Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου -Το μέγα έλεος του Θεού
Ευαγγέλιο: Ματθ. Θ΄27-35
Ματθ. 9,27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ.
Ματθ. 9,27 Και ενώ ο Ιησούς επερνούσε από εκεί, τον ηκολούθησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι έκραζαν και έλεγαν· “σπλαγχνίσου μας, υιέ Δαυΐδ, και δος μας το φως των οφθαλμών μας”.
Ματθ. 9,28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε.
Ματθ. 9,28 Οταν δε έφθασε στο σπίτι, τον επλησίασαν οι τυφλοί και είπε προς αυτούς ο Ιησούς· “πιστεύετε πράγματι, ότι ημπορώ εγώ να κάμω αυτό, που ζητείτε;” Λεγουν προς αυτόν· “ναι, Κυριε”.
Ματθ. 9,29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.
Ματθ. 9,29 —Τοτε ήγγισε τα μάτια των, λέγων· “σύμφωνα με την πίστιν σας ας γίνη αυτό προς χάριν σας”.
Ματθ. 9,30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω.
Ματθ. 9,30 Και αμέσως άνοιξαν οι οφθαλμοί των. Ο δε Ιησούς συνέστησεν εις αυτούς με αυστηρότητα και είπε· “προσέχετε, κανείς να μη μάθη το θαύμα”.
Ματθ. 9,31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
Ματθ. 9,31 Αλλά εκείνοι εξελθόντες διέδωσαν το θαύμα και την φήμη του Ιησού εις όλην εκείνην την χώραν.
Ματθ. 9,32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον·
Ματθ. 9,32 Ενώ δε αυτοί εξήρχοντο, ιδού έφεραν στον Ιησούν ένα άνθρωπον δαιμονιζόμενον κωφάλαλον.
Ματθ. 9,33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ.
Ματθ. 9,33 Και όταν εξεδιώχθη το δαιμόνιον, αμέσως ωμίλησεν ο κωφάλαλος και οι όχλοι που ήσαν εκεί εθαύμασαν και έλεγαν ότι ποτέ έως τώρα δεν εφάνησαν στον Ισραηλιτικόν λαόν τόσα πολλά και τόσα μεγάλα θαύματα.
Ματθ. 9,34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
Ματθ. 9,34 Οι μοχθηροί όμως και δόλιοι Φαρισαίοι έλεγαν· “αυτός διώχνει τα δαιμόνια με την δύναμιν του αργηγού των δαιμονίων”.
Ματθ. 9,35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
Ματθ. 9,35 Και περιώδευε ο Ιησούς όλας τας πόλεις και τα χωρία διδάσκων εις τας συναγωγάς αυτών και κηρύσσων το χαρμόσυνον άγγελμα της βασιλείας των ουρανών και θεραπεύων κάθε ασθένειαν και κάθε καχεξίαν μεταξύ του λαού.
Το μέγα έλεος του Θεού
Η θεραπεία των δύο τυφλών της ευαγγελικής περικοπής οφείλεται σε δύο δυνάμεις. Είναι αποτέλεσμα μίας έλξεως, μίας κινήσεως που δημιουργείται ανάμεσα σε δύο ετερώνυμους πόλους. Το έλεος του Θεού και της ανθρώπινης πίστεως. Το έλεος του Θεού που υπάρχει πάντοτε πλούσιο και είναι έτοιμο να γεμίσει την ψυχή του ανθρώπου που το ζητεί. Ο δεύτερος η ανθρώπινη πίστη, που πολλές φορές δεν υπάρχει ή παραμένει αδρανής, ανενέργητη.
Ιδιαίτερη είναι η αγάπη και η πρόνοιά του προς τον άνθρωπο. Μας χαρίζει την υγεία. Μας παρέχει προστασία, στοργή, παρηγορεί και βοηθεί αυτούς που υποφέρουν. Γιατρεύει αρρώστιες των ψυχών και των σωμάτων. Το έλεός του επαγρυπνεί και είναι έτοιμο να μας σώσει σε κάθε στιγμή. Μόλις ζητήσουμε συγνώμη με ειλικρίνεια μας γεμίζει πλούσια τα ελέη του. «Το έλεος σου Κύριε καταδιώξη με πάσας τας ημέρας της ζωής μου». Δεν είναι απλώς ο ελεήμων, είναι «πλούσιος εν ελέει».
Στην Εκκλησία μας όλα σχεδόν τα τροπάρια τελειώνουν ζητώντας από το Θεό το μέγα έλεος. Δεν υπάρχει εκκλησιαστικός ύμνος ή ευχή που να μην έχει μία από τις λέξεις: έλεος, ελεήμον, ελέησον, ίλεως, ιλάσθητι. Καθώς επίσης και η μικρή αλλά τόσο περιεκτική προσευχή το «κύριε ελέησον». Είμαστε οι αδύνατοι, οι αμαρτωλοί, οι ελεημένοι και είναι ο Πατήρ του ελέους και των οικτιρμών. Μας παροτρύνει να είμαστε ελεήμονες, «μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται».
Να θυμηθούμε τον καλό Σαμαρείτη ο οποίος εποίησε το «έλεος μετ΄αυτού». Η Χαναναία με πίστη και πόνο ζήτησε το έλεος του Κυρίου «Κύριε ελέησόν με» και πήρε την απάντηση: «ω γύναι μεγάλη σου η πίστις, γενηθήτω σοι ως θέλεις».
Χρειάζεται προσευχή με θερμή πίστη σαν αυτή των τυφλών που φώναξαν «ελέησον ημάς Υιέ Δαυίδ», και πήραν αυτό που είχαν ανάγκη. Έγινε αμέσως το θαύμα, «και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί».
Να θυμηθούμε τον τελώνη που είπε εκείνο το περίφημο «ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» και το έλεος του Θεού τον δικαίωσε.
Το «ελέησον με» αποτελεί μία ταπεινή αίτηση που αφήνεις στο Θεό να εκδηλώσει την αγάπη Του και το έλεός Του, σύμφωνα με το συμφέρον της ψυχής σου.
«Το ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», είναι πολυσήμαντο. Σημαίνει: Κύριε λυπήσου με, δώσε μου άφεση των αμαρτιών, καθάρισε την ψυχή μου, στόλισε την ψυχή μου με αρετές, όποτε εσύ θέλεις, σύμφωνα με το συμφέρον της ψυχής μου.
Όταν έτσι πλησιάζουμε τον Θεό με τις προσευχές και ικεσίες μας, επειδή είμαστε μικροί και ένοχοι, το μεγαλείο του και η ευσπλαχνία του μας παρηγορούν και μας χαροποιούν. Το έλεος Του θα είναι κοντά μας, μαζί μας όλες τις ημέρες και τα χρόνια της ζωής μας. «Κύριε Ελέησον».
Μ.Φ.Ν.Θ
Ευαγγέλιο: Ματθ. Θ΄27-35
Ματθ. 9,27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ.
Ματθ. 9,27 Και ενώ ο Ιησούς επερνούσε από εκεί, τον ηκολούθησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι έκραζαν και έλεγαν· “σπλαγχνίσου μας, υιέ Δαυΐδ, και δος μας το φως των οφθαλμών μας”.
Ματθ. 9,28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε.
Ματθ. 9,28 Οταν δε έφθασε στο σπίτι, τον επλησίασαν οι τυφλοί και είπε προς αυτούς ο Ιησούς· “πιστεύετε πράγματι, ότι ημπορώ εγώ να κάμω αυτό, που ζητείτε;” Λεγουν προς αυτόν· “ναι, Κυριε”.
Ματθ. 9,29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.
Ματθ. 9,29 —Τοτε ήγγισε τα μάτια των, λέγων· “σύμφωνα με την πίστιν σας ας γίνη αυτό προς χάριν σας”.
Ματθ. 9,30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω.
Ματθ. 9,30 Και αμέσως άνοιξαν οι οφθαλμοί των. Ο δε Ιησούς συνέστησεν εις αυτούς με αυστηρότητα και είπε· “προσέχετε, κανείς να μη μάθη το θαύμα”.
Ματθ. 9,31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
Ματθ. 9,31 Αλλά εκείνοι εξελθόντες διέδωσαν το θαύμα και την φήμη του Ιησού εις όλην εκείνην την χώραν.
Ματθ. 9,32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον·
Ματθ. 9,32 Ενώ δε αυτοί εξήρχοντο, ιδού έφεραν στον Ιησούν ένα άνθρωπον δαιμονιζόμενον κωφάλαλον.
Ματθ. 9,33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ.
Ματθ. 9,33 Και όταν εξεδιώχθη το δαιμόνιον, αμέσως ωμίλησεν ο κωφάλαλος και οι όχλοι που ήσαν εκεί εθαύμασαν και έλεγαν ότι ποτέ έως τώρα δεν εφάνησαν στον Ισραηλιτικόν λαόν τόσα πολλά και τόσα μεγάλα θαύματα.
Ματθ. 9,34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
Ματθ. 9,34 Οι μοχθηροί όμως και δόλιοι Φαρισαίοι έλεγαν· “αυτός διώχνει τα δαιμόνια με την δύναμιν του αργηγού των δαιμονίων”.
Ματθ. 9,35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
Ματθ. 9,35 Και περιώδευε ο Ιησούς όλας τας πόλεις και τα χωρία διδάσκων εις τας συναγωγάς αυτών και κηρύσσων το χαρμόσυνον άγγελμα της βασιλείας των ουρανών και θεραπεύων κάθε ασθένειαν και κάθε καχεξίαν μεταξύ του λαού.
Το μέγα έλεος του Θεού
Η θεραπεία των δύο τυφλών της ευαγγελικής περικοπής οφείλεται σε δύο δυνάμεις. Είναι αποτέλεσμα μίας έλξεως, μίας κινήσεως που δημιουργείται ανάμεσα σε δύο ετερώνυμους πόλους. Το έλεος του Θεού και της ανθρώπινης πίστεως. Το έλεος του Θεού που υπάρχει πάντοτε πλούσιο και είναι έτοιμο να γεμίσει την ψυχή του ανθρώπου που το ζητεί. Ο δεύτερος η ανθρώπινη πίστη, που πολλές φορές δεν υπάρχει ή παραμένει αδρανής, ανενέργητη.
Ιδιαίτερη είναι η αγάπη και η πρόνοιά του προς τον άνθρωπο. Μας χαρίζει την υγεία. Μας παρέχει προστασία, στοργή, παρηγορεί και βοηθεί αυτούς που υποφέρουν. Γιατρεύει αρρώστιες των ψυχών και των σωμάτων. Το έλεός του επαγρυπνεί και είναι έτοιμο να μας σώσει σε κάθε στιγμή. Μόλις ζητήσουμε συγνώμη με ειλικρίνεια μας γεμίζει πλούσια τα ελέη του. «Το έλεος σου Κύριε καταδιώξη με πάσας τας ημέρας της ζωής μου». Δεν είναι απλώς ο ελεήμων, είναι «πλούσιος εν ελέει».
Στην Εκκλησία μας όλα σχεδόν τα τροπάρια τελειώνουν ζητώντας από το Θεό το μέγα έλεος. Δεν υπάρχει εκκλησιαστικός ύμνος ή ευχή που να μην έχει μία από τις λέξεις: έλεος, ελεήμον, ελέησον, ίλεως, ιλάσθητι. Καθώς επίσης και η μικρή αλλά τόσο περιεκτική προσευχή το «κύριε ελέησον». Είμαστε οι αδύνατοι, οι αμαρτωλοί, οι ελεημένοι και είναι ο Πατήρ του ελέους και των οικτιρμών. Μας παροτρύνει να είμαστε ελεήμονες, «μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται».
Να θυμηθούμε τον καλό Σαμαρείτη ο οποίος εποίησε το «έλεος μετ΄αυτού». Η Χαναναία με πίστη και πόνο ζήτησε το έλεος του Κυρίου «Κύριε ελέησόν με» και πήρε την απάντηση: «ω γύναι μεγάλη σου η πίστις, γενηθήτω σοι ως θέλεις».
Χρειάζεται προσευχή με θερμή πίστη σαν αυτή των τυφλών που φώναξαν «ελέησον ημάς Υιέ Δαυίδ», και πήραν αυτό που είχαν ανάγκη. Έγινε αμέσως το θαύμα, «και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί».
Να θυμηθούμε τον τελώνη που είπε εκείνο το περίφημο «ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» και το έλεος του Θεού τον δικαίωσε.
Το «ελέησον με» αποτελεί μία ταπεινή αίτηση που αφήνεις στο Θεό να εκδηλώσει την αγάπη Του και το έλεός Του, σύμφωνα με το συμφέρον της ψυχής σου.
«Το ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», είναι πολυσήμαντο. Σημαίνει: Κύριε λυπήσου με, δώσε μου άφεση των αμαρτιών, καθάρισε την ψυχή μου, στόλισε την ψυχή μου με αρετές, όποτε εσύ θέλεις, σύμφωνα με το συμφέρον της ψυχής μου.
Όταν έτσι πλησιάζουμε τον Θεό με τις προσευχές και ικεσίες μας, επειδή είμαστε μικροί και ένοχοι, το μεγαλείο του και η ευσπλαχνία του μας παρηγορούν και μας χαροποιούν. Το έλεος Του θα είναι κοντά μας, μαζί μας όλες τις ημέρες και τα χρόνια της ζωής μας. «Κύριε Ελέησον».
Μ.Φ.Ν.Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου