ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (15-6-2003)

  (Παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ)

(Πράξεων Β´ 1-11)

Χριστιανοί μου,

          Πανηγυρικά ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, τήν ἐπιφοί­τη­ση, δη­λα­­δή, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς μαθητάς. «Μέγα καί σεβάσμιον μυστήριον» ὀ­νο­μά­ζει ὁ ὑ­μνω­­δός τήν ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Σεβάσμιον μυστήριον, διότι σήμερα ἑορ­τά­ζουμε «Πνεύμα­τος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρω­σιν», κατά τόν ἴδιο ὑμνωδό. Σή­μερα κατά τρόπο ἐπίσημο ἔρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα γιά νά μεί­νη στήν Ἐκκλησία. Σήμερα εἶναι χρο­­νικά τό τέρμα τῆς προθεσμίας τῆς ὑποσχέσεως πού ἔδωσε ὁ Κύριος στούς μαθητές γιά τόν ἐρχομό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀκόμη σή­με­ρα πραγματοποιεῖται ἡ ἐκπλήρωση τῆς ἐλπίδος μας.

          Εἶναι ὅμως καί μέγα μυστήριον, γιατί σήμερα εἶδαν «παράδοξα πάντα τά ἔθνη ἐν πό­λει Δαυΐδ». Ἄνθρωποι ἀντιπροσωπευτικά ἀπό ὅλα τά ἔθνη στήν πόλη τοῦ Δαυΐδ, τά Ἱ­ε­ρο­σόλυμα, εἶ­­δαν πράγματα παράδοξα, ὑπερφυσικά, «ὅτε τό Πνεῦμα κατῆλθε τό Ἅγι­ον», ὅταν κατέβηκε τό Ἅ­γιον Πνεῦμα, ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς.

          Ὁ Ἱερός Εὐαγγελιστής ἐξιστορεῖ ὡς ἑξῆς τά θαυμαστά γεγονότα στό σημερινό ἀ­πο­στο­λι­κό ἀνάγνωσμα. Ὅταν ἔφθασε ἡ ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἦσαν ὅλοι οἱ μαθητές συγ­κεντρω­μέ­νοι, ὁμόγνωμοι καί ὁμόφρονες στό ἴδιο μέρος. Καί ξαφνικά ἦλθε ἀπό τόν οὐ­ρανό βοή σάν νά φυσοῦσε δυνατός ἄνεμος καί γέμισε ὅλο τό σπίτι πού ἔμεναν. Καί εἶδαν μέ τά μάτια τους νά διαμοιράζονται γλῶσσες σάν φλόγες φωτιᾶς καί ἐκάθισε μία γλῶσσα στόν καθένα ἀπ' αὐ­τούς. Ὅλοι τότε γέμισαν ἀπό Πνεῦμα Ἅγιο καί ἄρχισαν νά μιλοῦν  ἄλλες γλῶσσες, ἀνάλο­γα μέ τή σοφία καί τή δύναμη πού τούς ἔδινε τό Ἅ­γιο Πνεῦμα. Στά Ἱεροσόλυμα, λόγῳ τῆς Ἰου­δαϊ­κῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς, εἶχαν ἔλθει πολλοί εὐσεβεῖς Ἰουδαῖοι ἀπό ὅλα τά μέρη τοῦ κό­σμου γιά νά ἑορτάσουν στό θρη­σκευτικό τους κέντρο. Ὅταν ἀκούσθηκε ἡ βοή, συγκεντρώ­θη­κε τό πλῆθος κάτω ἀπό τό σπί­τι πού ἦταν οἱ Ἀπόστολοι καί ὅλοι τους ἔμειναν κατάπληκτοι, για­τί ὁ καθένας ἄκουγε τούς μαθητάς νά μιλοῦν στή δική του γλῶσσα. Καί διετύπωσαν τήν ἀ­πο­ρία: «Δέν εἶναι ὅ­λοι αὐτοί πού μᾶς μιλοῦν Γαλιλαῖοι; Πῶς ἐμεῖς ἀκοῦμε ὁ καθένας τή δική του γλῶσσα πού μάθαμε ἀπό τότε πού γεννηθήκαμε; Πάρθοι καί Μῆδοι καί Ἐλαμῖτες καί ὅσοι κα­τοι­κοῦν τήν Μεσοποταμία καί τήν Ἰουδαία καί Καππαδοκία, τόν Πόντο καί τήν Ἀσία, τήν Φρυ­γία καί τήν Παμφυλία, τήν Αἴγυπτο καί τά μέρη τῆς Λιβύης πού ἐκτείνεται πρός τήν Κυ­ρήνη καί οἱ ἐδῶ ἐγκατεστημένοι Ρωμαῖοι καί Ἰουδαῖοι καί προσήλυτοι, ὅσοι δηλαδή ἦσαν ἐθνικοί καί προ­σελκύσθηκαν στήν Ἰουδαϊκή θρησκεία, Κρῆτες καί Ἄραβες, ὅλοι ἐμεῖς τούς ἀκοῦμε νά ὁμι­λοῦν στίς δικές μας γλῶσσες γιά τά μεγάλα καί θαυμαστά ἔργα τοῦ Θεοῦ»;

          Χριστιανοί μου, αὐτό πού ἔγινε τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τό εἶχε προβλέψει ὁ Προ­φήτης Ἰωήλ πολλά χρόνια πρό Χριστοῦ (περίπου 500 χρόνια) καί εἶχε κηρύξει στό λαό ἐξ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ: «Ἐκχεῶ ἀπό τοὺ πνεύματός μου ἐπί πᾶσαν σάρκα, καί προ­φη­τεύσουσιν οἱ υἱοί ὑμῶν καί αἱ θυγατέρες ὑμῶν». Θά ἀφήσω νά χυθῆ ἡ δωρεά καί τά χα­ρίσματα τοῦ Πνεύματός μου σέ κά­θε ἄνθρωπο καί τά παιδιά σας καί οἱ θυγατέρες σας θά προφητεύσουν. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ὡ­μί­λησε πολλές φορές στούς μαθητές Του γιά τόν ἐρχομό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἰδιαίτερα ὅ­μως, πρίν ἀπό τήν Ἀνάληψή Του, τούς συνέστησε νά μήν ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τά Ἱεροσόλυμα, ἀλ­λά νά περιμένουν τήν ἐκπλή­ρω­ση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ Πατρός, γιά τήν ὁποία τούς εἶ­χε μιλήσει ὁ Κύριος. Καί ἀ­μέσως μετά συμπληρώνει: «Θά λάβετε δύναμη, ὅταν ἔλθη τό Ἅγιο Πνεῦ­μα ἐπάνω σας καί θά εἶσθε μάρτυρές μου στήν Ἱερουσαλήμ καί σέ ὁλόκληρη τήν Ἰουδαία καί τή Σαμά­ρεια καί μέχρι τά πέρατα τῆς γῆς.

          Χριστιανοί μου, σήμερα, μέ τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς μαθητάς ἐκ­πλη­ρώ­θη­κε ἡ προφητεία τοῦ Ἰωήλ καί πραγματοποιήθηκε ἡ ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου.

          Τό Ἅγιον Πνεῦμα, μέ τήν πλουσιοπάροχη χορηγία Του «ὅλον συγκροτεῖ τόν  θε­σμόν τῆς Ἐκ­κλησίας», δηλαδή, καταρτίζει τόν ὀργανισμό τῆς Ἐκκλησίας. «Ἱερέας τελει­οῖ», ὁδηγεῖ τούς Ἱε­ρεῖς στήν τελειότητα. Τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ἡ ψυχή, ἡ ζωή τῆς Ἐκ­κλη­σίας. Σ' αὐτό ὀφείλεται ἡ ἁγιότης, ἡ ἑνότης καί ἡ καθολικότης τῆς Ἐκκλησίας.

          Ἀπό αὐτό πηγάζουν τά χαρίσματα, οἱ ὑπερφυσικές ἐνέργειες καί ἡ θεολογία τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τελοῦνται ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Τήν δω­ρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος παίρνει κάθε Χριστιανός στήν καρδιά του μέ τό μυστήριο τοῦ Βα­πτίσματος. Ἔτσι ἔχει τίς προϋποθέσεις νά προχωρήση στή χριστιανική ζωή. Μέ τήν βο­ή­θεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀ­γω­νίζεται ὁ Χριστιανός νά στερεωθῆ στήν πίστη, νά ἀγα­πή­ση τόν Θεό καί νά προχωρήση στήν τε­­λειότητα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παρακαλοῦσε γο­νατιστός τόν Θεό νά δώση τήν χάρη τοῦ Πνεύ­­ματός Του στούς Χριστιανούς, ὥστε νά κατοικήση ὁ Χριστός μέσα τους γιά νά γνωρίσουν τό μέγεθος τῆς ἀγάπης Του, ἡ ὁποία φαίνεται καί βιώνεται στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαρι­στί­ας.

          Χωρίς τήν βοήθεια καί τή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη εἰρή­νη στόν κό­σμο, δέν μπορεῖ νά γίνη τίποτε στήν Ἐκκλησία καί στή ζωή μας, δέν μπο­ροῦ­με νά ἔχουμε καμ­μία πνευματική πρόοδο. Ἀκόμη καί τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ δέν μποροῦ­με νά προφέρουμε καί νά ὁμολογήσουμε μέ τά χείλη μας, παρά μόνο μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

          Εἶναι διδασκαλία τῶν Πατέρων πού τήν ἀνακεφαλαιώνει ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σά­ρωφ, ὅτι σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι νά ἀποκτήσουμε τό Ἅγιον Πνεῦμα, διότι τότε θά αἰ­σθα­νόμαστε νά ζοῦμε ἀπό τώρα τή χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔζησαν οἱ Ἀπόστολοι καί ὅλοι οἱ Ἅ­γιοι τῆς Ἐκκλησίας.

          Κατά τήν σημερινή ἡμέρα, πού ὕστερα ἀπό λίγο θά γονατίσουμε, ἄς παρακαλέουμε τό Ἅ­γιον Πνεῦμα νά σκηνώση μέσα μας, νά μᾶς καθαρίση ἀπό κάθε ἁμαρτία καί νά σώση τίς ψυ­χές μας. ΑΜΗΝ.