ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Κυριακή 27 Ιουλίου 2013
Στην πόλη της Καπερναούμ ήταν δύο τυφλοί. Ενώ δεν έβλεπαν καθόλου μπόρεσαν να φωτογραφήσουν το γλυκύτερο πρόσωπο στον κόσμο. Το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αυτοί οι δύο τυφλοί που ποτέ τους δεν είχαν δει τον Χριστό με τα σωματικά τους μάτια, ποτέ τους δεν είχαν απολαύσει την θέα των θαυμάτων του, είχαν μέσα τους την σωστή πληροφόρηση για τον Ιησού. Το κενό της οράσεως το αναπλήρωσε μια άλλη αίσθηση. Όχι η ακοή και η αφή που συνήθως στους τυφλούς είναι περισσότερο ανεπτυγμένες. Κάποια άλλη αίσθηση που βρίσκεται πέρα από τις πέντε αισθήσεις. Είναι η έκτη αίσθηση. Πρόκειται για την όραση της καρδιάς, για την πίστη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη όραση. Το κενό της οράσεως αυτής δεν μπορεί καμία άλλη όραση να το αναπληρώσει, πολύ περισσότερο δεν μπορούν να την αναπληρώσουν τα σωματικά μάτια και απόδειξις αυτού είναι οι γραμματείς και οι φαρισαίοι. Ενώ οι δυο τυφλοί δεν είχαν μάτια και όμως έβλεπαν με τα μάτια της καρδιάς τους τον Ιησού Χριστό, οι Φαρισαίοι είχαν μεν μάτια, έβλεπαν τον Ιησού με τα σωματικά τους μάτια, παρακολουθούσαν βήμα προς βήμα όλα τα θαύματα του, αλλά ήταν τυφλοί πνευματικά. Οι δύο τυφλοί τον είδαν ως Υιό του Δαυίδ ως τον αναμενόμενο δηλαδή Μεσσία, ενώ οι Φαρισαίοι ως όργανο του διαβόλου. Να η ερμηνεία που έδωσαν όταν ο Κύριος έβγαλε το δαιμόνιο από τον κωφό και άλαλο «Εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει το δαιμόνιον».
Πολλούς τυφλούς θεράπευσε ο Κύριος. Αλλά οι δύο τυφλοί της Καπερναούμ ήταν ιδιαίτερα άξιοι για το θαύμα, για τρεις λόγους. Θα μπορούσαμε να τους συνοψίσουμε σε τρεις λέξεις: Πίστη-Προσευχή-Ιεραποστολή. Είχαν πίστη. Η πίστη είναι η σύνδεση με το φως. Μπορεί να υπάρχει η γεννήτρια του φωτός, να υπάρχει εγκατάσταση ηλεκτρική αλλά να μην υπάρχει φως διότι δεν έχει γίνει η σύνδεση με την γεννήτρια. Γεννήτρια του φωτός είναι Ο Χριστός ως Θεός αληθινός «Φως εκ φωτός Θεός Αληθινός εκ Θεού Αληθινού…»Το διεκύρηξε ο Ίδιος «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» Ιωανν.8,12 . Η γεννήτρια υπάρχει. Ηλεκτρική εγκατάσταση στους δύο τυφλούς υπήρχε. Είχαν μάτια, δεν είχαν φως και ήλθε το φως, μόλις έγινε η σύνδεση. Και η σύνδεση με τον Θεό, την πηγή του φωτός, γίνεται με το καλώδιο της πίστεως. Πίστευαν οι δύο τυφλοί στον Ιησού Χριστό. Τον πίστευαν και ως άνθρωπο και ως Θεό. Δεν θεωρούσαν ότι ο Χριστός είναι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Ο Χριστός δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο Υιός Δαυίδ, ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο προσδοκώμενος απόγονος του Δαυίδ, γι’ αυτό και τον προσφωνούν Υιέ Δαυίδ. Επίσης πίστευαν ότι είναι αληθινός Θεός, γι’ αυτό και ζητούσαν κάτι που άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει, το φως των οφθαλμών τους.
Είχαν κραυγή και φωνή. Η πίστη έχει δύο εκδηλώσεις. Προς τον Θεό εκδηλώνεται ως προσευχή. Προς τους ανθρώπους ως Ιεραποστολή. Και τα δύο αυτά τα είχαν οι τυφλοί της Καπερναούμ. Η πίστη τους έγινε προσευχή. Αλλά τι προσευχή; Κραυγαλέα προσευχή «Κράζοντες και λέγοντες…» Κι εμείς άλλωστε απευθύνουμε το Κύριε Ελέησαν. Το λέμε πολλές φορές στην Θεία Λειτουργία και στην ατομική μας προσευχή αλλά δεν εισακούεται, διότι δεν είναι μυστική κραυγή της ψυχής μας. Δεν εκσφενδονίζουμε το Κύριε Ελέησαν προς τον ουρανό με την σφεντόνα της πίστεώς μας.
Εκείνο δε που φανερώνει την μεγάλη πίστη και την αγάπη στον Ευεργέτη τους Χριστό είναι η Διαφήμιση που του Έκαναν. Ο Χριστός τους είπε «Σε κανένα να μην πείτε το γεγονός» για να μας διδάξει την ταπείνωση ότι δηλαδή δεν πρέπει να διαλαλούμε και να διατυμπανίζουμε κάθε καλό που κάνουμε. Οι δύο τυφλοί κάνουν ανυπακοή «Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν εν όλη τη γη εκείνη»
Αν μπορείς να συγκρατήσεις ένα ορμητικό ποτάμι άλλο τόσο μπορείς να συγκρατήσεις τον άνθρωπο που έχει θερμή πίστη, ορμητική αγάπη. Έτρεξαν και διαφήμισαν τον Ιησού Χριστό. Έχει ανάγκη από διαφήμιση ο Χριστός; Ο Κύριος δεν έχει ανάγκη από καμία διαφήμιση, πολύ δε περισσότερο από εμάς. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις όπως την σημερινή ευαγγελική περικοπή είτε το λέει ο άνθρωπος είτε όχι όπως μας λέγει η Γραφή «Οι λίθοι κεκράξονται» Αμήν!
π. Ε. Φ.
Κυριακή 27 Ιουλίου 2013
Στην πόλη της Καπερναούμ ήταν δύο τυφλοί. Ενώ δεν έβλεπαν καθόλου μπόρεσαν να φωτογραφήσουν το γλυκύτερο πρόσωπο στον κόσμο. Το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αυτοί οι δύο τυφλοί που ποτέ τους δεν είχαν δει τον Χριστό με τα σωματικά τους μάτια, ποτέ τους δεν είχαν απολαύσει την θέα των θαυμάτων του, είχαν μέσα τους την σωστή πληροφόρηση για τον Ιησού. Το κενό της οράσεως το αναπλήρωσε μια άλλη αίσθηση. Όχι η ακοή και η αφή που συνήθως στους τυφλούς είναι περισσότερο ανεπτυγμένες. Κάποια άλλη αίσθηση που βρίσκεται πέρα από τις πέντε αισθήσεις. Είναι η έκτη αίσθηση. Πρόκειται για την όραση της καρδιάς, για την πίστη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη όραση. Το κενό της οράσεως αυτής δεν μπορεί καμία άλλη όραση να το αναπληρώσει, πολύ περισσότερο δεν μπορούν να την αναπληρώσουν τα σωματικά μάτια και απόδειξις αυτού είναι οι γραμματείς και οι φαρισαίοι. Ενώ οι δυο τυφλοί δεν είχαν μάτια και όμως έβλεπαν με τα μάτια της καρδιάς τους τον Ιησού Χριστό, οι Φαρισαίοι είχαν μεν μάτια, έβλεπαν τον Ιησού με τα σωματικά τους μάτια, παρακολουθούσαν βήμα προς βήμα όλα τα θαύματα του, αλλά ήταν τυφλοί πνευματικά. Οι δύο τυφλοί τον είδαν ως Υιό του Δαυίδ ως τον αναμενόμενο δηλαδή Μεσσία, ενώ οι Φαρισαίοι ως όργανο του διαβόλου. Να η ερμηνεία που έδωσαν όταν ο Κύριος έβγαλε το δαιμόνιο από τον κωφό και άλαλο «Εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει το δαιμόνιον».
Πολλούς τυφλούς θεράπευσε ο Κύριος. Αλλά οι δύο τυφλοί της Καπερναούμ ήταν ιδιαίτερα άξιοι για το θαύμα, για τρεις λόγους. Θα μπορούσαμε να τους συνοψίσουμε σε τρεις λέξεις: Πίστη-Προσευχή-Ιεραποστολή. Είχαν πίστη. Η πίστη είναι η σύνδεση με το φως. Μπορεί να υπάρχει η γεννήτρια του φωτός, να υπάρχει εγκατάσταση ηλεκτρική αλλά να μην υπάρχει φως διότι δεν έχει γίνει η σύνδεση με την γεννήτρια. Γεννήτρια του φωτός είναι Ο Χριστός ως Θεός αληθινός «Φως εκ φωτός Θεός Αληθινός εκ Θεού Αληθινού…»Το διεκύρηξε ο Ίδιος «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» Ιωανν.8,12 . Η γεννήτρια υπάρχει. Ηλεκτρική εγκατάσταση στους δύο τυφλούς υπήρχε. Είχαν μάτια, δεν είχαν φως και ήλθε το φως, μόλις έγινε η σύνδεση. Και η σύνδεση με τον Θεό, την πηγή του φωτός, γίνεται με το καλώδιο της πίστεως. Πίστευαν οι δύο τυφλοί στον Ιησού Χριστό. Τον πίστευαν και ως άνθρωπο και ως Θεό. Δεν θεωρούσαν ότι ο Χριστός είναι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Ο Χριστός δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο Υιός Δαυίδ, ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο προσδοκώμενος απόγονος του Δαυίδ, γι’ αυτό και τον προσφωνούν Υιέ Δαυίδ. Επίσης πίστευαν ότι είναι αληθινός Θεός, γι’ αυτό και ζητούσαν κάτι που άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει, το φως των οφθαλμών τους.
Είχαν κραυγή και φωνή. Η πίστη έχει δύο εκδηλώσεις. Προς τον Θεό εκδηλώνεται ως προσευχή. Προς τους ανθρώπους ως Ιεραποστολή. Και τα δύο αυτά τα είχαν οι τυφλοί της Καπερναούμ. Η πίστη τους έγινε προσευχή. Αλλά τι προσευχή; Κραυγαλέα προσευχή «Κράζοντες και λέγοντες…» Κι εμείς άλλωστε απευθύνουμε το Κύριε Ελέησαν. Το λέμε πολλές φορές στην Θεία Λειτουργία και στην ατομική μας προσευχή αλλά δεν εισακούεται, διότι δεν είναι μυστική κραυγή της ψυχής μας. Δεν εκσφενδονίζουμε το Κύριε Ελέησαν προς τον ουρανό με την σφεντόνα της πίστεώς μας.
Εκείνο δε που φανερώνει την μεγάλη πίστη και την αγάπη στον Ευεργέτη τους Χριστό είναι η Διαφήμιση που του Έκαναν. Ο Χριστός τους είπε «Σε κανένα να μην πείτε το γεγονός» για να μας διδάξει την ταπείνωση ότι δηλαδή δεν πρέπει να διαλαλούμε και να διατυμπανίζουμε κάθε καλό που κάνουμε. Οι δύο τυφλοί κάνουν ανυπακοή «Οι δε εξελθόντες διεφήμισαν εν όλη τη γη εκείνη»
Αν μπορείς να συγκρατήσεις ένα ορμητικό ποτάμι άλλο τόσο μπορείς να συγκρατήσεις τον άνθρωπο που έχει θερμή πίστη, ορμητική αγάπη. Έτρεξαν και διαφήμισαν τον Ιησού Χριστό. Έχει ανάγκη από διαφήμιση ο Χριστός; Ο Κύριος δεν έχει ανάγκη από καμία διαφήμιση, πολύ δε περισσότερο από εμάς. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις όπως την σημερινή ευαγγελική περικοπή είτε το λέει ο άνθρωπος είτε όχι όπως μας λέγει η Γραφή «Οι λίθοι κεκράξονται» Αμήν!
π. Ε. Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου