ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
Ιουνίου 16th, 2014 Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Βʹ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. 4, 18-23)
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὸ μεγαλύτερο καὶ σπουδαιότερο ἀπ” ὅλα τὰ ἔργα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία εἶναι αὐτὸ ποὺ ἦλθε νὰ ἐπιτελέση ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς, ἡ σωτηρία δηλαδὴ τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὴ ἡ σωτηρία ἐνδιαφέρει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἐπίσης δὲν ἔχει σχέση μὲ ἐφήμερες ἐπιδιώξεις, ἀλλὰ μὲ τὴν αἰώνια ἀποκατάτασή τους. Ὡς παντοδύναμος ὁ Χριστὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτελέση τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μόνος του. Ἡ φιλανθρωπία του ὅμως τὸν ἔκανε νὰ τιμήση τὸ πλάσμα του, τὸν ἄνθρωπο, καὶ νὰ τὸν κάνη ἄμεσο συνεργό του. Γι” αὐτὸν τὸν λόγο διάλεξε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσης του δώδεκα μαθητὲς. Σ” αὐτοὺς παρέδωκε τὸν τρόπο τῆς σωτηρίας καὶ τοὺς ἀνέθεσε νὰ τὴν διακονήσουν μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τοὺς ἔκανε ἀποστόλους καὶ στύλους τῆς Ἐκκλησίας του.
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς πληροφορεῖ γιὰ τὴν κλήση τῶν τεσσάρων πρώτων ἀποστόλων ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό καὶ μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ γνωρίσουμε καλύτερα τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοὺς συνεργοὺς του. Μᾶς ἐντυπωσιάζει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἡ ἐπιλογὴ τῶν συγκεκριμένων προσώπων ἀπὸ τὸν Κύριο. Εἶναι γνωστὸ ὅτι δὲν γνωρίζουν πολλὰ γράμματα. Δὲν διαθέτουν διπλώματα. Δὲν ἔχουν ἀξιώματα. Δὲν κατάγονται ἀπὸ οἰκογένειες εὐγενῶν καὶ πλουσίων. Δὲν ἀνήκουν σὲ κύκλους ποὺ ἐπηρεάζουν τὴν κοινωνία. Εἶναι ἁπλοὶ ἅνθρωποι τοῦ λαοῦ, ποὺ μοχθοῦν νὰ κρατηθοῦν στὴ ζωή. Αὐτοὶ ποὺ προσκαλοῦνται διαθέτουν κάποια ἄλλα προσόντα, πολὺ οὐσιαστικὰ, ποὺ δὲν τὰ προσέχουν ἰδιαίτερα οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἀξίζει νὰ τὰ ἐπισημάνουμε, διότι τὰ πρόσεξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἐργατικότητα. Ὁ Χριστὸς συναντᾶ τοὺς τέσσερες ψαράδες καὶ τοὺς καλεῖ τὴν ὥρα τῆς ἐργασίας. Ὅλοι μαζὶ ἔχουν συστήσει μία μικρὴ ἑταιρεία. Μέρα καὶ νύχτα βρίσκονται ἐπάνω στὰ πλοιάρια, ὅπου ἐργάζονται γιὰ νὰ βγάλουν τὸ ψωμί τους, νὰ ζήσουν τὶς οἰκογένειές τους. Εἶναι φτωχοὶ, ἀλλὰ ἐργατικοὶ, ὑπομονετικοὶ καὶ τίμιοι. Ψαρεύουν, μπαλώνουν τὰ δίχτυα καὶ ζοῦν ἁπλά. Ἡ λιτὴ ζωὴ καὶ ἡ ἐργατικότητα τοὺς βοηθοῦν νὰ εἶναι ταπεινοί, καὶ ἑπομένως δεκτικοὶ στὸ κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνα ἄλλο γνώρισμα τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι ὁ στενὸς σύνδεσμός τους μὲ τὴν οἰκογένεια. Ἔχουν καλὲς οἰκογενειακὲς σχέσεις. Τὰ ἀδέλφια ἐργάζονται μαζί. Σέβονται τὸν πατέρα τους καὶ ζοῦν κοντά του μὲ ἁρμονία καὶ μὲ ἀγάπη. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ παίρνει ἰδιαίτερη ἀξία, ὅταν σκεφθοῦμε ὅτι πολλοὶ ἄνθρωποι στὸν κόσμο ἐργάζονται, ἀλλὰ ἐλάχιστοι συνεργάζονται ἁρμονικά. Ἡ σχέση τους αὐτὴ ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιὰ τὴν ὁμαλὴ ἔνταξή τους στὴν πνευματικὴ οἰκογένεια τοῦ κύκλου τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων.
Ἕνα τρίτο γνώρισμά τους εἶναι ἡ εὐσέβεια. Δὲν εἶναι ὑλόφρονες. Ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα. Ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ μελετοῦν τὸν Νόμο του. Πιστεύουν στοὺς προφῆτες καὶ περιμένουν τὸν Μεσσία. Ὅλα αὐτὰ δείχνουν πὼς ἔχουν καλὴ προαίρεση, ἄσχετα μὲ τὶς ἐλλειψεις καὶ τὶς ἀτέλειές τους.
Αὐτὴ τὴν καλὴ προαίρεση θέλει ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ πάρη κοντά του τοὺς ἁπλοϊκοὺς ψαράδες καὶ νὰ τοὺς ἐμπιστευθῆ τὰ μυστήριά του. Καὶ τὸ ἔκανε πολὺ ἁπλά. Τοὺς κάλεσε νὰ τὸν ἀκολουθήσουν μὲ μία μόνον ὑπόσχεση ποὺ τοὺς ἔδωσε· ὅτι ὅ ἴδιος θὰ τοὺς κάνη ἀπὸ ψαράδες τῶν ψαριῶν ψαράδες τῶν ἀνθρώπων. Τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, ποὺ τοὺς ἀνέθεσε ἦταν ἀσύγκριτα δυσκολώτερο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ἐπιτελοῦσαν ὡς τώρα. Ὅμως αὐτὸ δὲν θὰ στηρίζεται στὴ δική τους ἀνθρώπινη δύναμη, ἀλλὰ στὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ποὺ τοὺς καλεῖ καὶ τοὺς ἀποστέλλει. Ἐκεῖνοι ἀνταποκρίθηκαν ἀμέσως καὶ πρόθυμα. Χωρὶς ἀναβολὴ ἐγκατέλειψαν τὰ δίχτυα καὶ τὸν πατέρα καὶ ἀκολούθησαν τὸν Χριστὸ. Βέβαια τὸ Χριστὸ τὸν εἶχαν γνωρίσει καὶ ἀπὸ πρὶν. Εἶχαν κάποιες ἐμπειρίες κοντά του. Εἶχαν ἀκούσει καὶ τὴ μαρτυρία τοῦ Προδρόμου γι” αὐτόν. Ἐτσι διάλεξαν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν ἐνσυνείδητα. Ἔγιναν ἀφοσιωμένοι μαθητές καὶ ἄξιοι ἀπόστολοί του. Διακόνησαν ὑπεύθυνα τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ παρέδωσαν ἀκέραιο στοὺς διαδόχους τους, ποὺ χειροτόνησαν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ χέρια. Ἐκεῖνοι πάλι τὸ παρέδωκαν στοὺς δικούς τους διαδόχους, ὥστε νὰ φθάση τὸ σωτήριο ἔργο τοῦ Χριστοῦ ὡς σήμερα, γιὰ νὰ γευόμαστε καὶ ἐμεῖς τοὺς καρπούς του.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας, συνεχίζει καὶ σήμερα νὰ καλῆ ἀνθρώπους, γιὰ νὰ γίνουν διάδοχοι τῶν ἀποστόλων στὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ δοῦμε τὸ δικό μας χρέος. Νὰ μάθουμε στὰ παιδιά μας τὶς φυσικὲς ἀρετὲς, τὴν ἐργατικότητα, τὴ συνεργασία, τὴν ὑπομονή, τὴν εὐσέβεια, τὴν ταπείνωση. Ἔτσι θὰ τὰ καλλιεργήσουμε, ὥστε νὰ ἔχουν τὶς προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν τιμητικὴ πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ, νὰ γίνουν συνεργοί του. Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ιουνίου 16th, 2014 Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
ΚΥΡΙΑΚΗ Βʹ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. 4, 18-23)
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὸ μεγαλύτερο καὶ σπουδαιότερο ἀπ” ὅλα τὰ ἔργα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία εἶναι αὐτὸ ποὺ ἦλθε νὰ ἐπιτελέση ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς, ἡ σωτηρία δηλαδὴ τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὴ ἡ σωτηρία ἐνδιαφέρει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἐπίσης δὲν ἔχει σχέση μὲ ἐφήμερες ἐπιδιώξεις, ἀλλὰ μὲ τὴν αἰώνια ἀποκατάτασή τους. Ὡς παντοδύναμος ὁ Χριστὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτελέση τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μόνος του. Ἡ φιλανθρωπία του ὅμως τὸν ἔκανε νὰ τιμήση τὸ πλάσμα του, τὸν ἄνθρωπο, καὶ νὰ τὸν κάνη ἄμεσο συνεργό του. Γι” αὐτὸν τὸν λόγο διάλεξε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσης του δώδεκα μαθητὲς. Σ” αὐτοὺς παρέδωκε τὸν τρόπο τῆς σωτηρίας καὶ τοὺς ἀνέθεσε νὰ τὴν διακονήσουν μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τοὺς ἔκανε ἀποστόλους καὶ στύλους τῆς Ἐκκλησίας του.
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς πληροφορεῖ γιὰ τὴν κλήση τῶν τεσσάρων πρώτων ἀποστόλων ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό καὶ μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ γνωρίσουμε καλύτερα τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοὺς συνεργοὺς του. Μᾶς ἐντυπωσιάζει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἡ ἐπιλογὴ τῶν συγκεκριμένων προσώπων ἀπὸ τὸν Κύριο. Εἶναι γνωστὸ ὅτι δὲν γνωρίζουν πολλὰ γράμματα. Δὲν διαθέτουν διπλώματα. Δὲν ἔχουν ἀξιώματα. Δὲν κατάγονται ἀπὸ οἰκογένειες εὐγενῶν καὶ πλουσίων. Δὲν ἀνήκουν σὲ κύκλους ποὺ ἐπηρεάζουν τὴν κοινωνία. Εἶναι ἁπλοὶ ἅνθρωποι τοῦ λαοῦ, ποὺ μοχθοῦν νὰ κρατηθοῦν στὴ ζωή. Αὐτοὶ ποὺ προσκαλοῦνται διαθέτουν κάποια ἄλλα προσόντα, πολὺ οὐσιαστικὰ, ποὺ δὲν τὰ προσέχουν ἰδιαίτερα οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἀξίζει νὰ τὰ ἐπισημάνουμε, διότι τὰ πρόσεξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἐργατικότητα. Ὁ Χριστὸς συναντᾶ τοὺς τέσσερες ψαράδες καὶ τοὺς καλεῖ τὴν ὥρα τῆς ἐργασίας. Ὅλοι μαζὶ ἔχουν συστήσει μία μικρὴ ἑταιρεία. Μέρα καὶ νύχτα βρίσκονται ἐπάνω στὰ πλοιάρια, ὅπου ἐργάζονται γιὰ νὰ βγάλουν τὸ ψωμί τους, νὰ ζήσουν τὶς οἰκογένειές τους. Εἶναι φτωχοὶ, ἀλλὰ ἐργατικοὶ, ὑπομονετικοὶ καὶ τίμιοι. Ψαρεύουν, μπαλώνουν τὰ δίχτυα καὶ ζοῦν ἁπλά. Ἡ λιτὴ ζωὴ καὶ ἡ ἐργατικότητα τοὺς βοηθοῦν νὰ εἶναι ταπεινοί, καὶ ἑπομένως δεκτικοὶ στὸ κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνα ἄλλο γνώρισμα τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι ὁ στενὸς σύνδεσμός τους μὲ τὴν οἰκογένεια. Ἔχουν καλὲς οἰκογενειακὲς σχέσεις. Τὰ ἀδέλφια ἐργάζονται μαζί. Σέβονται τὸν πατέρα τους καὶ ζοῦν κοντά του μὲ ἁρμονία καὶ μὲ ἀγάπη. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ παίρνει ἰδιαίτερη ἀξία, ὅταν σκεφθοῦμε ὅτι πολλοὶ ἄνθρωποι στὸν κόσμο ἐργάζονται, ἀλλὰ ἐλάχιστοι συνεργάζονται ἁρμονικά. Ἡ σχέση τους αὐτὴ ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιὰ τὴν ὁμαλὴ ἔνταξή τους στὴν πνευματικὴ οἰκογένεια τοῦ κύκλου τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων.
Ἕνα τρίτο γνώρισμά τους εἶναι ἡ εὐσέβεια. Δὲν εἶναι ὑλόφρονες. Ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα. Ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ μελετοῦν τὸν Νόμο του. Πιστεύουν στοὺς προφῆτες καὶ περιμένουν τὸν Μεσσία. Ὅλα αὐτὰ δείχνουν πὼς ἔχουν καλὴ προαίρεση, ἄσχετα μὲ τὶς ἐλλειψεις καὶ τὶς ἀτέλειές τους.
Αὐτὴ τὴν καλὴ προαίρεση θέλει ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ πάρη κοντά του τοὺς ἁπλοϊκοὺς ψαράδες καὶ νὰ τοὺς ἐμπιστευθῆ τὰ μυστήριά του. Καὶ τὸ ἔκανε πολὺ ἁπλά. Τοὺς κάλεσε νὰ τὸν ἀκολουθήσουν μὲ μία μόνον ὑπόσχεση ποὺ τοὺς ἔδωσε· ὅτι ὅ ἴδιος θὰ τοὺς κάνη ἀπὸ ψαράδες τῶν ψαριῶν ψαράδες τῶν ἀνθρώπων. Τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, ποὺ τοὺς ἀνέθεσε ἦταν ἀσύγκριτα δυσκολώτερο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ἐπιτελοῦσαν ὡς τώρα. Ὅμως αὐτὸ δὲν θὰ στηρίζεται στὴ δική τους ἀνθρώπινη δύναμη, ἀλλὰ στὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ποὺ τοὺς καλεῖ καὶ τοὺς ἀποστέλλει. Ἐκεῖνοι ἀνταποκρίθηκαν ἀμέσως καὶ πρόθυμα. Χωρὶς ἀναβολὴ ἐγκατέλειψαν τὰ δίχτυα καὶ τὸν πατέρα καὶ ἀκολούθησαν τὸν Χριστὸ. Βέβαια τὸ Χριστὸ τὸν εἶχαν γνωρίσει καὶ ἀπὸ πρὶν. Εἶχαν κάποιες ἐμπειρίες κοντά του. Εἶχαν ἀκούσει καὶ τὴ μαρτυρία τοῦ Προδρόμου γι” αὐτόν. Ἐτσι διάλεξαν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν ἐνσυνείδητα. Ἔγιναν ἀφοσιωμένοι μαθητές καὶ ἄξιοι ἀπόστολοί του. Διακόνησαν ὑπεύθυνα τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ παρέδωσαν ἀκέραιο στοὺς διαδόχους τους, ποὺ χειροτόνησαν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ χέρια. Ἐκεῖνοι πάλι τὸ παρέδωκαν στοὺς δικούς τους διαδόχους, ὥστε νὰ φθάση τὸ σωτήριο ἔργο τοῦ Χριστοῦ ὡς σήμερα, γιὰ νὰ γευόμαστε καὶ ἐμεῖς τοὺς καρπούς του.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας, συνεχίζει καὶ σήμερα νὰ καλῆ ἀνθρώπους, γιὰ νὰ γίνουν διάδοχοι τῶν ἀποστόλων στὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ δοῦμε τὸ δικό μας χρέος. Νὰ μάθουμε στὰ παιδιά μας τὶς φυσικὲς ἀρετὲς, τὴν ἐργατικότητα, τὴ συνεργασία, τὴν ὑπομονή, τὴν εὐσέβεια, τὴν ταπείνωση. Ἔτσι θὰ τὰ καλλιεργήσουμε, ὥστε νὰ ἔχουν τὶς προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν τιμητικὴ πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ, νὰ γίνουν συνεργοί του. Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου