Κυριακή Ε' Νηστειών (Μαρίας της Αιγυπτίας)

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής,

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο

Κεφ. 10, χωρίο 32 έως 45

Τρίτη πρόρρησις τοῦ θανάτου του

Ι΄\ 32 Τῷ καιρῷ  ἐκείνω  παραλαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν τοὺς δώδεκα μαθητάς ἀυτοῦ, ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, 33 ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, 34 καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Τὸ αἴτημα τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ τοῦ ᾿Ιωάννου

35 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. 36 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; 37 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. 38 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; 39 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνάμεθα. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· 40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται.

῾Ο ἀληθινὰ μεγάλος

41 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου. 42 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· 43 οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος,

44 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· 45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό πήρε ο Ιησούς τους δώδεκα μαθητάς του και άρχισε να τους λέγει εκείνα πού επρόκειτο να συμβούν. Ότι δηλ. ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και γραμματείς, θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στη ρωμαϊκή εξουσία, θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον φτύσουν και θα τον σκοτώσουν και την τρίτη ήμερα θα αναστηθεί.

Και τον παίρνουν από κοντά ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, και του λέγουν Διδάσκαλε, θέλουμε να μας κάνεις ό,τι θα ζητήσουμε. Και εκείνος τους είπε· τί θέλετε να σας κάνω; και εκείνοι του είπαν δώσε μας να καθίσουμε, τότε πού θα δοξαστείς, ένας στα δεξιά σου και ένας στα αριστερά σου. Και ο Ιησούς τους είπε· δεν ξέρετε τί ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι πού εγώ πίνω και να βαπτιστείτε το βάπτισμα πού εγώ βαπτίζομαι; Και εκείνοι του είπαν μπορούμε. Τότε, ο Ιησούς τους είπε· το ποτήρι πού εγώ πίνω θα το πιείτε, και το βάπτισμα πού εγώ βαπτίζομαι θα το βαπτιστείτε· αλλά το να καθίσετε στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν είναι στην εξουσία μου να το δώσω, αλλά ανήκει σ' εκείνους για τους οποίους είναι ετοιμασμένο.

Και όταν άκουσαν οι δέκα άρχισαν να αγανακτούν με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Και ο Ιησούς τους κάλεσε κοντά του και τους είπε· Σας είναι γνωστό πώς εκείνοι πού στον έξω κόσμο νομίζουν πώς είναι άρχοντες, αυτοί υποδουλώνουν τους ανθρώπους και εκείνοι απ' αυτούς πού έχουν τα μεγάλα αξιώματα, αυτοί τους έχουν στην απόλυτη εξουσία τους. Όμως δεν θα είναι έτσι σε σας, αλλά αν κάποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας, θα είναι υπηρέτης σας, και αν κάποιος από σας θέλει να γίνει πρώτος, θα είναι όλων δούλος. Γιατί ο υιός του ανθρώπου δεν ήλθε για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει την ψυχή του για να λυτρωθούν πολλοί.

***

Από την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 9, χωρίο 11 έως 14

῾Η δύναμις καθαρμοῦ τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ

Θ΄\ 11 Άδελφοί, Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ' ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, 12 οὐδὲ δι' αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. 13 εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, 14 πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, ο Χριστός ήλθεν στον κόσμο αρχιερέας για τα μέλλοντα αγαθά και χρησιμοποίησε μια καλύτερη και τελειότερη σκηνή, πού δεν την έφτιαξαν ανθρώπινα χέρια, πού δεν είναι δηλαδή από τούτο τον κόσμο, και μπήκε στα αγία μια για πάντα κι εξασφάλισε για τους ανθρώπους παντοτινή κι αιώνια λύτρωση, όχι με το αίμα τράγων και μοσχαριών, αλλά με το δικό του αίμα. Γιατί, αν το αίμα των μοσχαριών και των τράγων κι η στάχτη από το κάψιμο του δαμαλιού, όταν ραντίζει τους μολυσμένους, τους καθαρίζει σωματικά, πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού πού με το αιώνιο Άγιο Πνεύμα, αντί για φωτιά, πρόσφερε, τον Εαυτό Του άμωμο ιερείο στον Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδηση σας από τα νεκρά έργα της αμαρτίας για να λατρεύετε τον αληθινό Θεό;