ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:13-9-2015:«Ο Σταυρός Του Χριστού Ζωή και Ανάσταση»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ 

«Ο Σταυρός Του Χριστού  Ζωή και Ανάσταση»

Τά λόγια τοῦ Χριστοῦ στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή ἀποτελοῦν μέρος τῆς συζητήσεώς του μέ τό Νικόδημο, τόν Ἰουδαῖο ἄρχοντα πού ἦλθε μία νύκτα κρυφά ἀπό τούς ὁμοθρήσκους του νά καταθέσει τήν προσωπική ὁμολογία του πρός τόν σταλμένο ἀπό τόν Θεό διδάσκαλο πού ἐπιτελεῖ θαυμαστά ἔργα καί σημεῖα, τά ὁποῖα μαρτυροῦν ὅτι ὁ Θεός ἐνεργεῖ δι’ αὐτοῦ.

Ὁ Χριστός δέχεται τήν κρυφή ὁμολογία τοῦ Νικόδημου, βρίσκει εἰλικρινεῖς τίς προθέσεις του καί τοῦ ἀποκαλύπτει μερικές βασικές πτυχές τῆς διδασκαλίας Του πού εἶναι συγχρόνως καί ὑπόμνημα στό ὅλο ἔργο Του καί στό σκοπό τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του.

Ἀφοῦ τοῦ ὁμιλεῖ στήν ἀρχή γιά τήν πνευματική ἀναγέννηση τοῦ ἄνθρωπου σάν προϋπόθεση κατανοήσεως καί βιώσεως τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, φθάνει στό κέντρο τῆς διδασκαλίας ἀλλά καί τῆς ἀποστολῆς Του: Στήν ὕψωσή Του στό Σταυρό πού ἀποτελεῖ ἀποκάλυψη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τόν κόσμο. Καί ἐπειδή ὁ συνομιλητής του εἶναι Ἰουδαῖος, τοῦ δίνει ἕναν τύπο, μία προεικόνιση τοῦ κοσμοσωτηρίου αὐτοῦ γεγονότος ἀπό τήν ἱστορία τῆς Π. Διαθήκης: «Ὅπως ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε τό χάλκινο φίδι στήν ἔρημο, ἔτσι πρέπει νά ὑψωθεῖ ὁ Υἱός τοῦ Ἄνθρωπου, ὥστε ὅποιος πιστεύει σ” αὐτόν νά μή χαθεῖ ἀλλά νά ζήσει αἰώνια».

Ἀναφέρεται στό γεγονός ἐκεῖνο τῆς ἰσραηλιτικῆς ἱστορίας κατά τό ὁποῖο δηλητηριώδη φίδια ἐμφανίσθηκαν στό στρατόπεδο τῶν Ἰσραηλιτῶν στήν ἔρημο καί σκόρπισαν τό θάνατο στό λαό πού γόγγυζε κατά τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά ὁ ἐλευθερωτής καί σωτήρας Θεός δέν ἄφησε τό λαό Του νά χαθεῖ. Ἔδωσε ἐντολή στό Μωϋσῆ νά ὑψώσει ἕνα χάλκινο φίδι μέσα στό στρατόπεδο, ὥστε νά τόν βλέπουν οἱ προσβαλλόμενοι ἀπό φίδια καί νά διαφεύγουν τόν θάνατο. Αὐτό ἀποτελεῖ μία προτύπωση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού μέ ποικίλους τρόπους ἐκδηλώθηκε μέσα στήν ἱστορία τῶν ἀνθρώπων ἀποκορυφώνεται στή θυσία τοῦ Σταυροῦ, ὄχι ἁπλῶς σάν ἕνα ἱστορικό γεγονός, ἀλλά σάν πράξη ὑπέρτατης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τήν προσβλημένη ἀπό τό φίδι τῆς ἁμαρτίας καί τήν καταδικασμένη σέ θάνατο ἀνθρωπότητα.

«Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόλυται ἀλλ’ ἔχει ζωήν αἰώνιον». Ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀνάστασή του δέν ἔχουν ἄλλο σκοπό παρά τή χορήγηση τῆς ζωῆς στούς ἀνθρώπους.

Εἶναι γνωστό σ” ὅλους πόσο ἐπιθυμοῦμε τή ζωή τήν εὐτυχισμένη καί ὅσο γίνεται πιό μακροχρόνια καί πόσο ὁ φόβος τοῦ θανάτου μᾶς παραλύει καί μᾶς δημιουργεῖ ἀγωνιώδη προβλήματα καί ἐρωτήματα. Ὁ θάνατος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ πάνω στό σταυρό παρέχει ζωή αἰώνιο.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ