ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

Ἕνα χωράφι εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀδελφοί μου. Ἕνα χωράφι πού θέλει σωστή καλλιέργεια γιά νά γίνει εὔφορο καί νά ἀποδώσει καρπούς καί μάλιστα πολλούς.

Ποιός τό λέει αὐτό; Ὁ Χριστός μας. Τό ἀκούσαμε στή σημερινή Εὐαγγελική περικοπή τοῦ σπορέως. Μιλώντας γιά τόν ἑαυτό Του καί τό ἔργο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ὁ Χριστός μας, παρομοιάζει τόν ἑαυτό Του μέ τόν γεωργό, πού στόν κατάλληλο χρόνο σπέρνει τόν ἀγρό τοῦ (Θεοῦ γεώργιον ἐσμέν) καί περιμένει τόν καιρό τῆς συγκομιδῆς.

Ὅμως δεῖτε τί συμβαίνει. Δέν καρπίζει ὅλος ὁ σπόρος πού ὁ γεωργός – Χριστός ρίχνει στό χωράφι. Ἄλλος δέν φυτρώνει καν, ἄλλος φυτρώνει, ἀλλά ξεραίνεται ἀπό ἔλλειψη γόνιμου ἐδάφους ἤ ἐπειδή τόν ἔπνιξαν ἀγκάθια πού φύτρωσαν μαζί του. Μόνο ἕνα μέρος δίνει τελικά καρπό καί αὐτό ὄχι τήν ἴδια ποσότητα. Ἄλλο δίνει πολύ καί ἄλλο λίγο.

Τί λοιπόν φταίει; Ἀσφαλῶς ὄχι ὁ σπόρος, δηλαδή ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά τότε τί;

Ἡ ποιότητα τοῦ χωραφιοῦ. Σέ αὐτή εἰκονίζονται οἱ διάφορες πνευματικές καταστάσεις τῶν ἀνθρώπων. Καί οἱ καταστάσεις αὐτές εἶναι ὁ τρόπος πού ἀνταποκρίνονται στήν ὕπαρξη καί τό κάλεσμα τοῦ Θεοῦ.

Διότι ἡ σπορά τοῦ Θείου Λόγου εἶναι ἕνα κάλεσμα στόν ἄνθρωπο. Ὁ Θεός μᾶς πλησιάζει μέ ἀγάπη καί τρυφερότητα καί μᾶς ἀπευθύνεται προσωπικά. Σέ ἐμᾶς ἀποκεῖται νά ἀποκριθοῦμε. Αὐτή ἡ ἀπάντησή μας εἶναι ἡ ποιότητα τοῦ χωραφιοῦ τῆς παραβολῆς, ἀλλά καί τῆς καρδιᾶς μᾶς τήν ὁποία τό χωράφι συμβολίζει.

Ἔτσι κάποιοι ἄνθρωποι ἀδιαφοροῦν τελείως γιά τό Θεό. Οἱ καρδιές τούς ἔχουν σκληρύνει τόσο πού μοιάζουν μέ πέτρα. Ποῦ νά φυτρώσει ἐκεῖ σπόρος πίστης; Ἀλλά τούς ἀνθρώπους αὐτούς χαρακτηρίζει καί κάτι ἄλλο. Μοιάζουν μέ τό δρόμο, ἀπό τόν ὁποῖο περνοῦν ἄνθρωποι καί ζῶα.

Οἱ καρδιές τους ἔτσι περιπλανῶνται καί χάνονται στούς λαβύρινθους τοῦ κόσμου πού ἔχτισαν καί ἀπό τόν ὁποῖο ἐξόρισαν ἐντελῶς τό Θεό. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀπιστίας, οἱ ὑλιστές, οἱ ἄθεοι, οἱ σκεπτικιστές, αὐτοί πού ἐμπιστεύονται ἀπολύτως τόν ἑαυτό τους καί τή λογική τους.

Ἀλλά ὑπάρχουν καί κάποιοι ἄλλοι ἄνθρωποι πού κάτ ́ ἀρχήν

ἀνοίγονται στό Θεό καί τό Λόγο Του. Ὅμως σύντομα θεωροῦν βαριές τίς

θεῖες ἐντολές καί σιγά σιγά ἀπομακρύνονται. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί

περιορίζονται συνήθως σέ μίαν ἐξωτερική θρησκευτικότητα, χωρίς νά

ἀφήνουν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ νά τούς διαπεράσει, νά τούς ἐμποτίσει καί νά

τούς ἀλλοιώσει τήν καλήν ἀλλοίωσιν. Ἐδῶ ἀνήκουν ἐκεῖνοι πού δέν

μποροῦν νά ἀνοίξουν τήν καρδιά τους στόν ἄλλο, τόν πλησίον, νά τόν

ἀγαπήσουν καί νά τόν ζήσουν ὡς ἀδελφό. Ἀγαποῦν μέ τά λόγια, ἀλλά οἱ

καρδιές τούς εἶναι πετρωμένες. Πῶς λοιπόν νά μή ξεραθεῖ ὁ Λόγος τοῦ

Θεοῦ στίς καρδιές τους;

Ἄλλη μιά κατηγορία ἀνθρώπων εἶναι αὐτοί πού πραγματικά ἔχουν

καλή καρδιά, ἀλλά λίγη θέληση καί ἀποφασιστικότητα. Ἔτσι ἡ πίστη

τούς ὑποχωρεῖ ἤ καί χάνεται ὅταν τούς βρεῖ κάποια δυσκολία. Ἀλλά ἐδῶ

ἀνήκουν καί ἐκεῖνοι πού ἀπορροφῶνται ἀπό τίς μέριμνες τίς

καθημερινότητας, οἱ ἀετοί πού χωρίς νά τό καταλάβουν ἁλυσσοδένονται

στή γῆ καί ξεχνοῦν νά πετοῦν. Τέλος ἐδῶ θά ἐντάξουμε καί ἐκείνους πού

ἀπορροφήθηκαν ἀπό ἡδονές καί πάθη γήινα καί ἔπαψαν νά ἀναζητοῦν τά

οὐράνια.

Ὅμως εὐτυχῶς ὑπάρχει καί ἡ ἀγαθή γῆ. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού

ἀγάπησαν εἰλικρινά τό Θεό καί δόθηκαν σέ Αὐτόν μέ ἁπλότητα καί

πλήρη ἐμπιστοσύνη.

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἐργάστηκαν καί συνεχίζουν μέχρι τέλους τῆς

ἐπίγειας ζωῆς τους νά ἐργάζονται στό χωράφι τῆς ψυχῆς τους. Καθαρίζουν

μέ ἐπιμέλεια τήν καρδιά τους ἀπό ἐμπαθεῖς ἐπιθυμίες, πάθη, ἀμφιβολίες,

ὥστε νά τήν καταστήσουν χῶρο κατάλληλο γιά νά δεχτεῖ τό θεῖο σπόρο

καί νά τοῦ ἐπιτρέψει νά καρποφορήσει. Στόν ἀγώνα τούς αὐτό ἔχουν

ἀσφαλῶς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ, ὅπως εἶπε ὁ Χριστός μᾶς «χωρίς

ἐμένα δέν μπορεῖτε νά κάνετε τίποτε». Καί κατά τόν ἀγώνα καί τή θέλησή

τους εἶναι καί ἡ καρποφορία τους.

Ποιός ὅμως εἶναι ὁ ἀγώνας τους; Ποιά τά μέσα ποῦ χρησιμοποιοῦν;

Μᾶς τά δίνει ἡ Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ εἰλικρινής πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί

στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐγκράτεια.

Ἡ νηστεία. Ἡ προσευχή. Ὁ διαρκής αὐτοέλεγχος. Ἡ συντριβή ἐνώπιόν της

ἁγιότητος τοῦ Θεοῦ. Ἡ μετάνοια. Ἡ μετοχή στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας

καί μάλιστα σέ ἐκεῖνα τῆς ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας. Ἡ

μελέτη τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Τά ἔργα ἀγάπης.

Ἀδελφοί μου. Ἅς ἀγωνιστοῦμε τόν καλό ἀγώνα. Ἅς δώσουμε στόν

Κύριό μας τή χαρά νά ἀπολαύσει τόν ἐκαντοπλασίονα καρπό τῆς ψυχῆς

μας καί νά συνευφρανθοῦμε μαζί του στή Βασιλεία Του.

Ἀμήν.

Πτωτοπρ. π. Δημήτριος Καπρινιώτης

ΠΗΓΗ