Κυριακη Δ΄Λουκά
Οκτωβρίου 10, 2011
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΝΑΟΥΣΗΣ & ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΟΠΑΝΟΥ ΑΝΘΕΜΙΩΝ
Την παραβολή του σπορέα Θα ακούσουμε την Κυριακή αγαπητοί μου αδελφοί, από Το Ευαγγέλιο του Λουκά Βγήκε ένας σπορέας, για να σπείρει στο χωράφι του, και καθώς έσπερνε, άλλοι σπόροι έπεσαν στο δρόμο, άλλοι στις πέτρες, άλλοι ανάμεσα στα αγκάθια κι άλλοι σε γόνιμο έδαφος. Από την απλόχερη σποριά, μόνον οι σπόροι πού έπεσαν στο γόνιμο έδαφος φύτρωσαν και καρποφόρησαν.
Αγαπητοί μου, αυτή είναι ή παραβολή του σπορέως. Αλλά στις παραβολές , ό Κύριος άλλα λέει και άλλα εννοεί. .Ερωτούμε; Ποιος είναι ό γεωργός; Ποιος είναι ό σπόρος; Ποια είναι τά διάφορα εδάφη πού έπεσε ό σπόρος; Με συντομία Θα απαντήσουμε. ‘Ο γεωργός είναι ό ίδιος ο Χριστός, πού έσπειρε και εξακολουθεί να σπέρνη τον πολύτιμο σπόρο του. ‘Ο σπόρος του είναι ο λόγος του Θεού, ή διδασκαλία, το κήρυγμα Τα δε διάφορα μέρη όπου έπεσε ο σπόρος, είναι οι καρδιές των ανθρώπων,πού δεν είναι όμοιες μεταξύ τους.. Άλλες καρδιές είναι σκληρές σαν το δρόμο, πού όσο σπόρο και αν ρήξης, δεν πιάνει. Άλλες καρδιές είναι σαν Τα πετρώδη εδάφη.Οί άνθρωποι αυτοί έχουν καλή διάθεση, ακούνε με ευχαριστήσει το λόγο του Θεού αλλ’όταν παρουσιασθούν εμπόδια και πειρασμοί απ’ το διάβολο και Τα οργανά του,τότε όλος ο ενθουσιασμός των ανθρώπων αυτών μαραίνεται και σβήνει κί ο λόγος του Θεού κανένα αγαθό αποτέλεσμα δεν φέρνει στίς ψυχές αυτές. οι δε άλλοι είναι σαν τη γή πού αίνε γεμάτη αγκάθια. οι άνθρωποι αυτοί ακούνε με χαρά τόλόγοτού Θεού, προσπαθούν να το εφαρμόσουν, αλλά έχουν μπλεχτεί με κοσμικές φροντίδες και μέριμνες , πού μέρα και νύχτα σαν αγκάθια μυτερά τους κεντούνε και δεν τους μένει καιρός για την καλλιέργεια της ψυχής τους. Διασκεδάσεις, αισχροί έρωτες, δίψα,λύσσα για να μαζέψουν λεφτά και να γίνουν πλούσιοι, έχουν μεταβάλει την καρδιά τους σε χέρσο χωράφι, πού έχει γεμίσει αγκάθια. ‘Ο λόγος του Θεού στις καρδιές αυτές δεν καρποφορεί.
‘Αλλά δόξα το Θεώ… ‘Υπάρχει κα’μια μερίδα ακροατών, πού οι καρδιές τους είναι σαν τη καλή γή. Ακούνε με χαρά το λόγο του Θεού . Τον παίρνουν και τον φυτεύουν βαθιά μέσα στην καρδιά τους. οι ψυχές αυτές ευωδιάζουν, γεμίζουν από καρπούς, από αρετές και καλά έργα, οι ψυχές αυτές είναι το ευλογημένο χωράφι του Θεού, πού το βλέπει κανείς και το χαίρεται.
Και γεννιέται το ερώτημα; Εμείς, όσοι πάμε στην εκκλησία και ακούμε το λόγο τι Θεού, εμείς τη είμαστε; Είμαστε δρόμος σκληρός και πατημένος; Είμαστε χωράφι γεμάτο πέτρες, γεμάτο κακίες και ελαττώματα; Είμαστε χωράφι γεμάτο αγκάθια, γεμάτο φροντίδες και μέριμνες και αμαρτωλές επιθυμίες; ‘Η είμαστε καλή γη, χωράφι καλλιεργημένο, έτυμο να δεχτή το σπόρο και να καρποφορήσει; ‘Ο καθένας μας άς απαντήση…
Χωράφι, αγαπητοί μου, είναι ή καρδιά μας.Και αν ακόμη είναι γεμάτο πέτρες, και αγκάθια, κακίες και ελατώματα καί παθη καί κακές επιθυμίες, άς μην απελπιστούμε. Ας παρακαλέσουμε το Θεό και άς εργαστούμε.Το πιο χέρσο χωράφι, αν καλλιεργηθεί, μπορεί να γυνή θαυμάσιο περιβόλι. Κάί ή πιο’‘αγρια ψυχή , ή ψυχή ενός ληστού, αν πέραση από πάνω της το αλέτρι του πόνου, αν ποτιστή με Τα δάκρυα της μετανοίας, αν πέση ή φωτιά του Αγίου Πνευματος, τότε ή άγρια ψυχή ημερεύει και γίνεται αγία και καρποφορεί εκατονταπλάσια. Ληστές και πόρνες, άγρια χωράφια ‚χωράφια ‚ του διαβόλου μετανοούν και γίνονται χωράφια του Θεού .. ·‘ολοι, λοιπόν στην εντατική καλλιέργεια του ανεκτιμήτου αυτού αγρού, πού λέγεται ανθρώπινη ψυχη Αμήν
Γραφει: ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Παπαθεοδώρου
Οκτωβρίου 10, 2011
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΝΑΟΥΣΗΣ & ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΟΠΑΝΟΥ ΑΝΘΕΜΙΩΝ
Την παραβολή του σπορέα Θα ακούσουμε την Κυριακή αγαπητοί μου αδελφοί, από Το Ευαγγέλιο του Λουκά Βγήκε ένας σπορέας, για να σπείρει στο χωράφι του, και καθώς έσπερνε, άλλοι σπόροι έπεσαν στο δρόμο, άλλοι στις πέτρες, άλλοι ανάμεσα στα αγκάθια κι άλλοι σε γόνιμο έδαφος. Από την απλόχερη σποριά, μόνον οι σπόροι πού έπεσαν στο γόνιμο έδαφος φύτρωσαν και καρποφόρησαν.
Αγαπητοί μου, αυτή είναι ή παραβολή του σπορέως. Αλλά στις παραβολές , ό Κύριος άλλα λέει και άλλα εννοεί. .Ερωτούμε; Ποιος είναι ό γεωργός; Ποιος είναι ό σπόρος; Ποια είναι τά διάφορα εδάφη πού έπεσε ό σπόρος; Με συντομία Θα απαντήσουμε. ‘Ο γεωργός είναι ό ίδιος ο Χριστός, πού έσπειρε και εξακολουθεί να σπέρνη τον πολύτιμο σπόρο του. ‘Ο σπόρος του είναι ο λόγος του Θεού, ή διδασκαλία, το κήρυγμα Τα δε διάφορα μέρη όπου έπεσε ο σπόρος, είναι οι καρδιές των ανθρώπων,πού δεν είναι όμοιες μεταξύ τους.. Άλλες καρδιές είναι σκληρές σαν το δρόμο, πού όσο σπόρο και αν ρήξης, δεν πιάνει. Άλλες καρδιές είναι σαν Τα πετρώδη εδάφη.Οί άνθρωποι αυτοί έχουν καλή διάθεση, ακούνε με ευχαριστήσει το λόγο του Θεού αλλ’όταν παρουσιασθούν εμπόδια και πειρασμοί απ’ το διάβολο και Τα οργανά του,τότε όλος ο ενθουσιασμός των ανθρώπων αυτών μαραίνεται και σβήνει κί ο λόγος του Θεού κανένα αγαθό αποτέλεσμα δεν φέρνει στίς ψυχές αυτές. οι δε άλλοι είναι σαν τη γή πού αίνε γεμάτη αγκάθια. οι άνθρωποι αυτοί ακούνε με χαρά τόλόγοτού Θεού, προσπαθούν να το εφαρμόσουν, αλλά έχουν μπλεχτεί με κοσμικές φροντίδες και μέριμνες , πού μέρα και νύχτα σαν αγκάθια μυτερά τους κεντούνε και δεν τους μένει καιρός για την καλλιέργεια της ψυχής τους. Διασκεδάσεις, αισχροί έρωτες, δίψα,λύσσα για να μαζέψουν λεφτά και να γίνουν πλούσιοι, έχουν μεταβάλει την καρδιά τους σε χέρσο χωράφι, πού έχει γεμίσει αγκάθια. ‘Ο λόγος του Θεού στις καρδιές αυτές δεν καρποφορεί.
‘Αλλά δόξα το Θεώ… ‘Υπάρχει κα’μια μερίδα ακροατών, πού οι καρδιές τους είναι σαν τη καλή γή. Ακούνε με χαρά το λόγο του Θεού . Τον παίρνουν και τον φυτεύουν βαθιά μέσα στην καρδιά τους. οι ψυχές αυτές ευωδιάζουν, γεμίζουν από καρπούς, από αρετές και καλά έργα, οι ψυχές αυτές είναι το ευλογημένο χωράφι του Θεού, πού το βλέπει κανείς και το χαίρεται.
Και γεννιέται το ερώτημα; Εμείς, όσοι πάμε στην εκκλησία και ακούμε το λόγο τι Θεού, εμείς τη είμαστε; Είμαστε δρόμος σκληρός και πατημένος; Είμαστε χωράφι γεμάτο πέτρες, γεμάτο κακίες και ελαττώματα; Είμαστε χωράφι γεμάτο αγκάθια, γεμάτο φροντίδες και μέριμνες και αμαρτωλές επιθυμίες; ‘Η είμαστε καλή γη, χωράφι καλλιεργημένο, έτυμο να δεχτή το σπόρο και να καρποφορήσει; ‘Ο καθένας μας άς απαντήση…
Χωράφι, αγαπητοί μου, είναι ή καρδιά μας.Και αν ακόμη είναι γεμάτο πέτρες, και αγκάθια, κακίες και ελατώματα καί παθη καί κακές επιθυμίες, άς μην απελπιστούμε. Ας παρακαλέσουμε το Θεό και άς εργαστούμε.Το πιο χέρσο χωράφι, αν καλλιεργηθεί, μπορεί να γυνή θαυμάσιο περιβόλι. Κάί ή πιο’‘αγρια ψυχή , ή ψυχή ενός ληστού, αν πέραση από πάνω της το αλέτρι του πόνου, αν ποτιστή με Τα δάκρυα της μετανοίας, αν πέση ή φωτιά του Αγίου Πνευματος, τότε ή άγρια ψυχή ημερεύει και γίνεται αγία και καρποφορεί εκατονταπλάσια. Ληστές και πόρνες, άγρια χωράφια ‚χωράφια ‚ του διαβόλου μετανοούν και γίνονται χωράφια του Θεού .. ·‘ολοι, λοιπόν στην εντατική καλλιέργεια του ανεκτιμήτου αυτού αγρού, πού λέγεται ανθρώπινη ψυχη Αμήν
Γραφει: ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Παπαθεοδώρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου