ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
4-12-2011
Η ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ ΕΝ ΤΗι ΕΚΚΛΗΣΙΑι
«Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν ...»
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τιμᾶ σήμερα τήν ἱερή μνήμη τριῶν Ἁγίων της, πού ἔζησαν σέ διαφορετικές ἐποχές καί ἀνῆκαν σέ ξεχωριστή τάξι. Ἑορτάζει τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν τάξι τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν, ἔζησε στά χρόνια τῶν σκληρῶν διωγμῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἐμαρτύρησε τό ἔτος 306 μ.Χ., τόν Ὅσιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, ὁ ὁποῖος ἦταν Μοναχός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Σάββα τῶν Ἱεροσολύμων, Ὑμνογράφος καί Δογματικός Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τό 760 καί τόν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, Ἀρχιεπίσκοπο Φαναρίου καί Νεοχωρίου Καρδίτσης, πού ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1601 στό Φανάρι τῆς Καρδίτσης.
Μία λαϊκή χριστιανή, ἕνας Μοναχός καί ἕνας Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας ἀντιπροσωπεύουν τίς τάξεις τῶν λαϊκῶν, τῶν Μοναχῶν καί τῶν Κληρικῶν. Ὅλοι μαζί ἀποτελοῦμε τό ἅγιο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, Κεφαλή τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Θεῖος Ἱδρυτής της, ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστεως καί τῆς σωτηρίας μας, ὁ Θεῖος Λυτρωτής καί εὐεργέτης τῆς ἀνθρωπότητος καί τοῦ κόσμου.
Ἐσεῖς οἱ λαϊκοί χριστιανοί ἔχετε τήν γενική κλῆσι τοῦ Χριστοῦ, πού λέγει : «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι», δηλ. ὅποιος θέλει νά ἔλθη κοντά μου, ἄς ἀπαρνηθῆ τόν ἑαυτόν του καί ἄς σηκώση τόν σταυρόν του καί ἄς μέ ἀκολουθήση. Δεχθήκατε τό ἅγιο Βάπτισμα καί τά ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, συμμετέχετε στόν ἐκκλησιασμό τῆς Κυριακῆς καί στή λατρευτική ζωή της. Μελετᾶτε τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀκοῦτε τόν Θεῖο Λόγο καί ἀγωνίζεσθε στόν πνευματικό στίβο γιά τήν τήρησι τῶν θείων ἐντολῶν καί τήν ἐφαρμογή τοῦ Θείου θελήματος στή ζωή σας, τήν προσωπική καί τήν οἰκογενειακή. Ἀποτελεῖτε τό λογικό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἔχετε τό δικαίωμα νά ποιμαίνεσθε καί νά τρέφεσθε πνευματικά μέσα στούς κόλπους τῆς Ἁγίας Μητέρας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Οἱ Μοναχοί τῆς Ἐκκλησίας μας δέχθηκαν τό θεῖο κάλεσμα : «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς», δηλ. ἐλᾶτε κοντά μου ὅλοι ἐσεῖς οἱ κουρασμένοι καί φορτωμένοι μέ τά βάρη τῆς ζωῆς καί ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω ψυχικά. Δέν ἀναπαύονται στόν θόρυβο, τήν τύρβη καί τίς συμβατικότητες αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί ἀναχωροῦν γιά τήν κατά Θεόν ἡσυχαστική ζωή, τήν ἄσκησι, τήν ὑπακοή καί τήν ἀπερίσπαστη προσευχή. Φεύγουν ἀπό τόν κόσμο, ὄχι διότι μισοῦν καί ἀποστρέφονται τούς ἀνθρώπους, ἀλλά γιά νά ἑνωθοῦν ὁλοκληρωτικά μέ τόν Νυμφίο τους Χριστό καί νά φθάσουν στήν ποθητή τελειότητα.
Καί οἱ Κληρικοί, τέλος, οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Διάκονοι διακονοῦν τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν λάβη τήν εἰδική κλῆσι ἀπό τόν Θεό, ἡ ὁποία λέγει : «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων», δηλ. ἐλᾶτε κοντά μου καί θά σᾶς ἀναδείξω ψαράδες ἀνθρώπων, δηλ. ποιμένες καί διδασκάλους τοῦ λαοῦ μου. Καί ἐνῶ ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί, Κλῆρος καί Λαός, εἴμαστε τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ μέ Ἀρχιποίμενα τόν ἴδιο τόν Χριστό, οἱ Κληρικοί, καί συγκεκριμένα οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ Ἱερεῖς, σέ σχέσι μέ τούς λαϊκούς χριστιανούς εἶναι οἱ ποιμένες καί πνευματικοί τους Πατέρες. Ἔχουν τήν πνευματική καί ποιμαντική τους εὐθύνη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί θά λογοδοτήσουν γι' αὐτό ἐν ὥρᾳ Κρίσεως μπροστά στόν Δικαιοκρίτη Κύριο.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὅλοι μαζί, ὁ Ἱερός Κλῆρος, οἱ Μοναχοί μας καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἀποτελοῦμε μιά Τοπική Ἐκκλησία, πού ἀνήκει στήν Μία τοῦ Χριστοῦ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Καί ὅσο πιό πολύ καί πιό συνειδητά εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του, τόσο πιό ζωντανή Ἐκκλησία ἀποτελοῦμε.
Ἡ ἀρραγής καί ἀδιάσπαστη ἑνότητα καί ἕνωσίς μας ὑπάρχει καί διαφυλάσσεται μέ «τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» μέσα στήν ἀληθινή καί ζωντανή Θεία Λατρεία, τήν ἱερουργία τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς λογικῆς αὐτῆς καί ἀναίμακτης Θυσίας. Μόνον ὑπ΄ αὐτούς τούς ὅρους εἴμαστε καί ἀποτελοῦμε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, «τήν ἁγίαν καί ἄμωμον», «ἥν περιεποιήσατο τῷ ἰδίῳ αἵματι ὁ Χριστός». Μόνον ἔτσι γινόμαστε σύσσωμοι καί σύναιμοι Χριστοῦ, ζῶντα καί ὀργανικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Μακρυά, λοιπόν, ἀπό τήν αἵρεσι καί τήν πλάνη, τίς κακοδοξίες, τούς μερισμούς καί τά σχίσματα, τίς διάφορες θρησκεῖες καί παραθρησκεῖες, τίς σκοτεινές θρησκευτικές παρασυναγωγές καί τίς ἀποκρυφιστικές λατρεῖες.
Εἴθε οἱ σήμερα ἑορταζόμενοι Ἅγιοι νά ἐμπνεύσουν καί χειραγωγήσουν πνευματικά ὅλους μας : Κληρικούς, Μοναχούς καί λαϊκούς, καί νά μᾶς ἀναδείξουν, μέ τίς ἅγιες πρεσβεῖες τους, ζωντανά καί συνειδητά μέλη τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Γένοιτο.
† Ὁ Κ.Σ.
4-12-2011
Η ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ ΕΝ ΤΗι ΕΚΚΛΗΣΙΑι
«Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν ...»
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τιμᾶ σήμερα τήν ἱερή μνήμη τριῶν Ἁγίων της, πού ἔζησαν σέ διαφορετικές ἐποχές καί ἀνῆκαν σέ ξεχωριστή τάξι. Ἑορτάζει τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν τάξι τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν, ἔζησε στά χρόνια τῶν σκληρῶν διωγμῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἐμαρτύρησε τό ἔτος 306 μ.Χ., τόν Ὅσιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, ὁ ὁποῖος ἦταν Μοναχός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Σάββα τῶν Ἱεροσολύμων, Ὑμνογράφος καί Δογματικός Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τό 760 καί τόν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, Ἀρχιεπίσκοπο Φαναρίου καί Νεοχωρίου Καρδίτσης, πού ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1601 στό Φανάρι τῆς Καρδίτσης.
Μία λαϊκή χριστιανή, ἕνας Μοναχός καί ἕνας Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας ἀντιπροσωπεύουν τίς τάξεις τῶν λαϊκῶν, τῶν Μοναχῶν καί τῶν Κληρικῶν. Ὅλοι μαζί ἀποτελοῦμε τό ἅγιο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, Κεφαλή τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Θεῖος Ἱδρυτής της, ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστεως καί τῆς σωτηρίας μας, ὁ Θεῖος Λυτρωτής καί εὐεργέτης τῆς ἀνθρωπότητος καί τοῦ κόσμου.
Ἐσεῖς οἱ λαϊκοί χριστιανοί ἔχετε τήν γενική κλῆσι τοῦ Χριστοῦ, πού λέγει : «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι», δηλ. ὅποιος θέλει νά ἔλθη κοντά μου, ἄς ἀπαρνηθῆ τόν ἑαυτόν του καί ἄς σηκώση τόν σταυρόν του καί ἄς μέ ἀκολουθήση. Δεχθήκατε τό ἅγιο Βάπτισμα καί τά ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, συμμετέχετε στόν ἐκκλησιασμό τῆς Κυριακῆς καί στή λατρευτική ζωή της. Μελετᾶτε τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀκοῦτε τόν Θεῖο Λόγο καί ἀγωνίζεσθε στόν πνευματικό στίβο γιά τήν τήρησι τῶν θείων ἐντολῶν καί τήν ἐφαρμογή τοῦ Θείου θελήματος στή ζωή σας, τήν προσωπική καί τήν οἰκογενειακή. Ἀποτελεῖτε τό λογικό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἔχετε τό δικαίωμα νά ποιμαίνεσθε καί νά τρέφεσθε πνευματικά μέσα στούς κόλπους τῆς Ἁγίας Μητέρας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Οἱ Μοναχοί τῆς Ἐκκλησίας μας δέχθηκαν τό θεῖο κάλεσμα : «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς», δηλ. ἐλᾶτε κοντά μου ὅλοι ἐσεῖς οἱ κουρασμένοι καί φορτωμένοι μέ τά βάρη τῆς ζωῆς καί ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω ψυχικά. Δέν ἀναπαύονται στόν θόρυβο, τήν τύρβη καί τίς συμβατικότητες αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί ἀναχωροῦν γιά τήν κατά Θεόν ἡσυχαστική ζωή, τήν ἄσκησι, τήν ὑπακοή καί τήν ἀπερίσπαστη προσευχή. Φεύγουν ἀπό τόν κόσμο, ὄχι διότι μισοῦν καί ἀποστρέφονται τούς ἀνθρώπους, ἀλλά γιά νά ἑνωθοῦν ὁλοκληρωτικά μέ τόν Νυμφίο τους Χριστό καί νά φθάσουν στήν ποθητή τελειότητα.
Καί οἱ Κληρικοί, τέλος, οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Διάκονοι διακονοῦν τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν λάβη τήν εἰδική κλῆσι ἀπό τόν Θεό, ἡ ὁποία λέγει : «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων», δηλ. ἐλᾶτε κοντά μου καί θά σᾶς ἀναδείξω ψαράδες ἀνθρώπων, δηλ. ποιμένες καί διδασκάλους τοῦ λαοῦ μου. Καί ἐνῶ ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί, Κλῆρος καί Λαός, εἴμαστε τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ μέ Ἀρχιποίμενα τόν ἴδιο τόν Χριστό, οἱ Κληρικοί, καί συγκεκριμένα οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ Ἱερεῖς, σέ σχέσι μέ τούς λαϊκούς χριστιανούς εἶναι οἱ ποιμένες καί πνευματικοί τους Πατέρες. Ἔχουν τήν πνευματική καί ποιμαντική τους εὐθύνη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί θά λογοδοτήσουν γι' αὐτό ἐν ὥρᾳ Κρίσεως μπροστά στόν Δικαιοκρίτη Κύριο.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὅλοι μαζί, ὁ Ἱερός Κλῆρος, οἱ Μοναχοί μας καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἀποτελοῦμε μιά Τοπική Ἐκκλησία, πού ἀνήκει στήν Μία τοῦ Χριστοῦ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Καί ὅσο πιό πολύ καί πιό συνειδητά εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του, τόσο πιό ζωντανή Ἐκκλησία ἀποτελοῦμε.
Ἡ ἀρραγής καί ἀδιάσπαστη ἑνότητα καί ἕνωσίς μας ὑπάρχει καί διαφυλάσσεται μέ «τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» μέσα στήν ἀληθινή καί ζωντανή Θεία Λατρεία, τήν ἱερουργία τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς λογικῆς αὐτῆς καί ἀναίμακτης Θυσίας. Μόνον ὑπ΄ αὐτούς τούς ὅρους εἴμαστε καί ἀποτελοῦμε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, «τήν ἁγίαν καί ἄμωμον», «ἥν περιεποιήσατο τῷ ἰδίῳ αἵματι ὁ Χριστός». Μόνον ἔτσι γινόμαστε σύσσωμοι καί σύναιμοι Χριστοῦ, ζῶντα καί ὀργανικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Μακρυά, λοιπόν, ἀπό τήν αἵρεσι καί τήν πλάνη, τίς κακοδοξίες, τούς μερισμούς καί τά σχίσματα, τίς διάφορες θρησκεῖες καί παραθρησκεῖες, τίς σκοτεινές θρησκευτικές παρασυναγωγές καί τίς ἀποκρυφιστικές λατρεῖες.
Εἴθε οἱ σήμερα ἑορταζόμενοι Ἅγιοι νά ἐμπνεύσουν καί χειραγωγήσουν πνευματικά ὅλους μας : Κληρικούς, Μοναχούς καί λαϊκούς, καί νά μᾶς ἀναδείξουν, μέ τίς ἅγιες πρεσβεῖες τους, ζωντανά καί συνειδητά μέλη τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Γένοιτο.
† Ὁ Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου