ νὰ στηρίξουμε τὸν κλονισμένο ἀδελφό μας. Μὲ σύμμαχο τὴν πίστη θὰ γίνουμε ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο τὸ φωτεινὸ ἀστέρι ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴ φάτνη τῆς Γεννήσεως.
4ον) Εἶναι ἡ βάση, γιὰ νὰ οἰκοδομήσουμε τὴν πνευματική μας ζωή. Εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς δίνει τὴ δύναμη νὰ παλέψουμε μὲ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ νὰ νικήσουμε τὸ ἀρωστημένο πολλὲς φορὲς ἐγώ μας. Νὰ θυσιαστοῦμε γιὰ τὴν Ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας θεμελιώθηκε πάνω στὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ, στὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν μαρτύρων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Χωρὶς πίστη τίποτα μεγάλο δὲν μπορεῖ νὰ γίνει.
καὶ 5ον) Τὸ μεγαλύτερο κατόρθωμα τῆς πίστης στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει τὴν ἁγία ζωή, τὴν ἀρετή, τὴν ἕνωσή του μὲ τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Σ’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μόνο μὲ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὶς συνήθειές μας, ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸν διάβολο, τὸ ἁμαρτωλὸ περιβάλλον, ὥστε ἡ ψυχὴ νὰ λυγίζει μπροστὰ σ’ αὐτα τὰ ἐμπόδια. Μόνο ἡ πίστη ὅμως μπορεῖ νὰ ἔχει τὴ δύναμη νὰ δώσει στὴν ψυχή μας τὸ κουράγιο νὰ παλέψει μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ μὲ τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ τὰ νικήσει.
Ἀδελφοί μου, εὔχομαι ἡ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων νὰ εἶναι μιὰ προσωπικὴ ἐπαφὴ καὶ ἀρχὴ τῆς πιστῆς σχέσεώς μας μὲ τὸν Χριστό, ποὺ θὰ κρατήσει αἰώνια, διότι αἰώνιος εἶναι καὶ ὁ Θεός μας. Ἀμήν.
π.Γ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου