ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας) Μρκ.10, 32-45 π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας) Μρκ.10, 32-45 π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

 Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

                       

Πλησιάζουμε προς το τέλος της Μ. Τεσσαρακοστής και ξεκινάει η πορεία του Χριστού με τη συντροφιά των φοβισμένων μαθητών προς τα Ιεροσόλυμα. Στη σημερινή ευαγγελική διήγηση γίνεται λόγος για τα πάθη των αγίων ημερών και μας δείχνει το δρόμο δια του οποίου μπορούμε να αποδεχθούμε και να βιώσουμε τα μυστηριώδη γεγονότα της Μ. Εβδομάδας.

            Πλήρη εφαρμογή των λόγων του Κυρίου συναντάμε στη ζωή της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας την οποία σήμερα προβάλλει και τιμά τη μνήμη της. Η οσία Μαρία ξεκίνησε από την περιθωριακή ζωή και ακολουθώντας  το δρόμο της αυταπάρνησης και της άρσης του σταυρού τελειώθηκε και έφθασε στην αγιότητα. Η μορφή της σήμερα προβάλλεται «προς διέγερση των ραθύμων και αμαρτωλών εις μετάνοια εχόντων υπόδειγμα την εορταζομένην αγίαν».

            Η περίπτωση της είναι μία ακραία βιογραφία οσίας που γιορτάζεται προς το τέλος της Μ. Τεσσαρακοστής για να παρακινηθούν οι ράθυμοι στη μετάνοια, γιατί ο Οσία ζώντας το χάος της αμαρτίας φανέρωσε δείγματα ειλικρινούς μετάνοιας.

            Ο Χριστός στο σημερινό ευαγγέλιο προλέγει το πάθος του για να ετοιμάσει τους μαθητές, ώστε ν’ αντιμετωπίσουν τα επερχόμενα γεγονότα για να μη σκανδαλισθούν και να τα δεχθούν με τον τρόπο που υποδεικνύει ο            Χριστός.

            Οι μαθητές, επηρεασμένοι από εγκοσμιοκρατικές αντιλήψεις, αναβαίνοντας στα Ιεροσόλυμα νόμιζαν ότι ο Χριστός θα ελευθερώσει την Παλαιστίνη από τους κατακτητές Ρωμαίους, και φαντάζονταν τον εαυτό τους στην καλύτερη θέση ζητώντας αξιώματα και πρωτεία. Φαίνεται ότι δεν είχαν ακριβή συναίσθηση  της ερχόμενης κατάστασης. Ο Χριστός προλέγει ότι θα πιεί το ποτήριο  του μαρτυρίου  και θα βαπτισθούν στο αίμα της θυσίας, αλλά τα πρωτεία δεν χαρίζονται και τα παίρνουν όσοι ενεργούν με επιτυχώς όσα χαρίζει ο Θεός στον άνθρωπο.

            Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα ξεκινά ο Χριστός την πορεία Του προς το «εκούσιον  πάθος». Ο εγωισμός είναι αλλοίωση της αγάπης του Θεού και αμφισβήτηση του αληθινού εαυτού μας. Ο άνθρωπος όμως πάντα ζητεί την αναγνώριση  του από τους άλλους, οι οποίοι βέβαια  αρνούνται μία τέτοια αποδοχή. Αυτό στη συνέχεια προκαλεί καταπίεση και εξαναγκασμό και επιβολή κυριαρχίας πάνω στον άλλο.

            Δυστυχώς οι άνθρωποι  ζητούν αξιώματα και εξουσία για να μην διακονούν τους συνανθρώπους τους, για να τους διακονούν οι άλλοι. Έτσι όμως δημιουργείται ένα χάος και αδιέξοδο μέσα στον κόσμο.

            Ο Χριστός με τον τρόπο του μας βοηθά να ξεπεράσουμε την τραγωδία μας λέγοντας μας: « όποιος θέλει να γίνει μεταξύ σας μεγάλος, να είναι υπηρέτης των άλλων και όποιος θέλει να είναι μεταξύ σας πρώτος να είναι δούλος των άλλων». Όταν ο άνθρωπος υπηρετεί τους άλλους γίνεται πράγματι μεγάλος. Έτσι ανυψώνει τον εαυτό του στο επίπεδο του θείου. Αυτός είναι ο σωστός δρόμος για να γίνει ο άνθρωπος «πρώτος».

            Ο Θεάνθρωπος Κύριος αποκαλύπτει την αγάπη Του ως διακονία προς τον άνθρωπο, ο οποίος «ουκ ήλθε διακονηθήναι αλλά διακονήσαι». Η διακονία αποκαλύπτει την αγάπη, την προσφορά, τη θυσία του Εαυτού Του «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας».

            Τελικά αν δεχθούμε αυτή τη σωτηριωδη αλήθεια, τότε η σχέση μας με τον Ιησού Χριστό θα είναι προσωπική  μετοχή και κοινωνία στην αγάπη Του. Αυτό το υπόδειγμα μας προσφέρει η σημερινή εορταζόμενη οσία Μαρία η Αιγυπτία. Έζησε μέσα στην αμαρτία, αλλά με τη μετάνοια της έφθασε στο ύψος του αγιασμού. Γι αυτό και η Εκκλησία μας την προβάλλει σήμερα για να παίρνουμε θάρρος και να θερμαίνεται  η καρδιά μας και η ελπίδα μας για την εν Χριστώ σωτηρία που μας πρόφερε μέσα απ’ τα Άχραντα Πάθη και την Ανάσταση Του ο Κύριος της δόξας.