ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
(29-12-2013)
«Ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται». (Ματθ. β΄, 23)
Κάποια γεγονότα, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, τά ὁποῖα συνέβησαν καί συμβαίνουν στόν κόσμο ἀναγνωρίζονται, εἴτε ὡς φυσικά, εἴτε ὡς ὑπερφυσικά, ἀνάλογα μέ τήν φύση τους καί τήν ἐνέργειά τους.
Τέτοιο ὑπερφυσικό γεγονός συνέβη καί μέ τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου καί αὐτό εἶναι ἡ ἐμφάνιση ἑνός παράξενου ἄστρου ἀπό τήν Ἀνατολή. Αὐτό δέν ἦταν ἕνα συνηθισμένο φυσικό γεγονός, ἀλλά τό Εὐαγγέλιο μᾶς λέγει πώς ἡ ἐμφάνισή του καί ἡ πορεία του ἦταν ἔξω ἀπό τήν φυσική τάξη. Κάποιοι Μάγοι ἀπό τήν Ἀνατολή, οἱ ὁποῖοι ἦταν οἱ σοφοί τῆς πατρίδας τους καί ἐπιστήμονες ἀστρονόμοι, ὄχι ἀστρολόγοι, διότι ἡ ἀστρονομία εἶναι ἐπιστήμη καί ἀσχολεῖται μέ τήν φύση τῶν ἄστρων, τήν προέλευσή τους, τήν πορεία τους καί ὅ,τι ἄλλο σχετικό μέ αὐτά, παρατήρησαν αὐτό τό παράξενο ἄστρο καί θυμήθηκαν κάποια ἀρχαία προφητεία τοῦ Βαλαάμ. Ὁ Βαλαάμ δέν ἦταν Ἰσραηλίτης καί Προφήτης, ἀλλά ἀλλοεθνής καί μάντης. Ὅταν σ᾿ ἕνα πόλεμο οἱ Ἰσραηλίτες μέ τόν βασιλιά τῶν Μωαβιτῶν Βαλάκ ἀνέβαιναν ἀπό τήν Αἴγυπτο στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ἐκεῖνος -ὁ Βαλάκ- εἶπε στόν Βαλαάμ νά καταραστῆ τούς Ἰσραηλίτες. Ἀλλά ὁ Βαλαάμ, ὄχι μόνο δέν καταράστηκε τούς Ἰσραηλίτες, ἀλλά τούς εὐλόγησε μέ τήν προφητεία πώς «θά ἀνατείλη ἕνα ἄστρο ἀπό τήν γενεά τοῦ Ἰακώβ καί θά γεννηθῆ ἕνας ἄνθρωπος ἀπό τούς Ἰσραηλίτες». Αὐτή τήν προφητεία θυμήθηκαν οἱ Μάγοι, καθώς εἶδαν τό ἀσυνήθιστο ἄστρο.
Ξεκινώντας, ὅμως, νά πᾶνε πρός προσκύνηση τοῦ Θείου Βρέφους, ἀναστάτωσαν τήν περιοχή ὅλη, ἀναζητώντας ποῦ γεννήθηκε ὁ βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων. Ὁ Ἡρώδης, καθώς ἦταν καχύποπτος καί μάλιστα εἶχε ἐπιδοθῆ σέ σωρεία ἐγκλημάτων, διότι φοβόταν μή χάση τήν ἐξουσία του, ἀφοῦ ἐξακρίβωσε ἀπό τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους ποῦ γεννήθηκε τό Θεῖο Βρέφος, εἶπε στούς Μάγους νά γυρίσουν καί νά τόν πληροφορήσουν ποῦ ἀκριβῶς γεννήθηκε, ὥστε νά πάη νά προσκυνήση καί ὁ ἴδιος. Ἀλλά δέν ἦταν αὐτός ὁ σκοπός του, παρά μόνο ἤθελε νά φονεύση τόν Νεογέννητο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Στήν συνέχεια, ἀφοῦ οἱ Μάγοι ἀνεχώρησαν «δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ», διότι ἔτσι τούς παρήγγειλε ὁ Ἄγγελος Κυρίου, «ἐθυμώθη λίαν» ὁ Ἡρώδης καί διέταξε νά σκοτώσουν ὅλα τά βρέφη ἀπό δύο ἐτῶν καί κάτω. Τότε ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ Ἱερεμία: «Φωνή ἀκούσθηκε στήν Ραμᾶ, θρῆνος καί κλάμα καί μεγάλος ὀδυρμός. Ἡ Ραχήλ κλαίει τά παιδιά της ἀπαρηγόρητα, διότι δέν ὑπάρχουν πιά». Γιά νά καταλάβουμε τήν προφητεία, θά σημειώσουμε ἐδῶ πώς ἡ Ραμά ἦταν τόπος τῆς Παλαιστίνης καί δόθηκε κλῆρος, δηλαδή, κληροδότημα στήν φυλή τοῦ Βενιαμίν, πού ἦταν τό τελευταῖο παιδί τοῦ Πατριάρχη Ἰακώβ ἀπό τήν Ραχήλ. Γι᾿ αὐτό καί δέν λέγει πώς οἱ μητέρες ἔκλαιγαν γιά τά παιδιά τους, ἀλλά ἀναφέρει τήν μητέρα τοῦ γενάρχη τῆς φυλῆς τοῦ τόπου ἐκείνου. Ἡ κάθε προφητεία καί κάθε λόγος καί πράξη στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι προφητικός τύπος ὅσων θά γίνονταν στό μέλλον τότε πού θά ἐρχόταν ὁ Μεσσίας.
Ἀλλά ὁ Ἡρώδης πέθανε καί μάλιστα μέ φρικτό θάνατο· σκουλήκιασε ὅλο τό σῶμα του καί πέθανε μέσα σέ φρικτούς πόνους. Αὐτό εἶναι πού λέγει ὁ Ψαλμός: «Θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός καί οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι» (Ψαλμ. 33,22). Πραγματικά, μετά τόν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, ἀφοῦ ἔμαθε ὁ Ἰωσήφ πώς βασίλευε ὁ Ἀρχέλαος στήν Ἰουδαία, τό ἴδιο σκληρός σάν τόν πατέρα του, ἀναχώρησε γιά τήν Ναζαρέτ, μία ἄσημη πόλη ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Γι᾿ αὐτό εἴπαμε στήν ἀρχή ὅτι «Ναζωραῖος κληθήσεται». Αὐτή ἦταν μιά περιφρονητική προσφώνηση γιά τόν Κύριο ἐκ μέρους τῆς ἐλίτ ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Ἀλλά ἡ δική μας διάθεση, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, ἄς εἶναι σάν τήν διάθεση καί ἀγαθή προαίρεση, τόσο τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος, ὁ ὁποῖος προστάτευσε τήν Παναγία καί τόν Κύριό μας, ὅσο καί ὅλων τῶν Ἁγίων στό διάβα τῶν αἰώνων, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἄλλοι Μάγοι, προσκύνησαν τόν Κύριο καί ἔδωσαν τήν ζωή τους γιά Ἐκεῖνον. Ἄς τούς μοιάσουμε κι ἐμεῖς, ὥστε νά ἀποδειχθοῦμε ἀντάξιοί τους. ΑΜΗΝ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
(29-12-2013)
«Ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται». (Ματθ. β΄, 23)
Κάποια γεγονότα, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, τά ὁποῖα συνέβησαν καί συμβαίνουν στόν κόσμο ἀναγνωρίζονται, εἴτε ὡς φυσικά, εἴτε ὡς ὑπερφυσικά, ἀνάλογα μέ τήν φύση τους καί τήν ἐνέργειά τους.
Τέτοιο ὑπερφυσικό γεγονός συνέβη καί μέ τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου καί αὐτό εἶναι ἡ ἐμφάνιση ἑνός παράξενου ἄστρου ἀπό τήν Ἀνατολή. Αὐτό δέν ἦταν ἕνα συνηθισμένο φυσικό γεγονός, ἀλλά τό Εὐαγγέλιο μᾶς λέγει πώς ἡ ἐμφάνισή του καί ἡ πορεία του ἦταν ἔξω ἀπό τήν φυσική τάξη. Κάποιοι Μάγοι ἀπό τήν Ἀνατολή, οἱ ὁποῖοι ἦταν οἱ σοφοί τῆς πατρίδας τους καί ἐπιστήμονες ἀστρονόμοι, ὄχι ἀστρολόγοι, διότι ἡ ἀστρονομία εἶναι ἐπιστήμη καί ἀσχολεῖται μέ τήν φύση τῶν ἄστρων, τήν προέλευσή τους, τήν πορεία τους καί ὅ,τι ἄλλο σχετικό μέ αὐτά, παρατήρησαν αὐτό τό παράξενο ἄστρο καί θυμήθηκαν κάποια ἀρχαία προφητεία τοῦ Βαλαάμ. Ὁ Βαλαάμ δέν ἦταν Ἰσραηλίτης καί Προφήτης, ἀλλά ἀλλοεθνής καί μάντης. Ὅταν σ᾿ ἕνα πόλεμο οἱ Ἰσραηλίτες μέ τόν βασιλιά τῶν Μωαβιτῶν Βαλάκ ἀνέβαιναν ἀπό τήν Αἴγυπτο στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ἐκεῖνος -ὁ Βαλάκ- εἶπε στόν Βαλαάμ νά καταραστῆ τούς Ἰσραηλίτες. Ἀλλά ὁ Βαλαάμ, ὄχι μόνο δέν καταράστηκε τούς Ἰσραηλίτες, ἀλλά τούς εὐλόγησε μέ τήν προφητεία πώς «θά ἀνατείλη ἕνα ἄστρο ἀπό τήν γενεά τοῦ Ἰακώβ καί θά γεννηθῆ ἕνας ἄνθρωπος ἀπό τούς Ἰσραηλίτες». Αὐτή τήν προφητεία θυμήθηκαν οἱ Μάγοι, καθώς εἶδαν τό ἀσυνήθιστο ἄστρο.
Ξεκινώντας, ὅμως, νά πᾶνε πρός προσκύνηση τοῦ Θείου Βρέφους, ἀναστάτωσαν τήν περιοχή ὅλη, ἀναζητώντας ποῦ γεννήθηκε ὁ βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων. Ὁ Ἡρώδης, καθώς ἦταν καχύποπτος καί μάλιστα εἶχε ἐπιδοθῆ σέ σωρεία ἐγκλημάτων, διότι φοβόταν μή χάση τήν ἐξουσία του, ἀφοῦ ἐξακρίβωσε ἀπό τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους ποῦ γεννήθηκε τό Θεῖο Βρέφος, εἶπε στούς Μάγους νά γυρίσουν καί νά τόν πληροφορήσουν ποῦ ἀκριβῶς γεννήθηκε, ὥστε νά πάη νά προσκυνήση καί ὁ ἴδιος. Ἀλλά δέν ἦταν αὐτός ὁ σκοπός του, παρά μόνο ἤθελε νά φονεύση τόν Νεογέννητο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Στήν συνέχεια, ἀφοῦ οἱ Μάγοι ἀνεχώρησαν «δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ», διότι ἔτσι τούς παρήγγειλε ὁ Ἄγγελος Κυρίου, «ἐθυμώθη λίαν» ὁ Ἡρώδης καί διέταξε νά σκοτώσουν ὅλα τά βρέφη ἀπό δύο ἐτῶν καί κάτω. Τότε ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ Ἱερεμία: «Φωνή ἀκούσθηκε στήν Ραμᾶ, θρῆνος καί κλάμα καί μεγάλος ὀδυρμός. Ἡ Ραχήλ κλαίει τά παιδιά της ἀπαρηγόρητα, διότι δέν ὑπάρχουν πιά». Γιά νά καταλάβουμε τήν προφητεία, θά σημειώσουμε ἐδῶ πώς ἡ Ραμά ἦταν τόπος τῆς Παλαιστίνης καί δόθηκε κλῆρος, δηλαδή, κληροδότημα στήν φυλή τοῦ Βενιαμίν, πού ἦταν τό τελευταῖο παιδί τοῦ Πατριάρχη Ἰακώβ ἀπό τήν Ραχήλ. Γι᾿ αὐτό καί δέν λέγει πώς οἱ μητέρες ἔκλαιγαν γιά τά παιδιά τους, ἀλλά ἀναφέρει τήν μητέρα τοῦ γενάρχη τῆς φυλῆς τοῦ τόπου ἐκείνου. Ἡ κάθε προφητεία καί κάθε λόγος καί πράξη στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι προφητικός τύπος ὅσων θά γίνονταν στό μέλλον τότε πού θά ἐρχόταν ὁ Μεσσίας.
Ἀλλά ὁ Ἡρώδης πέθανε καί μάλιστα μέ φρικτό θάνατο· σκουλήκιασε ὅλο τό σῶμα του καί πέθανε μέσα σέ φρικτούς πόνους. Αὐτό εἶναι πού λέγει ὁ Ψαλμός: «Θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός καί οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι» (Ψαλμ. 33,22). Πραγματικά, μετά τόν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, ἀφοῦ ἔμαθε ὁ Ἰωσήφ πώς βασίλευε ὁ Ἀρχέλαος στήν Ἰουδαία, τό ἴδιο σκληρός σάν τόν πατέρα του, ἀναχώρησε γιά τήν Ναζαρέτ, μία ἄσημη πόλη ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Γι᾿ αὐτό εἴπαμε στήν ἀρχή ὅτι «Ναζωραῖος κληθήσεται». Αὐτή ἦταν μιά περιφρονητική προσφώνηση γιά τόν Κύριο ἐκ μέρους τῆς ἐλίτ ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Ἀλλά ἡ δική μας διάθεση, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, ἄς εἶναι σάν τήν διάθεση καί ἀγαθή προαίρεση, τόσο τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος, ὁ ὁποῖος προστάτευσε τήν Παναγία καί τόν Κύριό μας, ὅσο καί ὅλων τῶν Ἁγίων στό διάβα τῶν αἰώνων, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἄλλοι Μάγοι, προσκύνησαν τόν Κύριο καί ἔδωσαν τήν ζωή τους γιά Ἐκεῖνον. Ἄς τούς μοιάσουμε κι ἐμεῖς, ὥστε νά ἀποδειχθοῦμε ἀντάξιοί τους. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου