ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Απόστολος: Β΄ Τιμ. δ΄5 – 8

Ευαγγέλιον: Μάρκ. α΄ 1 – 8

2 Ιανουαρίου 2022

«Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού Υιού του Θεού...»

Η αρχή του χαροποιού μηνύματος για τον ερχομό του Ιησού Χριστού, που είναι ο Υιός του Θεού, είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και Πρόδρομος του Κυρίου. Το Χριστιανικό μήνυμα, η ουράνια αποκάλυψη ονομάζεται «Ευαγγέλιον». Το μήνυμα ότι αυτό που ποθεί ο άνθρωπος, τη χαρά και την ευτυχία, την αγάπη και την ομορφιά, γίνεται πλέον πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα την οποία μπορεί να κατακτήσει και να βιώσει ο κάθε άνθρωπος, αρκεί ο ίδιος να το θέλει.

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος ενώνει αρμονικά την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Έργο του Ιωάννη είναι η ανασυγκρότηση του ανθρώπου μέσα από τη δική του ζωή ως πρότυπο. Αφιερώνει τον εαυτό του στην εκπλήρωση του θελήματος του Θεού, περιφρονεί τα αγαθά του κόσμου μέσα από τη λιτή του ζωή, χωρίς, όμως, να περιφρονεί τον κόσμο. Μέσα από την έρημο, προσκαλεί τον κόσμο στον δρόμο της σωτηρίας λέγοντάς τους: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Συγκινητική η ανταπόκριση των ανθρώπων της γύρω περιοχής και της Ιερουσαλήμ. Τρέχουν να ομολογήσουν φανερά τις αμαρτίες τους και να βαπτιστούν, εκδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο την πραγματική τους μετάνοια. Μια μετάνοια τόσο αναγκαία στη ζωή του ανθρώπου σε κάθε εποχή.

«Εγένετο Ιωάννης βαπτίζων εν τη ερήμω και κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών». Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος όντας στην έρημο προετοιμάζει τους ανθρώπους ώστε να δεχθούν τον ερχομό του Μεσσία. Κι αυτό το επιτυγχάνει με δύο απλά πράγματα τα οποία δίδαξε και ο Ιησούς, αργότερα, στην πληρότητά τους.

Ο Πρόδρομος βαπτίζει τους ανθρώπους καλώντας τους σε μετάνοια και αλλαγή τρόπου ζωής. Συνεπώς τόσο το βάπτισμα όσο και η εξομολόγηση των αμαρτιών προϋπάρχουν ως εκκλησιαστικές πρακτικές, όμως άνευ του πρίσματος που τους έδωσε ο Χριστός, δηλαδή της προοπτικής της Βασιλείας Του. Έγινε ο Ιωάννης αρχή του Ευαγγελίου με το βάπτισμα που έκανε στην έρημο και με το κήρυγμα που έλεγε ότι το βάπτισμα πρέπει να συνοδεύεται από τη μετάνοια, για να επιτύχουν έτσι τη συγχώρηση όσοι βαπτίζονταν.

Προετοίμαζε με το κήρυγμα του τους ανθρώπους, για να δεχτούν τον Χριστό. 

Το βάπτισμα του Ιωάννη, όπως είδαμε, ήταν βάπτισμα μετανοίας, δηλαδή προπαρασκευαστικό για το βάπτισμα της πνευματικής αναγεννήσεως με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, που θα απέρρεε από την σταυρική θυσία του Χριστού. Το βάπτισμα του Χριστού δεν καθαρίζει απλά τον άνθρωπο, αλλά τον μεταμορφώνει πνευματικά, τον κάνει και πάλι μέτοχο της κοινωνίας με τον Θεό και κληρονόμο της βασιλείας Του.

Για να έρθει ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές μας, πρέπει να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας. Η μετάνοια, η εξομολόγηση, η κάθαρση της καρδίας μας από εμπαθείς και πονηρούς λογισμούς και κυρίως η απόφασή μας να ακολουθήσουμε τον ευθύ δρόμο της αγάπης του Θεού, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την πνευματική μας αναγέννηση. Και η μεγάλη ευεργεσία της αγάπης του Θεού δεν είναι άλλη από την ευκαιρία που μας προσφέρεται με τη μετάνοια, να αρχίσουμε δηλαδή εκ νέου την πνευματική μας ζωή, να θέσουμε ένα νέο ξεκίνημα, άσχετα από το πόσο χρόνο χάσαμε από τη ζωή μας βαδίζοντας σε κακοτράχαλα μονοπάτια.

Ίσως με τις συνθήκες που επικρατούν στην εποχή μας, το κήρυγμα της μετανοίας να ακούγεται σαν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», δηλαδή σαν λόγια εξωπραγματικά και ανεφάρμοστα. Ωστόσο, όσο υπάρχουν άνθρωποι, θα έχουν τις ίδιες πνευματικές ανάγκες και τις ίδιες αναζητήσεις. Ακόμα κι όταν ψάχνουμε σε λάθος κατευθύνσεις, αυτό που επιζητούμε είναι η κοινωνία της αγάπης και η πληρότητα της ψυχής μας.

Ο πόθος της σωτηρίας πρέπει να μας γίνει καθημερινή μέριμνα. Όπως καθημερινά σκεπτόμαστε τι θα φάμε, το ίδιο κι ακόμα περισσότερο πρέπει να μας ενδιαφέρει η σωτηρία μας. Το Άγιο Πνεύμα να γεμίζει την ύπαρξή μας, να φωτίζει τη διάνοιά μας. Να κατευθύνει τις ενέργειές μας. Ο άνθρωπος πλάστηκε για τα μεγάλα και υψηλά. Ορίστηκε από τον Θεό «βασιλέας της κτίσεως» και πρέπει να στέκεται πάντα στη θέση αυτή. Έτσι θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού, κληρονόμοι της βασιλείας Tου και υμνητές της δόξας Του.

Μετάνοια, λοιπόν, η σωστική δύναμη, μια ανάγκη που την έχουμε όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο όσοι βαρυνόμαστε με πλήθος αμαρτιών αλλά κι όσοι αγωνιζόμαστε να προχωρήσουμε στην αρετή και την τελειότητα. «Οὐδεὶς καθαρὸς ἀπὸ ῥύπου, οὐδ' ἂν μία ἡμέρα ᾖ ἡ ζωὴ αὐτοῦ». Γονατίζοντας «ψυχή τε και σώματι» με θάρρος ας αναφωνήσουμε: «Ημάρτηκα τω Κυρίω», αφήνοντας τις αμαρτίες μας στα πόδια του Χριστού. Τότε θα νιώσουμε τη χαρά και την ειρήνη μέσα μας και θα καταλάβουμε τα λόγια του Κυρίου μας στην προτροπή του «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς…»

Αν η αμαρτία και η αμαρτωλή ζωή του κάθε ανθρώπου είναι μετάβαση από τη ζωή στην νέκρωση και τον θάνατο, ας μετανοήσουμε τώρα και ας πράξουμε έργα μετανοίας γιατί η ειλικρινής μετάνοια είναι μετάβαση από την παρούσα ζωή στην πραγματική, την αιώνιο ζωή. «Επειγόμεθα» λέει ο μέγας Βασίλειος, «ίνα έγκαρποι και πλήρεις έργων αγαθών φυτευθέντες εν τω οίκω Κυρίου, εν ταις αυλαίς του Θεού ημών εξανθήσωμεν». 

π. Λάμπρος Στυλιανού

ΠΗΓΗ