ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

(27-2-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

«Εὔχομαι ἤ ὅλοι στόν Παράδεισο ἤ κανένας στήν κόλαση» (Ἅγ.Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης).

«Διότι αὐτός πού δέν ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, πού τόν εἶδε», λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «πῶς θ’ ἀγαπήσει τόν Θεό πού δέν τόν εἶδε;».

«Αὐτός δέ πού δέν ἀγαπᾶ τόν Θεό, πώς θά συνυπάρξει μέ αὐτόν; Καί αὐτός πού δέν συνυπάρχει μέ τόν Θεόν θ’ ἀπομακρυνθεῖ ἀπό αὐτόν· ὁ δέ ἀπομακρυνόμενος ἀπό αὐτόν ὁπωσδήποτε θά πέσει στή γέεννα τοῦ πυρός» (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ).

«Ἐλᾶτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν Βασιλείαν πού εἶναι ἑτοιμασμένη δι’ ἐσᾶς ἀπό τόν καιρόν τῆς δημιουργίας». «Πόση τιμή δηλώνουν τα λόγια αὐτά καί πόση μακαριότητα;

Καί δέν εἶπε λάβετε, ἀλλά «κληρονομήσατε», ὡς οἰκογενειακά, ὡς πατρικά, ὡς ἰδικά σας, ὡς κάτι πού σᾶς ὀφείλεται ἀπό παλαιά. Διότι πρίν ἀκόμη γεννηθεῖτε, λέγει, αὐτά εἶχαν ἑτοιμασθεῖ καί τακτοποιηθεῖ γιά χάρη σας, ἐπειδή γνώριζα ὅτι θά γίνετε δίκαιοι» (Ἱερός Χρυσόστομος).Ὁ Θεός δέν προορίζει ἀλλά προγνωρίζει.

«Κύριε, πότε σέ εἴδαμε νά πεινᾶς καί σ’ ἐθρέψαμε;». «Βλέπετε ὅτι οἱ ἀπό τά δεξιά καλοῦνται καί δίκαιοι; Ἑπομένως, γι’ αὐτούς τό ἔλεος προέρχεται ἀπό τήν δικαιοσύνη καί εἶναι μέ δικαιοσύνη. Βλέπετε δέ ἄλλην ἀρετή, τήν ταπείνωσι, νά προσμαρτυρεῖται στούς δικαίους ἀπό τό πλήρωμα τῆς ἀγάπης; Διότι ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι ἀνάξιοι τῆς ἀνακηρύξεως καί τῶν ἐπαίνων, σάν νά μή ἔπραξαν κανένα ἀγαθόν, αὐτοί πού ταπεινά μαρτυροῦν ὅτι δέν ἄφησαν κανένα ἀγαθό ἄπρακτο.«Ὁ Κύριος ἀντιτάσσεται στούς ὑπερήφανους, ἐνῶ στούς ταπεινούς δίδει χάρι» (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ).

«Φύγετε ἀπό κοντά μου, καταραμένοι», «ὄχι πλέον ἀπό τόν Πατέρα· διότι δέν τούς καταράστηκε Αὐτός, ἀλλά τά ἰδικά τους ἔργα» (Ἱερός Χρυσόστομος). Ὁ Θεός, ... «ὄντας συγχρόνως δίκαιος καί ἐλεήμων, ἐπειδή τό ἔλεος δέν συμβαδίζει μέ την κρίσι...ἐκείνη ἡ κρίσις, ἡ τελευταία, εἶναι ανηλέητος γι’ αὐτόν πού δέν ἔδειξε ἔλεος ... ὁ ἀσυμπαθής τρόπος, ἡ ἀκοινώνητη γνώμη, εἶναι πλήρωμα της ἁμαρτίας ...» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ).

«Κύριε, πότε σέ εἴδαμε νά πεινᾶς, ... καί δέν σέ ὑπηρετήσαμε;». 

«Βλέπετε καί αὐτό τό τελευταῖο κακό, τήν ὑπερηφάνεια, συνεζευγμένη μέ τόν ἀσυμπαθῆ τρόπο, ὅπως τήν ταπείνωσι μέ τήν συμπάθεια; Οἱ δίκαιοι ἐγκωμιαζόμενοι γιά τήν φιλανθρωπία τους ταπεινώνονται περισσότερο, δέν δικαιώνουν τους ἑαυτούς των. Οἱ ὑπερήφανοι, ὅταν κατηγοροῦνται γιά τήν ἀσπλαγχνία τους ἀπό τόν ἀψευδή, δέν προσπίπτουν ταπεινωμένοι, ἀλλά ἀντιλέγουν καί δικαιώνουν τούς ἑαυτούς των» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ).

«Ἄν πεθάνεις πρίν νά πεθάνεις δέν θά πεθάνεις ὅταν πεθάνεις» (ἁγιορείτικο μαργαριτάρι).

Ἄν κάθε Θεία Λειτουργία καί προσευχή μέ πόνο θά βιώναμε σάν πρώτη καί τελευταία, τότε θά βιώναμε καί τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.

Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ: «Μεμνημένοι ... πάντων τῶν ὑπέρ ἡμῶν γεγενημένων, ... τῆς Δευτέρας καί ἐνδόξου πάλιν Παρουσίας».

Τόν Χριστό μας νά τόν δεχτοῦμε ὡς θεμέλιο καί πυρήνα καί τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ «ἀλλουνοῦ» καί ὅλου τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ὁ Χριστός – «Λόγος Θεοῦ χαραγμένος σέ ὅλη τήν κτίση» (Ἅγ. Ἰουστῖνος ὁ Νέος), ἐμφυσᾶ τόν «Σπερματικόν Λόγον» (Ἅγ Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος καί μάρτυς)» σέ κάθε πλασμένο ἀνθρώπινο ἔμβρυο, «ἔγινε γιά μᾶς τά πάντα, πλήν τῆς ἁμαρτίας ... εἶδε πάλι τήν κακία λόγῳ τοῦ αὐτεξουσίου τῆς προαιρέσεως μας νά κορυφώνεται τόσο πολύ» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ), ὥστε ὁ Ἴδιος «ἦλθεν εἰς τόν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτος εἰμι ἐγώ» (Πρός Τιμόθεον Α’ (α ́ 15 – 17).

Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ὅλοι εἴμαστε μέλη τοῦ Ἑνός Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί προέκταση τοῦ Ὑπεραιωνίου Θεοῦ, «"καταδικασμένοι" νά εἶναι ἀθάνατοι» (Ἅγ. Ἰουστῖνος ὁ Νέος). «Ἀγάπα τόν Θεόν μέ ὅλο τόν ἑαυτό σου καί τόν πλησίον σου ὡς τόν ἑαυτό σου», καί ἀγάπα, ὅπως ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί τόν ἑαυτό σου ὡς ἐν δυνάμει καί ἐν ἐξελίξει θεάνθρωπο- κατά χάριν θεόν. Ἄς ἔχουμε τόν Νοῦν καί τήν Καρδίαν τοῦ Χριστοῦ. Ἄς βλέπουμε ὅλα ὅπως τά βλέπει ὁ Τριαδικός Θεός μας πού Ἀγάπη ἐστίν. «Ἄς ἐλεήσωμε λοιπόν τούς ἑαυτούς μας, ἀδελφοί, διά τοῦ ἐλέους πρός τούς ἀδελφούς, ἄς ἀποκτήσωμε διά τῆς συμπαθείας τήν συμπάθεια, ἄς εὐεργετήσωμε γιά νά εὐεργετηθοῦμε» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ).

Ὅ,τι σπείρουμε θά θερίσουμε

Ἡ Σωτηρία τῶν ἀνθρώπων εἶναι δωρεάν

στόν Κύριον μας μεγάλην μας χαράν

Ὡς δῶρο ἀπό τόν Ζωοδότη Χριστό ἡ ζωή δίνεται

καί ὡς δῶρο μεταξύ θεουμένων ἀνθρώπων μοιράζεται

Ὁ φιλόχριστος τόν κάθε ἄνθρωπο συμπονᾶ

τόν Μόνον Φιλάνθρωπον Ἰησοῦν Χριστόν

μόνο ὁ φιλάδελφος ἄνθρωπος ἀποκτᾶ

Ὅταν τό χέρι τό ἀριστερό μας, τί ἐνάρετα κάνει τό δεξιό μας, δέν ξέρει

τότε τά δῶρα ὑπερενάρετα ὁ Ὑπερενάρετος Θεός μᾶς προσφέρει

Μόνο δίκαιος καί ἐλεήμων

θά γευθεῖ τόν Θεό πού εἶν’ οἰκτίρμων

Ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος, πρῶτα στόν ἑαυτό του κάνει

– καί ὅλα εἶναι σάν μπούμερανγκ πού σέ ἐκείνον γυρίζει

Σ ́ ὅ,τι καί σ’ ὅποιον κοιτάει τόν Θεό συναντάει

-καί σάν στόν καθρέφτη σ’όλα τόν ἑαυτό του γνωρίζει

Ἄς συμπονέσουμε οἱ εὐαίσθητοι

μέχρι νά ξυπνήσουν οἱ ἀναίσθητοι

Ἅγ.Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης : «Προσευχή χωρίς πόνο εἶναι πνευματική διασκέδαση», ...καί ὅποιος διασκεδάζει ἐκεῖνος διασκορπίζει, ὅ,τι σπέρνει θά θερίζει...

Πρεσβ. π.Ἐμμ. Μπλανοῦσα

ΠΗΓΗ