«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΕ Λουκά. (Λουκ. ιθ΄ 1 -10)

31 Ιανουαρίου 2021

Μία πανέμορφη, διδακτική και συνάμα πολύ ελπιδοφόρα ευαγγελική διήγηση ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί. Και πώς να μην τη χαρακτηρίσουμε ελπιδοφόρα, αφού η ιστορία που μας διηγείται το σημερινό Ευαγγέλιο, έρχεται να μας υπενθυμίσει για πιο λόγο ήρθε ο Χριστός μας στον κόσμο και έζησε ανάμεσά μας. Για να αναζητήσει και να σώσει τον κάθε αμαρτωλό, τον κάθε άνθρωπο που νιώθει ότι έχει χάσει τον δρόμο του και θέλει νόημα και σκοπό στη ζωή του.

Ένας τέτοιος αμαρτωλός άνθρωπος, που είχε χάσει τον δρόμο του και πορευόταν στη ζωή του χωρίς αληθινό νόημα και πραγματικό σκοπό, ήταν ο πρωταγωνιστής του σημερινού Ευαγγελίου. Το όνομά του, ήταν Ζακχαίος και είχε την ιδιότητα του αρχιτελώνη. Δηλαδή,  είχε θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία των Ρωμαίων κατακτητών για την είσπραξη των φόρων. Για τους Ιουδαίους «τελώνης» ήταν συνώνυμο του αμαρτωλού και άρα ήταν απορριπτέος από μέρους του Θεού και της κοινωνίας. Ο Χριστός μας, όμως, που δεν κρίνει επιφανειακά, αλλά ως Θεός παντογνώστης που είναι, μπορεί να δει στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής, είδε ότι πίσω από αυτόν τον άνθρωπο κρυβόταν μία ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που θα μπορούσε να φανερώσει μία εντελώς διαφορετική εικόνα απ’ αυτήν που είχαν δημιουργήσει οι συνάνθρωποί του γι’ αυτόν.

Ας θυμηθούμε, όμως, την ιστορία του Ζακχαίου από την αρχή. Ο Χριστός μπήκε στην Ιεριχώ και περνούσε μέσα από την πόλη. Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Ζακχαίο και ήταν αρχιτελώνης, είχε την επιθυμία να τον συναντήσει. Γι’ αυτό έκανε τα πάντα για να τον αντικρύσει και να δει ποιος είναι ο Χριστός. Αλλά εξαιτίας  της πολυκοσμίας και του αναστήματός του δεν μπορούσε να δει τον Χριστό. Έτρεξε λοιπόν μπροστά και ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί από εκεί θα περνούσε. Και μόλις ήλθε  σ’ εκείνο το μέρος, σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα θα μείνω στο σπίτι σου». Και ο Ζακχαίος κατέβηκε αμέσως  και υποδέχτηκε τον Χριστό με χαρά στο σπίτι του. Όταν οι Ιουδαίοι είδαν τον Κύριο να μπαίνει στο σπίτι του αρχιτελώνη άρχισαν να διαμαρτύρονται και να λένε πως μπήκε να φιλοξενηθεί στο σπίτι ενός αμαρτωλού ανθρώπου. Ο Ζακχαίος, από την άλλη, στάθηκε μπροστά στον Χριστό και του είπε: «τα μισά από τα υπάρχοντά μου Κύριε τα δίνω στους φτωχούς και αν τύχει και έκλεψα κάποιον του το δίνω πίσω τετραπλάσιο». Τότε του είπε ο Χριστός: «Σήμερα έγινε σωτηρία σε αυτό το σπίτι, γιατί και αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Γιατί ο Υιός του ανθρώπου ήρθε για να ψάξει να βρει και να σώσει τους χαμένους».

Αδελφοί μου, ο άνθρωπος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, ο χαρακτηριζόμενος ως αμαρτωλός και θρησκευτικά ασήμαντος, αξιώθηκε τελικά όχι μόνο να συναντήσει τον Χριστό, αλλά και να διαλεχτεί μαζί Του. Καταξιώνεται αυτής της ύψιστης τιμής να φιλοξενήσει στο σπίτι του τον ίδιο τον Σωτήρα Χριστό και να ακούσει από τα ίδια τα χείλη Του αυτή τη συγκλονιστική φράση «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο». Από εκείνη τη στιγμή όλα γίνονται διαφορετικά. Το σπίτι του αμαρτωλού πλημμυρίζει από χαρά, ζωή και ευτυχία και ο Ζακχαίος μεταμορφώνεται και γίνεται ένας άλλος άνθρωπος γιατί κατάφερε να γευτεί, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τη γλυκύτητα της θεογνωσίας και άφησε την ψυχή του να ξεκουραστεί στη θέα του προσώπου του Χριστού.

Το σημερινό Ευαγγέλιο, κλείνει με τη φράση πως ο Χριστός μας ήρθε για να ζητήσει και να σώσει το απολωλός. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελπιδοφόρο από το να γνωρίζουμε πως ο Χριστός, ενδιαφέρεται για όλους μας και ότι όλοι μας μπορούμε να είμαστε μέσα στην αγκαλιά της αγάπης Του και στο πέλαγος της ευσπλαχνίας Του.  Μέσα από την ιστορία του Ζακχαίου συνειδητοποιούμε και εμείς αυτό που πολύ γλυκά περιγράφει ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ότι ο Χριστός μας είναι ο φίλος μας, είναι ο αδερφός μας, είναι ότι καλό και ωραίο έχουμε. Ο Χριστός είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως το αληθινό που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται. Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Ο Χριστός είναι το παν.

Το παράδειγμα του Ζακχαίου μπορεί να λειτουργήσει υποδειγματικά για όλους μας, αρκεί να επιθυμήσουμε και εμείς να συναντήσουμε τον Χριστό. Αρκεί να του αφήσουμε χώρο στη ζωή μας, στην ψυχή μας, στην οικογένειά μας, στο σπίτι μας, στην καθημερινότητά μας,  για να έρθει να επέμβει και με τη χάρη Του να τα μεταμορφώσει όλα. Ο Χριστός, αδελφοί μου, περιμένει πάντα τη δική μας κίνηση έτοιμος να επιβραβεύσει την επιστροφή μας και γιατί όχι να πει και σ’ εμάς τον σωτήριο λόγο που είπε σήμερα και στον Ζακχαίο: «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο». Αμήν. 

π. Π.Α.   

ΠΗΓΗ