ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. Η΄ 26-39)
“Αμαρτίας συμφέρον και συμφορά”
Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή Αρχιερατικού Επιτρόπου Καμπανίας
Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως ο ελευθερωτής από τις δαιμονικές δυνάμεις που κρατούν τον άνθρωπο αιχμάλωτο στη δυστυχία και την εξαθλίωση. Πέρα από το θαυμαστό γεγονός της θεραπείας του δαιμονισμένου, ο οποίος ούτε ρούχα φορούσε, ούτε έμενε στην κοινωνία των ανθρώπων, αλλά αναπαυόταν στα μνήματα, θα μπορούσε κανείς να ομιλήσει για την συμπεριφορά των κατοίκων της περιοχής των Γαδάρων και κατ' επέκταση για τη στάση ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
Όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, οι κάτοικοι της περιοχής αυτής, αντί να χαρούν για το γεγονός της επιστροφής ενός ανθρώπου στον εαυτό του και στη δυναμική της κοινωνικής του συναναστροφής, αντιθέτως παρακάλεσαν τον Ιησού να φύγει από τον τόπο τους, όταν είδαν τους χοίρους να γκρεμίζονται και να πνίγονται στη λίμνη. Στην Α’ Κυριακή του Λουκά έχουμε ένα αντίστοιχο εξωτερικά γεγονός. Ο Πέτρος, όταν ο Κύριος ενεργεί την θαυμαστή αλιεία, όπου θαυματουργικώς γεμίζουν τα δίχτυα των μαθητών, έτσι ώστε οι βάρκες να κινδυνεύουν να βουλιάξουν από το βάρος των ιχθύων, τον παρακαλεί να βγει από τη βάρκα του επειδή λέγει πως είναι άνθρωπος αμαρτωλός και ανάξιος απέναντί Του. Στην περίπτωση των Γαδάρων το συναίσθημα που κυριαρχεί είναι όχι η ευλάβεια, όπως στην περίπτωση του Πέτρου, αλλά ο φόβος από την απώλεια των χοίρων, την απώλεια του κέρδους, του συμφέροντος γενικότερα.
Ας αναλογιστούμε όμως, πόσοι άνθρωποι δεν θέλουν τον Θεό στη ζωή τους, επειδή τους συμφέρει η αμαρτία. Οι κλέφτες στηρίζονται στην κλοπή, οι ψεύτες στο ψέμα, οι πόρνοι στην σαρκολατρεία, οι δολοφόνοι στους φόνους. Γιατί άραγε γίνονται τόσες ληστείες, αν όχι από συμφέρον; Γιατί οι σαρκολάτρες πορνεύουν, αν όχι από το συμφέρον της ηδονής; Όταν ο Θεός λέγει "ου κλέψεις, ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις" και τόσα άλλα, οι άνθρωποι της αμαρτίας τυφλωμένοι, μη γνωρίζοντας το συμφέρον της ψυχής τους, αποδοκιμάζουν και αρνούνται τον Θείο Λόγο.
Άραγε και αυτοί που εξουσιάζουν τους λαούς και πολεμούν την εκκλησία τί συμφέροντα έχουν. Μήπως πολεμούν την Εκκλησία, επειδή ελέγχονται οι παρανομίες τους; Γιατί λόγου χάριν βγάζουν τα θρησκευτικά από την εκπαίδευση; Γιατί την αναγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, Μήπως δεν θέλουν να ακούγεται το όνομα Χριστιανός. Μήπως δεν θέλουν τον λόγο της Εκκλησίας; Μήπως δεν θέλουν να διαπλάθονται οι λαοί Χριστιανικά. Μήπως θέλουν το μέλλον της κοινωνίας να εξαρτάται από τα δικά τους συμφέροντα; Μήπως αρνούνται τον λόγο του Χριστού, επειδή ίσως ο λόγος αυτός ελέγχει και κρίνει τα έργα τους;
Γιατί δεν χαίρονται που γίνονται θαύματα. Γιατί δεν χαίρονται όταν κάποιος βαπτίζεται, εξομολογείται, παντρεύεται μη θρησκευτικό γάμο, χειροτονείται, γίνεται μοναχός. Γιατί πολεμούν τον μοναχικό βίο. Γιατί θέλουν να επιβάλλουν τον πολιτικό γάμο. Τι προσπαθούν μέσω της τηλεόρασης και των παιχνιδιών για τους νέους, αυτοί που κόπτονται ότι ενδιαφέρονται γι αυτούς;
Όπως αδελφοί μου, οι κάτοικοι στα Γάδαρα δεν χάρηκαν για τη θεραπεία του δαιμονισμένου, έτσι και όλοι αυτοί που πολεμούν την Εκκλησία δεν χαίρονται για την θεραπεία που αυτή προβάλλει. Κι εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη υποκρισία! Κατηγορούν τους Χριστιανούς ως σκοταδιστές, ενώ οι ίδιοι πράττουν τα έργα του σκότους. Το σκότος δεν έχει ιδία υπόσταση. Σκότος είναι απλώς η απουσία φωτός. Κι όταν το "φως Χριστού φαίνει πάσι" με το να πολεμούν το φως του, γίνονται τέκνα σκότους.
Η αμαρτία, αγαπητοί μου, δεν είναι το συμφέρον, αλλά η συμφορά της ψυχής. Και όσοι έχουν συμφέρον από την αμαρτία, απρόσκοπτα και ανεμπόδιστα οδηγούνται στη συμφορά. Είναι αλήθεια, ότι η πνευματική ζωή έχει δυσκολίες. Είναι εξίσου αλήθεια, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε αμαρτωλοί. Όμως η Εκκλησία θεραπεύει τον άνθρωπο και δια των αγίων αποδεικνύει ότι η σωτηρία δεν είναι ακατόρθωτη. Ίσως η βασική δυσκολία είναι η αδυναμία του ανθρώπου να συνειδητοποιήσει ότι δεν αποκλείεται από τη Βασιλεία του Θεού λόγω της αμαρτίας του, αλλά λόγω της εμμονής του σε αυτήν. Όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας υπήρξαν πρώην αμαρτωλοί. Μεταξύ τους κάποιοι υπήρξαν και πρώην ληστές, πόρνοι, δολοφόνοι, άνθρωποι με αμαρτωλό και βεβαρημένο ηθικά παρελθόν. Όμως για την Εκκλησία δεν υπάρχει παρελθόν. Μέσα σε αυτήν ζούνε οι άνθρωποι του παρόντος.
Γι’ αυτό κι εμείς θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία της μετάνοιας, σήμερα μα δίνεται η ευκαιρία να οδηγηθούμε προς το πραγματικό συμφέρον της ψυχής μας. Αμήν.
Read more: http://www.egolpion.com/C300667E.el.aspx#ixzz2h4GdPsnC
“Αμαρτίας συμφέρον και συμφορά”
Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή Αρχιερατικού Επιτρόπου Καμπανίας
Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως ο ελευθερωτής από τις δαιμονικές δυνάμεις που κρατούν τον άνθρωπο αιχμάλωτο στη δυστυχία και την εξαθλίωση. Πέρα από το θαυμαστό γεγονός της θεραπείας του δαιμονισμένου, ο οποίος ούτε ρούχα φορούσε, ούτε έμενε στην κοινωνία των ανθρώπων, αλλά αναπαυόταν στα μνήματα, θα μπορούσε κανείς να ομιλήσει για την συμπεριφορά των κατοίκων της περιοχής των Γαδάρων και κατ' επέκταση για τη στάση ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
Όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, οι κάτοικοι της περιοχής αυτής, αντί να χαρούν για το γεγονός της επιστροφής ενός ανθρώπου στον εαυτό του και στη δυναμική της κοινωνικής του συναναστροφής, αντιθέτως παρακάλεσαν τον Ιησού να φύγει από τον τόπο τους, όταν είδαν τους χοίρους να γκρεμίζονται και να πνίγονται στη λίμνη. Στην Α’ Κυριακή του Λουκά έχουμε ένα αντίστοιχο εξωτερικά γεγονός. Ο Πέτρος, όταν ο Κύριος ενεργεί την θαυμαστή αλιεία, όπου θαυματουργικώς γεμίζουν τα δίχτυα των μαθητών, έτσι ώστε οι βάρκες να κινδυνεύουν να βουλιάξουν από το βάρος των ιχθύων, τον παρακαλεί να βγει από τη βάρκα του επειδή λέγει πως είναι άνθρωπος αμαρτωλός και ανάξιος απέναντί Του. Στην περίπτωση των Γαδάρων το συναίσθημα που κυριαρχεί είναι όχι η ευλάβεια, όπως στην περίπτωση του Πέτρου, αλλά ο φόβος από την απώλεια των χοίρων, την απώλεια του κέρδους, του συμφέροντος γενικότερα.
Ας αναλογιστούμε όμως, πόσοι άνθρωποι δεν θέλουν τον Θεό στη ζωή τους, επειδή τους συμφέρει η αμαρτία. Οι κλέφτες στηρίζονται στην κλοπή, οι ψεύτες στο ψέμα, οι πόρνοι στην σαρκολατρεία, οι δολοφόνοι στους φόνους. Γιατί άραγε γίνονται τόσες ληστείες, αν όχι από συμφέρον; Γιατί οι σαρκολάτρες πορνεύουν, αν όχι από το συμφέρον της ηδονής; Όταν ο Θεός λέγει "ου κλέψεις, ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις" και τόσα άλλα, οι άνθρωποι της αμαρτίας τυφλωμένοι, μη γνωρίζοντας το συμφέρον της ψυχής τους, αποδοκιμάζουν και αρνούνται τον Θείο Λόγο.
Άραγε και αυτοί που εξουσιάζουν τους λαούς και πολεμούν την εκκλησία τί συμφέροντα έχουν. Μήπως πολεμούν την Εκκλησία, επειδή ελέγχονται οι παρανομίες τους; Γιατί λόγου χάριν βγάζουν τα θρησκευτικά από την εκπαίδευση; Γιατί την αναγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, Μήπως δεν θέλουν να ακούγεται το όνομα Χριστιανός. Μήπως δεν θέλουν τον λόγο της Εκκλησίας; Μήπως δεν θέλουν να διαπλάθονται οι λαοί Χριστιανικά. Μήπως θέλουν το μέλλον της κοινωνίας να εξαρτάται από τα δικά τους συμφέροντα; Μήπως αρνούνται τον λόγο του Χριστού, επειδή ίσως ο λόγος αυτός ελέγχει και κρίνει τα έργα τους;
Γιατί δεν χαίρονται που γίνονται θαύματα. Γιατί δεν χαίρονται όταν κάποιος βαπτίζεται, εξομολογείται, παντρεύεται μη θρησκευτικό γάμο, χειροτονείται, γίνεται μοναχός. Γιατί πολεμούν τον μοναχικό βίο. Γιατί θέλουν να επιβάλλουν τον πολιτικό γάμο. Τι προσπαθούν μέσω της τηλεόρασης και των παιχνιδιών για τους νέους, αυτοί που κόπτονται ότι ενδιαφέρονται γι αυτούς;
Όπως αδελφοί μου, οι κάτοικοι στα Γάδαρα δεν χάρηκαν για τη θεραπεία του δαιμονισμένου, έτσι και όλοι αυτοί που πολεμούν την Εκκλησία δεν χαίρονται για την θεραπεία που αυτή προβάλλει. Κι εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη υποκρισία! Κατηγορούν τους Χριστιανούς ως σκοταδιστές, ενώ οι ίδιοι πράττουν τα έργα του σκότους. Το σκότος δεν έχει ιδία υπόσταση. Σκότος είναι απλώς η απουσία φωτός. Κι όταν το "φως Χριστού φαίνει πάσι" με το να πολεμούν το φως του, γίνονται τέκνα σκότους.
Η αμαρτία, αγαπητοί μου, δεν είναι το συμφέρον, αλλά η συμφορά της ψυχής. Και όσοι έχουν συμφέρον από την αμαρτία, απρόσκοπτα και ανεμπόδιστα οδηγούνται στη συμφορά. Είναι αλήθεια, ότι η πνευματική ζωή έχει δυσκολίες. Είναι εξίσου αλήθεια, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε αμαρτωλοί. Όμως η Εκκλησία θεραπεύει τον άνθρωπο και δια των αγίων αποδεικνύει ότι η σωτηρία δεν είναι ακατόρθωτη. Ίσως η βασική δυσκολία είναι η αδυναμία του ανθρώπου να συνειδητοποιήσει ότι δεν αποκλείεται από τη Βασιλεία του Θεού λόγω της αμαρτίας του, αλλά λόγω της εμμονής του σε αυτήν. Όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας υπήρξαν πρώην αμαρτωλοί. Μεταξύ τους κάποιοι υπήρξαν και πρώην ληστές, πόρνοι, δολοφόνοι, άνθρωποι με αμαρτωλό και βεβαρημένο ηθικά παρελθόν. Όμως για την Εκκλησία δεν υπάρχει παρελθόν. Μέσα σε αυτήν ζούνε οι άνθρωποι του παρόντος.
Γι’ αυτό κι εμείς θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία της μετάνοιας, σήμερα μα δίνεται η ευκαιρία να οδηγηθούμε προς το πραγματικό συμφέρον της ψυχής μας. Αμήν.
Read more: http://www.egolpion.com/C300667E.el.aspx#ixzz2h4GdPsnC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου