Ἀνοίγει ἡ πύλη τῆς μετανοίας

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 13 Φεβρουαρίου 2022, Τελώνου καὶ Φαρισαίου (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15)

Ἀνοίγει ἡ πύλη τῆς μετανοίας

Μὲ τὴ σημερινὴ Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου ἀνοίγει ἡ πύλη τῆς μετανοίας, τὸ κατανυκτικὸ Τριώδιο, ἡ μακρὰ αὐτὴ περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ποὺ φθάνει μέχρι τὸ Μέγα Σάββατο καὶ μὲ τὰ ἱερὰ ἀναγνώσματα καὶ τοὺς ὑπέροχους ὕμνους του μᾶς βοηθεῖ νὰ στρέψουμε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας στὸν ἐσωτερικό μας κόσμο, νὰ ἐξετάσουμε τὸν ἑαυτό μας, νὰ μετανοήσουμε γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας καὶ νὰ ζητήσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

1. Οἱ διωγμοὶ τῶν πιστῶν

Σὲ αὐτὸ τὸν ἐντονότερο πνευματικὸ ἀγώνα μᾶς προτρέπει καὶ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δέσμιος στὴ φυλακὴ τῆς Ρώμης, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ μαρτυρικό του τέλος, γράφει στὸν ἀγαπητὸ μαθητή του Τιμόθεο καὶ τοῦ ἀπευθύνει πολύτιμες νουθεσίες.

Παιδί μου Τιμόθεε, τοῦ γράφει, ἔχεις παρακολουθήσει ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια τὴ διδασκαλία μου, τὴ γενικότερη συμπεριφορά μου, τὶς προθέσεις μου, τὴν πίστη μου, τὴ μακροθυμία μου, τὴν ἀγάπη μου, τὴν ὑπομονή μου. Γνωρίζεις τοὺς διω­γμούς μου, τὰ παθήματά μου, σὰν αὐτὰ ποὺ ὑπέμεινα στὴν Ἀντιόχεια, στὸ Ἰκόνιο, στὰ Λύστρα. Ἀλήθεια, τί φοβεροὺς διωγμοὺς ὑπέφερα! Καὶ ὅμως ἀπὸ ὅλους μὲ γλύτωσε ὁ Κύριος. Νὰ γνωρίζεις δὲ ὅτι ὄχι μόνο ἐγώ, ἀλλὰ «καὶ πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται». Δηλαδή, ὅλοι ὅσοι θέλουν νὰ ζοῦν μὲ εὐσέβεια, ὅπως ἁρμόζει στοὺς πιστοὺς ποὺ εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, θὰ καταδιωχθοῦν.

Ἀκούγεται ὁπωσδήποτε ἀπόλυτος ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ θείου Ἀποστόλου. Δὲν λέει ὅτι πιθανῶς ὁρισμένοι πιστοὶ νὰ ὑποστοῦν κάποιους διωγμούς, ἀλλὰ ὁμιλεῖ μὲ βεβαιότητα καὶ τονίζει ὅτι ὅλοι ὅσοι πιστεύουν στὸν Ἰησοῦ Χριστό, θὰ διωχθοῦν, θὰ ἀντιμετωπίσουν περιφρονήσεις καὶ συκοφαντίες ἀπὸ τὸ περιβάλλον τους, θὰ συναντήσουν θλίψεις καὶ ἐμπόδια ἀπὸ τὸν μισάνθρωπο διάβολο καὶ τὰ ὄργανά του.

Ἐπιβεβαιώνεται ὡστόσο αἰῶνες τώρα ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ Ἀποστόλου: Ὅπως τὸ σκοτάδι δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξει τὸ φῶς, ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ζεῖ στὴν ἁμαρτία δὲν ἀνέχεται τὴν καθαρότητα τοῦ ἁγίου καὶ ἐναρέτου· τὸν τυφλώνει ἡ ἀκτινοβολία τῆς ἀρετῆς του. Ἐξαχρειώνεται, ἀποθηριώνεται καὶ ζη­τεῖ νὰ τὸν ἀφανίσει, ὅπως ἔγινε μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ μὲ ἀνα­ρίθμητους ἀκόμη Ἁγίους καὶ Μάρτυρες μέσα στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἂν θέλουμε λοιπὸν νὰ εἴμαστε ἀκό­λουθοι τοῦ ἐσταυρωμένου Κυρίου μας, ἂς εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ δεχθοῦμε διω­γμούς, ἀδικίες καὶ χλευασμούς, ὅπως ὑπέστη Ἐκεῖνος. Ἂς μὴ μᾶς φοβίζει ὅμως ἡ ἀλήθεια αὐτή, διότι δίπλα μας θὰ στέκει πάντοτε ὁ παντοδύναμος Χριστός· Ἐκεῖνος ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς λυτρώσει ἀπὸ κάθε δοκιμασία, ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὸν θεῖο Ἀπόστολο.

2. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ

Ἀντίθετα μὲ τοὺς εὐσεβεῖς, οἱ ἀσεβεῖς καὶ ἀπατεῶνες θὰ προχωροῦν ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Θὰ πλανοῦν καὶ θὰ ἐξαπατοῦν τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι θὰ πλανῶνται ἀπὸ τὸν διάβολο, ὅπως ὑπογραμμίζει στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος:

Ἐσὺ ὅμως, Τιμόθεε, μένε ἀκλόνητος σ᾿ ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθες καὶ βεβαιώθηκες γιὰ τὴν ἀλήθειά τους ἀπὸ τὴν προσωπική σου πείρα, διότι ξέρεις καλὰ ἀπὸ ποιὸν δάσκαλο τὰ ἔμαθες. Αὐτὸ νὰ μὴν τὸ ξεχνᾶς ποτέ. Νὰ θυμᾶσαι δὲ ὅτι ἀπὸ μικρὸ παιδὶ γνωρίζεις τὶς Ἅγιες Γραφές, οἱ ὁποῖες μποροῦν νὰ σοῦ μεταδώσουν τὴν ἀληθινὴ σοφία, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία μὲ τὴν πίστη στὸν Ἰησοῦ Χριστό. «Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας», τονίζει ὁ Ἀπόστολος.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ Τιμόθεος ­γνώριζε τὶς θεῖες Γραφὲς ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία. Τὸ εἶχε διαπιστώσει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὰ Λύστρα κατὰ τὴν πρώτη ἀποστολικὴ περιοδεία του καὶ εἶχε δεῖ τότε μὲ τί εὐλάβεια τὸν ἀνέτρεφαν ἡ πιστὴ μητέρα του, ἡ Εὐνίκη, καὶ ἡ εὐσεβὴς γιαγιά του, ἡ Λωίδα. Περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη γνώση προέκριναν τὴ γνώση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ στὸν μικρὸ τότε Τιμόθεο.

Στὶς ἡμέρες μας, σπάνια δυστυχῶς τὰ μικρὰ παιδιὰ διδάσκονται τὴν εὐλάβεια, τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, τὸ θεῖο θέλημά του, ποὺ βρίσκεται θησαυρισμένο μέσα στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Οἱ γονεῖς συνήθως θεω­ροῦν προτιμότερο νὰ μάθουν στὰ παιδιά τους ξένες γλῶσσες, γνώσεις ποικίλες, ὥστε νὰ γίνουν καλοὶ ἐπιστήμονες.Κάποτε τὰ ἐγκαταλείπουν μπροστὰ στὴν ὀθόνη τῆς τηλεοράσεως ἢ τοῦ διαδικτύου καὶ διδάσκονται ἔτσι οἱ ἀθῶες παιδικὲς ψυχὲς κάθε αἰσχρότητα. Ἐσχάτως καὶ τὸ σχολεῖο, ἀντὶ νὰ μορφώνει τὸ παιδὶ μὲ τὸν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸ παραμορφώνει μὲ τὴ διδασκαλία τῆς διαστροφῆς καὶ μάλιστα «ἀπὸ βρέφους»!

Οἱ εὐσεβεῖς μητέρες καὶ γιαγιάδες, λοιπόν, καλοῦνται καὶ πάλι νὰ ἀναλάβουν τὴν κατὰ Θεὸν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν τῆς πατρίδος μας. Νὰ τοὺς διδάξουν τὸν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸ θεῖο θέλημά του, ποὺ εἶναι τὸ πιὸ ἀπαραίτητο ἐφόδιο γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὴ σωτηρία τους.

ΠΗΓΗ