Μέτοχοι στὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωὴ

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 16 Ἰανουαρίου 2022, ΚΘ΄ Κυριακῆς (Κολασ. γ΄ 4-11)

Μέτοχοι στὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωὴ

1. Ἡ σωτήρια παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ

Στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε σήμερα ἀπὸ τὴν πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολή, ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος περιγράφει τὴ δόξα ποὺ θὰ ἀπολαύσουν οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ κατὰ τὴν ἔνδοξη ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου. Λέει λοιπὸν στοὺς Κολασσαεῖς: Ὅταν φανερωθεῖ ὁ Χριστός, ὁ αἴτιος καὶ χορηγὸς τῆς ζωῆς μας, μὲ ὅλο τὸ θεϊκό του μεγαλεῖο κατὰ τὴ Δευτέρα του Παρουσία, τότε θὰ φανερωθεῖτε δίπλα Του δοξασμένοι καὶ ὅλοι ἐσεῖς οἱ πιστοὶ ἀκόλουθοί του.

Γιὰ νὰ λάβετε λοιπὸν κι ἐσεῖς αὐτὴ τὴ δόξα καὶ λαμπρότητα, συνεχίζει ὁ Ἀπόστολος, νεκρῶστε τὰ μέλη σας ποὺ ἐπιθυμοῦν τὶς γήινες καὶ ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις καὶ ἡδονές: τὴν πορνεία, τὰ ἀκάθαρτα πάθη, τὶς ἄσχημες ἐπιθυμίες καὶ τὴν πλεονεξία, ποὺ εἶναι λατρεία στὸ εἴδωλο τοῦ χρήματος, ἐξαιτίας τῶν ὁποίων «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας». Σ᾿ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ εἶναι ὑποδουλωμένοι στὰ ἁμαρτή­ματα αὐτὰ καὶ ἀρνοῦνται νὰ πιστέψουν καὶ νὰ ὑποταχθοῦν στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται ἡ δίκαιη ὀργή του. Στὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ ἤσασταν κι ἐσεῖς ὑποδουλωμένοι, τοὺς ὑπενθυμίζει ὁ Ἀπόστολος, ὅταν ζούσατε ἀνάμεσα σὲ ἀπειθεῖς ἀνθρώπους.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι σήμερα ἀπὸ πολλοὺς γίνε­ται λόγος γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν ἐπιείκειά του καὶ γιὰ τὴν εὐσπλαχνία του. Γνωρίζουμε βέβαια ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι Θεὸς ἀγάπης, ἀνεξίκακος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ παραβλέπουμε καὶ τὶς συνέπειες τῆς ἀπείθειας στὸν Νόμο του. Αὐτὲς τὶς ὀνομάζει ὁ Ἀπόστολος «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ»· ποὺ δὲν εἶναι παρὰ ἡ δίκαιη ἐγκατάλειψη τῶν ἀσεβῶν, μήπως τυχὸν συνέλθουν καὶ μετανοήσουν.

Τὸν τελευταῖο καιρὸ βιώνουμε παγκοσμίως τὴ δίκαιη παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν παγκόσμια ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων· γιὰ τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες μας. Ἀκοῦμε καθημερινὰ γιὰ ὀδυνηρὰ περιστατικά, θλίψεις, φυσικὲς καταστροφές, ἀσθένειες καὶ μαζικοὺς θανάτους. Ὅπως ἕνας καλὸς πατέρας παιδαγωγεῖ κάποτε μὲ αὐστηρότητα τὸ παιδί του ποὺ παρεξ­ετράπη, ἔτσι καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας μᾶς παιδαγωγεῖ, προκειμένου νὰ μᾶς ὁδηγήσει κοντά Του. Γι᾿ αὐτὸ τελικὰ αὐτὸ ποὺ εἰσπράττουμε ὡς «ὀργὴ τοῦ Θεοῦ» εἶναι μία ἀκόμη ἔκφραση τῆς ἄπειρης ἀγάπης του.

Ἂς μετανοήσουμε, λοιπόν, κι ἂς ἀγωνιζόμαστε νὰ εὐαρεστοῦμε στὸν μακρόθυμο καὶ δικαιοκρίτη Θεό μας, ὥστε νὰ δεχόμαστε πλούσια τὴ Χάρι καὶ τὴν εὐλογία του καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ μετάσχουμε καὶ στὴν αἰώνια μακαριότητα τῆς Βασιλείας του.

2. «Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν»

Στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς ὁ θεῖος Ἀπόστολος λέει στοὺς Κολασσαεῖς: Βγάλτε καὶ πετάξτε ἀπὸ πάνω σας σὰν ἀκάθαρτο ἔνδυμα, ὅλες αὐτὲς τὶς κακίες: τὴν ὀργή, τὸν θυμό, τὴν πονηριά, τὴν κακολογία, τὴν αἰσχρολογία. Νὰ μὴ λέτε ψέματα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο, ἀφοῦ πλέον ἀποβάλατε τὸν παλαιὸ διεφθαρμένο ἄνθρωπο μαζὶ μὲ τὶς πράξεις του καὶ ἐνδυθήκατε τὸν νέο ἄνθρωπο, ποὺ συνεχῶς ἀνανεώνεται, γίνεται καινούργιος, ὥστε νὰ προοδεύει στὴν τέλεια γνώση τοῦ Θεοῦ, καθὼς γίνεται ὅμοιος μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.

Στὸν νέο αὐτὸ ἄνθρωπο δὲν ὑπάρχει διάκριση Ἕλληνα καὶ Ἰουδαίου, περιτμημένου Ἰσραηλίτη καὶ ἀπερίτμητου ἐθνικοῦ, βάρβαρου καὶ Σκύθη, δούλου καὶ ἐλεύθερου, «ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός». Δηλαδή, γιὰ ὅλους τοὺς πιστούς, ἐθνικότητα καὶ καταγωγὴ καὶ ἀξίωμα καὶ τὰ πάντα καὶ μέσα σὲ ὅλους εἶναι ὁ Χριστός.

«Τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός». Στὴ φράση αὐτὴ κορυφώνεται ἡ διδαχὴ τοῦ θείου Ἀποστόλου. Γιὰ τὸν πιστὸ ποὺ ἔχει νεκρώσει μέσα του τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες, ὁ Χριστὸς γίνεται τὸ πᾶν, ὅπως οἱ Ἅγιοι τονίζουν. Ἐκεῖνος κατευθύνει τὴ σκέψη του, τὰ λόγια του, τὶς πράξεις καὶ τὰ συναισθήματά του. Ἐκεῖνος κατακλύζει τὸν νοῦ του, τὴν καρδιά του, τὴ ζωή του ὁλόκληρη. Ἐκεῖνος γίνεται ὁ σκοπὸς καὶ ὁ προορισμὸς τῆς ζωῆς του, τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος. Ὁ Χριστὸς γίνεται τὸ λαμπρότατο ἔνδυμα τοῦ πιστοῦ· τὸ πάλλευκο ἔνδυμα, ποὺ φόρεσε κατὰ τὸ ἅγιο Βάπτισμα καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ φορεῖ, ὅταν ἀκολουθεῖ τὶς θεῖες ἐντολές του.

Ἐπιπλέον ὅμως ὁ πιστός, μέσα στὸν ὁ­ποῖο ζεῖ ὁ Χριστός, καὶ τὰ πάντα γι᾿ αὐτὸν εἶναι Ἐκεῖνος, βλέπει τὸν Κύριο καὶ στὰ πρόσωπα τῶν συνανθρώπων του. Δὲν στέκεται σὲ ἐξωτερικὰ γνωρίσματα καὶ διαφορές· ἀλλὰ ἀντιμετωπίζει ὅλους, ὅσοι τὸν περιβάλλουν, ὡς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Τί εὐτυχία, ἀλήθεια, τί μακαριότητα! Νὰ ζεῖ μέσα μας ὁ Χριστός, νὰ βλέπουμε στὰ πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας τὸν Χριστό, νὰ ζοῦμε ἀπὸ αὐτὴν ἐδῶ τὴ ζωὴ τὸν Χριστό, τὸν Παράδεισο τῆς διαρκοῦς παρουσίας του! Εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος τῆς χαρᾶς αὐτῆς.

ΠΗΓΗ