ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:1-11-2015:«ΤΟ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ ΝΑΙ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ 

«ΤΟ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ  ΝΑΙ»

Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ πού διηγεῖται τὴν παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου μᾶς φέρνει μπροστὰ στὸ δύσκολο καὶ ἀκανθῶδες πρόβλημα τοῦ πλούτου καὶ τῆς φτώχειας. Εἶναι ὅμως τό κεντρικό θέμα της ἡ καταδίκη τοῦ πλούτου καί ὁ ὕμνος τῆς φτώχειας ὅπως φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως;

Ὁ φτωχὸς δὲν κερδίζει τὴν εὔνοια τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ εἶναι φτωχός, ἄλλα ἐπειδή στηρίζει τὶς ἐλπίδες του στὸ Θεὸ καὶ ζεῖ σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολή του καὶ ὁ πλούσιος δὲν εἶναι καταδικασμένος μόνο καὶ μόνο γιατί ἔχει ὑλικὰ ἀγαθά, ἄλλα γιατί στηρίζει τήν ζωὴ του στὰ ἀγαθά καὶ ὄχι στὸ Θεό, γιατί ἔχει ξεχάσει τὸ φτωχὸ συνάνθρωπό του καὶ γιατί ἔχει κλεισθεῖ καὶ παγιδευθεῖ στὸν πλοῦτο του. Ὅτι μπορεῖ ἕνας πλούσιος νὰ εἶναι πρότυπο ἀγάπης καὶ ἕνας φτωχὸς νὰ εἶναι ἀσεβής, ἀποτελεῖ ἐπίσης μιὰ πιθανὴ κατάσταση μέσα στὴ ζωή.

Ἔτσι οἱ λέξεις «πλούσιος» καὶ «πτωχὸς» γιὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας ἔχουν ἕνα περισσότερο θεολογικό παρὰ κοινωνικὸ περιεχόμενο. Ἐκεῖνο στὸ ὅποιο ἀποβλέπει ἡ παραβολὴ εἶναι ἡ ἐπισήμανση ἑνὸς πραγματικοῦ κινδύνου, τοῦ κινδύνου τῆς αὐτάρκειας καὶ τῆς πεποίθησης ὅτι ἡ εὐημερία εἶναι ἀτέλειωτη καί ὅτι τὸ μόνο σταθερὸ καὶ  ἀμετάβλητο εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅπως διατυπώθηκε μέσα στήν Ἁγία Γραφή.  Ὅλα ἀλλάζουν καί εὑρίσκεται ὁ ἄνθρωπος μπροστά σέ ἀπροσδόκητες ἐκπλήξεις. Ὅταν μάλιστα εἶναι ἀργά πιά γιά νά μετανοήσει, ἡ κατάσταση τότε γίνεται ἀναπόφευκτα τραγική.

Ὁ πλούσιος τῆς διηγήσεως βλέπει νά μεταβάλλονται τά πάντα στήν ἄλλη ζωή. Αὐτός διψᾶ καί ὁ φτωχός Λάζαρος εὐφραίνεται. Ζητεῖ νά προειδοποιήσει τούς πέντε ἀδελφούς του γιά τήν μελλοντική τύχη τους. Ἀλλά ἡ ἀπάντηση εἶναι σαφής: «Ἔχουν τούς Προφήτες, ἄς τούς ἀκούσουν».

Ὁ κάθε ἄνθρωπος θέλει λογικὲς ἀποδείξεις γιὰ ὅλα τὰ πράγματα ποὺ τὸν ἀφοροῦν, θέλει ἕνα θαῦμα, ζητεῖ τὴν περιγραφὴ ἑνὸς αὐτόπτη μάρτυρα γιὰ νὰ πεισθεῖ, θέλει ἡ πίστη του νὰ στηρίζεται σὲ μιὰ τετράγωνη λογική. Ὅλοι λίγο πολὺ εἴμαστε παγιδευμένοι στὸν πλοῦτο τῶν γνώσεών μας, τῆς ἐπιστήμης, τῆς λογικῆς μας. Θά δεχόμασταν ἀμέσως μιά κάποια μελλοντική μορφή ζωῆς ἀρκεῖ κάποιος αὐτόπτης μάρτυρας νά ἐρχόταν ἀπό ἐκεῖ καί νά τήν περιέγραφε, ἀρκεῖ νά τήν ἀποδείκνυε λογικά.

Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ θέλει νὰ μᾶς προτρέψει γιὰ τὸ ναὶ στὸ προσκλητήριο τοῦ Θεοῦ γιὰ μετάνοια καὶ καινούριο τρόπο ζωῆς, θέλει νά στρέψει τήν προσοχή μας στό ὅτι ἡ τωρινή στιγμή εἶναι ἡ ὥρα τῆς μεγάλης ἀπόφασης.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ