“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Τα λόγια που ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί μου αδελφοί προέρχονται από την επί Tόπου Πεδινού ομιλία του Χριστού μας. Μέσα σε λίγες γραμμές μας δίδεται η ουσία και το αποκορύφωμα του χριστιανισμού. Κέντρο αυτής της ουσίας είναι η αγάπη η οποία ως αρχή έχει τον χρυσό κανόνα ο οποίος λέγει. «Όπως θέλετε να φέρονται σε σας οι άλλοι, με τον ίδιο τρόπο να συμπεριφέρεστε και σεις σ’ εκείνους». Λίγες λέξεις που όμως περικλείουν μέσα τους όλους τους ανθρώπινους νόμους, γραπτούς και άγραφους που μιλούν για ισότητα, αλληλεγγύη, μοίρασμα, αρμονική συνύπαρξη. Αν όλοι οι άνθρωποι εφάρμοζαν αυτόν τον κανόνα δεν θα υπήρχαν εγκλήματα, δεν θα υπήρχε αδικία στον κόσμο δεν θα υπήρχε οικονομική και κοινωνική ανισότητα.

Ο χριστιανισμός όμως δεν σταματάει εδώ

Για τον χριστιανό αυτός ο χρυσός κανόνας είναι η Καθοριστική γραμμή πορείας για να ανέβει τα σκαλιά, είναι η βάση θα λέγαμε για να ξεκινήσει την ανάβαση για να φθάσει στην υπέρβαση, προς το τέλειο, προς την αγιότητα

Το πρώτο σκαλί αυτής της ανάβασης είναι η ανιδιοτέλεια.

Ο νόμος της αμοιβαίας εξυπηρέτησης   καθορίζει πολλές φορές τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στην κοινωνία. Αγαπά συνήθως κανείς επειδή τον αγαπούν, «αγαθοποιεί» αυτούς που τον «αγαθοποιούν», δανείζει ελπίζοντας στην επιστροφή και στον τόκο. Η εντολή όμως του Χριστού υπερβαίνει τα μέτρα των ανθρωπίνων σχέσεων που έχουν την λογική της ανταπόδοσης, του συμφέροντος και της συναλλαγής, λέγοντας μας να κάνουμε το καλό, να ευεργετούμε τους συνανθρώπους μας χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση και να δανείζουμε χωρίς να περιμένουμε επιστροφή. Διότι αν αγαπάμε όσους μας αγαπούν, και αν κάνουμε καλό σε όσους μας κάνουν καλό δεν διαφέρομε από τους αμαρτωλούς ανθρώπους που έχουν μεταξύ τους αλληλεγγύη, φιλία και αγάπη. Τελικά η αγάπη εκτείνεται προς όλους, όχι μόνον σε όσους μας αγαπούν, η είναι συγγενείς μας.

Δεύτερο σκαλί είναι η προσφορά και η θυσία. Αγαπώ σημαίνει, θυσιάζομαι, ανέχομαι, υπομένω, ταπεινώνουμε. Αγαπώ σημαίνει, χάνω για να κερδίσεις, ελαττώνομαι για να αυξηθείς, σιωπώ για να μιλήσεις, πεθαίνω για να ζήσης. Η θυσιαστική αγάπη χαριτώνει τον άνθρωπο, τον οδηγεί από το σκοτάδι στο φως, τον κάνει να ζεί μέσα στο Θεό ο οποίος «αγάπη εστί». Υπόδειγμα στον δύσκολο, ανηφορικό και επίπονο δρόμο της αγάπης που θυσιάζεται έχουμε την «Εσταυρωμένη Αγάπη» του Ιησού Χριστού, ο οποίος θυσιάστηκε για την σωτηρία μας και υπέμεινε Σταυρό και θάνατο για την δική μας ανάσταση και ζωή

Με το τρίτο σκαλί ο χριστιανός φθάνει στην υπέρβαση που ξεπερνά τους ανέμους της κακίας τα σύννεφα του φθόνου που τον υψώνει στον ουρανό της καλοσύνης της ειρήνης, του ελέους των οικτιρμών, της αγιότητας και αυτό το σκαλί είναι η αγάπη ακόμη και στους εχθρούς. «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών», μας λέγει ο Χριστός. Αυτή η εντολή υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και δεν είναι εύκολα εφαρμόσιμη, είναι πολύ δύσκολη. Δύσκολη διότι χρειάζεται να παλέψει κανείς με το φοβερό πάθος του εγωισμού, της εκδίκησης της μνησικακίας της οργής. Εδώ χρειάζεται πνευματικός αγώνας και η χάρις του Θεού και τα «αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ». Άλλωστε έχομε το φωτεινό παράδειγμα του αρχηγού της πίστεως μας του Ιησού Χριστού, όπου το μεγαλείο της αγάπης στους εχθρούς λάμπει πάνω στο Σταυρό του Γολγοθά όταν ο Κύριος συγχωρεί τους αχάριστους σταυρωτές του, και «κατέλιπεν ημίν υπογραμμόν» με το «άφες αυτοίς» προς τον ουράνιο πατέρα.

Την αγάπη στους εχθρούς έδειξαν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ενώ τους Βασάνιζαν αυτοί αγαπούσαν, τους τυραννούσαν και συγχωρούσαν, τους σκότωναν και εκείνοι προσεύχονταν, για αυτούς. Ας θυμηθούμε εδώ τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο που ενώ τον πετροβολούσαν εκείνος συγχωρούσε τους δημίους του και προσευχόταν για αυτούς. Να θυμηθούμε τον Άγιο Διονύσιο Ζακύνθου ο οποίος συγχώρεσε και προστάτευσε τον φονιά του αδελφού του.

Έχοντας λοιπόν Αγαπητοί μου αδελφοί δύο δεδομένα, α. τα παραπάνω παραδείγματα και μύρια τόσα άλλα που αναφέρονται μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, β. την χάρη του Θεού που δίδεται απλόχερα σε όλους τους ανθρώπους αλλά ενεργεί ανάλογα με την αποδοχή. Έχοντας και ένα ζητούμενο που είναι ο προσωπικός μας πνευματικός αγώνας και η αποδοχή εκ μέρους μας του Λόγου και της Χάριτος του Θεού, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία και να φθάσουμε στην υπέρβαση, στην τέλεια αγάπη.

Το επιστέγασμα αυτής της υπέρβασης το να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους ακόμη και τους εχθρούς μας με ανιδιοτέλεια, με πνεύμα προσφοράς και θυσίας είναι ότι θα έχουμε εκπληρώσει το αιώνιο θεϊκό άγγελμα. «Γίνεσθε οικτίρμονες καθώς και ο Πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς» ο οποίος «Χριστός εστίν επί αχαρίστους και πονηρούς». Και   το αποτέλεσμα αυτής της εκπλήρωσης είναι να εξομοιωθούμε με τον Χριστό, και να γίνουμε κατά Χάριν παιδιά του Θεού. Αμήν !!!