ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

18η Απριλίου 2021

Για μία ακόμη Κυριακή βρεθήκαμε αγαπητοί μου αδελφοί να τελούμε την Θεία Λειτουργία. Μάλιστα η σημερινή Κυριακή δεν είναι τυχαία, είναι ουσιαστικά η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής πριν την Κυριακή των Βαΐων και την Μεγάλη Εβδομάδα. Πριν δηλαδή από την ευκαιρία που για μία χρονιά ακόμη μας δίνεται για να ζήσουμε αυτά τα τρομερά γεγονότα της ζωής του Χριστού, που με τη συμμετοχή τους σ’ αυτά, μέσα από τις ακολουθίες των ημερών και τον αγώνα μας, έχουμε την ευκαιρία να τα κάνουμε γεγονότα της δικής μας ζωής. μίας ζωής που μετά από τη Μεγάλη Εβδομάδα, δε μπορεί παρά να αλλάξει, να ομορφύνει, να πάψει να μελετά κάθε τι το αμαρτωλό και να αρχίσει να έλκεται και να συγκινείται από τα όμορφα και τα καλά.

Μία Κυριακή όμως πριν από όλα αυτά τα γεγονότα η Εκκλησία για να μας προετοιμάσει, θέλει να μας δείξει, από τη μία τι έκανε ο Ιησούς για εμάς και από την άλλη πώς αυτά που ο Ιησούς έκανε μπορούν να μας αλλάξουν τη ζωή. Μας μιλά μέσα από το αποστολικό ανάγνωσμα για τη θυσία του Ιησού και από την άλλη μνημονευουμε σήμερα την  αγία Μαρία την Αιγυπτία.

Διαβάσαμε μία περικοπή λοιπόν από την προς Εβραίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, την τελευταία επιστολή που εμπνεύστηκε ο απόστολος των εθνών. Στο σημερινό κείμενο είδαμε ότι ο Παύλος τονίζει για μία ακόμη φορά ότι ο Χριστός είναι ο αρχιερέας όλου του κόσμου. Στον Ιουδαϊσμό ο  αρχιερέας έμπαινε μέσα στα άγια των αγίων μία φορά το χρόνο μετά από θυσία για να εξαγνιστούν με αυτό τον τρόπο οι ακάθαρτοι. Όμως ο Ιησούς ως αρχιερέας της κτίσεως, με το αίμα του και τη θυσία του, δε μπαίνει απλώς σε ένα χειροποίητο ναό, σε ένα κατασκεύασμα ανθρώπινο, αλλά μπαίνει, και δείχνει και σε εμάς την είσοδο σε μία σκηνή και σε ένα ιερό τόπο που ο ίδιος ο Θεός έχει επιμεληθεί για όλους μάς. Αυτή η σκηνή δεν είναι άλλη από τη Βασιλεία του Θεού, από τον τόπο που λάμπει η θεϊκή Του δόξα, από τον τόπο και τον τρόπο ζωής που η Εκκλησία μας καλεί και θέλει να μας βλέπει να ζούμε..

Για μία ακόμη φορά τονίζεται ότι ο Ιησούς είναι το πρόσωπο αυτό που με τη θυσία του και το αίμα του μας ανοίγει το δρόμο της σωτηρίας και της λυτρώσεως. Εκεί που ο Ιουδαίος είχε την ανάγκη της θυσίας των ζώων και του αίματός των για να καθαρθεί, ο άνθρωπος που εμπιστεύεται τον εαυτό του στο Χριστό, γνωρίζει ότι θα είναι αυτάρκης, διότι τα πάντα θα παρέχονται πλουσιοπάροχα από τον ίδιο τον Ιησού.

Μη νομίσουμε ότι ο Παύλος δε μιλά και για τη ζωή που εμείς κάνουμε. Ναι μεν οι Εβραίοι της εποχής Του ήλπιζαν στη σωτηρία μέσα από τις θυσίες και τα αίματα των ζώων, αλλά δυστυχώς και εμείς, συγκινούμεθα τόσο από τα υλικά και τα πράγματα αυτού του κόσμου, και τόσο πιστεύουμε ότι μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους που αγνοούμε αυτή την πραγματική θυσία του Ιησού, που μη στηριζόμενος στον κόσμο και τις συνήθειές του, έρχεται για να τον εισαγάγει σε μία άλλη σκηνή, σε μία άλλη κατάσταση που τελικά τα ίδια τα γεγονότα της ζωής μας δείχνουν πόσο την έχουμε ανάγκη.

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να μας πείσουν ότι σε ένα κόσμο που μοιάζει η φθορά και ο θάνατος να έχουν τουλάχιστον τον πρώτο λόγο, το να μιλά κανείς για μία καινούρια σκηνή, ουσιαστικά για μία αλλαγή του τρόπου που ζει ο άνθρωπος, είναι ουτοπικό. Το να μιλά κανείς για αλλαγή πραγματική και ουσιαστική φαίνεται ανέφικτο. Όμως τα ευαγγελικά κείμενα αυτή την αλλαγή τη βλέπουν να πραγματώνεται στο πρόσωπο του Ιησού και να εμφανίζεται μέσα από τη ζωή των αγίων μας.

Αν το αίμα και η θυσία του Ιησού μας οδηγούν σε μία σκηνή που περιγράψαμε ως το χώρο της Βασιλείας, οι άγιοι είναι οι πρώτοι οικιστές αυτού του ξεχωριστού τόπου. Σε ένα τέτοιο τόπο εισήλθε με τον αγώνα της και η σήμερα τιμώμενη αγία Μαρία. Όλοι λίγο πολύ θυμόμαστε το βίο αυτής της γυναίκας με την έκλυτη ζωή, που σε κάποια στιγμή βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα ενώπιον του Σταυρού του Κυρίου μας, και αυτός έγινε η αιτία να αλλάξει ζωή και από εκεί που η ίδια γινόταν θυσία στο βωμό της ηδονής και των παθών, να αποφασίσει να αλλάξει ρώτα, να βάλλει πρώτο μέλημα της ζωής της τον Ιησού και να ζήσει για χρόνια πολλά, σε τόπους έρημους και απάτητους, με μόνη παρηγοριά, την όψη και την προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού, και τη δια αυτού μετάνοιά της. Ουσιαστικά να μπει σε αυτή τη σκηνή που ο Κύριός μας, μπήκε πρώτος και όπως είπαμε μας έδειξε την είσοδο.

Αν διαβάσουμε το βίο της, θα δούμε ότι μας περιγράφει η ίδια η αγία πως στη πρώτη φάση της ζωής της αγωνιζόταν να βρει την ευτυχία και τη χαρά μέσα στην αμαρτία και τα πάθη, ενώ στη δεύτερη με πόσο απλό τρόπο τελικά βρήκε την ειρήνη στη καρδία της ακολουθώντας το δρόμο που ο Ιησούς της χάραξε, ένα δρόμο δύσκολο και τραχύ, στον οποίο όμως τη συντρόφευαν οι θυσίες που ο ίδιος ο Ιησούς είχε για αυτή κάνει.

Αδελφοί μου, αναρωτιέται κανείς σήμερα αν μπορεί να  μας συγκινήσει ο βίος μίας αγίας που πριν ήταν πόρνη αλλά βρήκε το δρόμο της κοντά στο Σταυρό του Κυρίου μας. Τι μπορεί να πει αυτό σε μία χώρα όπου το να εκμεταλλεύεσαι κοπέλες και γενικότερα τους  ανθρώπους για άνομα πάθη, έχει γίνει κάτι το σύνηθες. Όμως μέσα στην Εκκλησία επιμένουμε. Επιμένουμε να βλέπουμε τον Θεό μας, να παθαίνει, να πληγώνεται, να σταυρώνεται, να νεκρώνεται, και τελικά να ανασταίνεται. Όμως όλα αυτά τα κάνει για να μπορούμε εμείς να πιστεύουμε ότι το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς για τους ανθρώπους, η θυσία του οι πόνοι του και η Σταύρωσή του, σε κάθε εποχή και σε κάθε χώρα θα βρίσκουν ανθρώπους, που θα έχουν κουραστεί και πονέσει τόσο όσο η αγία Μαρία η Αιγυπτία, που όταν θα βλέπουν κάθε Μεγάλη Εβδομάδα τον Ιησού να κρέμεται πάνω στο Σταυρό, η καρδία τους θα κατανύσσεται τα γόνατά τους θα λυγίζουν και τα μάτια τους θα γεμίζουν από τα δάκρυα όπως της αγίας Μαρίας.

Ας μην αφήσουμε το Πάσχα που έρχεται να εξαντληθεί στα έθιμα και στις ωραίες συνήθειες των ημερών όπως πολύ εύκολα μας ζητά ο κόσμος. Ένα Πάσχα, μία Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία μπορούν να γίνουν μία ευκαιρία για όλους μας, πρώτα από όλα να συνειδητοποιήσουμε όλες τις ευεργεσίες, τις θυσίες και τις δωρεές που ο Ιησούς κάνει για τον άνθρωπο και κατά δεύτερο λόγο να αφήσουμε και εμείς τον εαυτό μας να μετρήσουμε τις δυνατότητες μας με βάση το Σταυρό και το Πάθος όπως έκανε η αγία Μαρία. Αυτό θα μας οδηγήσει στη μετάνοια, την αλλαγή, στη Βασιλεία των Ουρανών.

ΠΗΓΗ