ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Α΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ

27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

«Και αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί αδελφοί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μια συνέχεια του ευαγγελίου που ακούσαμε την προηγούμενη Κυριακή. Και όχι τόσο μια συνέχεια νοηματική, αφού όχι μόνο ακούσαμε αποσπάσματα γραμμένα από διαφορετικούς ευαγγελιστές, από τον Μάρκο την προηγούμενη Κυριακή και από τον Λουκά σήμερα, αλλά αναφέρονταν και σε διαφορετικά περιστατικά από την ζωή και την δράση του Κυρίου. Αλλά μια συνέχεια, ουσιαστική, έμπρακτη, διδακτική. Και αυτό γιατί την προηγούμενη Κυριακή ακούσαμε τον Κύριο να μας λέει «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον Σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» και σήμερα βλέπουμε αυτή την φράση, αυτό το κάλεσμα, να πραγματοποιείται άμεσα, να υλοποιείται από τους τέσσερις πρώτους μαθητές και αποστόλους του Κυρίου. Τον Πέτρο, τον Ανδρέα τον αδελφό του, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.

Ο Ιησούς βρισκόταν στην λίμνη Γεννησαρέτ και όπως γινόταν πάντα, όπου πήγαινε τον ακολουθούσε πλήθος κόσμου, «όχλους», τους αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Για να διδάξει τα πλήθη και να μπορέσει να μιλήσει χωρίς να συνωστίζεται γύρω του ο κόσμος, μπαίνει σε ένα από τα δύο πλοιάρια που βρίσκονται αραγμένα στη λίμνη. Αφού τελείωσε την ομιλία, προτρέπει τον ψαρά, που δεν είναι άλλος από τον Πέτρο, να πάει το πλοίο πάλι πιο μέσα στη λίμνη, σε πιο βαθιά νερά και να ξαναρίξει τα δίχτυα. Εκείνος, παρόλο που ήταν κουρασμένος, από το ψάρεμα όλη νύχτα, που μάλιστα δεν είχε αποδώσει κα καρπούς, παρόλο που ακόμα ξέπλεκαν τα δίχτυα, έκανε υπακοή στον λόγο του Κυρίου και το μόνο που είπε ήταν «Επιστάτα, δι’ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν, επι δε τω ρήματι Σου χαλάσω το δίκτυον». Διδάσκαλε, όλη τη νύχτα κοπιάσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. Αλλά επειδή το λες εσύ, θα το ξαναρίξω το δίχτυ. Αυτή του η υπακοή, στο θέλημα του Ιησού ήταν που συνετέλεσε στο να γίνει το θαύμα και γέμισαν τα δίχτυα με τόσα ψάρια που άρχισε να σχίζεται το δίχτυ και φώναξαν και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη να έρθουν με το δικό τους πλοιάριο να τους βοηθήσουν να το ανεβάσουν. Έντρομος από το θαύμα ο Πέτρος πέφτει στα γόνατα και παρακαλεί τον Χριστό, να φύγει από το πλοίο του, όχι επειδή φοβήθηκε, αλλά επειδή αισθάνθηκε την αμαρτωλότητά και την αναξιότητά του, μπροστά στον Θεάνθρωπο Κύριο. Ο Ιησούς τον καθησύχασε, λέγοντάς του «μη φοβάσαι και από σήμερα θα αλιεύεις ανθρώπους». Και αμέσως, άφησαν και οι τέσσερις ψαράδες τα πάντα και τον ακολούθησαν.
Βλέπουμε στην παραπάνω αφήγηση, τους Αποστόλους, να κάνουν πράξη και μάλιστα χωρίς να το έχουν ακούσει, μέχρι εκείνη την ώρα, το «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν.» Αυτή την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο Του, που δεν τον ήξεραν καν, μέχρι εκείνη την ώρα, την προθυμία, την υπακοή και την πίστη τους διέκρινε ο Κύριος, και τους προσκάλεσε να γίνουν μαθητές Του, αλλά και εν συνεχεία, χωρίς να το φαντάζονται εκείνη την ώρα, απόστολοι των εθνών και συνεχιστές του έργου του Κυρίου.
Αυτά τα χαρίσματα, οι αρετές, που διέκρινε σε αυτούς ο Κύριος είναι κοινά σε όλους τους Αγίους, και πρέπει και να αποτελούν τα κύρια γνωρίσματα όλων μας, προκειμένου να μπορέσουμε και εμείς να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής, που όσο πάνε, μέρα με την ημέρα, πολλαπλασιάζονται και «Ὡς ὕδατα θαλάσσης, τὰ κύματα τοῦ βίου μας χειμάζουν», μας περικυκλώνουν, όπως αναφέρει και ο ιερός υμνογράφος. Χρειαζόμαστε και εμείς την πίστη στον Θεό, την εμπιστοσύνη στο θέλημα Του, την βεβαιότητα ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πάντα δίπλα μας, παρόλη την αμαρτωλότητα μας, όπως ήταν και δίπλα στον Πέτρο. Αλλά εκτός από την πίστη χρειαζόμαστε την υπακοή και την προθυμία, να ακούμε τον λόγο του Χριστού, να πορευόμαστε κατά το θέλημα του, σηκώνοντας τον Σταυρό μας και ακολουθώντας Τον, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς το κώλυμα των επιγείων αγαθών, όπως ακριβώς ακούσαμε ότι έκαναν οι απόστολοι, που χωρίς να το σκεφτούν δεύτερη φορά, «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ», θέτοντας τον Χριστό ως προτεραιότητα στη ζωή τους. Ας παρακαλέσουμε και μείς τον Κύριο να μας ενδυναμώνει και να μας ευλογεί, να φανούμε και εμείς αντάξιοι της κλήσεως Του και της ουρανίου βασιλείας Του. Αμήν
π. Ν. Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου