ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Με την σημερινή Κυριακή αρχίζουμε τα γραπτά Κηρύγματα, που καθιερώθηκε να διαβάζωνται κατά τους μήνες του Καλοκαιριού σε όλους τους ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως. Είναι και αυτό μια επικοινωνία με όλους τους Χριστιανούς της Μητροπόλεως, αυτούς που παραμένουν μονίμως στην περιοχή αυτή και αυτούς που έρχονται κατά την διάρκεια του Καλοκαιριού. Τα φετινά κηρύγματα θα αναλύουν φράσεις από τα αποστολικά αναγνώσματα που διαβάζονται κατά την θεία Λειτουργία των Κυριακών.
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται στην ανάλυση που κάνει ο Απόστολος Παύλος της Σκηνής του Μαρτυρίου που είχε θεσπίσει ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη. Όπως είναι γνωστόν η Σκηνή του Μαρτυρίου είχε καθιερωθή κατόπιν οδηγιών του Θεού, πριν κτιστή ο Ναός του Σολομώντος στα Ιεροσόλυμα και βέβαια θεωρείται και προτύπωση του χριστιανικού Ναού.
Σύμφωνα με την περιγραφή της προς Εβραίους επιστολής η Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν χωρισμένη σε δύο τμήματα, ήτοι το άγιο, και το εσωτερικό που ονομαζόταν άγια αγίων. Και φυσικά έξω από την σκηνή υπήρχε μία αυλή που λεγόταν κοσμικόν. Στον αύλειο χώρο, που είχε την ονομασία κοσμικό παρέμεναν οι Ιουδαίοι, οι Ναζιραίοι, οι προσήλυτοι και οι ειδωλολάτρες. Στο εσωτερικό, δηλαδή στο άγιον, εισέρχονταν οι ιερείς, που επιτελούσαν τα της λατρείας και εκεί υπήρχεν η λυχνία, η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων. Και τέλος, στο εσωτερικό της σκηνής ήταν τα άγια των αγίων, όπου εισέρχονταν μόνο ο Αρχιερεύς και μάλιστα μια φορά τον χρόνο, κατά την ημέρα του εξιλασμού και εκεί υπήρχαν το χρυσούν θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, μέσα στην οποία φυλασσόταν η στάμνα η χρυσή που είχε το μάννα, η ράβδος του Ααρών που βλάστησε και οι πλάκες της Διαθήκης, επάνω στις οποίες εγράφη ο νόμος που έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή.
Αυτός ο τύπος της Σκηνής του μαρτυρίου ήταν πρότυπο του Χριστιανικού Ναού, που είναι χωρισμένος σε τρία μέρη, τον Νάρθηκα, τον κυρίως Ναό και το ιερό Βήμα, όπου τελείται η αναίμακτη μυσταγωγία. Ο Χριστιανισμός αποτελεί την νέα Διαθήκη, η οποία έχει οικουμενικό χαρακτήρα, αυτή είναι που σώζει τον άνθρωπο, αφού τον οδηγεί στην τελεία κοινωνία και ένωσή του με τον Θεό εν προσώπω Ιησού Χριστού.
Αυτή η περικοπή διαβάζεται σήμερα γιατί εορτάζουμε την Κατάθεση της τιμίας Εσθήτος της Παναγίας στον ναό των Βλαχερνών. Και βέβαια, στην ερμηνεία των αγίων Πατέρων φαίνεται ότι η Παναγία είναι στην πραγματικότητα η έμψυχη σκηνή του Θεού, αυτή είναι η λυχνία, η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων, αυτή είναι το χρυσούν θυμιατήριο, η Κιβωτός της Διαθήκης, η στάμνα, η ράβδος του Ααρών και οι πλάκες της Διαθήκης. Όλα όσα έγιναν στην παλαιά Διαθήκη απέβλεπαν στο να προετοιμασθή ο λαός, να ευρεθή το κατάλληλο πρόσωπο, από το οποίο θα εγεννάτο ο Χριστός. Γι’ αυτό τιμούμε πολύ την Παναγία μας, που είναι η χαρά, η ελπίδα, η παρηγοριά και η θερμή μας πρεσβεία.
Και βέβαια, πρέπει να πούμε ότι, όπως η Παλαιά Διαθήκη είναι προτύπωση της Καινής Διαθήκης, έτσι και η Καινή Διαθήκη και όσα τελούνται στην λατρεία μας είναι προτύπωση και βίωση των όσων θα ακολουθήσουν στον ουρανό μετά την συντέλεια του κόσμου. Η Παναγία, που έγινε αιτία της ενσαρκώσεως του Χριστού, να γίνη και η γέφυρα, που θα μας οδηγήση στην επουράνια και αιώνια λατρεία.
Με την σημερινή Κυριακή αρχίζουμε τα γραπτά Κηρύγματα, που καθιερώθηκε να διαβάζωνται κατά τους μήνες του Καλοκαιριού σε όλους τους ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως. Είναι και αυτό μια επικοινωνία με όλους τους Χριστιανούς της Μητροπόλεως, αυτούς που παραμένουν μονίμως στην περιοχή αυτή και αυτούς που έρχονται κατά την διάρκεια του Καλοκαιριού. Τα φετινά κηρύγματα θα αναλύουν φράσεις από τα αποστολικά αναγνώσματα που διαβάζονται κατά την θεία Λειτουργία των Κυριακών.
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται στην ανάλυση που κάνει ο Απόστολος Παύλος της Σκηνής του Μαρτυρίου που είχε θεσπίσει ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη. Όπως είναι γνωστόν η Σκηνή του Μαρτυρίου είχε καθιερωθή κατόπιν οδηγιών του Θεού, πριν κτιστή ο Ναός του Σολομώντος στα Ιεροσόλυμα και βέβαια θεωρείται και προτύπωση του χριστιανικού Ναού.
Σύμφωνα με την περιγραφή της προς Εβραίους επιστολής η Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν χωρισμένη σε δύο τμήματα, ήτοι το άγιο, και το εσωτερικό που ονομαζόταν άγια αγίων. Και φυσικά έξω από την σκηνή υπήρχε μία αυλή που λεγόταν κοσμικόν. Στον αύλειο χώρο, που είχε την ονομασία κοσμικό παρέμεναν οι Ιουδαίοι, οι Ναζιραίοι, οι προσήλυτοι και οι ειδωλολάτρες. Στο εσωτερικό, δηλαδή στο άγιον, εισέρχονταν οι ιερείς, που επιτελούσαν τα της λατρείας και εκεί υπήρχεν η λυχνία, η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων. Και τέλος, στο εσωτερικό της σκηνής ήταν τα άγια των αγίων, όπου εισέρχονταν μόνο ο Αρχιερεύς και μάλιστα μια φορά τον χρόνο, κατά την ημέρα του εξιλασμού και εκεί υπήρχαν το χρυσούν θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, μέσα στην οποία φυλασσόταν η στάμνα η χρυσή που είχε το μάννα, η ράβδος του Ααρών που βλάστησε και οι πλάκες της Διαθήκης, επάνω στις οποίες εγράφη ο νόμος που έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή.
Αυτός ο τύπος της Σκηνής του μαρτυρίου ήταν πρότυπο του Χριστιανικού Ναού, που είναι χωρισμένος σε τρία μέρη, τον Νάρθηκα, τον κυρίως Ναό και το ιερό Βήμα, όπου τελείται η αναίμακτη μυσταγωγία. Ο Χριστιανισμός αποτελεί την νέα Διαθήκη, η οποία έχει οικουμενικό χαρακτήρα, αυτή είναι που σώζει τον άνθρωπο, αφού τον οδηγεί στην τελεία κοινωνία και ένωσή του με τον Θεό εν προσώπω Ιησού Χριστού.
Αυτή η περικοπή διαβάζεται σήμερα γιατί εορτάζουμε την Κατάθεση της τιμίας Εσθήτος της Παναγίας στον ναό των Βλαχερνών. Και βέβαια, στην ερμηνεία των αγίων Πατέρων φαίνεται ότι η Παναγία είναι στην πραγματικότητα η έμψυχη σκηνή του Θεού, αυτή είναι η λυχνία, η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων, αυτή είναι το χρυσούν θυμιατήριο, η Κιβωτός της Διαθήκης, η στάμνα, η ράβδος του Ααρών και οι πλάκες της Διαθήκης. Όλα όσα έγιναν στην παλαιά Διαθήκη απέβλεπαν στο να προετοιμασθή ο λαός, να ευρεθή το κατάλληλο πρόσωπο, από το οποίο θα εγεννάτο ο Χριστός. Γι’ αυτό τιμούμε πολύ την Παναγία μας, που είναι η χαρά, η ελπίδα, η παρηγοριά και η θερμή μας πρεσβεία.
Και βέβαια, πρέπει να πούμε ότι, όπως η Παλαιά Διαθήκη είναι προτύπωση της Καινής Διαθήκης, έτσι και η Καινή Διαθήκη και όσα τελούνται στην λατρεία μας είναι προτύπωση και βίωση των όσων θα ακολουθήσουν στον ουρανό μετά την συντέλεια του κόσμου. Η Παναγία, που έγινε αιτία της ενσαρκώσεως του Χριστού, να γίνη και η γέφυρα, που θα μας οδηγήση στην επουράνια και αιώνια λατρεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου