ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λέρο Κω κα Αστυπάλαιας κ.κ. ΠΑΙΣΙΟΥ
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η Εκκλησία μας υψώνει σήμερα στο μέσον των Ναών το Τίμιο και Ζωοποιό Ξύλο, τον Σταυρό, και ψάλλει: «τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν».
Άπαξ δια παντός επάνω στο ξύλο του Σταυρού έπαθε ο απαθής την Θεότητα υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας και έσκισε το χειρόγραφο των αμαρτιών ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους.
Ο επί του ξύλου της ατίμωσης θάνατος του Θεανθρώπου Ιησού είναι η ζωή των πιστών, διότι δια του θανάτου του Ιησού Χριστού καταργήθηκε το κράτος του διαβόλου, το κράτος της κακίας, του φθόνου και της απάτης.
Έκτοτε, χωρίς την χάρη και την ευλογία του αγιασθέντος υπό του αίματος του Σωτήρος Χριστού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, ο άνθρωπος είναι ασθενής και αδύναμος να πολεμήσει τις απατηλές ενέδρες του διαβόλου και των αγγέλων αυτού.
Δια τον λόγο αυτό, η Μητέρα πάντων ημών Εκκλησία υψώνει σήμερα το τρισμακάριστο Ξύλο, τον Ζωοποιό του Κυρίου Σταυρό και καλεί τα πιστά παιδιά της να τον προσκυνήσουν και να ζητήσουν την χάρη και ευλογία του Σταυρωθέντος Ιησού Χριστού.
Εάν οι χριστιανοί δεν ατενίζουν με πίστη πάντοτε, ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, το Ζωοποιό Ξύλο του Σταυρού, και δεν επιδιώκουν την αυταπάρνηση, όπως ακριβώς την ορίζει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, τότε απομακρύνονται του υψηλού τους προορισμού, πού είναι η σωτηρία της ψυχής του.
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».
Αυταπάρνηση είναι και λέγεται η ισχυρή εκείνη θέληση του χριστιανού, όπου απαρνείται τις κακές πράξεις και επιθυμίες του και υποτάσσεται πάντοτε στον ηθικό νόμο του Χριστού, στο νόμο της χάριτος και της σωτηρίας.
Η Ελευθερία είναι το διακριτικό γνώρισμα του ανθρώπου και η αληθινή αξία πού έχει να επιδείξει ο άνθρωπος, ο οποίος άνθρωπος ομοιάζει με τον Θεό Πατέρα. Δια τούτο και ο Κύριος σέβεται το δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου και κανέναν δεν αναγκάζει στην υπακοή του.
Ο Κύριος κρούει ,κτυπά την θύρα κάθε ανθρώπου , και όποιος ακούσει της θεϊκής φωνής, και του ανοίξει, ΕΚΕΙΝΟΣ θα μπεί και τότε θα πληρωθεί ο οίκος από την μεγάλη ευλογία, πού ο Μέγας επισκέπτης θα επιδαψιλεύσει. Και ο Ζακχαίος πού άνοιξε το σπίτι του στο Μέγα Επισκέπτη άκουσε το «ότι σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο».
Η αληθινή αυταπάρνηση, η κατά Χριστόν ελευθερία, είναι η υποταγή στον ηθικό νόμο, που δίδαξε ο Μέγας Διδάσκαλος. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος απαρνείται τις κακές επιθυμίες και ορμές της σάρκας, υπομένει στις θλίψεις, στις στενοχώριες της ζωής του και ακολουθεί πιστά τον Κύριο.
Ω! πόση αξία, ηθική και τιμή έχει ο χριστιανός, ο οποίος απαρνείται τον εαυτό του και ακολουθεί τον Σωτήρα Χριστό. Ο χριστιανός αγωνίζεται τον αγώνα τον καλό και προσπαθεί δια της Εκκλησίας, να απαλλαγεί από τις κακίες, από τα μίση και τα πάθη που τον οδηγούν στον πνευματικό θάνατο, πού φέρει τον χωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό.
Ο άνθρωπος, ο χριστιανός άνθρωπος, απαρνούμενος το εγώ του, τον εαυτό του και εργαζόμενος το αγαθό και πληρούμενος από την χάρη του Αγίου Πνεύματος λέγει εκείνο που έλεγε ο Απόστολος Παύλος προς τους Γαλάτας, «ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός».
Εκείνος ο άνθρωπος πού έχει αυταπάρνηση αποβλέπει κυρίως στην δόξα του θεού και την σωτηρία της ψυχής του. Απαρνείται τον εαυτό του και αγωνίζεται ,στο στάδιο των αρετών να θανατώσει το θηρίο, την θεοστυγή αμαρτία πού κατοικεί μέσα του και έτσι με αυτό το αγώνα υποτάσσεται στο θείο νόμο.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη της αρετής της αυταπάρνησης, διότι, δυστυχώς, κλίνουμε φυσικώς προς το κακό και τις απολαύσεις αυτής της ζωής. Η φύση είναι κοινή σε όλους μας, αν και κάθε ένας από εμάς έχει τον δικό του χαρακτήρα και διαφέρει ο ένας από τον άλλο.
«Ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού», όμως εμείς πρέπει να απαρνηθούμε τα του κόσμου τούτου, πρόσκαιρα και απατηλά, και να σηκώσουμε στους ώμους μας τις αγαθές και σωτήριες εκείνες αρετές, την αγάπη, την σωφροσύνη, την υπομονή, την υπακοή, την ελεημοσύνη, και τότε, πραγματικά, το φορτίο μας θα είναι ελαφρό σ’ αυτή την ζωή αλλά και στην μέλλουσα.
Η ζωή του κάθε ενός από εμάς είναι πάλη και αγώνας κατά της αμαρτίας και του κόσμου τούτου, διότι σήμερα παρά ποτέ άλλοτε κυριαρχεί στον κόσμο το κακό, η πλάνη, η απάτη, το ψεύδος, η κακία, η πονηρία, η φιλαργυρία, ο νεοπλουτισμός, η αδιαφορία, ο εγωϊσμός.
Εμείς οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, δυστυχώς, είμαστε δούλοι της αμαρτίας, δούλοι των παθών μας και δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ότι ο χρόνος της ζωής μας είναι βραχύς, σήμερα είμαστε και αύριο φεύγουμε δια το ταξίδι το αιώνιο και «μακάριοι οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες άρτι», μας λέγει Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ στο βιβλίο της Αποκάλυψης.
Aγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Ιησούς Χριστός σήκωσε στους ώμους Του τον Σταυρό Του και τον έφερε δια την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους επάνω στον Γολγοθά και από εμάς τα κατά χάρη αδέλφια Του ζητά, σήμερα την αγία αυτή ημέρα, κατά την οποίαν η Εκκλησία μας υψώνει, εν μέσω αυτής τον Τίμιο Σταυρό, να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, το εγώ μας, και να σηκώσουμε και εμείς τον δικό μας σταυρό και να τον ακολουθήσουμε, ψάλλοντες και λέγοντες «τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και τη Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν». ΑΜΗΝ. Ο Λ.Κ.Α.Π.
Η Εκκλησία μας υψώνει σήμερα στο μέσον των Ναών το Τίμιο και Ζωοποιό Ξύλο, τον Σταυρό, και ψάλλει: «τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν».
Άπαξ δια παντός επάνω στο ξύλο του Σταυρού έπαθε ο απαθής την Θεότητα υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας και έσκισε το χειρόγραφο των αμαρτιών ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους.
Ο επί του ξύλου της ατίμωσης θάνατος του Θεανθρώπου Ιησού είναι η ζωή των πιστών, διότι δια του θανάτου του Ιησού Χριστού καταργήθηκε το κράτος του διαβόλου, το κράτος της κακίας, του φθόνου και της απάτης.
Έκτοτε, χωρίς την χάρη και την ευλογία του αγιασθέντος υπό του αίματος του Σωτήρος Χριστού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, ο άνθρωπος είναι ασθενής και αδύναμος να πολεμήσει τις απατηλές ενέδρες του διαβόλου και των αγγέλων αυτού.
Δια τον λόγο αυτό, η Μητέρα πάντων ημών Εκκλησία υψώνει σήμερα το τρισμακάριστο Ξύλο, τον Ζωοποιό του Κυρίου Σταυρό και καλεί τα πιστά παιδιά της να τον προσκυνήσουν και να ζητήσουν την χάρη και ευλογία του Σταυρωθέντος Ιησού Χριστού.
Εάν οι χριστιανοί δεν ατενίζουν με πίστη πάντοτε, ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, το Ζωοποιό Ξύλο του Σταυρού, και δεν επιδιώκουν την αυταπάρνηση, όπως ακριβώς την ορίζει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, τότε απομακρύνονται του υψηλού τους προορισμού, πού είναι η σωτηρία της ψυχής του.
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».
Αυταπάρνηση είναι και λέγεται η ισχυρή εκείνη θέληση του χριστιανού, όπου απαρνείται τις κακές πράξεις και επιθυμίες του και υποτάσσεται πάντοτε στον ηθικό νόμο του Χριστού, στο νόμο της χάριτος και της σωτηρίας.
Η Ελευθερία είναι το διακριτικό γνώρισμα του ανθρώπου και η αληθινή αξία πού έχει να επιδείξει ο άνθρωπος, ο οποίος άνθρωπος ομοιάζει με τον Θεό Πατέρα. Δια τούτο και ο Κύριος σέβεται το δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου και κανέναν δεν αναγκάζει στην υπακοή του.
Ο Κύριος κρούει ,κτυπά την θύρα κάθε ανθρώπου , και όποιος ακούσει της θεϊκής φωνής, και του ανοίξει, ΕΚΕΙΝΟΣ θα μπεί και τότε θα πληρωθεί ο οίκος από την μεγάλη ευλογία, πού ο Μέγας επισκέπτης θα επιδαψιλεύσει. Και ο Ζακχαίος πού άνοιξε το σπίτι του στο Μέγα Επισκέπτη άκουσε το «ότι σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο».
Η αληθινή αυταπάρνηση, η κατά Χριστόν ελευθερία, είναι η υποταγή στον ηθικό νόμο, που δίδαξε ο Μέγας Διδάσκαλος. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος απαρνείται τις κακές επιθυμίες και ορμές της σάρκας, υπομένει στις θλίψεις, στις στενοχώριες της ζωής του και ακολουθεί πιστά τον Κύριο.
Ω! πόση αξία, ηθική και τιμή έχει ο χριστιανός, ο οποίος απαρνείται τον εαυτό του και ακολουθεί τον Σωτήρα Χριστό. Ο χριστιανός αγωνίζεται τον αγώνα τον καλό και προσπαθεί δια της Εκκλησίας, να απαλλαγεί από τις κακίες, από τα μίση και τα πάθη που τον οδηγούν στον πνευματικό θάνατο, πού φέρει τον χωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό.
Ο άνθρωπος, ο χριστιανός άνθρωπος, απαρνούμενος το εγώ του, τον εαυτό του και εργαζόμενος το αγαθό και πληρούμενος από την χάρη του Αγίου Πνεύματος λέγει εκείνο που έλεγε ο Απόστολος Παύλος προς τους Γαλάτας, «ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός».
Εκείνος ο άνθρωπος πού έχει αυταπάρνηση αποβλέπει κυρίως στην δόξα του θεού και την σωτηρία της ψυχής του. Απαρνείται τον εαυτό του και αγωνίζεται ,στο στάδιο των αρετών να θανατώσει το θηρίο, την θεοστυγή αμαρτία πού κατοικεί μέσα του και έτσι με αυτό το αγώνα υποτάσσεται στο θείο νόμο.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη της αρετής της αυταπάρνησης, διότι, δυστυχώς, κλίνουμε φυσικώς προς το κακό και τις απολαύσεις αυτής της ζωής. Η φύση είναι κοινή σε όλους μας, αν και κάθε ένας από εμάς έχει τον δικό του χαρακτήρα και διαφέρει ο ένας από τον άλλο.
«Ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού», όμως εμείς πρέπει να απαρνηθούμε τα του κόσμου τούτου, πρόσκαιρα και απατηλά, και να σηκώσουμε στους ώμους μας τις αγαθές και σωτήριες εκείνες αρετές, την αγάπη, την σωφροσύνη, την υπομονή, την υπακοή, την ελεημοσύνη, και τότε, πραγματικά, το φορτίο μας θα είναι ελαφρό σ’ αυτή την ζωή αλλά και στην μέλλουσα.
Η ζωή του κάθε ενός από εμάς είναι πάλη και αγώνας κατά της αμαρτίας και του κόσμου τούτου, διότι σήμερα παρά ποτέ άλλοτε κυριαρχεί στον κόσμο το κακό, η πλάνη, η απάτη, το ψεύδος, η κακία, η πονηρία, η φιλαργυρία, ο νεοπλουτισμός, η αδιαφορία, ο εγωϊσμός.
Εμείς οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, δυστυχώς, είμαστε δούλοι της αμαρτίας, δούλοι των παθών μας και δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ότι ο χρόνος της ζωής μας είναι βραχύς, σήμερα είμαστε και αύριο φεύγουμε δια το ταξίδι το αιώνιο και «μακάριοι οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες άρτι», μας λέγει Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ στο βιβλίο της Αποκάλυψης.
Aγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Ιησούς Χριστός σήκωσε στους ώμους Του τον Σταυρό Του και τον έφερε δια την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους επάνω στον Γολγοθά και από εμάς τα κατά χάρη αδέλφια Του ζητά, σήμερα την αγία αυτή ημέρα, κατά την οποίαν η Εκκλησία μας υψώνει, εν μέσω αυτής τον Τίμιο Σταυρό, να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, το εγώ μας, και να σηκώσουμε και εμείς τον δικό μας σταυρό και να τον ακολουθήσουμε, ψάλλοντες και λέγοντες «τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και τη Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν». ΑΜΗΝ. Ο Λ.Κ.Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου