Κυριακή 9η Ιανουαρίου 2022

Κυριακή μετά τα Φώτα

(Ματθ. 4, 12 - 17).

«Ακούσας δέ ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης παρεδόθη, ανεχώρησεν εις την Γαλιλαίαν» (Ματθ. 4, 12).

Σήμερα, κατά την πρώτη Κυριακή μετά τα Άγια Θεοφάνεια, παρακολουθούμε την έναρξη της δημόσιας παρουσίας και δράσης του Ἰησοῦ. Το μεγάλο αστέρι της παλαιάς εποχής, ο Πρόδρομος Ιωάννης, δύει. Ο μέγας Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός, ανατέλλει.

Μία ολόκληρη κοινωνία απαντάει με την αχαριστία της στην προσπάθεια του Προδρόμου να τη βελτιώσει ηθικά. Με κορυφαίο πρωταγωνιστή τον ηγέτη της οδηγεί τον Πρόδρομο στο θάνατο. Μία καινούρια γενιά ανθρώπων πρόκειται σε λίγο να δημιουργηθεί. Είναι η γενιά των πιστών στο Θεό, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για να αναπλάσει το γένος των ανθρώπων και να φτιάξει ένα καινούριο εκλεκτό λαό, το λαό της Εκκλησίας.

Ο Ιησούς βλέπει στη σύλληψη του Ιωάννη το τέλος της παλαιάς εποχής, το τέλος της αμαρτίας, της πτώσης, της αποξένωσης από το Θεό. Αλλάζει τόπο. Φεύγει από τη φθαρμένη περιοχή της Ναζαρέτ, για να πάει στην ακαλλιέργητη αλλά γόνιμη γη της Γαλιλαίας. Φεύγει απ' τη σκληροκαρδία και τη στενοκεφαλιά μιᾶς τοπικής εξουσίας και κοινωνίας, για να ανοιχτεί στην κοινωνία των εθνών, στην απεραντοσύνη της ανθρωπότητας. Δέν έγινε άνθρωπος για να σώσει ένα έθνος, αλλά για να σώσει το σύνολο των ανθρώπων και των εθνών.

Ο Χριστός με τη μετακίνηση Του αυτή θέλει να σηματοδοτήσει τη νοοτροπία της νέας εποχής που εγκαινιάζει με την παρουσία Του. Αυτή είναι η νοοτροπία της ελευθερίας και του σεβασμού. Με την εγκατάστασή Του στην Καπερναούμ δείχνει ότι σέβεται τις επιλογές των ανθρώπων, αλλά δεν εγκλωβίζεται απ' αυτές. Ο τόπος που επέτρεψε τη σύλληψη του Προδρόμου είναι τόπος που θα διώξει το Θεό. Είναι τόπος άγονος και άκαρπος στην αρετή. Οι άνθρωποι αυτού του τόπου επέλεξαν την κακία, απέρριψαν την αρετή, αποδέχτηκαν τη φθαρμένη εξουσία, αναπαύτηκαν στη σαπίλα της πτώσης, στη λάσπη της επιθυμίας, στο σκοτάδι της αγνοίας. Οι άνθρωποι που συμβιβάζονται μ' ένα φθαρμένο ηγέτη και φοβούνται την εξουσία του, που δειλιάζουν να αντισταθούν στην ανηθικότητά του, είναι άξιοι της κατηφόρας στην οποία θα τους οδηγήσει με δική τους ευθύνη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να δεχθούν στις καρδιές τους το Θεό.

Ο Θεός, όμως, δεν εγκλωβίζεται από τις επιλογές των ανθρώπων. Σέβεται τις αποφάσεις τους, αλλά χαράζει τη δική Του διαδρομή. Ο Χριστός λοιπόν εγκαθίσταται σε μία περιοχή που είναι έτοιμη να δεχτεί το μήνυμα της σωτηρίας. Πηγαίνει κοντά σε ανθρώπους που το μυαλό και η καρδιά τους είναι διευρυμένα και δεκτικά στο καλό, στην αρετή, στο φως της αληθινής γνώσης, στη ζωή της πραγματικής αγάπης. Μπορεί να αναπνέουν τη δυσωδία του θανάτου, αλλά αυτό γίνεται λόγω άγνοιας, όχι λόγω κακής προαίρεσης.

Ας έχουμε στη σκέψη μας αυτή τη συμβολική κίνηση του Ἰησοῦ και ας προσέξουμε μήπως είναι μία διαδρομή που μπορεί να την επαναλάβει και με τον καθένα από εμάς. Με το βάπτισμά μας Τον δεχθήκαμε στην ύπαρξή μας και κληθήκαμε να Τον οικειοποιηθούμε. Εάν στην πορεία της ζωής μας Τον εκδιώξαμε από μέσα μας, εάν συμβιβαστήκαμε με τη νοοτροπία της ἁμαρτίας, εάν συ σχηματιστήκαμε με τις εξουσίες και τα συμφέροντα του κόσμου και Τον αποστραφήκαμε, ας θυμόμαστε ότι θα σεβαστεί την ἐλευθερία μας και θα αποδεχθεί τις διαθέσεις μας. Θα μάς εγκαταλείψει όχι επειδή δεν μάς αγαπάει, αλλά επειδή αποδέχεται τις επιλογές μας.

Μπορούμε, όμως, να μετανοήσουμε. Μπορούμε να ανοίξουμε το μυαλό και την καρδιά μας και να αποδεχθούμε την έλευσή Του. Μπορούμε να αφουγκραστούμε το Λόγο Του, να ακολουθήσουμε τη ζωή Του, να γευτούμε τους καρπούς της αγαθότητάς Του. Μέσα στον πολύβουο και πολύχρωμο κόσμο μπορούμε να Τον φιλοξενήσουμε στην εσωτερική Καπερναούμ της ψυχής μας. Με πνεύμα ανοικτό και φωτεινό, με διάθεση αγαπητική πρὸς όλους, με φρόνημα ταπεινό, με ζωή αρετής να Τον κρατήσουμε κοντά μας, για να απολαύσουμε τη σωτηρία που έχει ετοιμάσει για όλους μας. Αμήν.

ΠΗΓΗ