ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
27 Δεκεμβρίου 1998
Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀναφέρεται στή φυγή τοῦ Κυρίου στήν Αἴγυπτο, καθώς καί στή θανάτωση τῶν νηπίων ἀπό τόν Ἡρώδη.
Γιατί ὅμως ὁ ἄγγελος πληροφορεῖ τόν Ἰωσήφ «νά πάρει τό παιδί καί τήν μητέρα του καί νά φύγει στήν Αἴγυπτο»; Μέ ἀκρίβεια ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστής: «γιά νά ἐκπληρωθεῖ ὁ λόγος· κάλεσα τόν γιό μου ἀπό τήν Αἴγυπτο». Βλέπουμε ὅμως καί προμηνύματα ἀγαθῶν ἐλπίδων στήν Οἰκουμένη μ᾿ αὐτή τή φυγή τοῦ Κυρίου, σχολιάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυστόστομος. Καί συνεχίζει: Ἡ Βαβυλώνα καί ἡ Αἴγυπτος περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο μέρος τῆς γῆς κατακαίγονταν ἀπό τή φωτιά τῆς ἀσέβειας. Γιά νά δείξει λοιπόν ὅτι θά τίς διορθώσει καί τίς δύο καί θά τίς κάνει καλύτερες, στέλνει στή Βαβυλῶνα τούς μάγους καί στήν Αἴγυπτο πηγαίνει ὁ ἴδιος μέ τή μητέρα Του.
Ἄν κάποιος γνωρίζει τήν παλιά ἐκείνη Αἴγυπτο, τήν θεομάχο καί μανιασμένη, πού ἦταν δούλη στίς γάτες, πού φοβόταν κι ἔτρεμε τά κρεμμύδια, αὐτός θά καταλάβει καλά τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι αὐτοί πού εἶχαν πέσει στό παρελθόν σέ τέτοια μανία, τώρα φιλοσοφοῦν γιά τόν οὐρανό καί τήν οὐράνια πραγματικότητα, περιφρονώντας ὅλα αὐτά τά δαιμονικά προγονικά ἔθιμα, μή δίνοντας καθόλου σημασία σ᾿ αὐτούς πού ἀκόμα τά λένε. Διδάχτηκαν ἀπ᾿ τά ἴδια πράγματα ὅτι οἱ δικές τους δοξασίες ἦταν προλήψεις καί δεισιδαιμονίες πού τούς κρατοῦσαν δέσμιους καί ἦταν ἐπινοήσεις ἀπό «μεθυσμένες γριοῦλες», ὅπως λέει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐνῶ ἡ ἀληθινή φιλοσοφία πού εἶναι ἄξια τῶν οὐρανῶν εἶναι αὐτή πού κήρυξαν οἱ ψαράδες, οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ.
Κι ἔτσι μένουν ἔρημα τά μαντεῖα στήν Αἴγυπτο, ἄχρηστα τά σκόρδα καί τά πέταλα πού κρεμοῦσαν πάνω τους καί στίς πόρτες καί ἀδιάφορες οἱ γάτες, ἐνῶ γεμίζει ἡ Αἰγυπτιακή ἔρημος ἀπό ἀσκητές μοναχούς πού ἀπαρνήθηκαν καί δώρησαν τά ὑπάρχοντά τους, νεκρώθηκαν γιά τόν κόσμο καί πού προχωροῦν ἀκόμη περισσότερο. Χρησιμοποιοῦν τή σωματική τους ἐργασία γιά τή διατροφή τῶν πεινασμένων, τήν ἀνάπαυσή τους τή θυσιάζουν γιά τήν περιποίηση τῶν πονεμένων, τόν ὕπνο τους γιά τήν προσευχή ὑπέρ τοῦ κόσμου.
Νά πῶς ἡ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ ἐπηρέασε καί μεταμόρφωσε τίς ζωές αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά ἀναδειχθοῦν ἅγιοι μεγάλοι, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος, οἱ Ὅσιοι Παῦλος, Ποιμένας, Ἀμμωνᾶς καί τόσοι ἄλλοι πού λαμπρύνουν τό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τήν ἐνάρετη ζωή τους καί τίς ἅγιες πρεσβεῖές τους.
Σήμερα ὅμως, δύο χιλιάδες χρόνια μετά τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, «ἐψύγη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Σήμερα πιστεύουμε στό ρόδι πού θά σπάσουμε γιά καλή χρονιά, στό πέταλο ἤ τό σκόρδο πού θά κρεμάσουμε στήν πόρτα, στά λεγόμενα τῆς χαρτορίχτρας ἤ τῆς καφετζοῦς, κανονίζουμε τή ζωή μας μέ τούς ἀστρολόγους, τρέχουμε στά μέντιουμ καί τούς φωτισμένους καί ξεχάσαμε τό Χριστό.
Μιά νέα Αἴγυπτος ἔχει ἀνατείλει μέσα στή σύγχρονη κοινωνία μας καί ἡ μαγεία, ἡ δεισιδαιμονία καί οἱ προλήψεις βασιλεύουν στήν προοδευμένη ἐποχή μας. Μία γενική πνευματική ὀπισθοδρόμηση γίνεται συνεχῶς πιό φανερή, ὅσο περισσότερο ἐξελισσόμαστε τεχνολογικά. Ἡ πνευματική Αἴγυπτος εἶναι ἐδῶ. Καί εὔλογα ξεπηδᾶ τό ἐρώτημα: Χρειάζεται μία νέα πορεία τοῦ Χριστοῦ γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει;
Ὄχι, ἀδελφοί μου. Ὁ Χριστός ἔχει ἔρθει καί εἶναι συνέχεια δίπλα μας. Ἐμεῖς δέν τόν ἀφήνουμε νά μᾶς βοηθήσει. Αὐτό πού χρειάζεται εἶναι ἡ δική μας φυγή ἀπ᾿ αὐτή τή σύγχρονη Αἴγυπτο τῶν παθῶν καί τῶν δεσμευτικῶν προλήψεων, ἡ δική μας ἔξοδος πρός τήν ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ καθένας μας πρέπει νά ἀποφασίσει ὅτι θά ἀφήσει τόν Χριστό νά μπεῖ στή ζωή του. Τόν Χριστό πού «ἔστηκε ἔξω τῆς θύρας τῆς ψυχῆς μας καί κρούει» χρόνια ἴσως, χωρίς νά Τοῦ ἀνοίγουμε.
Ἄς ἀνοίξουμε, Χριστιανοί μου, τήν ψυχή μας στόν Χριστό. Ἄς ὁδηγήσουμε τή ζωή μας πρός Αὐτόν καί τότε θά ἀναλάβει Αὐτός τό τιμόνι γιά νά μᾶς κατευθύνει μέσα ἀπό τήν πολυτάραχη θάλασσα αὐτῆς τῆς ζωῆς στό ἀκύμαντο λιμάνι τῆς Βασιλείας Του. ΑΜΗΝ.
27 Δεκεμβρίου 1998
Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀναφέρεται στή φυγή τοῦ Κυρίου στήν Αἴγυπτο, καθώς καί στή θανάτωση τῶν νηπίων ἀπό τόν Ἡρώδη.
Γιατί ὅμως ὁ ἄγγελος πληροφορεῖ τόν Ἰωσήφ «νά πάρει τό παιδί καί τήν μητέρα του καί νά φύγει στήν Αἴγυπτο»; Μέ ἀκρίβεια ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστής: «γιά νά ἐκπληρωθεῖ ὁ λόγος· κάλεσα τόν γιό μου ἀπό τήν Αἴγυπτο». Βλέπουμε ὅμως καί προμηνύματα ἀγαθῶν ἐλπίδων στήν Οἰκουμένη μ᾿ αὐτή τή φυγή τοῦ Κυρίου, σχολιάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυστόστομος. Καί συνεχίζει: Ἡ Βαβυλώνα καί ἡ Αἴγυπτος περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο μέρος τῆς γῆς κατακαίγονταν ἀπό τή φωτιά τῆς ἀσέβειας. Γιά νά δείξει λοιπόν ὅτι θά τίς διορθώσει καί τίς δύο καί θά τίς κάνει καλύτερες, στέλνει στή Βαβυλῶνα τούς μάγους καί στήν Αἴγυπτο πηγαίνει ὁ ἴδιος μέ τή μητέρα Του.
Ἄν κάποιος γνωρίζει τήν παλιά ἐκείνη Αἴγυπτο, τήν θεομάχο καί μανιασμένη, πού ἦταν δούλη στίς γάτες, πού φοβόταν κι ἔτρεμε τά κρεμμύδια, αὐτός θά καταλάβει καλά τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι αὐτοί πού εἶχαν πέσει στό παρελθόν σέ τέτοια μανία, τώρα φιλοσοφοῦν γιά τόν οὐρανό καί τήν οὐράνια πραγματικότητα, περιφρονώντας ὅλα αὐτά τά δαιμονικά προγονικά ἔθιμα, μή δίνοντας καθόλου σημασία σ᾿ αὐτούς πού ἀκόμα τά λένε. Διδάχτηκαν ἀπ᾿ τά ἴδια πράγματα ὅτι οἱ δικές τους δοξασίες ἦταν προλήψεις καί δεισιδαιμονίες πού τούς κρατοῦσαν δέσμιους καί ἦταν ἐπινοήσεις ἀπό «μεθυσμένες γριοῦλες», ὅπως λέει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐνῶ ἡ ἀληθινή φιλοσοφία πού εἶναι ἄξια τῶν οὐρανῶν εἶναι αὐτή πού κήρυξαν οἱ ψαράδες, οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ.
Κι ἔτσι μένουν ἔρημα τά μαντεῖα στήν Αἴγυπτο, ἄχρηστα τά σκόρδα καί τά πέταλα πού κρεμοῦσαν πάνω τους καί στίς πόρτες καί ἀδιάφορες οἱ γάτες, ἐνῶ γεμίζει ἡ Αἰγυπτιακή ἔρημος ἀπό ἀσκητές μοναχούς πού ἀπαρνήθηκαν καί δώρησαν τά ὑπάρχοντά τους, νεκρώθηκαν γιά τόν κόσμο καί πού προχωροῦν ἀκόμη περισσότερο. Χρησιμοποιοῦν τή σωματική τους ἐργασία γιά τή διατροφή τῶν πεινασμένων, τήν ἀνάπαυσή τους τή θυσιάζουν γιά τήν περιποίηση τῶν πονεμένων, τόν ὕπνο τους γιά τήν προσευχή ὑπέρ τοῦ κόσμου.
Νά πῶς ἡ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ ἐπηρέασε καί μεταμόρφωσε τίς ζωές αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά ἀναδειχθοῦν ἅγιοι μεγάλοι, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος, οἱ Ὅσιοι Παῦλος, Ποιμένας, Ἀμμωνᾶς καί τόσοι ἄλλοι πού λαμπρύνουν τό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τήν ἐνάρετη ζωή τους καί τίς ἅγιες πρεσβεῖές τους.
Σήμερα ὅμως, δύο χιλιάδες χρόνια μετά τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, «ἐψύγη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Σήμερα πιστεύουμε στό ρόδι πού θά σπάσουμε γιά καλή χρονιά, στό πέταλο ἤ τό σκόρδο πού θά κρεμάσουμε στήν πόρτα, στά λεγόμενα τῆς χαρτορίχτρας ἤ τῆς καφετζοῦς, κανονίζουμε τή ζωή μας μέ τούς ἀστρολόγους, τρέχουμε στά μέντιουμ καί τούς φωτισμένους καί ξεχάσαμε τό Χριστό.
Μιά νέα Αἴγυπτος ἔχει ἀνατείλει μέσα στή σύγχρονη κοινωνία μας καί ἡ μαγεία, ἡ δεισιδαιμονία καί οἱ προλήψεις βασιλεύουν στήν προοδευμένη ἐποχή μας. Μία γενική πνευματική ὀπισθοδρόμηση γίνεται συνεχῶς πιό φανερή, ὅσο περισσότερο ἐξελισσόμαστε τεχνολογικά. Ἡ πνευματική Αἴγυπτος εἶναι ἐδῶ. Καί εὔλογα ξεπηδᾶ τό ἐρώτημα: Χρειάζεται μία νέα πορεία τοῦ Χριστοῦ γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει;
Ὄχι, ἀδελφοί μου. Ὁ Χριστός ἔχει ἔρθει καί εἶναι συνέχεια δίπλα μας. Ἐμεῖς δέν τόν ἀφήνουμε νά μᾶς βοηθήσει. Αὐτό πού χρειάζεται εἶναι ἡ δική μας φυγή ἀπ᾿ αὐτή τή σύγχρονη Αἴγυπτο τῶν παθῶν καί τῶν δεσμευτικῶν προλήψεων, ἡ δική μας ἔξοδος πρός τήν ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ καθένας μας πρέπει νά ἀποφασίσει ὅτι θά ἀφήσει τόν Χριστό νά μπεῖ στή ζωή του. Τόν Χριστό πού «ἔστηκε ἔξω τῆς θύρας τῆς ψυχῆς μας καί κρούει» χρόνια ἴσως, χωρίς νά Τοῦ ἀνοίγουμε.
Ἄς ἀνοίξουμε, Χριστιανοί μου, τήν ψυχή μας στόν Χριστό. Ἄς ὁδηγήσουμε τή ζωή μας πρός Αὐτόν καί τότε θά ἀναλάβει Αὐτός τό τιμόνι γιά νά μᾶς κατευθύνει μέσα ἀπό τήν πολυτάραχη θάλασσα αὐτῆς τῆς ζωῆς στό ἀκύμαντο λιμάνι τῆς Βασιλείας Του. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου