(28-12-2003)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
Τό κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Σωτήρα μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, φωτίζει ὅλη αὐτή τήν περίοδο τοῦ Δωδεκαημέρου πού διανύουμε. Καί εἶναι πολύ σημαντικό γιά ὅλους μας νά ζοῦμε τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας. Μέσα σ' αὐτήν τήν προοπτική κινεῖται τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρός τούς Γαλάτες:
«Πρέπει νά ξέρετε, ἀδελφοί μου, πώς τό Εὐαγγέλιο πού σᾶς κήρυξα ἐγώ δέν προέρχεται ἀπό ἄνθρωπο. Γιατί κι ἐγώ οὔτε τό παρέλαβα, οὔτε τό διδάχθηκα ἀπό ἄνθρωπο, ἀλλά μοῦ τό ἀποκάλυψε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ἀσφαλῶς, ἔχετε ἀκούσει γιά τήν διαγωγή μου ὅσον καιρό ἀνῆκα στήν Ἰουδαϊκή Θρησκεία, ὅτι κατεδίωκα μέ πάθος τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καί προσπαθοῦσα νά τήν ἐξαφανίσω. Καί πρόκοβα στόν Ἰουδαϊσμό πιό πολύ ἀπό πολλούς συνομηλίκους συμπατριῶτες μου, γιατί εἶχα μεγαλύτερο ζῆλο γιά τίς προγονικές μου παραδόσεις.
Ὁ Θεός ὅμως μέ εἶχε ξεχωρίσει ἀπό τήν κοιλιά τῆς μάνας μου καί ἡ χάρη Του μέ εἶχε καλέσει νά Τόν ὑπηρετήσω. Ὅταν, λοιπόν, εὐδόκησε νά μοῦ ἀποκαλύψη τόν Υἱό Του, γιά νά φέρω στούς ἐθνικούς τό χαρμόσυνο μήνυμα γι' Αὐτόν, δέν στηρίχθηκα σ' ἀνθρώπινες δυνάμες, οὔτε ἀνέβηκα στά Ἱεροσόλυμα νά δῶ ἐκείνους πού ἦταν Ἀπόστολοι πρίν ἀπό μένα, ἀλλά ἔφυγα στήν Ἀραβία καί ὕστερα ξαναγύρισα στή Δαμασκό.
Ἔπειτα, μετά ἀπό τρία χρόνια, ἀνέβηκα στά Ἱεροσόλυμα νά γνωρίσω ἀπό κοντά τόν Πέτρο, κι ἔμεινα κοντά του δεκαπέντε μέρες. Ἄλλον Ἀπόστολο δέν εἶδα, παρά τόν Ἰάκωβο, τόν ἀδελφό τοῦ Κυρίου».
Τό Εὐαγγέλιο δέν προέρχεται ἀπό ἄνθρωπο, ἀλλά εἶναι ἀποκάλυψη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι πολύ σημαντική αὐτή ἡ φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Τό Εὐαγγέλιο πού μᾶς παρέδωσαν οἱ Ἀπόστολοι δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, φιλοσοφική ἀναζήτηση ἤ μεταφυσικός στοχασμός. Τό Εὐαγγέλιο δέν εἶναι ἀνακάλυψη ἀνθρώπου, ἀλλά ἀποκάλυψη Θεοῦ. Μᾶς δόθηκε «δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Καί ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γράφει ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός «Αὐτός ἐστι τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ἡμῶν».
Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ καλή εἴδηση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ἡ διδασκαλία Του. Ὁ Ἄγιος Ἀμβρόσιος τό ὀνομάζει «πέλαγος, μέσα στό ὁποῖο βρίσκεται τό σύνολο τῶν χαρισμάτων καί θάλασσα τῶν πνευματικῶν μυστηρίων, μέσα στήν ὁποία πλέει ὁ μυστικός ΙΧΘΥΣ», κατά τήν ἀρχαία ἀκροστιχίδα: Ἰησοῦς Χριστός Θεοῦ Υἱός Σωτήρ.
Γι' αὐτό καί στή λατρεία μας κατέχει κεντρική θέση. Βρίσκεται πάντοτε ὡς βιβλίο πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα, ὅπως ὁ Κύριος στόν ἐπουράνιο θρόνο Του, καί ἀπ' αὐτό μᾶς μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἀκούγοντας τό Εὐαγγέλιο, μᾶς ἀποκαλύπτεται «γνῶσις σωτηρίας» καί «ρήματα πνεύματος καί ζωῆς», λόγια, δηλαδή, γεμάτα πνεῦμα καί ζωή, ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριόας μας.
Ἀκριβῶς γι' αὐτό τόν λόγο οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ διατυμπανίζουν ὅτι «ξεπεράστηκε τό Εὐαγγέλιο». Ὅτι δέν ἀφορᾶ τούς πολιτισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας, ὅτι πέρασε ἡ ἐποχή του, καί προσπαθοῦν νά μᾶς παρασύρουν στό δικό τους εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο βέβαια εἶναι κατασκεύασμα ἀνθρώπων. Ξεχνοῦν, ὅμως, ὅτι τό Εὐαγγέλιο εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί «τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος».
Ἀδελφοί μου! Τό Εὐαγγέλιο εἶναι κανόνας ζωῆς γιά τούς Χριστιανούς. Ἕνας καινούργιος τρόπος ζωῆς. Ὁ Κύριος μᾶς ἐξαγγέλλει τό μήνυμα τῆς σωτηρίας, μᾶς δίνει τή χάρη τῆς ἀφέσεως καί στή συνέχεια μᾶς περιμένει νά ἀνταποκριθοῦμε καί νά ζήσουμε τήν εὐαγγελική ζωή.
Ὁ Θεός σαρκώνεται καί γίνεται τό ζωντανό Εὐαγγέλιο, γίνεται ἡ ζωή μας. Τό φῶς τῆς Βηθλεέμ φωτίζει τό δρόμο τοῦ Χριστιανοῦ πού δίνει τή θέλησή του στό Χριστό, γιά νά ἀλλάξη τήν μέχρι τώρα ζωή του, νά τόν ἑξαγιάση καί νά τόν ὁδηγήση στήν ὀρθή, καρδιακή, ἐφαρμοσμένη πίστη.
Ἀκολουθῶ τό Εὐαγγέλιο σημαίνει ὅτι ἀποφασίζω νά τηρήσω ὅσα λέει. Δέν τά ἀκούω μόνο, ἀλλά καί τά τηρῶ. Ἄς βάλουμε ἀρχή, σήμερα κιόλας, γνωριμίας καί τηρήσεως τοῦ Εὐαγγελίου. Διότι «χωρίς τό Εὐαγγέλιο δέν γνωρίζουμε τίποτε καί δέν βλέπουμε τίποτε, παρά σκοτάδι». Ἄς ἔχουμε ὁδηγό, ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς, στήν πορεία τῆς ζωῆς μας τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, γιά νά φθάσουμε τό φῶς τῆς Βηθλεέμ καί τῆς Ἀναστάσεως. ΑΜΗΝ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
Τό κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Σωτήρα μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, φωτίζει ὅλη αὐτή τήν περίοδο τοῦ Δωδεκαημέρου πού διανύουμε. Καί εἶναι πολύ σημαντικό γιά ὅλους μας νά ζοῦμε τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας. Μέσα σ' αὐτήν τήν προοπτική κινεῖται τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρός τούς Γαλάτες:
«Πρέπει νά ξέρετε, ἀδελφοί μου, πώς τό Εὐαγγέλιο πού σᾶς κήρυξα ἐγώ δέν προέρχεται ἀπό ἄνθρωπο. Γιατί κι ἐγώ οὔτε τό παρέλαβα, οὔτε τό διδάχθηκα ἀπό ἄνθρωπο, ἀλλά μοῦ τό ἀποκάλυψε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ἀσφαλῶς, ἔχετε ἀκούσει γιά τήν διαγωγή μου ὅσον καιρό ἀνῆκα στήν Ἰουδαϊκή Θρησκεία, ὅτι κατεδίωκα μέ πάθος τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καί προσπαθοῦσα νά τήν ἐξαφανίσω. Καί πρόκοβα στόν Ἰουδαϊσμό πιό πολύ ἀπό πολλούς συνομηλίκους συμπατριῶτες μου, γιατί εἶχα μεγαλύτερο ζῆλο γιά τίς προγονικές μου παραδόσεις.
Ὁ Θεός ὅμως μέ εἶχε ξεχωρίσει ἀπό τήν κοιλιά τῆς μάνας μου καί ἡ χάρη Του μέ εἶχε καλέσει νά Τόν ὑπηρετήσω. Ὅταν, λοιπόν, εὐδόκησε νά μοῦ ἀποκαλύψη τόν Υἱό Του, γιά νά φέρω στούς ἐθνικούς τό χαρμόσυνο μήνυμα γι' Αὐτόν, δέν στηρίχθηκα σ' ἀνθρώπινες δυνάμες, οὔτε ἀνέβηκα στά Ἱεροσόλυμα νά δῶ ἐκείνους πού ἦταν Ἀπόστολοι πρίν ἀπό μένα, ἀλλά ἔφυγα στήν Ἀραβία καί ὕστερα ξαναγύρισα στή Δαμασκό.
Ἔπειτα, μετά ἀπό τρία χρόνια, ἀνέβηκα στά Ἱεροσόλυμα νά γνωρίσω ἀπό κοντά τόν Πέτρο, κι ἔμεινα κοντά του δεκαπέντε μέρες. Ἄλλον Ἀπόστολο δέν εἶδα, παρά τόν Ἰάκωβο, τόν ἀδελφό τοῦ Κυρίου».
Τό Εὐαγγέλιο δέν προέρχεται ἀπό ἄνθρωπο, ἀλλά εἶναι ἀποκάλυψη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι πολύ σημαντική αὐτή ἡ φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Τό Εὐαγγέλιο πού μᾶς παρέδωσαν οἱ Ἀπόστολοι δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, φιλοσοφική ἀναζήτηση ἤ μεταφυσικός στοχασμός. Τό Εὐαγγέλιο δέν εἶναι ἀνακάλυψη ἀνθρώπου, ἀλλά ἀποκάλυψη Θεοῦ. Μᾶς δόθηκε «δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Καί ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γράφει ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός «Αὐτός ἐστι τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ἡμῶν».
Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ καλή εἴδηση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί ἡ διδασκαλία Του. Ὁ Ἄγιος Ἀμβρόσιος τό ὀνομάζει «πέλαγος, μέσα στό ὁποῖο βρίσκεται τό σύνολο τῶν χαρισμάτων καί θάλασσα τῶν πνευματικῶν μυστηρίων, μέσα στήν ὁποία πλέει ὁ μυστικός ΙΧΘΥΣ», κατά τήν ἀρχαία ἀκροστιχίδα: Ἰησοῦς Χριστός Θεοῦ Υἱός Σωτήρ.
Γι' αὐτό καί στή λατρεία μας κατέχει κεντρική θέση. Βρίσκεται πάντοτε ὡς βιβλίο πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα, ὅπως ὁ Κύριος στόν ἐπουράνιο θρόνο Του, καί ἀπ' αὐτό μᾶς μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἀκούγοντας τό Εὐαγγέλιο, μᾶς ἀποκαλύπτεται «γνῶσις σωτηρίας» καί «ρήματα πνεύματος καί ζωῆς», λόγια, δηλαδή, γεμάτα πνεῦμα καί ζωή, ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριόας μας.
Ἀκριβῶς γι' αὐτό τόν λόγο οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ διατυμπανίζουν ὅτι «ξεπεράστηκε τό Εὐαγγέλιο». Ὅτι δέν ἀφορᾶ τούς πολιτισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας, ὅτι πέρασε ἡ ἐποχή του, καί προσπαθοῦν νά μᾶς παρασύρουν στό δικό τους εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο βέβαια εἶναι κατασκεύασμα ἀνθρώπων. Ξεχνοῦν, ὅμως, ὅτι τό Εὐαγγέλιο εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί «τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος».
Ἀδελφοί μου! Τό Εὐαγγέλιο εἶναι κανόνας ζωῆς γιά τούς Χριστιανούς. Ἕνας καινούργιος τρόπος ζωῆς. Ὁ Κύριος μᾶς ἐξαγγέλλει τό μήνυμα τῆς σωτηρίας, μᾶς δίνει τή χάρη τῆς ἀφέσεως καί στή συνέχεια μᾶς περιμένει νά ἀνταποκριθοῦμε καί νά ζήσουμε τήν εὐαγγελική ζωή.
Ὁ Θεός σαρκώνεται καί γίνεται τό ζωντανό Εὐαγγέλιο, γίνεται ἡ ζωή μας. Τό φῶς τῆς Βηθλεέμ φωτίζει τό δρόμο τοῦ Χριστιανοῦ πού δίνει τή θέλησή του στό Χριστό, γιά νά ἀλλάξη τήν μέχρι τώρα ζωή του, νά τόν ἑξαγιάση καί νά τόν ὁδηγήση στήν ὀρθή, καρδιακή, ἐφαρμοσμένη πίστη.
Ἀκολουθῶ τό Εὐαγγέλιο σημαίνει ὅτι ἀποφασίζω νά τηρήσω ὅσα λέει. Δέν τά ἀκούω μόνο, ἀλλά καί τά τηρῶ. Ἄς βάλουμε ἀρχή, σήμερα κιόλας, γνωριμίας καί τηρήσεως τοῦ Εὐαγγελίου. Διότι «χωρίς τό Εὐαγγέλιο δέν γνωρίζουμε τίποτε καί δέν βλέπουμε τίποτε, παρά σκοτάδι». Ἄς ἔχουμε ὁδηγό, ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς, στήν πορεία τῆς ζωῆς μας τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, γιά νά φθάσουμε τό φῶς τῆς Βηθλεέμ καί τῆς Ἀναστάσεως. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου