ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

†Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Κυριακή του Θωμά σήμερα, μεγάλη μέρα κι αυτή!

Ξαναγιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου. Την εγκαινιάζουμε, όπως γράφει το Συναξάριο, δηλαδή την ενθυμούμεθα και τη βιώνουμε. Και πάντα η Εκκλησία θέλει να μας θυμίζει όλα τα μεγάλα κι όλα τα καλά, που κάνει για τον άνθρωπο. Και το μεγαλύτερο καλό είναι η Ανάσταση του Χριστού, που είναι εγγύηση και της δικής μας Ανατάσεως.

Κι έρχεται ο Ιησούς – όπως λέει το Ευαγγέλιο – τη Μεγάλη Κυριακή του Πάσχα, το βράδυ, στο ανώγι της Ιερουσαλήμ, όπου ήσαν κλεισμένοι οι Μαθητές για τον φόβο των Ιουδαίων, και χωρίς ν’ ανοίξουν οι πόρτες, μπαίνει. Είναι πιά η νέα τάξη πραγμάτων. Ο Ιησούς, δια της Αναστάσεως, που είναι γεγονός πέραν του τάφου η Ανάστασις, μπήκε σε άλλο μήκος κύματος. Στο μήκος κύματος της αφθαρσίας. Γι’ αυτό μπαίνει μέσα, χωρίς ν’ ανοίξουν οι πόρτες, όπως βγήκε από το μνήμα, ενώ ήταν σφραγισμένο.

Οι Μαθηταί φοβήθηκαν, νόμισαν πώς είναι φάντασμα. Τους είπε: «Ειρήνη σε σας», ησυχάστε, ηρεμήστε. Και πήγε στο μέσον του δωματίου, για να είναι ορατός απ’ όλους, να μην είναι στον τοίχο και Τον θεωρούν φάντασμα. Και τους έδειξε τις πληγές του Σταυρού. Τους έδειξε τις πληγές, για να βεβαιωθούν, ότι είναι ο Κύριος, ο Εσταυρωμένος, και τώρα είναι Αναστημένος. Τους έδωσε Πνεύμα Άγιο, τους μίλησε για την αποστολή τους, αφού τους έδωσε πάλι την ειρήνη. Και όπως ήρθε, έφυγε. Ο Ιησούς είναι ανάμεσα μας μετά την Ανάστασή Του, αλλά δεν φαίνεται. Μας συνοδεύει, συνοδοιπορεί με μας, και δεν μας αφήνει ποτέ.

Ο Θωμάς, όμως, έλειπε. Και μόλις ήρθε, του είπαν: «Είδαμε τον Κύριο». Κι εκείνος λέει: «Εάν δεν δω με τα μάτια μου, εάν δεν βάλω τα δάκτυλά μου στους τύπους των ήλων, και αν δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά Του» -την οποία ελόγχισε ο αγροίκος Ρωμαίος στρατιώτης- «δεν πιστεύω».

Πέρασαν οκτώ μέρες. Ο Θωμάς ήταν μέσα στης απιστίας το πέλαγος και τον κλύδωνα, τον κυματισμό, και ήρθε πάλι ο Ιησούς. Ήσαν κλεισμένες οι πόρτες για τον φόβο των Ιουδαίων, και τους είπε: «Ειρήνη σε σας». Αυτό έφερε ο Χριστός μετά την Ανάσταση την ειρήνη, την αγάπη, τη χαρά. Και ύστερα λέει στον Θωμά: «Έλα εδώ. Βάλε το δάκτυλό σου. Βάλε το χέρι σου. Κοίταξε καλά. Και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά να είναι πιστός».

Και ο Θωμάς απόρησε. Σου λέει: «Που ξέρει ο Κύριος ότι εγώ είπα αυτά στους Αποστόλους, αφού δεν ήταν παρών;». Και κατάλαβε τότε ότι ο Κύριος είναι και ο Θεός, γι’ αυτό του είπε: «Ο Κύριος μου και ο Θεός μου». Είναι ο Θεάνθρωπος, που βρίσκεται παντού, τα ακούει όλα, τα παίρνει όλα και μας έχει κοντά Του.

Στη συνέχεια ο Ευαγγελιστής λέει ότι ο Ιησούς έκανε και άλλα σημεία, δηλαδή θαύματα, μετά την Ανάσταση. Το μεγαλύτερο θαύμα είναι η Ανάστασή Του. «Υπήρξαν όμως και άλλα πολλά, αλλά δεν τα γράφουμε», -λέει ο Ευαγγελιστής- «διότι οι άνθρωποι πολλές φορές δυσκολεύονται με τα θαύματα του Κυρίου. Είναι τόσο υπερφυσικά, τόσο σοβαρά και μεγάλα, που δυσκολεύονται. Και αυτά που γράψαμε, τα γράψαμε για να πιστεύσετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, και να έχετε στο όνομα Του, ζωή».

Πραγματικά ο Ιησούς με την Ανάσταση εχάρισε στις ψυχές μας αλλά και σ’ όλους τους πεθαμένους τη ζωή. Μας ανάστησε. Ας ακολουθούμε, λοιπόν, τον Χριστό μας, που είναι η Οδός και η Ζωή και η Ανάσταση, για να μας παίρνει την απιστία, όπως την πήρε από τον Θωμά και να την κάνει Πίστη και Χαρά.

Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, Το κήρυγμα της Κυριακής, τόμος Α΄ Τριώδιο - Πεντηκοστάριο, εκδ. Ακτή, Λευκωσία 2009, σελ. 120-123.

ΠΗΓΗ