«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

(Μνήμη Αγίου Νικολάου)

6 Δεκεμβρίου 2020

Πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου αγαπητοί μου αδελφοί, τυχαίνει φέτος να συμπίπτει με τη μνήμη του τόσο λαοφιλούς αγίου Νικολάου, ενός αγίου  του οποίου ο βίος εμπνέει για αιώνες όλους τους Χριστιανούς.  Ο άγιος Νικόλαος γεννήθηκε και ανδρώθηκε την περίοδο των μεγάλων διωγμών της πίστεώς μας αλλά τον χαρίτωσε το Ιησούς Χριστός να ζήσει και στην περίοδο όπου η πίστη μας, με προστάτη τον Μέγα άγιο Κωνσταντίνο εδραιώθηκε και έγινε κτήμα όλης της οικουμένης. Η ειρήνη που προσέφερε ο Μέγας Κωνσταντίνος στην Εκκλησία, δεν άφησε τον Άγιο Νικόλαο να εφησυχάσει, αλλά ανέπτυξε όλες θα λέγαμε τις διαστάσεις της πνευματικής ζωής που ο κάθε χριστιανός μπορεί, βασισμένος στην αγιοπνευματική εμπειρία να αναπτύξει. Δεν είναι τυχαίο ότι τον Άγιο Νικόλαο τον θεωρούμε και κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος και εγκρατείας διδάσκαλο.

Πρώτα από όλα λοιπόν ο άγιος Νικόλαος έγινε ο κανόνας, ο χάρακας δηλαδή, που χαράσσει την ευθεία γραμμή που μας ενώνει απ’ ευθείας με τον Ιησού Χριστό. Η διδασκαλία του και η νοοτροπία του ποτέ δεν εξόκειλε από την αληθινή περί Θεού άποψη της Εκκλησίας. Ο άγιος Νικόλαος μπορεί ίσως να τον θεωρούμε ολιγογράμματο, όμως πρώτα από όλα ότι ο ίδιος διέθεσε τον εαυτό του για να γίνει δοχείο της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, αλλά και αυτή η Χάρις, που βρήκε τόπο να αναπαυτεί στην ταπεινή του ψυχή, τον ανέδειξαν σ’ απλανή διδάσκαλο της πίστεώς μας. Ο άγιος Νικόλαος πράγματι, δεν μιλούσε απλώς για τα της πίστεως, αλλά βίωνε στην καθημερινότητα του αυτή την πίστη, ακριβώς όπως την εξέφρασε η Α Οικουμενική Σύνοδος, στην οποία συμμετείχε και από την παράδοση και την Εκκλησιαστική ιστορία μαθαίνουμε ότι μ’ ένα τρόπο παράδοξο, χαστουκίζοντας τον Άρειο, θέλησε να τον επιτιμήσει και ίσως να επαναφέρει, στην πραγματική πιστή. Μάλιστα για τον συναξαριστή, αυτή η πράξη του Αγίου Νικολάου ήταν ευάρεστη τον Κύριο μας ο οποίος μαζί με τον Κυρία Θεοτόκο αποκατέστησαν τον άγιο και δεν άφησαν να τιμωρηθεί για αυτή την προσβλητική κατά τα ανθρώπινα, πράξη του.

Αυτή η πίστη του αγίου Νικολάου για να φωλιάσει μέσα στην καρδιά του χρειάστηκε όλο του το σώμα να είναι εξασκημένο, και προετοιμασμένο για την επίσκεψη της θείας Χάριτος. Αναφέρεται στο βίου του ότι από τη βρεφική ακόμη ηλικία ο άγιος Νικόλαος είχε εξασκηθεί στην εγκράτεια, νηστεύοντας ακόμη και αυτό το μητρικό γάλα την Τετάρτη κα την Παρασκευή. Μπορεί ο βιογράφος να φαίνεται ότι υπερβάλλει αλλά όλη η ζωή του αγίου Νικολάου κινήθηκε γύρω από αυτή την μεγάλη πρόκληση που έχουμε όλοι μας να μην είμαστε απλώς καταναλωτές των δώρων της φύσεως, αλλά να χρησιμοποιούμε τον κόσμο γύρω μας έχοντας πάντοτε στο νου ότι τα πάντα είναι ιερά αφού ανήκουν στον Θεό και όχι σ’ εμάς. Οι άνθρωποι αυτού του ήθους, όπως ο άγιος Νικόλαος επιτυγχάνουν το επόμενο στάδιο της πνευματικής ζωής που είναι να γίνει ο άνθρωπος εικόνα πραότητος. Η πραότης του αγίου Νικολάου αλλά και όλων των άλλων αγίων και δικαίων της Εκκλησίας μας δεν περιορίζεται σε μία απλή ευγένεια ή σε κάποια παρηγορητικά λόγια που μπορεί να πει κάποιος. Ο πραότητα αυτή τους κάνει να ομοιάζουν κατά το δυνατό με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Έκφραση της πραότητάς τους είναι ότι θέλουν να διαθέσουν και την τελευταία ικμάδα της ζωής τους για την σωτηρία και τον φωτισμό του Κόσμου. Οι μεγάλοι άγιοι της πίστεώς μας ομοίασαν κατ’ αυτό τον τρόπο με τον Ιησού Χριστό: θέλησαν να όπως Εκείνος ταπεινώθηκε σαρκούμενος, και έπαθε και θανατώθηκε υπέρ της του κόσμου σωτηρίας, και εκείνοι κατά το μέτρο των δυνατοτήτων τους να πάσχουν υπέρ του κόσμου, να σηκώσουν τα βάρη και τους καημούς των συνανθρώπων τους, να μπουν μέσα στην καθημερινότητά μας και παρά τις αδυναμίες μας, να μας ενώσουν με τον Θεό Πατέρα, εμπνέοντας μας ελπίδα και ηρωισμό στο δρόμο μας προς την μόνιμή μας κατοικία, τον Παράδεισο.  

Ο άγιος Νικόλαος, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι όντως μία από την πιο σημαντικές προσωπικότητες της Εκκλησίας μας που τιμάται παντού και πάντοτε. Οι πιστοί προστρέχουν στις μεσιτείες του και ζητούν να τους φωτίσει το δρόμο της καθημερινότητάς τους αλλά και τον δρόμο προς την αιωνιότητα. Η ετήσια μνήμη του σήμερα 6 Δεκεμβρίου να είναι μέρα πνευματικής ανάτασης και ελπίδας για όλους μας. 

ΠΗΓΗ