ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΑΛΑΝΤΩΝ) , 3–2–2019

Κατά τήν σημερινή Κυριακή, εἴχαμε τήν εὐκαιρία νά ἀκούσουμε τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς γνωστῆς παραβολῆς τῶν ταλάντων, ἡ ὁποία εἶναι ἰδιαιτέρως διδακτική γιά κάθε ἄνθρωπο ποῦ θέλει καί ἐπιζητεῖ τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Ὁ Θεός Πατέρας δίδει σέ ἕνα ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων διάφορα τάλαντα, διάφορα χαρίσματα, «καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν».

Βεβαίως ἡ διανομή τῶν ταλάντων πού δίδει ὁ Θεός στόν κάθε ἄνθρωπο διαφέρει, ἀλλά αὐτό ἔχει νά κάνει μέ τόν ἰδιαίτερο χαρακτήρα τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί τίς δυνατότητές του καί προκειμένου οἱ ἄνθρωποι νά ἐργάζονται πρός αὔξηση καί πολλαπλασιασμό τῶν ὑπό τοῦ Θεοῦ Πατρός δωρεῶν καί θείων χαρισμάτων.

Στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή πού ἀκούσαμε, αὐτοί ποῦ ἔλαβαν τά πέντε καί τά δύο τάλαντα μόχθησαν καί αὔξησαν αὐτά, καί ὁ Θεός ἀνταμείβει αὐτούς καί τούς δίδει περισσότερα τάλαντα.

Αὐτοί οἱ εὐσυνείδητοι καί τίμιοι διαχειριστές τῶν ταλάντων πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός θά ὁμολογήσουν ὅτι τά πάσης φύσεως τάλαντα, ὑλικά καί πνευματικά, δέν εἶναι δικά τους, τά ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό. Ἀκριβῶς αὐτό ἴσως νά εἶναι τό κυριότερο σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς ἐν λόγω παραβολῆς τοῦ Κυρίου. Ὅλα τα ἀγαθά εἶναι τοῦ Θεοῦ καί ὁ ἄνθρωπος ἕνας διαχειριστής (ἰδιαίτερης τιμῆς) πού πρέπει να φανεί ἄξιος αὐτῆς τῆς τιμῆς καί ὄχι ἀχάριστος, ὥστε νά τόν ἀνταμείψει ὁ Κύριος καί νά τόν καλέσει στήν χαρά Του καί νά πεῖ σέ ἕνα ἕκαστον «εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου».

Ἐκτός ὅμως ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ἔδειξαν ἄξιοι τῆς τιμῆς τοῦ Κυρίου τους, ὑπάρχει στήν παραβολή καί ἡ ἄλλη ὄψη τοῦ νομίσματος, ὁ ἄνθρωπος πού δείχνεται ἀνάξιος τῆς ἐμπιστοσύνης δεδομένου ὅτι δέν αὔξησε, ἀλλά ἔθαψε τό Τάλαντο-χάρισμα πού τοῦ ἔδωσε ὁ πανάγαθος Θεός. Τό ἀποτέλεσμα τῆς πράξης του αὐτῆς, ἡ ρίψη τοῦ «εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον». Δέν δικαιούμαστε νά κρίνουμε ἐμεῖς μέ τά ἀνθρώπινα σταθμά τήν Θεϊκή ἐνέργεια, ἀλλά μποροῦμε καί πρέπει νά δοῦμε τά ἀποτελέσματα τῆς τεμπελιᾶς καί τῆς καταφρόνησης τῆς ἀγάπης καί τῆς στοργῆς τοῦ Πατέρα Θεοῦ.

Μποροῦμε ὅμως νά σταθοῦμε λίγο ἀκόμη στόν ἀρνητικό πρωταγωνιστή τῆς παραβολῆς, μιᾶς καί ὅταν ἔρχεται ὁ Κύριος καί ζητάει νά «δεῖ» τό δοθέν καί δωρηθέν τάλαντο, ἐκεῖνος μέ τή στάση του καί τίς δικαιολογίες του παρουσιάζει ὁλοκάθαρα τήν βεβηλωμένη καί κατάμαυρη εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πού ἔχει στήν ψυχή του.

Εἶναι ἀκριβῶς ἡ εἰκόνα πού παρουσιάζει κάθε ψυχή πού εἶναι βουτηγμένη στήν ἁμαρτία καί ἀρνεῖται ἐπιτακτικά νά χρησιμοποιήσει τά ἐργαλεία –τάλαντα– χαρίσματα,πού δίδει ὁ Θεός γιά τήν πρός σωτηρία μας χρήση, ἀλλά δυστυχῶς δέν τά ἀξιοποιοῦμε μέ ἀνιδιοτέλεια, ἀλλά μέ ἰδιοτέλεια. Δυστυχῶς καί στήν ἐποχή μας πολλάκις διαπιστώνουμε, ὅτι ἡ ἀξιοποίηση παραμένει στό περιθώριο καί στή θέση της εἰσάγεται καί προωθεῖται ἡ ἔννοια τῆς ἐκμετάλλευσης.

Ὅλοι οἱ Χριστιανοί γινόμαστε παραλῆπτες ταλάντων ἀπό τό Θεό τήν ἡμέρα πού τελεῖται τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Χρίσματός μας καί καλούμαστε νά αὐξήσουμε αὐτές τίς θεῖες δωρεές, γιά νά μήν βρεθοῦμε στήν ἡμέρα τῆς τελικῆς Κρίσεώς μας στήν θέση τοῦ ἀνθρώπου τῆς  παραβολῆς πού ἄφησε ἀνενεργό καί θαμμένο τό τάλαντο, ἀλλά στή θέση ἐκείνων τῶν δούλων πού ἄκουσαν ἀπό τόν μεγάλο Κριτή «εἴσελθε εἰς τήν χαρά τοῦ Κυρίου σου».

Ἡ σημερινή παραβολή ἀποτελεῖ τόν φωτεινό ὁδοδείκτη τῆς παρούσας ζωῆς μας καί μᾶς συνδέει μέ τά ἔσχατα καί τήν τελική κρίση τῆς αἰώνιας Βασιλείας. Ἅς πάρουμε ὡς παράδειγμα τή ζωή τῶν Ἁγίων μας πού ἀξιοποίησαν τά δοθέντα τάλαντα καί ἅς προσπαθήσουμε χωρίς ραθυμία νά τούς μοιάσουμε. Ἀμήν.

π. Κων/νος Σιόντης

ΠΗΓΗ