«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή 12 Ἰανουαρίου 2020
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
(Ματθ.4,12-17)
Ἴσως δέν εἶναι δυνατόν ἐμεῖς πού εἴμαστε Χριστιανοί καί ἔχουμε γνωρίσει τόν σαρκωθέντα Χριστό,ἔχουμε πληροφορηθεῖ γιά τήν παρουσία Του στόν κόσμο καί ἔχουμε γνώση τῆς διδασκαλίας Του,δέν εἶναι δυνατόν να καταλάβουμε πῶς ἔνοιωθαν οἱ ἄνθρωποι πού ἔζησαν πρό Χριστοῦ.Ζοῦσαν ἀσφαλῶς μέσα στό φοβερό σκοτάδι τοῦ μίσους καί τῆς καταστροφῆς.Ἡ ὑποδούλωση στά πάθη τούς δημιουργοῦσε μία πολύ ἄσχημη κατάσταση πού δέν τούς ἄφηνε νά χαροῦν τή ζωή καί νά ἔχουν μία σωστή καί ἀνθρώπινη σχέση μέ τούς διπλανούς τους.
Καί στήν ἐποχή μας δυστυχῶς ὑπάρχουν συνάνθρωποί μας πού δέν ἔχουν δεχτεῖ τό μήνυμα τοῦ Χριστοῦ καί ἐξακολουθοῦν νά βρίσκονται μακριά Του εἴτε ἐπειδή αὐτό εἶναι ἐλεύθερη προσωπική τους ἐπιλογή εἴτε ἐπειδή δέν βρέθηκε κάποιος νά τούς μιλήσει γιά τόν Χριστό.Ἡ στάση ἀπέναντι στό Χριστό εἶναι στάση ἐλευθερίας καί ποτέ πράξη καταναγκασμοῦ.Ὁ Θεός σέβεται τό δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς ἔδωσε,μᾶς ἐπιτρέπει ἀκόμη καί νά τόν πολεμήσουμε καί νά τόν ἀρνηθοῦμε.Ἔτσι,δέν ἐξαναγκάζει κανέναν νά τόν ἀκολουθήσει,δέν ἐπιβάλει ποτέ μέ τό ζόρι τήν παρουσία του.
Μπορεῖ νά ἔγινε ἄνθρωπος κατά πάντα ὅμοιος μέ ἐμᾶς ἐκτός ἁμαρτίας,ὅμως γνωρίζει πολύ καλά ὅτι ὅσοι ἄνθρωποι εἶναι ὑποδουλωμένοι στά πάθη τους,δέν μποροῦν νά νοιώσουν τήν λυτρωτική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.Γιά τόν λόγο αὐτό σήμερα ὁ Κύριος, μέ τά πρῶτα λόγια πού εἶπε,ὅταν ἄρχισε τό λυτρωτικό καί κηρυκτικό του ἔργο,μᾶς καλεῖ σέ μετάνοια.Τά ἴδια ἀκριβῶς τόνιζε καί ὁ τίμιος Πρόδρομος καί αὐτό μᾶς φανερώνει ἀκόμη περισσότερο τήν σπουδαιότητα τοῦ μηνύματος αὐτοῦ.Χωρίς τήν μετάνοια εἶναι ἀδύνατο νά μετάσχει κανείς στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἦλθε κοντά μας ἀπό τήν στιγμή πού ἦλθε στόν κόσμο ὁ Λυτρωτής.
Ὅποιος ἀφήνει τά πονηρά ἔργα καί ξεκινᾶ μία πορεία διαφορετική ἐγκαταλείποντας τά ἔργα τοῦ σκότους,ἔχει τήν δυνατότητα νά δεῖ τό μεγάλο Φῶς πού ἀνέτειλε στόν κόσμο καί νά γίνει ἀπό τώρα μέτοχος καί πολίτης τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.Ὅμως εἶναι ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη νά μετανοήσει πρῶτα.Ὄχι μόνο νά ἀλλάξει τίς σκέψεις του καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς του,ἀλλά νά προχωρήσει στήν αὐτοκριτική,νά ἀναγνωρίσει τά σφάλματά του, νά ἀφήσει πίσω τόν ἐγωϊσμό καί νά κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.Νά σταματήσει νά βλέπει τόν ἑαυτό του σάν τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ἄμεσα νά ξεκινήσει μία νέα πορεία πού θά ἔχει ὡς κέντρο τόν Θεό.Νά ἐναρμονίσει τήν ζωή του πρός τό θεῖο θέλημα χωρίς πισωγυρίσματα καί ἀναβολές,δίχως σκοπιμότητες καί ὑστεροβουλίες.
Πολλοί σήμερα θέλουν νά εἶναι χριστιανοί ἀφήνοντας ὅμως κάποια κρατούμενα μόνο γιά τόν ἑαυτό τους. Κάποια πλευρά τῆς ζωῆς τους ἄγνωστη καί κρυφή γιά τόν Θεό πού ὡς παντογνώστης γνωρίζει τά πάντα,ἀκόμη καί τίς κρυφές σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες μας. Δέν διστάζουν καί στήν ἐξομολόγηση νά ἀφήσουν ἔξω συνειδητά ἕνα μέρος τῆς ζωῆς τους, νομίζοντας ὅτι αὐτό δέν ἐνδιαφέρει τόν Θεό καί ἀφορᾶ μόνον αὐτούς.
Αὐτό δέν εἶναι ἀληθινή μετάνοια.Κάτι πού ἀφήνουμε σκοτεινό δέν θεραπεύεται κιόλας ἀλλά μένει διαρκῶς μία ἀνοιχτή πληγή πού ὑποσκάπτει ὁλόκληρη τήν πνευματική μας ὑγεία. Μᾶς δημιουργεῖ τόν βέβαιο κίνδυνο νά τινάξουμε στόν ἀέρα ὁλόκληρη τήν ὑπόθεση τῆς σωτηρίας μας.Ἡ ἀληθινή μετάνοια εἶναι ἡ θετική ἀπάντηση τοῦ ἀνθρώπου στήν λύτρωση πού τοῦ προσφέρει ὁ Θεός.Εἶναι ἡ ἀναγκαία καί ἀπαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου νά κάνει κτῆμα του τήν σωτηρία.
Ὁ ἄνθρωπος ὅμως δέν σώζεται ἀπό μόνος του.Μετανοιωμένος δέχεται τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας μέσω τῶν ὁποίων τοῦ μεταδίδεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ,ἡ ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού τόν ἐνδυναμώνει,τόν καθαρίζει ἀπό κάθε ρυπαρή σκέψη καί ἐνέργεια καί τόν κάνει μέτοχο τῆς Βασιλείας του ἀπό τώρα.
Μά τί εἶναι ὅμως αὐτή ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ;Λένε οἱ Πατέρες μας ὅτι εἶναι ἡ μετοχή μας στήν δόξα τοῦ Θεοῦ.Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Θεό.Εἶναι ὁ Θεός μέσα μας. Θέλεις ἄνθρωπε νά δεῖς ποιά εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ;Πήγαινε σέ ἕνα πνευματικό νά κάνεις καθαρή ἐξομολόγηση μέ συντριβή καί εἰλικρίνεια.Ἑτοιμάσου καλά νά κοινωνήσεις τῶν ἀχράντων μυστηρίων, ὅσο γίνεται λιγώτερο ἀνάξιος,μέ ζωντανή πίστη καί τότε θά ἔχεις μέσα σου μία μικρή γεύση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.Εἶναι μία κατάσταση πού βιώνεται μυστικά καί δέν ὑπάρχουν ἀνθρώπινα λόγια γιά νά τήν περιγράψουν μέ ἀκρίβεια. Εἶναι ἐμπειρία,γεύση ζωῆς,δέν εἶναι κάτι θεωρητικό.Εἶναι βίωμα ὄχι μόνο τῆς ψυχῆς ἀλλά καί τοῦ σώματος.Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος ὅταν κοινωνοῦσε ἔβλεπε ὁλόκληρο τό σῶμα του μέσα στό θεῖο Φῶς.
Κάποτε,κάποιος πού εἶχε κοινωνήσει, μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ὁλόκληρη τήν ἡμέρα ἐκείνη, ἔβγαινε ἀπό τό στόμα του μία θαυμαστή εὐωδία καί ἔνιωθε μέσα του μία χαρά πού δέν μποροῦσε νά τήν περιγράψει μέ λόγια,ἦταν μία ἀνέκφραστη χαρά.Τέτοιες καταστάσεις εἶναι πολύ δυνατές,δέν περνοῦν ἀπαρατήρητες καί δέν θέλει κανείς νά τίς χάσει.Χάνονται ὅμως ὅταν ξαναπέσουμε χαμηλά καί κυλιόμαστε μέσα στόν βόρβορο τῶν παθῶν μας καί τότε ἀντιλαμβανόμαστε τήν ἀξία τῆς συνεχοῦς μετάνοιας στή ζωή μας καί ἐναγώνια ζητᾶμε καί πάλι τόν Θεό.
Ἡ μετάνοια εἶναι ἕνα μεγάλο καί ἀνεκτίμητο δῶρο,ἕνα ἰσόβιο χάρισμα πού μᾶς ἔδωσε ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.Εἶναι ἕνα δεύτερο βάπτισμα πού μᾶς ἐξασφαλίζει ξανά τήν ὑπέρλαμπρη ἐκείνη καθαρότητα πού μᾶς δόθηκε κατά τήν ἡμέρα τοῦ πρώτου μας Βαπτίσματος.Εἶναι μία δυνατότητα πού ἔχουμε ὅλοι μας γιά νά διατηροῦμε μέσα μας τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά ἔχουμε διαρκῶς τήν ἐσωτερική, ὄχι μόνον πληροφορία, ἀλλά προπάντων τήν γεύση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Αὐτήν τήν ἐσωτερική βεβαιότητα εἶχαν οἱ Ἅγιοί μας καί ὑπέμειναν στήν ζωή τους πολλές στερήσεις,μεγάλες κακουχίες,ἀφάνταστες ταλαιπωρίες,φοβερούς διωγμούς, φρικτά βάσανα καί σκληρά μαρτύρια προκειμένου νά κερδίσουν τόν Χριστό καί νά μείνουν πάντα μαζί Του.Ἡ ἔμπρακτη μετάνοια ἦταν ἡ διαρκής φροντίδα τους καί ἔτσι δοξάστηκαν ἀπό τόν Θεό καί τώρα εὔχονται καί γιά τήν δική μας σωτηρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου