ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 12 Ἰανουαρίου (μετά τά Φῶτα: Ἐφεσ. δ΄ 7-13)

Aδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάν­τες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ.

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τὰ ἅγια Θεοφάνια καὶ λάβαμε ὅλοι οἱ πιστοὶ τὴ σωτήρια θεία Χάρι στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους. Σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ποὺ διαβάσαμε, ὁ ἀπόστολος Παῦλος πληροφορεῖ τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου καὶ ὅλους ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς διανέμει σὲ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας Του τὰ ποικίλα χαρίσματα, μὲ σοφία καὶ δικαιοσύνη. «Ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».

1. Τὰ χαρίσματα τῶν πιστῶν

Τί ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος μὲ τὴ λέξη «χάρις»; Δηλώνει τὴ δωρεὰ τοῦ Χριστοῦ στοὺς ἀνθρώπους. Τὰ χαρίσματα, δηλαδή, ποὺ παρέχει πλούσια στὸν κάθε πιστό. Ἀμέτρητες εἶναι πράγματι οἱ δωρεὲς αὐτὲς τοῦ Κυρίου. Κάποιος ἔχει τὸ χάρισμα νὰ τελεῖ τὰ ἱερὰ Μυστήρια ὡς κληρικός· ἄλλος νὰ κηρύττει τὸν λόγο Του· ἄλλος τὸ χάρισμα τῆς φιλανθρωπίας· ἄλλος ἔλαβε σύνεση καὶ διάκριση γιὰ νὰ συμβουλεύει καὶ νὰ παρηγορεῖ τοὺς πονεμένους· ἄλλος ὑπομονετικὴ καρδιά· ἄλλος τὸ χάρισμα νὰ προσεύχεται θερμὰ καὶ νὰ θαυματουργεῖ. Σὲ κάποιους ὁ Θεὸς ἔδωσε πολλά, σὲ ἄλλους λιγότερα. Σὲ ὅλους ὅμως ἀνεξαιρέτως ἔχει δώσει κάποιο ἰδιαίτερο χάρισμα. Δὲν ὑπάρχει πιστὸς στὴν Ἐκκλησία χωρὶς χάρισμα!

Μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουμε τὴ ρητορεία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἢ τὴν εὐφυΐα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἢ τὴ σωματικὴ δύναμη τοῦ ἁγίου Χριστοφόρου. Ἔχουμε ὅμως κι ἐμεῖς κάποιο ἰδιαίτερο χάρισμα, τὸ ὁποῖο ἀκόμη κι ἂν εἶναι μικρὸ ἢ ταπεινό, εἶναι ὡστόσο μία μοναδικὴ δωρεὰ ἀπὸ τὸν δωρεοδότη Χριστό. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς ἐφιστᾶ τὴν προσοχή: «Μὴ δὴ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ περιεργαζώμεθα, ἀλλ᾿ ὅπερ δέδωκε, τοῦτο φυλάττωμεν, κἂν μικρὸν ᾖ, κἂν ἔσχατον, καὶ πάντως εὐδοκιμήσομεν» (ΕΠΕ 24, 282). Δηλαδή, ἂς μὴν περιεργαζόμαστε τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ἐκεῖνο ποὺ μᾶς ἔδωσε, ἂς τὸ προσ­έχουμε, εἴτε εἶναι μικρό, εἴτε εἶναι τὸ πιὸ ἀσήμαντο, καὶ ὁπωσδήποτε θὰ προκόψουμε.

2. Προσφορὰ στὴν Ἐκκλησία

Γιὰ ποιὸν σκοπὸ ὅμως παρέχει ὁ Κύριος τὰ χαρίσματα στοὺς πιστούς; Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴ δίνει στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «πρὸς τὸν καταρτι­σμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ». Δηλαδή, γιὰ νὰ καταρτίζονται οἱ Χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελεῖται τὸ ἔργο τῆς διακονίας, μὲ τὸ ὁποῖο οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία.

Τὰ χαρίσματα, λοιπόν, παρέχονται γιὰ τὴν οἰκοδομὴ τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὴ δια­κονία τῶν Χριστιανῶν κι ὄχι γιὰ νὰ τὰ χρησιμοποιεῖ ὁ καθένας γιὰ προσωπικό του ὄφελος, γιὰ τὴν προβολὴ τοῦ ἑαυτοῦ του. Γι᾿ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ποικίλουν ἀπὸ ἄνθρωπο σὲ ἄνθρωπο, γιὰ νὰ συμπληρώνει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ νὰ λαμπρύνεται ἔτσι ὅλο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔχουμε, συνεπῶς, εὐθύνη νὰ καλλιεργοῦμε τὰ χαρίσματα ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ νὰ τὰ προσφέρουμε μὲ ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας. «Ἐπάναγ­κες τὸν ὑποδεξάμενον οἱανδήποτε χάριν μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι» (ΕΠΕ 9, 304), ὑπογραμμίζει ὁ Μέγας Βασίλειος. Δηλαδή, εἶναι ἀπαραίτητο αὐτὸς ποὺ δέχθηκε ὁποιοδήποτε χάρισμα νὰ προσφέρει σὲ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ἀνάγκη.

3. Ὅμοιοι μὲ τὸν Χριστὸ

Στὸ τέλος τῆς περικοπῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παρουσιάζει καὶ τὸν τελικὸ καὶ ὕψιστο προορισμό μας μέσα στὴν Ἐκκλησία. Τὰ χαρίσματα, μᾶς λέει, δίνον­ται γι᾿ αὐτὸν τὸν σκοπό: «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ». Δηλαδή, γιὰ νὰ φθάσουμε νὰ ἀποκτήσουμε ὅλοι τὸ μέτρο τῆς πνευματικῆς ὡριμότητος καὶ τελειότητος τοῦ Χριστοῦ. Τότε ὁ ἄνθρωπος προοδεύει πνευματικά. Τότε γίνεται τέλειος, ὅταν φθάσει νὰ γίνει ὅμοιος μὲ τὸν Χριστό.

Εἶναι πράγματι συγκλονιστικὸ γιὰ τὴν πτωχή, ἀνθρώπινη διάνοιά μας τὸ ὕψος στὸ ὁποῖο μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος νὰ ἀνέλθουμε. Μᾶς ζητᾶ νὰ ἀποκτήσουμε τὸ δικό Του πνευματικὸ ἀνάστημα, τὸ ὁποῖο ἔχει ἀσύλληπτες διαστάσεις. Μᾶς καλεῖ νὰ γίνουμε μιμητές Του· νὰ γίνουμε κατὰ Χάριν θεοί. Δὲν μᾶς θέλει δούλους καὶ ὑπηρέτες Του. Οὔτε Τοῦ ἀρκεῖ νὰ γίνουμε ἁπλῶς καλοὶ ἄνθρωποι, ἀλλὰ θέλει νὰ γίνουμε ἅγιοι! Ὁ Κύριος μᾶς θέλει συγ­κληρονόμους τῆς Βασιλείας Του. Καὶ στὸν ὕψιστο αὐτὸν προορισμὸ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ὑπάρξεώς της. Καὶ στὴν πραγματοποίηση τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ συντελοῦν τὰ χαρίσματα ποὺ παρέχει ὁ Κύριος σὲ κάθε πιστό.

Τὸ ξεκίνημα τῆς νέας χρονιᾶς εἶναι ἰδανικὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἐπανεξετάσουμε τοὺς στόχους μας καὶ νὰ πάρουμε τὴ μεγάλη ἀπόφαση, νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὴν ὕψιστη αὐτὴ κλήση ποὺ μᾶς κάνει ὁ Κύριος. Νὰ θέσουμε, δηλαδή, σὲ πρώτη προτεραιότητα τὸν πνευματικό μας καταρτισμὸ καὶ νὰ ζοῦμε, κατὰ τὸ δυνατόν, ὅπως ἔζησε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὥστε νὰ γίνουμε ὅμοιοί Του καὶ ἐκλεκτὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του.

ΠΗΓΗ