ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

23 Δεκεμβρίου 2001

Ἡ ση­με­ρι­νή Κυ­ρι­α­κή, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ὀ­νο­μά­ζε­ται ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α μας «Κυ­ρι­α­κή πρό τῆς Χρι­στοῦ Γεν­νή­σε­ως». Ἔρ­χε­ται ἡ με­γά­λη γι­ορ­τή τῶν Χρι­στου­γέν­νων καί ἡ Πε­ρι­κο­πή πού ἀ­κού­σα­με σή­με­ρα στό Ἱ­ε­ρό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο ἦ­ταν σχε­τι­κή μέ τήν γι­ορ­τή αὐ­τή.

Πολ­λά ὀ­νό­μα­τα ἀ­κού­σα­με σή­με­ρα στό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο. Γι­α­τί; Γι­α­τί τά ὀ­νό­μα­τα αὐ­τά πε­ρι­κλεί­ουν ὅ­λη τήν Πα­λαι­ά Δι­α­θή­κη. Καί ὅ­λη Πα­λαι­ά Δι­α­θή­κη κα­τα­λή­γει στόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό πού Τόν ἀ­κού­σα­με τε­λευ­ταῖ­ο στόν ση­με­ρι­νό κα­τά­λο­γο τῶν ὀ­νο­μά­των.

Ὅ­λη ἡ Πα­λαι­ά Δι­α­θή­κη προ­σεύ­χε­ται καί λέ­ει «Ἔ­λα, ἔ­λα, Μεσ­σί­α». Καί ἡ ση­με­ρι­νή εὐ­αγ­γε­λι­κή Πε­ρι­κο­πή, ἀ­πα­ντώ­ντας στήν γε­μά­τη λα­χτά­ρα προ­σευ­χή τῆς Πα­λαι­ᾶς Δι­α­θή­κης, λέ­ει ὅ­τι ἦρ­θε ὁ Μεσ­σί­ας, πού ἀ­νέ­με­ναν γε­νε­ές γε­νε­ῶν.

Σέ τρεῖς σει­ρές χω­ρί­ζει ὁ Εὐ­αγ­γε­λι­στής Ματ­θαῖ­ος τόν γε­νε­α­λο­γι­κό κα­τά­λο­γο τοῦ Χρι­στοῦ πού ἀ­κού­σα­με σή­με­ρα, μέ δε­κα­τέσ­σε­ρα ὀ­νό­μα­τα κά­θε σει­ρά. Καί κά­θε σει­ρά ἀ­ντι­στοι­χεῖ σέ μί­α ἐ­πο­χή τῆς ἰσ­ρα­η­λι­τι­κῆς ἱ­στο­ρί­ας. Ἡ πρώ­τη ἐ­πο­χή, ἀ­πό τόν Ἀ­βρα­άμ μέ­χρι τή βα­σι­λεί­α τοῦ Δαυ­ΐδ, ἦ­ταν ἡ πε­ρί­ο­δος τῶν Πα­τρι­αρ­χῶν καί τῶν Κρι­τῶν μέ δη­μο­κρα­τι­κό τό πο­λί­τευ­μα. Ἡ δεύ­τε­ρη ἐ­πο­χή, ἀ­πό τόν Δαυ­ΐδ μέ­χρι τήν αἰ­χμα­λω­σί­α στήν Βα­βυ­λώ­να, ἦ­ταν ἡ πε­ρί­ο­δος τῶν Βα­σι­λέ­ων. Καί ἡ τρί­τη ἐ­πο­χή, ἀ­πό τήν αἰ­χμα­λω­σί­α στήν Βα­βυ­λώ­να μέ­χρι τόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, ἦ­ταν ἀ­πο­λυ­ταρ­χι­κή πε­ρί­ο­δος, δου­λεί­α σέ ξέ­νους δι­κτά­το­ρες. Ἀλ­λά οὔ­τε τό δη­μο­κρα­τι­κό πο­λί­τευ­μα, οὔ­τε ἡ Βα­σι­λεί­α, οὔ­τε ἡ δι­κτα­το­ρί­α ἔ­σω­σαν τόν κό­σμο. Οἱ πο­λι­τι­κές κα­τα­στά­σεις, ἀ­δελ­φοί μου, δέν φέρ­νουν τήν σω­τη­ρί­α. Ἡ σω­τη­ρί­α ἦρ­θε μό­νο ἀ­πό τόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, γι᾿ αὐ­τό καί λέ­γε­ται Ι­Η­ΣΟΥΣ, πού ση­μαί­νει ΣΩ­ΤΗ­ΡΑΣ.

Ἀ­πό τί μᾶς ἔ­σω­σε ὁ Χρι­στός, ἀ­δελ­φοί μου; Μᾶς ἔ­σω­σε ἀ­πό τήν ἁ­μαρ­τί­α, τή φθο­ρά καί τό θά­να­το: Ἀ­πό τά ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα, δη­λα­δή, τοῦ προ­πα­το­ρι­κοῦ ἁ­μαρ­τή­μα­τος.

Ὁ βα­θύ­τε­ρος Λό­γος, γι­ά τόν ὁ­ποῖ­ο ὁ Υἱ­ός τοῦ Θε­οῦ ἔ­γι­νε Ἄν­θρω­πος ἦ­ταν γι­ά νά κά­νει τόν ἄν­θρω­πο Θε­ό!

Εἶ­ναι δυ­να­τόν ὁ ἄν­θρω­πος νά γί­νει Θε­ός; Εἶ­ναι, γι­α­τί ὁ Θε­ός ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος! Ἡ θέ­ω­ση, ἀ­δελ­φοί μου, ἡ ἕ­νω­ση δη­λα­δή τῆς φύ­σης μας μέ τήν θεί­α φύ­ση εἶ­ναι ὁ σκο­πός, γι­ά τόν ὁ­ποῖ­ο πλα­στή­κα­με, εἶ­ναι ὁ ὑ­ψη­λός προ­ο­ρι­σμός μας. Γι᾿ αὐ­τό σαρ­κώ­θη­κε ὁ Υἱ­ός τοῦ Θε­οῦ, γι᾿ αὐ­τό στήν θεί­α Του ὑ­πό­στα­ση προ­σέ­λα­βε καί ἕ­νω­σε μέ τήν θεί­α Του φύ­ση καί τήν ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση, γι­ά νά τήν θε­ρα­πεύ­σει, νά τήν ἁ­γι­ά­σει, νά τήν θε­ώ­σει.

Ποῦ ἔ­γι­νε αὐ­τό τό με­γά­λο θαῦ­μα, ἡ σάρ­κω­ση τοῦ Υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ, τό νά ἑ­νω­θεῖ δη­λα­δή ἡ θεί­α φύ­ση μέ τήν ἀν­θρώ­πι­νη;

Ἔ­γι­νε στήν κοι­λι­ά τῆς Παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας, τῆς Πα­να­γί­ας, γι­ά τήν ὁ­ποί­α μι­λοῦ­σε σή­με­ρα τό Ἱ­ε­ρό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο. Γι᾿ αὐ­τό καί ἡ Κοι­λί­α τῆς Πα­να­γί­ας λέ­γε­ται «ἐρ­γα­στή­ρι­ον ἑ­νώ­σε­ως τῶν δύ­ο φύ­σε­ων».

Καί ποῦ θά γί­νει ἡ δι­κή μας θέ­ω­ση, τό νά ἑ­νω­θεῖ δη­λα­δή ἡ ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση μας μέ τήν θεί­α; Θά γί­νει σ᾿ αὐ­τήν τήν με­γά­λη κοι­λι­ά, στήν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ, πού εἶ­ναι εἰ­κό­να τῆς Πα­να­γί­ας, γι­α­τί ὅ,τι λέ­γε­ται γι­ά τήν Πα­να­γί­α λέ­γε­ται καί γι­ά τήν Ἐκ­κλη­σί­α. Ἐ­δῶ στήν Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­δελ­φοί μου, μέ τήν χά­ρη τῶν Ἁ­γί­ων Μυ­στη­ρί­ων, κα­θα­ρί­ζε­ται ἡ φύ­ση μας ἀ­πό τόν ρύ­πο τῆς ἁ­μαρ­τί­ας καί ἑ­νώ­νε­ται μέ τήν θεί­α φύ­ση. Ἔ­τσι πε­τυ­χαί­νου­με τήν θέ­ω­ση μέ τόν συ­νε­χῆ ἀ­γῶ­να, ὅ­πως μᾶς τόν κα­θο­ρί­ζουν οἱ Ἅ­γι­οι Πα­τέ­ρες.

Ἀ­δελ­φοί μου! Ὁ Θε­ός ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος, γι­ά νά κά­νει ἐ­σέ­να καί μέ­να Θε­ό· Ὄ­χι βέ­βαι­α νά γί­νου­με στήν φύ­ση, στήν οὐ­σί­α θε­οί -αὐ­τό εἶ­ναι ἀ­δύ­να­τον- ἀλ­λά νά γί­νου­με θε­οί κα­τά Χά­ρη, χω­ρίς νά πά­ψου­με νά εἴ­μα­στε κα­τά φύ­ση ἄν­θρω­ποι, ὅ­πως ὁ Χρι­στός μας ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος, χω­ρίς νά πά­ψει νά εἶ­ναι Θε­ός κα­τά φύ­ση. Ἄς μή λη­σμο­νοῦ­με, ἀ­δελ­φοί, αὐ­τόν τόν ὑ­ψη­λό προ­ο­ρι­σμό μας, γι­ά τόν ὁ­ποῖ­ο εἴ­μα­στε πλα­σμέ­νοι. Καί γι­ά νά τόν πε­τύ­χου­με, ἄς εἴ­μα­στε πά­ντα στήν κοι­λι­ά τῆς Θε­ο­τό­κου Ἐκ­κλη­σί­ας, τῆς ἀ­χρά­ντου, τῆς ὑ­πε­ρευ­λο­γη­μέ­νης καί ἐν­δό­ξου εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων. ΚΑ­ΛΑ ΧΡΙ­ΣΤΟΥ­ΓΕΝ­ΝΑ.