Κυριακή Γ’ Λουκά: Ομιλία παραμυθητική των θλιβομένων διά τον θάνατον των συγγενών και φίλων (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. 7, 1-16)

– Για ποιόν λόγον ο Ιησούς λέγει στην μητέρα του νεκρού "Μή κλαίε"; Είναι δυνατόν μια χήρα μητέρα που βλέπει νεκρό το μοναχογιό της να μην κλαίει;

– Πόσοι θάνατοι υπάρχουν;

– Γιατί οι άπιστοι δεν βρίσκουν παρηγορία όταν αποθάνη κάποιος ηγαπημένος των;

– Επιτρέπεται ο πιστός να κλαίει τον συγγενή ή φίλο του που πέθανε;

– Από πού λαμβάνει παρηγορία ο πιστός;

– Τρομερή η δεισιδαιμονία των συγγενών που πιστεύουν ότι μετά την εξομολόγηση και την μετάληψιν των Μυστηρίων, ο ασθενής αποθνήσκει!

– Πότε είναι τα δάκρυα τα χεόμενα επί τους νεκρούς, ευλογοφανή και δίκαια και ωφέλιμα;