«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κυριακή 17η Μαΐου 2015

«Ἐγένετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν…» (Πραξ. ιστ΄, 16)

            Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αδελφοί μου βλέπουμε τον Απόστολο Παύλο με τον μαθητή του Σύλλα, να βρίσκονται για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό έδαφος, στους Φιλίππους της Μακεδονίας, τη σημερινή Καβάλα. Καθώς αναζητούν έναν τόπο για να προσευχηθούν στους δρόμους της πόλεως μια νεαρή κοπέλα και η οποία «έχουσα πνεύμα πύθωνος» προσέφερε υπηρεσίες μαντικής. Εκμεταλλευόμενη την περιέργεια των ανθρώπων για το επερχόμενο μέλλον, εντυπωσίαζε και σαγήνευε με τις απαντήσεις της, στηριζόμενη στη βοήθεια που της παρείχε το πονηρό Πνεύμα.

Όπως στην αρχαιότητα η μυθολογική Πυθία, έτσι και αυτή μάντευε με σκοπό την παραπλάνηση του λαού από την αλήθεια, το οικονομικό κέρδος και τελικά τη δημιουργία οπαδών και εξαρτημένων ανθρώπων από τη δαιμονική παρουσία.

            Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά την συμπεριφορά των Αποστόλων απέναντι σε αυτή την ιδιαιτέρως επικίνδυνη κατάσταση. Ο Παύλος καθώς συνάντησε την κοπέλα να μαντεύει, την άκουσε ανάμεσα στα άλλα να λέγει και αλήθειες: «Αυτοί οι άνθρωποι, είναι δούλοι του Θεού του Υψίστου, και οι οποίοι μας διδάσκουν την οδό της σωτηρίας». Σκοπός της βέβαια ήταν να κάνει συμμάχους της τους πραγματικούς ανθρώπους του Θεού δηλαδή τους Αποστόλους, ώστε να συνεχίσει εκείνη ανενόχλητη το καταστροφικό της έργο.

            Ήθελε με αυτή τη διαφήμιση που έκανε στους μαθητές του Χριστού να φανεί πως είναι όμοια και ισάξια με αυτούς. Όπως ήρθαν και αυτοί στην πόλη της να κηρύξουν τη σωτηρία των ανθρώπων οδηγώντας τους στο Θεό, έτσι και η ίδια κάνει θεάρεστο και ευλογημένο έργο μαντεύοντας και προλέγοντας τα μέλλοντα.

            Πραγματικά μεγάλη η απάτη της και πονηρή η διάθεσή της, αφού η γυναίκα αυτή αντλούσε τη μαντική της ικανότητα από το «πνεύμα του πύθωνος» δηλαδή το δαιμόνιο που είχε μέσα της. Δεν ήταν λοιπόν φυσιολογική αυτή η κοπέλα, αφού είχε μέσα της μαντικό δαιμόνιο, πνεύμα κακό και πονηρό, που με τρόπο σαγηνευτικό και παραπλανητικό έκανε τους ανθρώπους υποχείριά της. Αυτό το διαισθάνθηκε αμέσως ο Παύλος και γι΄ αυτό τήρησε αρχικά στάση επιφυλακτική και ύστερα εχθρική απέναντι σε αυτή την κοπέλα, απαλλάσσοντας την τέλος από το δαιμόνιο.

            Ο διάβολος αγαπητοί μου μετέρχεται πολλά τεχνάσματα για να διαστρέφει τις καλές διαθέσεις των ανθρώπων με πονηρούς λογισμούς, με φαντασίες και οράματα, με προβλέψεις και όνειρα. Όμως και ο Θεός, λέγει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, παραχωρεί τη δυνατότητα στον διάβολο να μας πολεμά. Αυτό γίνεται για να διακρίνουμε με τον αγώνα μας την αρετή από το κακό, για να κρατήσουμε μέχρι τέλους «βεβαία» την πίστη μας, για να μην υπερηφανευόμαστε και για να μη ξεχνάμε τη δική μας ασθένεια και τη δύναμη του Θεού, όταν φθάσουμε στην απάθεια.

            Αυτή ήταν η πρώτη επικίνδυνη κατάσταση, αλλά και το πρώτο θαύμα αφού πάτησαν τον Ευρωπαϊκό χώρο οι Απόστολοι. Μήπως όμως και σήμερα στην πολιτισμένη και τεχνολογικά ανεπτυγμένη Ευρώπη επικρατεί το «πνεύμα του πύθωνος». Φαίνεται πως ναι, αφού η λατρεία των πάσης φύσεων ειδώλων και Θεών, η υποκριτική αναγγελία ενός καλύτερου μέλλοντος με τίμημα την απώλεια εκατομμυρίων ψυχών, η υποδούλωση στην άθεη φιλοσοφία και σκέψη που περιφρονεί τους «ελαχίστους και καταφρονεμένους» αδελφούς μας.

            Εμείς με ορθόδοξο και μαρτυρικό τρόπο δεν μένουμε στην καταγραφή του κακού αλλά κομίζουμε τη θερμή μας μετάνοια και ευχαριστία στο θρόνο του μόνου αληθινού Θεού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ώστε το Φως να νικήσει κάθε σκοτάδι της ζωής μας.