ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019

(Χαραλάμπους Ιερομάρτυρος)

(Β΄ Τιμ. β΄ 1-10)

Ο αυθεντικός άνθρωπος

«Κακοπάθησον, ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού»

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη ενός μεγάλου ιερομάρτυρά της, του αγίου Χαραλάμπους. Ιερομάρτυρες είναι οι ιερωμένοι που μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού. «Κατηξιώθης, Χαράλαμπες, εκ ξίφους, και λαμπρότητος και χαράς των μαρτύρων». Η μητέρα μας Εκκλησία πανηγυρίζει χαίρουσα σεπτώς στις εορτές των αγίων, γιατί ακριβώς μέσα από την εξαγιασμένη ύπαρξή τους, φανερώνουν την παρουσία του Χριστού. Αποκαλύπτουν με το παράδειγμα και τη ζωή τους τον ανώτερο προορισμό του ανθρώπου, που είναι ο αγιασμός του στην προοπτική της αιώνιας αγάπης του Κυρίου.

Η μορφή του ιερομάρτυρα Χαραλάμπους τιμάται ιδιαιτέρως, γι’ αυτό και σήμερα Κυριακή που συμπίπτει με την εορτή του, το αποστολικό ανάγνωσμα είναι αφιερωμένο στο πρόσωπό του. Ο ιερός υμνογράφος σημειώνει για τον πανένδοξο στρατιώτη του Χριστού: «Υπέρ Χριστού και της αληθείας λαμπρώς ηγωνίσατο και την ορθόδοξον πίστιν τρανώς ανεκήρυξε, την πλάνην των ειδώλων κατήργησε, και την κάραν ετμήθη, χαίρων και αγαλλόμενος…» (Οίκος Εορτής).

Φωτεινή παρουσία

Ο άγιος Χαράλαμπος, σύμφωνα με τον Συναξαριστή, ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Αφοσιώθηκε εξ ολοκλήρου στην αγάπη του Χριστού και στη διακονία του πλησίον. Όταν το 198 μ.Χ. ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανός διέταξε να φέρουν μπροστά του τον Χαράλαμπο. Τον απείλησε εν ψυχρώ ότι θα τον βασάνιζε σκληρά μέχρι θανάτου αν δεν αρνιόταν τον Χριστό. Ατάραχος μπροστά στις άγριες απειλές του Λουκιανού, ο γέροντας τότε Χαράλαμπος, έδωσε αποστομωτική απάντηση, που φανέρωνε ένα αλλιώτικο ήθος: «Εμείς οι χριστιανοί, είμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους, όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλά τον δοξασμένο της μάχης. Σε μένα υπάρχουν τα γηρατειά , αλλά να μάθετε καλά ότι στους δικούς μας αγώνες το

παν είναι η ψυχή, η αποφασιστικότητα, η αυταπάρνηση. Αυτά δεν πέφτουν με την ηλικία, αλλά μένουν πάντοτε ανθηρά και νέα. Αμφιβάλλεις, έπαρχε; Δοκίμασε και θα δεις ότι με την χάρη του Κυρίου μου θα κουραστούν όλοι οι ακμαίοι δήμιοί σου, χωρίς ο ιερέας Χαράλαμπος να ζητήσει την επιείκεια σου». Τα γενναία αυτά λόγια του Χαράλαμπου προκάλεσαν μεγάλη ταραχή και οργή στον έπαρχο, ο οποίος έμεινε έκπληκτος μπροστά στην αποφασιστικότητα αλλά και το γενναίο φρόνημα του. Ενήργησε αδίστακτα και διέταξε να τον γδάρουν ζωντανό. Αντί όμως ο Χαράλαμπος να λυγίσει ακόμα περισσότερο δοξολογούσε και υμνούσε τον Θεό για τη δύναμη και το κουράγιο που του έδινε. Μάλιστα συνέβη και το εξής εκπληκτικό. Οι δήμιοι μπροστά στο θάρρος του αγίου και σε όσα θαυμαστά συνέβαιναν, πίστεψαν στον Χριστό. Φοβισμένος ο έπαρχος τον άφησε ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του, όταν ο Χαράλαμπος ήταν σε ηλικία 113 ετών, χαρίζοντας του έτσι το στεφάνι του μαρτυρίου. Το απολυτίκιο του αγίου δίνει το στίγμα της προσωπικότητάς του: «Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος, της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπες. Έλαμψας εν τω κόσμω, διά του μαρτυρίου…».

Στρατιώτες του Χριστού

Το αποστολικό ανάγνωσμα που έχει επιλεγεί από την Εκκλησία σήμερα αναφέρεται στις κακοπάθειες και τους κινδύνους των στρατιωτών του Κυρίου και ειδικότερα ενός αγίου μάρτυρα, όπως είναι ο άγιος Χαράλαμπος. Ακριβώς, η σοφία της Εκκλησίας μας βλέπει μέσα από το μαρτύριο ενός αγίου, ο οποίος με την πορεία του αυτή μιμείται τον Χριστό, να διοχετεύεται η εν Χριστώ σωτηρία σε όλη την οικουμένη.

Ο απ. Παύλος συμβουλεύει τον Τιμόθεο να εγκολπωθεί την πραγματική δύναμη που εκπηγάζει από την αγάπη και την χάρη του Χριστού. Μάλιστα η κατ’ εξοχήν δωρεά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο δεν περιορίζεται μόνο στη βιολογική λειτουργία της ύπαρξής του, αλλά πολύ περισσότερο στην σφραγίδα της «κατ’ εικόνα Θεού» δημιουργίας του. Οι Πατέρες της Εκκλησίας εν τη σοφία τους βλέπουν σ’ αυτή τη διάσταση τον άνθρωπο να είναι «Χριστοφόρος», δηλαδή φορέας του Χριστού. Όπως συνέβη και με τον άγιο Χαράλαμπο, η αλληλοπεριχώρηση με τον Κύριο, η οργανική ένωση μαζί Του, καθιστά τον άνθρωπο «κατά χάριν» θεό. Η ακτινοβολία του Κυρίου στα πρόσωπα των αγίων μεταβάλλεται σε μια πραγματικότητα ζωής. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις μαρτυρίου τους για χάριν του Χριστού το πρόσωπό τους λάμπει και ακτινοβολεί. Γι’ αυτό, άλλωστε, υπομένουν και τα όποια βασανιστήρια και προσεύχονται και θαυματουργούν κατά τη διάρκειά τους. Έτσι έγινε και με τον άγιο Χαράλαμπο, όταν σε στάση προσευχής συνέβη και το εξής εκπληκτικό: θεράπευσε τα αποκοπέντα χέρια του ηγεμόνα Λουκιανού.

Ο απ. Παύλος υπενθυμίζει ακόμα στον Τιμόθεο ότι η ομολογία του για την αλήθεια πρέπει να γίνεται «ενώπιον πολλών μαρτύρων». Του αγίου Χαράλαμπου η ομολογία για την αλήθεια του Χριστού ήταν ζώσα. Έδωσε την πιο αυθεντική μαρτυρία με τη ζωή του για την προσφορά της αγάπης του Κυρίου σ’ όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα στους εχθρούς και δημίους του. Αυτή η προσωπική μαρτυρία είναι και το μαρτύριο του αγίου, που ολοκληρώνεται με τη θυσία της ζωής του.

Αγαπητοί αδελφοί, το παράδειγμα του αγίου Χαραλάμπους είναι τόσο ζωντανό για την πορεία στη ζωή μας. Η ένωση μας με τον Χριστό, είναι η υπέρτατος σκοπός μας και επιτυγχάνεται με την ολοκληρωτική αφοσίωσή μας στην αγάπη του. Όταν ο άνθρωπος ειδικότερα πλησιάζει ένα άγιο μάρτυρα και τον τιμά με τη μίμησή του που συνιστά την πιο αυθεντική πορεία προς την αλήθεια, τότε αισθάνεται ότι όλη η ύπαρξή του πλημμυρίζει από την αγάπη και την ευλογία του Κυρίου. Ας το πράξουμε στην πιο ευλογημένη και αγιασμένη καταξίωση της ζωής μας.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

ΠΗΓΗ