ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2022 (ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΕΩ

27 Φεβρουαρίου 2022

"δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου" (Ματθ. 25, 34)

Τὶς δύο προηγούμενες Κυριακὲς τοῦ Τριῳδίου εἴδαμε, πρῶτα στὸ πρόσωπο τοῦ τελώνη τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ κι ἔπειτα στὸ πρόσωπο τοῦ ἀσώτου τὴν ἀγαθότητά Του. Εἴδαμε πὼς ὁ Θεὸς ἀκούει τὴν προσευχὴ τῶν ταπεινῶν καὶ δέχεται τὴν μετάνοια τῶν ἁμαρτωλῶν.

Ὁ Κύριός μας στὴν πρώτη Του παρουσία ἐπὶ γῆς ἐπέδειξε ὅλο τὸ ἐκχείλισμα τῆς πατρικῆς Του ἀγάπης στὸ πλανεμένο πρόβατο, τὸν ἄνθρωπο· ἦλθε, ὅπως μᾶς εἶπε, γιὰ νὰ τὸν σώσει, μὲ κορύφωση τὴν σταυρική Του θυσία. Τὴν δεύτερη φορά, ὅμως, στὴν φοβερή Του Παρουσία, θὰ ἔλθει σὰν βασιλιάς ἔνδοξος καὶ θὰ κρίνει τὸν κόσμο μὲ δικαιοσύνη: "καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρίναι ζῶντας καὶ νεκρούς", ἀκοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως. Θὰ ἀνταμείψει τοὺς πιστοὺς τηρητὲς τῶν ἐντολῶν Του καὶ θὰ κατακρίνει ἐκείνους ποὺ τὶς περιφρόνησαν. Σωτήρας, λοιπόν, καὶ Κριτής.

Αὐτὸ τὸ εἴδαμε καὶ στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔθρεψαν πεινασμένους, ἔντυσαν γυμνούς, ἐπισκέφθηκαν ἀσθενεῖς, εἶδαν φυλακισμένους, θὰ τοὺς ἀποκαλέσει εὐλογημένους καὶ κληρονόμους τῆς Βασιλείας Του. Στοὺς ἄλλους ποὺ ἐπέδειξαν ἀσπλαχνία θὰ πεῖ: "πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ πάντες οἱ κατηραμένοι" καὶ θὰ ἀποστρέψει ἀπ' αὐτοὺς τὸ θεῖό Του Πρόσωπο.

Καὶ σήμερα, ἡ γύμνια, ἡ ἀρρώστια, ἡ φυλακὴ εἶναι ὑπαρκτά, δὲν μποροῦν νὰ μείνουν κρυφά, ὥστε κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ πεῖ πὼς δὲν τὰ πρόσεξε, δὲν τὰ εἶδε, δὲν τὰ ἀντιλήφθηκε.

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός, ὁ Ρῶσος, σχολιάζοντας τὸ σημερινὸ ἱερὸ κείμενο, θὰ διερωτηθεῖ: Γιατὶ ὁ Θεὸς νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους μὲ βάση τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας τους; Γιατὶ δὲν λέει γιὰ τὴν εὐσέβειά τους, τὰ δάκρυα, τὶς προσευχές, τὶς νηστεῖες τους; Γιατὶ ἀναφέρει μόνο τὰ φιλάνθρωπα ἔργα τους; Γιατὶ γιὰ τοὺς ἄλλους ποὺ ἔστειλε στὸ αἰώνιο πῦρ δὲν ἀναφέρει τὴν βαριὰ ἁμαρτία τῆς βλασφημίας; Γιατὶ δὲν τοὺς καταδικάζει γιὰ φόνο, ληστεία, πορνεία καὶ ἄλλα πολλά; Γιατὶ ἀναφέρεται μόνο στὴν ἀσπλαχνία τους;

Τὴν ἀπάντηση θὰ τὴν δώσει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μὲ θαυμασμὸ καὶ συντομία: "ἀγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου· αὕτη ἐστιν ἡ πρώτη ἐντολή". Καὶ ἡ δεύτερη: "ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν" (Ματθ. 22, 37).

Ἂς δοῦμε, ἀδελφοί μου, παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς πῶς τοποθετοῦνται οἱ θεῖοι Πατέρες μας.

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων γράφει: "Ἂς ἔχουμε τὴν ἀγωνία μὴ μᾶς καταδικάσει ὁ Θεός. Καὶ πῶς θὰ εἰσέλθουμε στὴν Βασιλεία Του; "ἐπείνασα", λέγει "καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν". Ἰδοὺ ὁ τρόπος. Δὲν ὑπάρχει ἀλληγορία ἐδῶ, ἀλλὰ νὰ ἐκτελέσουμε τὰ λεγόμενα. Φόρεσε ἔνδυμα ἀφθαρσίας, διαπρέποντας στὰ καλά σου ἔργα. Σοῦ ἐνεπιστεύθη χρήματα; Διαχειρίσου τα καλά. Σοῦ ἐνεπιστεύθη λόγο διδασκαλίας; Καθοδήγησε καλῶς τὶς ψυχὲς τῶν ἀκροατῶν σου. Ἔμαθες τὸν τρόπο, πῶς στὴν κρίση θὰ καταταγεῖς ἐκ δεξιῶν Του".

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος θὰ συμπληρώσει: "Οἱ φτωχοὶ ἀδελφοί μας, ἄρρωστοι καὶ ἐνδεεῖς, εἶναι ἀδέλφια τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ Τὸν ἔχουν ἐνδυθεῖ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπο".

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος πολὺ ὡραῖα θὰ τονίσει: "Ἔχουν (οἱ ἀδελφοί μας οἱ ἐλάχιστοι, οἱ ἔχοντες ἀνάγκη) ἔχουν τὸ ἴδιο βάπτισμα μὲ ἐμᾶς, μετέχουν στὴν ἴδια χάρη, ὑπακούουν στοὺς ἴδιους νόμους τοῦ Θεοῦ, μετέχουν στὴν ἴδια Θεία Εὐχαριστία κι ἔχουν τὶς ἴδιες μ' ἐμᾶς ἐλπίδες".

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος γιὰ τὸ ἴδιο θέμα γράφει: "Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ σύνδεσμος τῆς κοινωνίας καὶ ἀδελφοποίηση ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητος. Εἶναι ἡ βάση τῆς εὐτυχίας καὶ εὐδαιμονίας τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ θεμέλιο ὅλων τῶν ἀρετῶν. Εἶναι ἡ κλίμακα ποὺ ἀνυψώνει τὸν ἄνθρωπο στὴν τελείωση καὶ τὸν ἀναδεικνύει ἀληθινὴ εἰκόνα καὶ ὁμοίωμα τοῦ Θεοῦ".

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος, ἀπευθυνόμενος στὶς μοναχὲς καὶ διδάσκοντάς τις γιὰ τὸ ἴδιο θέμα λέγει: "Ὅταν ἤμουν μικρὸ παιδὶ ἔμενα μὲ τὴν γιαγιά μου. Ἦταν μιὰ ἁγία γυναίκα, παντελῶς ἀγράμματη. Ἔρχεσαι νὰ πᾶμε στὸν ἑσπερινό; ἔλεγε. Πᾶμε, γιαγιά, τῆς ἔλεγα. Στὸν δρόμο ποὺ πηγαίναμε τὴν ἔβλεπα καὶ μάζευε τὶς πέτρες ποὺ ἦταν σκορπισμένες ἐδῶ κι ἐκεῖ. Ἐγώ, μικρὸ παιδί, ἀπὸ περιέργεια τῆς λέω μιὰ μέρα: Καλὲ νόνα, γιατὶ τὸ κάμνετε αὐτό; Νὰ παιδάκι μου, ὕστερα ποὺ θὰ φεύγομε, θὰ εἶναι σκοτεινά. Καὶ γιὰ νὰ μὴν σκουντουφλήσουμε γιὰ ἐμεῖς γιὰ ἄλλος ἄνθρωπος, γι' αὐτὸ τὶς βάζω στὴν ἄκρια. Τὴν ἐθαύμασα", συνεχίζει ὁ Ἅγιος Πατέρας μας, "γιὰ τὸν ἀγαθὸ σκοπό της. Δὲν ἐργαζόταν τὸ ἀγαθὸ μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν συνάνθρωπό της..."

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος γιὰ τὴν πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη λέγει: "Ἕνα εἶναι τὸ ζητούμενο στὴν ζωή μας, ἡ ἀγάπη, ἡ λατρεία στὸν Χριστὸ καὶ ἡ ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας. Νὰ εἴμαστε ὅλοι ἕνα μὲ κεφαλὴ τὸν Χριστό. Ἔτσι μόνο θὰ ἀποκτήσουμε τὴν χάρη, τὸν οὐρανό, τὴν αἰώνια ζωή. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ καλλιεργεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Ἂν αὐτὸ κάνουμε, γινόμαστε δικοί Του. Τίποτα καλύτερο δὲν ὑπάρχει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἑνότητα. Αὐτὸ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτὸς εἶναι ὁ Παράδεισος".

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος συμπληρώνει: "Ἡ θυσία γιὰ τὸν συνάνθρωπό μας κρύβει τὴν μεγάλη μας ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό. Χορταίνουμε τοὺς ἄλλους μὲ ἀγάπη, πάντοτε εἴμαστε χορτασμένοι μὲ τὴν ἀγάπη Του. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἐξασφαλίζουμε καὶ τὸ κλειδὶ τῆς αἰωνιότητας κάτω ἀπὸ τὴν πλάκα τοῦ τάφου καὶ προχωρᾶμε ἐλαφρὰ στὴν αἰώνια μακαριότητα".

Ὁ ἀοίδιμος ἐπίσκοπος Κοζάνης Διονύσιος, σχολιάζοντας τὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, γράφει: "Ἁπλὰ περιστατικὰ τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς θὰ μᾶς κρίνουν· ὄχι σοφία, ὄχι ἀξιώματα καὶ δύναμη, ὄχι ὑλικὸς πλοῦτος καὶ χρήματα, ὄχι σωματικὴ ρώμη καὶ ὡραιότητα. Δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ ἔχουν ἀξία κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ἀλλὰ γεγονότα ἁπλά, ὅπως τὰ βλέπουμε στὴν καθημερινή μας ζωή. Ἕνα πιάτο φαγητοῦ, μιὰ οἰκονομικὴ ἐνίσχυση στὸν ἔχοντα ἀνάγκη, μιὰ συμπαράσταση σ' ἐκεῖνον ποὺ περνάει δύσκολες ὧρες, μιὰ ἁπλὴ ἐπίσκεψη στὸν πονεμένο. Ὅλα αὐτὰ γίνονται μὲ ἀθόρυβο τρόπο".

Ὁ ἱερὸς ὑμνῳδός, θέλοντας νὰ μᾶς ἀφυπνίσει καὶ νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ δοθοῦμε ὁλόψυχα σὲ ἔργα θυσιαστικῆς ἀγάπης, ψάλλει: Ἀλίμονο σὲ σένα ψυχή μου, σκοτεινή, δυστυχισμένη! Μέχρι πότε θὰ σέρνεσαι ἁλυσοδεμένη πίσω ἀπὸ τὸ ἅρμα τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας;

Οἱ ἴδιες σου οἱ πράξεις θὰ σὲ ἐλέγξουν, θὰ σὲ κατηγορήσουν καὶ θὰ σὲ καταδικάσουν. Τρέξε, πρόφθασε, φώναξε μὲ πίστη... Ζήτησε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εὐσπλαγχνία Του.

Πολυσέβαστο ἐκκλησίασμα,

Καὶ πάλι ὁ Γ. Βερίτης θὰ πεῖ μὲ τὸν δικό του τρόπο:

"Κι ὅταν στερνὰ θὰ πέφτει ἐπάνω μου

θὰ πέφτει ὁ ἴσκιος τοῦ θανάτου,

στὸ φῶς μιᾶς νέας ζωῆς ἀθάνατης,

θ'ἀνοίγει ὁ νοῦς τὰ βλέφαρά του"

Αὐτὴ ἡ νέα ζωή, ἡ ἀθάνατη, ποὺ μᾶς λέει ὁ ποιητής, εἶναι ἡ αἰώνια Πατρίδα μας· ἂς φροντίσουμε ἀπὸ τώρα νὰ γεμίσουμε τὸ βιβλίο τῆς ζωῆς μας μὲ ἔργα ἀγάπης καὶ συμπόνιας πρὸς τοὺς πάσχοντες ἀδελφούς μας. Κι ὅταν ἀνοίξουμε τὰ βλέφαρά μας ἐκεῖ μπροστὰ στὸν δίκαιο Κριτή, νὰ ἔχουμε καθάριο βλέμμα.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε: "Σ' αὐτὴ τὴν ζωὴ δίνουμε πνευματικὲς ἐξετάσεις. Μεταξεταστέος δὲν ὑπάρχει στὴν ἄλλη ζωή. Ἐδῶ ὅ,τι κάνουμε"

Ἀδελφοί μου,

Ἂς τρέξουμε νὰ προλάβουμε, νὰ ζητήσουμε συγνώμη, νὰ διορθωθοῦμε. Μὴ φύγουμε φορτωμένοι μὲ τὶς ἁμαρτίες μας. Θὰ κριθοῦμε γιὰ τὸ πῶς ζήσαμε ἀνάμεσα στοὺς ἀδελφούς μας. Ἂν τοὺς βλέπαμε μὲ συμπάθεια ἢ περιφρονητικὰ τοὺς γυρνούσαμε τὴν πλάτη. Ὁ Δίκαιος Κριτὴς δὲν θὰ περιορισθεῖ στὸ πόσες μετάνοιες κάναμε, πόσους σταυρούς, πόσες νηστεῖες, ἀλλὰ ἂν δείξαμε καὶ προσφέραμε ἀγάπη.

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ βρεθοῦμε στὰ δεξιά Του καὶ νὰ ἀκούσουμε τὴν γλυκυτάτη φωνή Του νὰ μᾶς καλεῖ: "Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν". ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ