Τι φοβάται ο διάβολος; (Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά)
26, 2010
Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αδελφοί μου, μάς μεταφέρει στη χώρα των Γαδαρηνών. Εκεί ο Ιησούς βρίσκεται ενώπιον ενός δαιμονισμένου ανθρώπου, ο οποίος είχε καταληφθεί από πλήθος δαιμονίων. Τα δαιμόνια, έχοντας επίγνωση της Θεϊκής δύναμης, ζήτησαν από τον Ιησού να μη τα βασανίσει αλλά να επιτρέψει να εισέλθουν στο παρακείμενο κοπάδι των χοίρων. Ο Χριστός απελευθέρωσε τον ταλαίπωρο άνθρωπο από τις δαιμονικές δυνάμεις και επέτρεψε να εισέλθουν αυτές στην αγέλη των χοίρων, η οποία έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε.
Είναι γνωστές και σαφείς οι θέσεις της Εκκλησίας μας περί της υπάρξεως του διαβόλου και του διαβρωτικού του έργου στις ψυχές των ανθρώπων. Σκοπός του διαρκής και αιώνιος είναι ο πνευματικός θάνατος και η απώλεια της ανθρώπινης ψυχής. Η διδασκαλία της Εκκλησίας μας, όμως, έχει καταγράψει τις μεθόδους εκείνες και τα πνευματικά αναχώματα απέναντι στα οποία ο διάβολος και τα όργανά του απογυμνώνονται και χάνουν την ισχύ και τη δύναμή τους.
Αυτά αποκαλύπτονται εναργέστατα στο περιστατικό που διηγείται ο Σέρβος Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, σχετικά με έναν άγιο μοναχό ονόματι Ιωάννη: «Μια φορά, όταν αυτός ο μακάριος Ιωάννης προσευχόταν, άνοιξε η πνευματική όρασή του και είδε τα δαιμόνια. Ούτε τολμούσαν να πλησιάσουν τον άνθρωπον του Θεού, ούτε ήθελαν ν’ απομακρυνθούν μακριά απ’ αυτόν. Βλέποντας πως τους περιέβαλε ο φόβος, ο Ιωάννης τούς ρώτησε τί είναι αυτό που φοβούνται περισσότερο; Τα δαιμόνια απάντησαν: “Τρία πράγματα: εκείνο που εσείς οι Χριστιανοί φοράτε γύρω από το λαιμό, εκείνο που νίβεστε στην Εκκλησία και εκείνο που τρώτε στην Εκκλησία”. Πάλι ρώτησε ο άνθρωπος του Θεού: “Και απ’ αυτά τα τρία τί φοβάστε περισσότερο;” Τού απάντησαν οι πολίτες της κόλασης: “Εκείνο που τρώτε στην Εκκλησία”. Και εξηγεί ο Άγιος Νικόλαος: «Εκείνο που οι Χριστιανοί φορούν γύρω από το λαιμό είναι ο σταυρός. Εκείνο με το οποίο βαπτίζονται ή βρέχονται στην Εκκλησία είναι ο αγιασμός. Και εκείνο που τρώνε στην Εκκλησία είναι η αγία Μετάληψη. Ο σταυρός είναι σημάδι της νίκης, μέσω του μαρτυρίου από αγάπη. Το αγιασμένο νερό καθαρίζει και επισημαίνει την πνευματική και σωματική καθαρότητα. Η Μετάληψη είναι το ουράνιο τραπέζι που προσφέρεται στην ψυχή για τροφή με το Σώμα και το Αίμα του Θεού».
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η δύναμη του διαβόλου είναι περιορισμένη και σαφώς αντιμετωπίσιμη από τους ανθρώπους του Θεού, οι οποίοι είναι ασφαλισμένοι μέσα στην χάρη του Σταυρού του Χριστού και των ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Ο Σταυρός, ως το ιερότερο σύμβολο της Χριστιανικής μας πίστης, είναι η πύλη της Αναστάσεως, είναι το σφυρί που τσάκισε την πλάκα του θανάτου. Κι έτσι ο Χριστός Ανέστη. Με το να φέρουμε πάνω μας το Σταυρό του Χριστού, όχι ως κόσμημα, αλλά ως φυλακτό και όπλο κατά του διαβόλου, βεβαιώνουμε την πίστη μας στην Ανάσταση του Χριστού. Εργαζόμαστε για να συμμεριστεί ο κόσμος όλος αυτή την ανυπέρβλητη αλήθεια, που είναι ο φόβος και ο τρόμος του διαβόλου.
Το νερό του Βαπτίσματος και του αγιασμού συνιστά, επίσης, φόβητρο του διαβόλου. Και αυτό συμβαίνει γιατί, κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα, «ελευθερώνει από τις αμαρτίες, συμφιλιώνει τον Θεό με τον άνθρωπο, κάνει τον άνθρωπο υιό του Θεού, ανοίγει τα μάτια της ψυχής, δίδει την αίσθηση του Θείου φωτός, με λίγα λόγια, προετοιμάζει για την μέλλουσα ζωή».
Εκείνο, όμως, που επ’ ουδενί αντέχει ο διάβολος, φρίττει και τρέμει και πολεμά λυσσωδώς είναι η συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Είναι το Μυστήριο της ουσιαστικής κοινωνίας και ένωσης του ανθρώπου με τον Θεό, η πεμπτουσία της ζωής της πίστεως, η αρχή και το τέλος του πνευματικού μας βίου. Άνθρωπος που κοινωνεί επαξίως το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι κατά πάντα άτρωτος απέναντι στις μεθοδίες και τις παγίδες του διαβόλου. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, με εκείνον που κοινωνεί αναξίως. Όχι μόνο μένει αμέτοχος της χάριτος του Θεού, αλλά διατηρεί το εαυτό του αδύναμο και επιρρεπή στα σχέδια της απωλείας που ο διάβολος εξυφαίνει πάνω του. Γι’ αυτό και ο ιερός Χρυσόστομος συμβουλεύει: «Σάς παρακαλώ όλους, μην πλησιάζετε στα Θεία Μυστήρια επειδή απλώς και μόνον το απαιτεί η εορτή. Αλλά, αν κάποτε πρόκειται να λάβετε μέρος στην αγία αυτή προσφορά, να καθαρίζετε καλά τον εαυτό σας πολλές μέρες πριν, με την μετάνοια, την προσευχή, την ελεημοσύνη».
Ο διάβολος, αδελφοί μου, υπάρχει και επιτελεί το διαβρωτικό του έργο μεταξύ των ανθρώπων. Όσοι, όμως, είμαστε ασφαλισμένοι στην αγιαστική δύναμη των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας ουδένα κίνδυνο διατρέχουμε, καθότι ο Χριστός είναι μαζί μας και μέσα μας. ΑΜΗΝ!
Αρχιμ. Ε.Ο
http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/apps/gr/stem/prosfatosundaykirigma.html
26, 2010
Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αδελφοί μου, μάς μεταφέρει στη χώρα των Γαδαρηνών. Εκεί ο Ιησούς βρίσκεται ενώπιον ενός δαιμονισμένου ανθρώπου, ο οποίος είχε καταληφθεί από πλήθος δαιμονίων. Τα δαιμόνια, έχοντας επίγνωση της Θεϊκής δύναμης, ζήτησαν από τον Ιησού να μη τα βασανίσει αλλά να επιτρέψει να εισέλθουν στο παρακείμενο κοπάδι των χοίρων. Ο Χριστός απελευθέρωσε τον ταλαίπωρο άνθρωπο από τις δαιμονικές δυνάμεις και επέτρεψε να εισέλθουν αυτές στην αγέλη των χοίρων, η οποία έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε.
Είναι γνωστές και σαφείς οι θέσεις της Εκκλησίας μας περί της υπάρξεως του διαβόλου και του διαβρωτικού του έργου στις ψυχές των ανθρώπων. Σκοπός του διαρκής και αιώνιος είναι ο πνευματικός θάνατος και η απώλεια της ανθρώπινης ψυχής. Η διδασκαλία της Εκκλησίας μας, όμως, έχει καταγράψει τις μεθόδους εκείνες και τα πνευματικά αναχώματα απέναντι στα οποία ο διάβολος και τα όργανά του απογυμνώνονται και χάνουν την ισχύ και τη δύναμή τους.
Αυτά αποκαλύπτονται εναργέστατα στο περιστατικό που διηγείται ο Σέρβος Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, σχετικά με έναν άγιο μοναχό ονόματι Ιωάννη: «Μια φορά, όταν αυτός ο μακάριος Ιωάννης προσευχόταν, άνοιξε η πνευματική όρασή του και είδε τα δαιμόνια. Ούτε τολμούσαν να πλησιάσουν τον άνθρωπον του Θεού, ούτε ήθελαν ν’ απομακρυνθούν μακριά απ’ αυτόν. Βλέποντας πως τους περιέβαλε ο φόβος, ο Ιωάννης τούς ρώτησε τί είναι αυτό που φοβούνται περισσότερο; Τα δαιμόνια απάντησαν: “Τρία πράγματα: εκείνο που εσείς οι Χριστιανοί φοράτε γύρω από το λαιμό, εκείνο που νίβεστε στην Εκκλησία και εκείνο που τρώτε στην Εκκλησία”. Πάλι ρώτησε ο άνθρωπος του Θεού: “Και απ’ αυτά τα τρία τί φοβάστε περισσότερο;” Τού απάντησαν οι πολίτες της κόλασης: “Εκείνο που τρώτε στην Εκκλησία”. Και εξηγεί ο Άγιος Νικόλαος: «Εκείνο που οι Χριστιανοί φορούν γύρω από το λαιμό είναι ο σταυρός. Εκείνο με το οποίο βαπτίζονται ή βρέχονται στην Εκκλησία είναι ο αγιασμός. Και εκείνο που τρώνε στην Εκκλησία είναι η αγία Μετάληψη. Ο σταυρός είναι σημάδι της νίκης, μέσω του μαρτυρίου από αγάπη. Το αγιασμένο νερό καθαρίζει και επισημαίνει την πνευματική και σωματική καθαρότητα. Η Μετάληψη είναι το ουράνιο τραπέζι που προσφέρεται στην ψυχή για τροφή με το Σώμα και το Αίμα του Θεού».
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η δύναμη του διαβόλου είναι περιορισμένη και σαφώς αντιμετωπίσιμη από τους ανθρώπους του Θεού, οι οποίοι είναι ασφαλισμένοι μέσα στην χάρη του Σταυρού του Χριστού και των ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Ο Σταυρός, ως το ιερότερο σύμβολο της Χριστιανικής μας πίστης, είναι η πύλη της Αναστάσεως, είναι το σφυρί που τσάκισε την πλάκα του θανάτου. Κι έτσι ο Χριστός Ανέστη. Με το να φέρουμε πάνω μας το Σταυρό του Χριστού, όχι ως κόσμημα, αλλά ως φυλακτό και όπλο κατά του διαβόλου, βεβαιώνουμε την πίστη μας στην Ανάσταση του Χριστού. Εργαζόμαστε για να συμμεριστεί ο κόσμος όλος αυτή την ανυπέρβλητη αλήθεια, που είναι ο φόβος και ο τρόμος του διαβόλου.
Το νερό του Βαπτίσματος και του αγιασμού συνιστά, επίσης, φόβητρο του διαβόλου. Και αυτό συμβαίνει γιατί, κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα, «ελευθερώνει από τις αμαρτίες, συμφιλιώνει τον Θεό με τον άνθρωπο, κάνει τον άνθρωπο υιό του Θεού, ανοίγει τα μάτια της ψυχής, δίδει την αίσθηση του Θείου φωτός, με λίγα λόγια, προετοιμάζει για την μέλλουσα ζωή».
Εκείνο, όμως, που επ’ ουδενί αντέχει ο διάβολος, φρίττει και τρέμει και πολεμά λυσσωδώς είναι η συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Είναι το Μυστήριο της ουσιαστικής κοινωνίας και ένωσης του ανθρώπου με τον Θεό, η πεμπτουσία της ζωής της πίστεως, η αρχή και το τέλος του πνευματικού μας βίου. Άνθρωπος που κοινωνεί επαξίως το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι κατά πάντα άτρωτος απέναντι στις μεθοδίες και τις παγίδες του διαβόλου. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, με εκείνον που κοινωνεί αναξίως. Όχι μόνο μένει αμέτοχος της χάριτος του Θεού, αλλά διατηρεί το εαυτό του αδύναμο και επιρρεπή στα σχέδια της απωλείας που ο διάβολος εξυφαίνει πάνω του. Γι’ αυτό και ο ιερός Χρυσόστομος συμβουλεύει: «Σάς παρακαλώ όλους, μην πλησιάζετε στα Θεία Μυστήρια επειδή απλώς και μόνον το απαιτεί η εορτή. Αλλά, αν κάποτε πρόκειται να λάβετε μέρος στην αγία αυτή προσφορά, να καθαρίζετε καλά τον εαυτό σας πολλές μέρες πριν, με την μετάνοια, την προσευχή, την ελεημοσύνη».
Ο διάβολος, αδελφοί μου, υπάρχει και επιτελεί το διαβρωτικό του έργο μεταξύ των ανθρώπων. Όσοι, όμως, είμαστε ασφαλισμένοι στην αγιαστική δύναμη των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας ουδένα κίνδυνο διατρέχουμε, καθότι ο Χριστός είναι μαζί μας και μέσα μας. ΑΜΗΝ!
Αρχιμ. Ε.Ο
http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/apps/gr/stem/prosfatosundaykirigma.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου