ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ´ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ)
῾῾Υμῖν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ᾽
(Λουκ. 8, 10)
α. ῾Η γνωστή παραβολή τοῦ καλοῦ σπορέως δίνει τήν ἀφορμή μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Κυρίου νά ῾φωτογραφηθοῦμε᾽ οἱ ἄνθρωποι στή γενική κατάσταση τῆς ζωῆς μας. Τό κάθε ἔδαφος γιά τό ὁποῖο κάνει ὁ λόγος ὁ Κύριος παραπέμπει σέ συγκεκριμένο εἶδος ἀνθρώπων. ᾽Αλλά ἀπό τά τέσσερα ἐδάφη - ἀνθρώπους, μόνο τό ἕνα εἶναι τό σωτήριο καί εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό. Σέ πρώτη φάση οἱ μαθητές δέν κατάλαβαν τήν παραβολή. ῾Ο Κύριος τούς τήν ἐξηγεῖ, μέ τήν παρατήρηση ὅτι ῾σ᾽ αὐτούς ἔδωσε ὁ Θεός νά γνωρίσουν τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ᾽. Τί σημαίνει αὐτό;
β. 1. ῾Η βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ εἶναι μυστήριο. Διότι ὁ Θεός εἶναι μυστήριο, συνεπῶς καί ὅσα σχετίζονται μέ Αὐτόν. ῎Ετσι καμμία ἀνθρώπινη δύναμη δέν μπορεῖ ἀπό μόνη της νά προσεγγίσει τόν Θεό. Πολύ περισσότερο, μέ τό δεδομένο τῶν διεστραμμένων λόγω τῆς πτώσεως στήν ἁμαρτία δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου. ῾Η ἁμαρτία ὡς γνωστόν σκοτείνιασε, ζόφωσε τόν νοῦ καί τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου: ἐκεῖ πού εἶναι ὁ ῾τόπος᾽ φανέρωσης τοῦ Θεοῦ, ὁπότε ἀποκομμένη ἡ λογική ἀπό τήν καρδιά καί τόν φωτισμό της ἀπό τόν Θεό δέν βρίσκει Αὐτόν καί δημιουργεῖ εἴδωλα- φαντάσματα τοῦ ζοφωμένου νοῦ. ῾Ο Θεός λοιπόν δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο καί παραμένει πάντοτε γι᾽ αὐτόν ἄγνωστος καί ἀπρόσιτος.
2. ῎Αν ὅμως δέν ὑφίσταται ἡ δι᾽ ἰδίων δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου ἀνεύρεση καί γνώση τοῦ Θεοῦ, γίνεται αὐτή ἐν μέρει κατορθωτή ἀπό μία ἄλλη δοσμένη ἀπό τόν Θεό δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, τήν πίστη. ῾Η πίστη εἶναι τό ὄργανο, τό μέσο πού ἔδωσε ὁ Κύριος, μετά μάλιστα τόν ἐρχομό Του καί τήν ἀποκάλυψή Του, προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά νιώσει καί νά δεῖ τόν Θεό. ῾Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες᾽. Κι αὐτό βεβαίως μέ τήν προϋπόθεση τῆς ἐν χάριτι καθάρσεως τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου πού εἶναι ὁ ὅρος γιά νά ὑπάρξει ἡ πίστη αὐτή. ῾Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται᾽.
3. ῾Η χαρισματική αὐτή πίστη προσφέρεται βεβαίως ὡς δυνατότητα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅπως ὁ σπόρος πέφτει σέ ὅλα τά ἐδάφη, μά ἐνεργοποιεῖται σ᾽ αὐτούς ἀνάλογα μέ τήν καρδιακή ἤ ὄχι ἀνταπόκρισή τους. ᾽Αρνητική ἀπάντηση στήν κλήση τῆς πίστεως καθιστᾶ ἀνίσχυρη καί νεκρή τή δυνατότητα τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, θετική ἀπάντηση τήν ἐνεργοποιεῖ καί ἀνοίγει τόν δρόμο γιά τήν ἀγάπη καί τή γνώση τοῦ Θεοῦ, συνεπῶς καί γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. ῾Πολλοί οἱ κλητοί, ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί᾽.
4. ῎Ετσι ἡ ἀναλογική ἀνταπόκριση τοῦ ἀνθρώπου φανερώνει τίς διαβαθμίσεις καί τά στάδια πού ὑπάρχουν στήν πίστη. Περνᾶ αὐτή πρῶτον ἀπό τό στάδιο τῆς ἁπλῆς ἀποδοχῆς τῆς κλήσης τοῦ Θεοῦ (πίστη ἐξ ἀκοῆς) – κάτι πού βλέπουμε καί στά ἐδάφη μέ τίς πέτρες καί τ᾽ ἀγκάθια τῆς παραβολῆς - γιά νά καταλήξει στή βεβαία ἀποδοχή, τή σταθερή πίστη, πού εἶναι ὅραση καί γνώση (ἐδῶ ἔχει θέση ἡ κάθαρση πού λέει ὁ Κύριος στόν παραπάνω μακαρισμό) καί πού δηλώνεται μέ τήν ἀναφορά στό καλό ἔδαφος πού καρποφορεῖ.
Γιά τό πέρασμα ὅμως ἀπό τό ἕνα στάδιο στό ἄλλο ὑπάρχουν δοκιμασίες καί κίνδυνοι, (κάτι πού δηλώνεται μέ τίς πέτρες καί τ᾽ ἀγκάθια τῆς παραβολῆς), πού ἄν δέν προσεχθοῦν κάνουν τήν ἁπλή ἀποδοχή τῆς κλήσεως καί αὐτήν ἀνενεργή.
5. Τί εἶναι αὐτό πού συντελεῖ στήν εὕρεση τῆς βεβαίας πίστης καί τή γνώση τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ; ῾Η παραμονή μας μέ ὑπομονή στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. ῞Οποιοι κρατοῦν τόν σπόρο, τόν λόγο δηλαδή τοῦ Θεοῦ, ὅποιοι συνεπῶς τηροῦν τό ἅγιο θέλημά Του, αὐτοί βλέπουν καί τήν παρουσία Του ὡς καρποφορία στή ζωή τους. ῾Καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ᾽.
γ. ῾Η παραβολή τοῦ σπορέως μᾶς θέτει σέ ἄμεση κρίση. Γιατί λειτουργεῖ ὡς πνευματικός καθρέπτης. Σέ ποιό ἀπό τά τέσσερα ἐδάφη ἀνήκουμε; Τί ποιότητα πίστεως ἔχουμε; ῾Ο καθένας καλεῖται μόνος του νά δώσει μέ εἰλικρίνεια τήν ἀπάντησή του.
῾῾Υμῖν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ᾽
(Λουκ. 8, 10)
α. ῾Η γνωστή παραβολή τοῦ καλοῦ σπορέως δίνει τήν ἀφορμή μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Κυρίου νά ῾φωτογραφηθοῦμε᾽ οἱ ἄνθρωποι στή γενική κατάσταση τῆς ζωῆς μας. Τό κάθε ἔδαφος γιά τό ὁποῖο κάνει ὁ λόγος ὁ Κύριος παραπέμπει σέ συγκεκριμένο εἶδος ἀνθρώπων. ᾽Αλλά ἀπό τά τέσσερα ἐδάφη - ἀνθρώπους, μόνο τό ἕνα εἶναι τό σωτήριο καί εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό. Σέ πρώτη φάση οἱ μαθητές δέν κατάλαβαν τήν παραβολή. ῾Ο Κύριος τούς τήν ἐξηγεῖ, μέ τήν παρατήρηση ὅτι ῾σ᾽ αὐτούς ἔδωσε ὁ Θεός νά γνωρίσουν τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ᾽. Τί σημαίνει αὐτό;
β. 1. ῾Η βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ εἶναι μυστήριο. Διότι ὁ Θεός εἶναι μυστήριο, συνεπῶς καί ὅσα σχετίζονται μέ Αὐτόν. ῎Ετσι καμμία ἀνθρώπινη δύναμη δέν μπορεῖ ἀπό μόνη της νά προσεγγίσει τόν Θεό. Πολύ περισσότερο, μέ τό δεδομένο τῶν διεστραμμένων λόγω τῆς πτώσεως στήν ἁμαρτία δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου. ῾Η ἁμαρτία ὡς γνωστόν σκοτείνιασε, ζόφωσε τόν νοῦ καί τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου: ἐκεῖ πού εἶναι ὁ ῾τόπος᾽ φανέρωσης τοῦ Θεοῦ, ὁπότε ἀποκομμένη ἡ λογική ἀπό τήν καρδιά καί τόν φωτισμό της ἀπό τόν Θεό δέν βρίσκει Αὐτόν καί δημιουργεῖ εἴδωλα- φαντάσματα τοῦ ζοφωμένου νοῦ. ῾Ο Θεός λοιπόν δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο καί παραμένει πάντοτε γι᾽ αὐτόν ἄγνωστος καί ἀπρόσιτος.
2. ῎Αν ὅμως δέν ὑφίσταται ἡ δι᾽ ἰδίων δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου ἀνεύρεση καί γνώση τοῦ Θεοῦ, γίνεται αὐτή ἐν μέρει κατορθωτή ἀπό μία ἄλλη δοσμένη ἀπό τόν Θεό δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, τήν πίστη. ῾Η πίστη εἶναι τό ὄργανο, τό μέσο πού ἔδωσε ὁ Κύριος, μετά μάλιστα τόν ἐρχομό Του καί τήν ἀποκάλυψή Του, προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά νιώσει καί νά δεῖ τόν Θεό. ῾Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες᾽. Κι αὐτό βεβαίως μέ τήν προϋπόθεση τῆς ἐν χάριτι καθάρσεως τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου πού εἶναι ὁ ὅρος γιά νά ὑπάρξει ἡ πίστη αὐτή. ῾Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται᾽.
3. ῾Η χαρισματική αὐτή πίστη προσφέρεται βεβαίως ὡς δυνατότητα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅπως ὁ σπόρος πέφτει σέ ὅλα τά ἐδάφη, μά ἐνεργοποιεῖται σ᾽ αὐτούς ἀνάλογα μέ τήν καρδιακή ἤ ὄχι ἀνταπόκρισή τους. ᾽Αρνητική ἀπάντηση στήν κλήση τῆς πίστεως καθιστᾶ ἀνίσχυρη καί νεκρή τή δυνατότητα τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, θετική ἀπάντηση τήν ἐνεργοποιεῖ καί ἀνοίγει τόν δρόμο γιά τήν ἀγάπη καί τή γνώση τοῦ Θεοῦ, συνεπῶς καί γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. ῾Πολλοί οἱ κλητοί, ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί᾽.
4. ῎Ετσι ἡ ἀναλογική ἀνταπόκριση τοῦ ἀνθρώπου φανερώνει τίς διαβαθμίσεις καί τά στάδια πού ὑπάρχουν στήν πίστη. Περνᾶ αὐτή πρῶτον ἀπό τό στάδιο τῆς ἁπλῆς ἀποδοχῆς τῆς κλήσης τοῦ Θεοῦ (πίστη ἐξ ἀκοῆς) – κάτι πού βλέπουμε καί στά ἐδάφη μέ τίς πέτρες καί τ᾽ ἀγκάθια τῆς παραβολῆς - γιά νά καταλήξει στή βεβαία ἀποδοχή, τή σταθερή πίστη, πού εἶναι ὅραση καί γνώση (ἐδῶ ἔχει θέση ἡ κάθαρση πού λέει ὁ Κύριος στόν παραπάνω μακαρισμό) καί πού δηλώνεται μέ τήν ἀναφορά στό καλό ἔδαφος πού καρποφορεῖ.
Γιά τό πέρασμα ὅμως ἀπό τό ἕνα στάδιο στό ἄλλο ὑπάρχουν δοκιμασίες καί κίνδυνοι, (κάτι πού δηλώνεται μέ τίς πέτρες καί τ᾽ ἀγκάθια τῆς παραβολῆς), πού ἄν δέν προσεχθοῦν κάνουν τήν ἁπλή ἀποδοχή τῆς κλήσεως καί αὐτήν ἀνενεργή.
5. Τί εἶναι αὐτό πού συντελεῖ στήν εὕρεση τῆς βεβαίας πίστης καί τή γνώση τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ; ῾Η παραμονή μας μέ ὑπομονή στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. ῞Οποιοι κρατοῦν τόν σπόρο, τόν λόγο δηλαδή τοῦ Θεοῦ, ὅποιοι συνεπῶς τηροῦν τό ἅγιο θέλημά Του, αὐτοί βλέπουν καί τήν παρουσία Του ὡς καρποφορία στή ζωή τους. ῾Καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ᾽.
γ. ῾Η παραβολή τοῦ σπορέως μᾶς θέτει σέ ἄμεση κρίση. Γιατί λειτουργεῖ ὡς πνευματικός καθρέπτης. Σέ ποιό ἀπό τά τέσσερα ἐδάφη ἀνήκουμε; Τί ποιότητα πίστεως ἔχουμε; ῾Ο καθένας καλεῖται μόνος του νά δώσει μέ εἰλικρίνεια τήν ἀπάντησή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου