ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 25 Ἀπριλίου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Φιλιπ. δ΄ 4 - 9)

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

«Χαίρετε ἐν Κυρίω πάντοτε, πάλιν ἐρῶ χαίρετε!» Μὲ αὐτὰ τὰ χαροποιὰ λόγια ξεκινᾶ  ἡ σημερινὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. «Νὰ ἔχετε χαρὰ ζώντας μὲ τὸν Κύριο, νὰ ἔχετε διπλὴ χαρά! Σᾶς τὸ λέω καὶ θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνω συνέχεια!», μᾶς λέγει μὲ τὴν θεοφώτιστη φωνὴ του ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καὶ ἐμεῖς ἀκοῦμε τὴν προτροπὴ του σήμερα Κυριακὴ τῶν Βαϊων, λίγο πρὶν μποῦμε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας. Θὰ περίμενε κανεὶς νὰ ἀκούσουμε λόγια πένθους, λόγια μελαγχολικά, λόγια θρήνων καὶ ὀδυρμῶν.

Τίποτε ἀπὸ αὐτὰ τὰ θλιβερὰ δὲν σκιάζουν τὴν ψυχή μας, γιατί ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι μὲν ἐπώδυνη, ἀλλὰ ποτὲ ἀπεγνωσμένη, εἶναι μὲν δακρύουσα, ἀλλὰ ποτὲ θανατηφόρα. Τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο μάλιστα, εἶναι ἡ Ἑβδομάδα τῆς μεγάλης ἐλπίδας, ἡ Ἑβδομάδα ποὺ κυοφορεῖ τὴν Ἀνάσταση, ἡ Ἑβδομάδα ποὺ σὰν τὸ πολυτάραχο καὶ βασανισμένο ποτάμι ἐκβάλλει στὴν μεγάλη καὶ ἀκύμαντη θάλασσα τῆς Αἰώνιας Ζωῆς. Καὶ Ζωὴ εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστός! Πῶς λοιπὸν μποροῦμε νὰ θλιβόμαστε πρὸς θάνατον, ὅταν μπροστὰ μας ἀνοίγεται ἡ χαρμόσυνη προοπτική της Ἀνάστασης, ὄχι μόνο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ δική μας κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία;

«Τὸ ἐπιεικὲς ἡμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις, ὁ Κύριος ἐγγύς»!  Μαζὶ μὲ τὴν ἐν Κυρίῳ χαρὰ συμβαδίζει «τὸ ἐπιεικές», δηλαδὴ ἡ καλὴ καρδιά, ἡ ἀγάπη, ἡ προθυμία, ἡ κατανόηση, ἡ συμπάθεια, ἡ πραότητα. «Τὸ ἐπιεικὲς» εἶναι ἡ συμπεριφορὰ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ Χριστοζωή. Αὐτὴν μᾶς προτρέπει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος νὰ τὴν ἐνστερνισθοῦμε καὶ νὰ τὴν ἐπιδείξουμε στοὺς συνανθρώπους μας, τώρα μάλιστα ποὺ ὁ Κύριος πλησιάζει! Ἔρχεται ὁ Χριστός, «ὁ Ἐρχόμενος ἤκει καὶ οὐ χρονιεῖ». Ἔρχεται γιὰ τὸν καθένα μας τὴν ὥρα τοῦ θανάτου μας, ἡ ὁποία εἶναι ἄδηλη, ἀλλὰ ὄχι καὶ πολὺ ἀπομακρυσμένη. Κανεὶς δὲν γνωρίζει πότε θὰ παραδώσει τὴν ψυχή του καὶ πότε θὰ σταθεῖ ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ. Ἔρχεται ὁ Χριστὸς καὶ γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, γιὰ νὰ κρίνει «ζώντας καὶ νεκρούς». Ἑπομένως, πάντοτε πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ τὴν συνάντηση μὲ τὸν Χριστό. «Ὁ Κύριος ἐγγύς» !

Ἐφόσον, λοιπὸν, περιμένουμε τὸν Χριστὸ καὶ ἡ προσδοκία μας αὐτὴ νοηματοδοτεῖ ὅλη τὴν ἐπίγεια ζωή μας, ἀναμενόμενο θὰ ἦταν νὰ ζοῦμε ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ ἀνούσιες καὶ ἐφήμερες μέριμνες, οἱ ὁποῖες μᾶς ἀναλώνουν καὶ διασκορπίζουν τὶς ψυχικές μας δυνάμεις. Αὐτὸ, δυστυχῶς, δὲν συμβαίνει, ἂν καὶ πολὺ θὰ τὸ θέλαμε! Παραπαίουμε μέσα σὲ ἕναν κυκεώνα μεριμνῶν, μικρῶν ἢ μεγάλων, ποὺ μᾶς ἀποπροσανατολίζουν ἀπὸ τὸν μέγιστο στόχο, τὴν συνάντησή μας καὶ τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Χριστό. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο μᾶς συμβουλεύει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: « Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετ΄ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ἡμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν». «Ἀφῆστε πίσω σας ὅλες τὶς ἀγωνιώδεις φροντίδες, γιατί δὲν ὠφελοῦν σὲ τίποτε, ἀντίθετα σᾶς πνίγουν καὶ σᾶς στεροῦν τὴ χαρά. Κάθε ὥρα καὶ στιγμὴ νὰ προσεύχεσθε στὸν Θεό, νὰ τοῦ λέτε ὅ,τι σᾶς ἀπασχολεῖ, εἶναι ὁ πατέρας σας, εἶναι ὁ φίλος σας, εἶναι ὁ πρόθυμος βοηθός σας, Αὐτὸς θὰ τρέξει νὰ κάνει ὅ,τι Τοῦ πεῖτε, γιὰ τὸ συμφέρον σας. Καὶ εἶναι τόσο σίγουρο ὅτι θὰ ἀνταποκριθεῖ, ὥστε μαζὶ μὲ τὸ αἴτημά σας νὰ Τοῦ λέτε καὶ «εὐχαριστῶ» γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός σας.»

Ἡ χαρά, ἡ καλοσύνη, ἡ ἀμεριμνησία, ἡ προσευχή, ἡ εὐχαριστία, αὐτὲς εἶναι οἱ θεμελιώδεις συνισταμένες τῆς ζωῆς τοῦ πραγματικοῦ Χριστιανοῦ, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποτελοῦν βασικὲς προτροπὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὸς ὅλο τὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς ἀπόρροια δὲ ὅλων αὐτῶν ἔρχεται «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν». Αὐτὸ εἶναι τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν δικό Του, ἀγωνιζόμενο ἄνθρωπο. Εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ κατάπαυση, ἡ ἐξάλειψη κάθε πάθους καὶ κάθε ἐφάμαρτης κίνησης τῆς ψυχῆς, εἶναι  μία κατάσταση πληρότητας καὶ εὐφροσύνης ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ κανένα ἀγαθὸ αὐτοῦ του κόσμου, γι’ αὐτὸ καὶ ξεπερνάει τὴν σκέψη, τὴν φαντασία, ἀκόμη καὶ τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ ἄκτιστη θεία ἐνέργεια, ἡ ὁποία μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν καθιστᾶ θεοειδῆ, κατὰ χάριν θεό. Εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἡ ὁποία «ἐντὸς ἡμῶν ἐστι», τῆς ὁποίας τὰ ἀγαθὰ εἶναι τόσο μεγάλα, ποὺ δὲν ὑπάρχουν ἀνθρώπινα λόγια ἱκανὰ νὰ τὰ περιγράψουν, εἶναι αὐτὰ ποὺ ἀντίκρυσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν «ἡρπάγη εἰς τὸν Παράδεισον καὶ ἤκουσεν ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι». 

Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔρχεται στὸν μέσα ἄνθρωπο τὸν θωρακίζει καὶ τὸν καθιστᾶ ἀπρόσβλητο ἀπὸ κάθε ἐπιβουλὴ καὶ ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ. Αὐτὸ σημαίνει ἡ φράση « ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ…..φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ διανοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». «Τόσο τὰ συναισθήματά σας, γιὰ νὰ μὴν θλίβεσθε παράλογα, ὅσο καὶ οἱ σκέψεις σας, γιὰ νὰ μὴν περιπίπτετε σὲ λανθασμένες θεωρίες καὶ αἱρέσεις, θὰ εἶναι προστατευμένα ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στὸ πλαίσιο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς». Καὶ δὲν θὰ φοβάστε τίποτε καὶ κανέναν!

Πόσο ἐνθαρρυντικὰ καὶ παρήγορα ἀκούγονται τὰ λόγια αὐτά! Πόσο μεγάλες εἶναι οἱ δωρεὲς τοῦ Θεοῦ στὸν φτωχὸ καὶ τιποτένιο ἄνθρωπο! Πόσο ἀξιολύπητο καὶ ἀξιοκατάκριτο εἶναι νὰ περιφρονοῦμε τόσο μεγάλες εὐεργεσίες, νὰ ἀρνούμαστε τὸν Παράδεισο πρὸς χάριν μιᾶς ἐφήμερης, ἁμαρτωλῆς ζωῆς, ἡ ὁποία οὔτε καὶ τὴν ἐγκόσμια χαρὰ πολλὲς φορὲς δὲν προσφέρει!  Λοιπόν, σήμερα τὸ βράδυ, ὅταν θὰ ἀκούσουμε τὸ τροπάριο: «Τὰ Πάθη τὰ Σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικὰ ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ. Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι», ἂς πάρουμε τὴν ἀπόφαση νὰ μετανοήσουμε, νὰ ἐγκαταλείψουμε τὸν παλαιό μας ἑαυτό, ἔτσι ὥστε νὰ ἀνάψουν μέσα μας τὰ σωστικὰ φῶτα τῶν Παθῶν τοῦ Χριστοῦ μας καὶ νὰ μὴν πάει χαμένη ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ ποὺ βιάζεται νὰ πάθει γιὰ χάρη μας.  Καὶ τότε «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν» θὰ ἔλθει μέσα μας νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ νὰ μᾶς κατευθύνει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μας! Ἀμήν, γένοιτο!

ΠΗΓΗ