Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν: Η μετάνοια ως στάση ζωής. π. Στυλιανός Μακρής

Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν: Η μετάνοια ως στάση ζωής. π. Στυλιανός Μακρής

 Ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ἡ σπουδαίαἀθλήτρια τῆς ἐρήμου, ἀποτελεῖ λαμπρὸπρότυπο μετανοίας καὶ ἀσκήσεως. Κατὰτὴν σήμερον ἡμέρα ἡ Ἐκκλησία μᾶςὑπενθυμίζει τὸ παράδειγμα τῆς θαυμαστῆς μεταστροφῆς τοῦ ἀσώτου καὶ φιληδόνου βίου της, μεταστροφῆς πραγματικὰδυναμικῆς καὶ ἀξιεπαίνου, στὴν ὁποία βρίσκει ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς φαρισαίους ὅτι «πόρνες καὶ τελῶνες εἶναι μπροστὰ ἀπὸ σᾶς στὴν πορεία πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἡ μετάνοια εἶναι τὸσπουδαιότερο ἐργαλεῖο εἰσόδου στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ· εἶναι τὸ κλειδὶ ποὺἀνοίγει τὴν πόρτα τῆς θείας χάριτος, αὐτὸποὺ καὶ ὁ ἴδιος ὁ εὐγνώμων ληστὴς χρησιμοποίησε ἐπάνω στὸ Σταυρό καὶἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς Ἐδέμ· εἶναι ὁ μοχλὸς ποὺ σηκώνει τὸ μεγαλύτερο βάρος τοῦκόσμου, τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ τὸ κάνει πλέον ἀνάλαφρο· εἶναι τὸ ὀξυγόνο τὸ πνευματικό, ποὺ δίνει ζωὴ στὰ νεκρὰ πτώματα τῆς ἁμαρτίας, τὸ νερὸ ποὺξεδιψᾶ τὰ πνευματικὰ ἄνθη τῆς ἐρήμου· Ἡ μετάνοια ποτὲ δὲν κατεδίκασε, ποτὲδὲν κόλασε, ποτὲ δὲν ἔβλαψε, ποτὲ δὲν ἦταν ἀνώφελη γιὰ ὅποιον τὴν ἀγάπησε.

Ἡ μετάνοια σώζει· κάνει ἁγίους τοὺς ἐγκληματίες, τοὺς ἀδίστακτους, τοὺςἀντίθεους, τοὺς ἀρνητὲς τοῦ Χριστοῦ, καθὼς τοὺς μεταβάλλει σὲ φίλους καὶἀδελφούς Του, σὲ ἀποδέκτες τῆς εὐλογίας Του· μόνον σώζει, μόνον ἁγιάζει, μόνον θεώνει, γιατὶ εἶναι ἀνατροπὴ τῆς φθορᾶς. Οὐδὲν μετανοίας ἰσχυρότερον, διότιἔχει τὴν δύναμη νὰ σώσῃ τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὸν διάβολο, ἀλλὰ δυστυχῶςἐκεῖνος τὴν ἀρνεῖται αἰωνίως, ὡς πλέον ἀμετάπειστος καὶ ἀδιάλλακτος.

Θέλω, ἀδελφοί μου, νὰ κάνετε σήμερα ἕνα πείραμα· νὰ δοκιμάσετε γιὰ τὸνἑαυτό σας μία προσευχὴ μετανοίας, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Προσπαθῆστε νὰ τὴ λέτε καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἡμέρας, ὑποκρινόμενοι μέσα σας γιὰ λίγες ἔστω ὧρες μέχρι τὸ βράδυ τὸν δολοφόνο, τὸν βιαστή, τὸν πόρνο, τὸν κλέφτη καὶ ἀπατεῶνα, τὸν καταχραστὴ τοῦ δημοσίου, τὸν ψευδομάρτυρα, τὸνἐγκληματία, χωρὶς ὅμως νὰ πάψετε νὰ λέτε τὴν προσευχὴ αὐτή. Στὸ τέλος τῆςἡμέρας θὰ γίνετε μάρτυρες ἑνὸς μοναδικοῦ θαύματος, διαπιστώνοντας κάτι ποὺἴσως κάποιους ἀπὸ τοὺς πειραματιζομένους θὰ ἀφήσῃ ἄφωνους. Κι ἂν κάποιοι δὲν κατορθώσουν νὰ δοῦν τί συμβαίνει, ἴσως μὲ λίγη ἀκόμη προσπάθεια καὶ σὲσύντομο χρόνο θὰ ἀντιληφθοῦν τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ πειράματος.

Γιὰ τὴν ὁσία Μαρία ἡ προσευχὴ τῆς μετανοίας δὲν ἦταν πείραμα, ἀλλὰ στάση ζωῆς, ἐμμονὴ στὴν ἀλήθεια, κίνηση ἀποφασιστικὴ πρὸς συνάντηση μὲ τὸν Θεό, κατανόηση τοῦ ἔξω καὶ τοῦ ἔσω κόσμου, ἀνατροπὴ τῆς φαντασίας τοῦ ὡραίου καὶ ἀνακάλυψη τοῦ ὄντως «Ὡραίου παρὰ πάντας ἀνθρώπους». Ἀπὸ τὸν ἀγοραῖοἔρωτα τῆς σαρκὸς ἡ ὁσία ἀσκήτρια περνᾶ στὸν σαρκωθέντα Ἔρωτα, ποὺἐξαγόρασε μὲ τὸ Αἷμα Του τὴν ἀνθρωπότητα ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου. Ἡ ὁσία Μαρία συνέχισε καὶ στὴν ἔρημο νὰ ἐπιζητᾷ τὸ κέρδος τῆς τέχνης τοῦ ἔρωτα,ὅμως αὐτὸς ὁ ἔρωτας δὲν ἦταν οὔτε χυδαῖος, οὔτε ἀγοραῖος, οὔτε σαρκικός, οὔτε θεομίσητος, οὔτε κολάσιμος. Ἦταν ἔρωτας πνευματικός, ἅγιος, καθαρός, θεοσεβής, σωστικός, ποὺ ἀπαιτεῖ τὴν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς, τὴν ἠθικὴἀκεραιότητα, τὴν παρθενία, τὴν ἐγκράτεια σὲ ὅλες τὶς αἰσθήσεις καὶ τοὺς λογισμούς.

Γιὰ τὴν πορνικὴ καὶ σοδομικὴ καὶ ἠθικῶς ξεχαρβαλωμένη ἐποχή μας ὅ,τι αἰσχρὸ καὶ σάπιο καὶ διαστροφικὸ προβάλλεται μὲ ἔμφαση καὶ τείνει νὰκατοχυρωθῇ νομικά. Ὅσοι ἀντιδροῦν σὲ αὐτὸ τὸ ἠθικὸ ξεχαρβάλωμα παρουσιάζονται ὡς γραφικοί, ὀπισθοδρομικοὶ καὶ σκοταδιστές. Οἱ δῆθεν προοδευτικοί, οἱ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι, νομίζουνὅτι θὰ κατορθώσουν νὰ ἀπομονώσουν τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ «ὁ λόγος τοῦ Κυρίου οὐ δέδεται», γιατὶ εἶναι λόγος βιωματικὸς στὰ πρόσωπα τῶν ἁγίων προτύπων ποὺ αὐτὴ προβάλλει ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος τῶν μετανοημένων ἁμαρτωλῶν. Καὶ ὅσο περισσότερο ἁμαρτωλὸς εἶναι ὁ μετανοῶν, τόσο μεγαλύτερη ἀξία ἔχει τὸ παράδειγμα τῆς μετανοίας του, ἐπειδὴ κρατᾶἄσβεστη τὴν ἐλπίδα τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτημάτων.

Ἡ συντριβὴ τῆς καρδίας εἶναι, ἀδελφοί μου, τὸ μεγαλύτερο θαῦμα. Νεκρὸς νὰἀναστηθῇ εἶναι ἕνα τίποτα μπροστὰ στὴ μετάνοια ἑνὸς ἁμαρτωλοῦ. Προδότες,ἀρνητές, τελῶνες, πόρνοι, μοιχοί, ὁμοφυλόφιλοι, μάγοι, κλέφτες, ψεῦτες, δολοφόνοι, ἐγκληματίες, ἀπατεῶνες, ἅρπαγες, μέθυσοι, ὀργίλοι, πονηροί, μποροῦν νὰ προστρέξουν στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μεγάλης μητέρας τους, τῆςἘκκλησίας, γιὰ νὰ λάβουν δωρεὰν τὴν συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τους καὶ τὴν θεραπεία τους μέσα ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ μετάνοια καὶ τὴν εἰλικρινῆ ἐξομολόγηση.