«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 5 Ἰανουαρίου 2020 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

 (Μάρκ. 1,1-8)

     Ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε, ἀδελφοί μου, νά μποῦμε καί πάλι σέ ἕνα νέο ἔτος.Ὅλοι μας ἐλπίζουμε καί προσδοκοῦμε τό ἔτος αὐτό νά εἶναι καλύτερο ἀπό τό προηγούμενο,χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι ὁ χρόνος ἀλλάζει τή ζωή μας καί ἐμεῖς εἴμαστε ἀμέτοχοι σέ αὐτό.Ἐμεῖς, ὡς ἐλεύθερες προσωπικότητες,μέ τίς σωστές ἤ τίς λανθασμένες ἐπιλογές μας, καθορίζουμε κατά τό μεγαλύτερο μέρος τήν εὐτυχία μας ἤ τήν δυστυχία μας.Ὀφείλουμε,λοιπόν,νά κάνουμε ὅ,τι περνάει ἀπό τό χέρι μας καί τά ὑπόλοιπα τά ἐμπιστευόμαστε στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.Ἄν παρ' ἐλπίδα δέν ἔλθουν καλά τά πράγματα,τουλάχιστον νά ἔχουμε μέσα μας τήν βεβαιότητα ὅτι αὐτό δέν ὀφείλεται σέ δικά μας λάθη καί παραλήψεις,ἀλλά σέ ἄλλες δύσκολες καταστάσεις πού δέν εἴχαμε τήν δυνατότα νά ξεπεράσουμε.

    Σήμερα ὅμως,εἶναι ἡ παραμονή τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανίων καί ἡ Ἁγία Ἐκκλησία, μᾶς προετοιμάζει ψυχικά γιά νά γιορτάσουμε αὐτή τήν μεγάλη δεσποτική Ἑορτή,πού σημαίνει τήν θαυμαστή φανέρωση τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στόν κόσμο στόν Ἰορδάνη ποταμό. Ὀνομάζεται καί ἑορτή τῶν Φώτων, ἐπειδή στήν ἀρχαία Ἐκκλησία τήν ἡμέρα αὐτή γίνονταν οἱ περισσότερες ὁμαδικές βαπτίσεις τῶν κατηχουμένων.Τότε,ὅλοι οἱ νεοφώτιστοι, κρατοῦσαν στά χέρια τους ἀναμένες λαμπάδες πού φώτιζαν μέσα στό σκοτάδι.Τά πολλά φῶτα, λοιπόν,τῆς ἔδωσαν τήν προσωνυμία ἑορτή τῶν Φώτων.

     Τά φῶτα ὅμως,παραπέμπουν καί στόν δικό μας φωτισμό πού ἔφερε στόν κόσμο,ἡ εὐεργετική παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἀνάμεσά μας.Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἔγινε καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου γιά τήν σωτηρία μας,εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου πού διέλυσε τό σκοτάδι πού ἐπικρατοῦσε στόν κόσμο.Ὅταν εἴμαστε καθαροί ἀπό τά πάθη πού μᾶς τυραννοῦν καί σκοτίζουν τό νοῦ μας,δεχόμαστε τόν θεῖο φωτισμό καί ἐκπέμπουμε καί στούς γύρω μας τό φῶς τοῦ Χριστοῦ.Γινόμαστε καθρέπτες πού ἀντανακλοῦν τό θεϊκό Φῶς καί φωτίζουν τόν κόσμο ὅπως ἦταν καί οἱ Ἅγιοί μας,πού ὄχι μόνο δέχονταν τό θεῖο Φῶς ἀλλά καί τό ἐξέπεμπαν σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη.

   Ὁ τίμιος Πρόδρομος καί βαπτιστής τοῦ Κυρίου μας, ὀνομάζεται καί θεϊκό λυχνάρι, ἐπειδή ἦλθε στόν κόσμο λίγο πρίν ἀπό τόν Χριστό γιά νά προετοιμάσει τίς καρδιές τῶν  ἀνθρώπων νά δεχτοῦν τόν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης.Δέν ἦταν ἐκεῖνος τό φῶς, ἀλλά ὁ σκοπός του ἦταν νά δώσει τήν μαρτυρία του γιά τόν ἐρχομό τοῦ Φωτός.Τό φῶς τό δικό του ἦταν πολύ μικρό συγκρινόμενο μέ τό ἄπειρο Φῶς πού ἐξέπεμπε ἡ θεότητα τοῦ Χριστοῦ.Ἦταν ὅμως πολύ δυνατό γιά τά πολύ σκοτεινά ἐκεῖνα χρόνια τῆς ἄγνοιας τοῦ Θεοῦ,καί πολύ ἱκανό ταυτόχρονα γιά νά προετοιμάσει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων προκειμένου νά δεχτοῦν τόν θεῖο φωτισμό.

   Ἡ μορφή τοῦ τιμίου Προδρόμου ἦταν φωτεινή καί ἔτσι τράβηξε κοντά του ὅλους τούς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους.Ἡ φωνή του πολύ δυνατή ὥστε νά ξυπνήσει τίς συνειδήσεις  ἀπό τόν βαρύ λήθαργο τῆς ἁμαρτίας.Ἡ πεντακάθαρη ζωή του ἦταν μία δυνατή προτροπή νά ξεφύγουν ὅλοι ἀπό τήν τυραννία τοῦ κακοῦ πού κυριαρχοῦσε στόν τότε κόσμο.Προαναγγέλλει τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία καί καλεῖ τούς ἀνθρώπους σέ μετάνοια,σέ ἀλλαγή τρόπου ζωῆς,ὥστε νά μπορέσουν νά τόν δεχτοῦν.

Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν κόσμο στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί εἶναι ἀπαραίτητο ὅσοι θέλουν ἐλεύθερα νά τήν οἰκειοποιηθοῦν, νά ἑτοιμαστοῦν γι'αὐτό μέ τό νά ἀφήσουν τά πονηρά τους ἔργα πού μέ τίποτα δέν εἶναι συμβατά μέ τήν νέα πραγματικότητα.

  Εἶναι ἀπαραίτητο νά κατανοήσουν ὅλοι ὅτι τό κακό πού κυριαρχοῦσε στόν κόσμο  προηγουμένως,χάνει πιά τήν δύναμή του καί σέ λίγο θά καταστραφεῖ τελείως μέ τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.Πολύ μεγάλο καί ἀνέλπιστο αὐτό τό δῶρο γιά τήν ἀνθρωπότητα πού μέχρι τώρα στέναζε κάτω ἀπό τήν φοβερή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας.Ὁ ἄνθρωπος,ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας,ὁ βασιλιάς ὅλων τῶν ἐπίγειων  κτισμάτων τοῦ Θεοῦ,εἶχε καταντήσει δοῦλος τῶν παθῶν καί τοῦ κακοῦ. Μόνος του μέ τίποτα δέν μποροῦσε νά ξεφύγει ἀπό τά δεσμά,περίμενε καρτερικά τόν οὐράνιο ἐλευθερωτή,τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν παρθένο Μαρία.

   Οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιά νά γίνει ἡ σωτηρία δῶρο τοῦ καθενός μας εἶναι ἡ μετάνοια,ἡ συντριβή,ἡ ἐπιστροφή στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.Δέν ὑπάρχει σέ κανέναν ἄλλο ἡ σωτηρία,παρά μόνο στόν ἀναμάρτητο Κύριο.Αὐτόν πρέπει νά πιστέψουμε καί στά ἄχραντα πόδια του νά ἐναποθέσουμε τά βάρη τῶν ἁμαρτιῶν μας.Αὐτός καί μόνον ἔχει τήν δυνατότητα νά μᾶς ἐλευθερώσει, ἀφοῦ ἔγινε ἀναμαρτήτως κοινωνός τῆς φύσεώς μας καί πῆρε ἐπάνω του ὅλα τά κρίματά μας.

    Οἱ πρό Χριστοῦ ἄνθρωποι,πού μάταια πίστευαν ὅτι θά σωθοῦν ἀπό τά διάφορα ἐνδοκόσμια συστήματα τῆς ἐποχῆς τους,διαψεύστηκαν ἐντελῶς καί ἀπογοητεύτηκαν οἰκτρά.Ὅλες οἱ ἐλπίδες τους ἔσβησαν καί ἔμειναν μέ τήν γεύση τῆς πίκρας στά χείλη. Τό ἴδιο παθαίνουν καί σήμερα ὅσοι ἐλπίζουν στούς διάφορους ἐπιτήδειους σωτῆρες πού ἀργά ἤ γρήγορα διαψεύδουν ὅλες τίς προσδοκίες τους.

    Πολύ σωστά οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι εἶχαν καταλάβει ὅτι θά τελειώσουν τά δεινά τῆς ἀνθρωπότητας μόνον ὅταν ὁ Θεός μᾶς λυπηθεῖ καί στείλει κάποιον νά μᾶς σώσει.

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού θά τόν δοῦμε αὔριο νά κατεβαίνει γιά χάρη μας νά βαπτιστεῖ στόν Ἰορδάνη ποταμό,εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός σωτήρας μας.Θά τόν ἀναγνωρίσει ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, βλέποντας τό Πανάγιο Πνεῦμα νά ἔρχεται σάν περιστέρι πάνω ἀπό τό κεφάλι του καί ἀκούγοντας τήν φωνή τοῦ Οὐράνιου Πατέρα ἐπιβεβαιώ- νει ὅτι αὐτός πού βαπτίζεται εἶναι ὁ ἀγαπητός του Υἱός στόν ὁποῖο εὐαρεστήθηκε.Θά τόν προσκυνήσει καί ἡ ἄψυχη φύση πού θά ἁγιασθεῖ μαζί μας γιά ἄλλη μία φορά.

    Εἶναι κρίμα γιά μᾶς νά συνεχίσει νά παραμένει ἕνας ἄγνωστος,μακρινός  καί ἀνεπιθύμητος στούς πολλούς.Ἡ γιορτή τῶν Θεοφανίων εἶναι μία μεγάλη εὐκαιρία νά δοκιμάσουμε νά Τόν πλησιάσουμε συνειδητά καί τότε,νά εἴμαστε βέβαιοι, δέν θά θελήσουμε ποτέ νά φύγουμε ἀπό κοντά Του.

    Εὔχομαι αὔριο ὅλοι μας νά ἀξιωθοῦμε νά δεχτοῦμε πλούσια τόν θεῖο φωτισμό καί νά προσπαθήσουμε νά τόν κρατήσουμε σέ ὅλη μας την ζωή.

  Χρόνια σας πολλά καί εὐλογημένα.Ἡ Χάρις τοῦ ἐπιφανέντος Χριστοῦ νά εἶναι πλούσια σέ ὅλους μας.

ΠΗΓΗ