Υπαπαντή του Χριστού. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΩΣΑΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Μία από τις Δεσποτικές εορτές της Εκκλησίας μας, τις εορτές δηλ. που είναι αφιερωμένες στον Δεσπότη Χριστό, είναι και η εορτή της Υπαπαντής, την οποία επιτελεί στις 2 Φεβρουαρίου η Εκκλησία. Ο ευαγγελιστής Λουκάς διηγείται και περιγράφει το περιστατικό του καθαρισμού της Θεοτόκου, σαράντα ημέρες μετά τα Γέννηση Του και της αφιερώσεως του Ιησού στον Θεό, «κατά τον Νόμον Μωυσέως». Ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν ανάγκη να γίνει.

Γιατί, τι να καθαρισθεί η πανάχραντη Θεοτόκος; Και σε ποιόν να αφιερωθεί ο Θεός; Όμως γίνονται και τα δύο. «Ο παλαιός ημερών, νηπιάσας σαρκί, υπό μητρός Παρθένου τω ιερώ προσάγεται του οικείου νόμου πληρών το επάγγελμα».

Ο Ιησούς Χριστός συμμορφώθηκε προς τον νόμο και υποβλήθηκε η Παναγία στις διατάξεις του καθαρισμού, για να φανεί πως όλοι χωρίς εξαίρεση οφείλουν με ταπεινό φρόνημα ό, τι εντέλλεται ο Θεός και ορίζει η Εκκλησία.