ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β´ ΛΟΥΚΑ
῾Καί ἐάν ἀγαπᾶτε τούς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποίας ὑμῖν χάρις ἐστίν;᾽
α. Μέσα στό πλαίσιο τῆς ἀντιπαράθεσης τοῦ νέου κόσμου τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ πρός τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας ἐντάσσεται καί τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, τμῆμα τῆς ἐπί τοῦ ῎Ορους ὁμιλίας τοῦ Κυρίου. Κι αὐτό γιατί ὁ Κύριος μέ τήν ὁμιλία Του αὐτή ἀποκαλύπτει ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού βιούμενα καταργοῦν καί ὑπερβαίνουν τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας. ᾽Εν προκειμένῳ ἀντιπαρατίθεται ἡ ἀγάπη, ὅπως βιώνεται ἀπό τόν κόσμο τῆς πτώσεως, καί ἡ ἀγάπη ὅπως τήν ζεῖ ὁ πιστός στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
β. 1. Τά λόγια τοῦ Κυρίου μας εἶναι συγκλονιστικά: μπορεῖ κανείς νά ἀγαπᾶ, μπορεῖ νά ἀγαθοποιεῖ, νά δανείζει στόν ἄλλον, κι ὅμως νά μήν παίρνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, δηλαδή νά μή σώζεται. Γιατί; Διότι ἡ ἀγάπη πού προσφέρει καί οἱ καλές του πράξεις συνιστοῦν τελικῶς μία ἐμπορική πράξη: ἕνα δοῦναι καί λαβεῖν. Δίνουμε, γιατί θά πάρουμε. Συνεπῶς στήν πραγματικότητα ἡ ἀγάπη μας δουλεύει στόν ἐγωϊσμό μας. ῎Αν ὁ ἐγωϊσμός ἀποτελεῖ τήν ἴδια τήν οὐσία τῆς ἁμαρτίας ὡς ἡ κατεξοχήν διεστραμμένη ἀγάπη: ἀγαπῶ μόνο τόν ἑαυτό μου πού τόν θεωρῶ κέντρο τοῦ κόσμου, ὅμως καί ἡ προσφερομένη στόν ἄλλον ἀγάπη προκειμένου νά ἐπιστραφεῖ πίσω, λειτουργεῖ μέ τόν ἴδιο τελικῶς ἐγωϊστικό τρόπο. Διότι δέν ὁδηγεῖ στήν ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ.
2. Ποιό τό ζητούμενο κατά τά λόγια τοῦ Κυρίου μας; ῾Η ἀπόκτηση τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι καί ἡ σωτηρία μας. Διότι χάρη σημαίνει τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, τήν ἴδια τήν παρουσία Του, τό φῶς καί τή ζωή Του μέσα στήν ὕπαρξή μας. Κι ἡ ἀπόκτηση τῆς χάρης αὐτῆς πραγματοποιεῖται ὅταν ὁ πιστός ζεῖ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, τή ζωή δηλαδή τῆς ἀγάπης. ῾῾Ο Θεός ἀγάπη ἐστί καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ᾽.
3. ῾Η ἀγάπη αὐτή τοῦ Χριστοῦ βεβαίως δέν ἔχει ὅρια. ῞Ολοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε παιδιά Του, ἀνεξάρτητα ἀπό τή στάση πού κρατᾶμε ἀπέναντί Του, πού σημαίνει ὅτι τήν ἀγκαλιά Του τήν ἁπλώνει σέ ὅλους: ῾ἀνατέλλει τόν ἥλιον Αὐτοῦ ἐπί δικαίους καί ἀδίκους καί βρέχει ἐπί ἀγαθούς καί πονηρούς᾽. ῎Αν ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι ἀγαπᾶμε καί τά ἀχάριστα καί ἄτακτα παιδιά μας, πόσο περισσότερο ὁ Θεός μας πού ῾ἀγάπη ἐστί᾽; ῾Ο Κύριος μάλιστα ἔδειξε τήν ἀπεριόριστη, χωρίς ὅρια, ἀγάπη Του γιά ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, πάνω στόν Σταυρό Του καί προσευχόμενος καί γιά τούς σταυρωτές Του: ῾Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι᾽.
4. Τήν ἴδια ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας καλεῖ ὁ ῎Ιδιος νά ζήσουμε κι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι. ῾᾽Αγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς...᾽. Διότι εἴμαστε δημιουργημένοι κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσίν Του, πού σημαίνει ὅτι ἡ ἀγάπη πρός ὅλους καί χωρίς ὅρια εἶναι ἡ φυσιολογική ὁδός μας, αὐτή πού μᾶς καθιστᾶ ὁμαλούς, δίνει νόημα στή ζωή μας καί φέρνει τήν ἄμεση παρουσία τοῦ Θεοῦ σέ ὅλη τήν ψυχοσωματική ὕπαρξή μας. ῎Αν ὁ ἄνθρωπος θέλει νά συντονιστεῖ μέ τόν Θεό, ὁ μόνος τρόπος εἶναι νά ζεῖ σάν κι Αὐτόν: μέ ἀγάπη.
5. Καί μήν πεῖ βεβαίως κανείς ὅτι ᾽Εκεῖνος εἶναι Θεός κι ἐμεῖς ὄχι, γιατί πέρα ἀπό τό ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ φυσιολογία μας, ὁ ἐρχομός Του μετά τήν πτώση στήν ἁμαρτία καί τό ὅλο ἀπολυτρωτικό ἔργο Του μᾶς ἔδωσε καί μᾶς δίνει τή δύναμή Του, προκειμένου νά ὑπερβαίνουμε τίς δεσμεύσεις τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας καί νά ζοῦμε ἑπομένως σάν κι Αὐτόν. ᾽Ιδιαιτέρως ἡ μετοχή στό σῶμα καί τό αἷμα Του εἶναι ἡ κατεξοχήν τροφή μας πού μᾶς καθιστᾶ ὡς μέλη Του ἱκανούς γιά τήν ἐν ἀγάπῃ ζωή μας. Κι αὐτό θά πεῖ ὅτι ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης δέν εἶναι πραγματοποιήσιμη ἀπό τούς ἀβάπτιστους. ῾Ο βαπτισμένος καί χρισμένος χριστιανός εἶναι δυνατόν νά βρίσκεται στόν ρυθμό τοῦ Χριστοῦ μας. ῾Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν᾽, εἶπε ὁ ῎Ιδιος.
Κι εἶναι εὐνόητο βεβαίως ὅτι ἡ κλήση Του νά ἀγαπᾶμε τούς πάντες, ὄχι γιατί εἶναι ἀξιαγάπητοι ἀλλά γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ κανονική ὁδός, εἶναι κλήση ἀγάπης πρός τόν ἀληθινό ἑαυτό τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί ὄχι πρός τήν ἁμαρτία του. ᾽Αγαπᾶμε τόν ἄλλον ὡς ἄνθρωπο, ὡς εἰκόνα Θεοῦ, ὡς τόν κρυμμένο Χριστό, καί ὄχι τήν ἁμαρτία του.
γ. ῾Ο Κύριος μᾶς καλεῖ καί πάλι νά νιώσουμε τό μεγαλεῖο τῆς κλήσεώς μας: νά γίνουμε Θεοί. Προϋπόθεση: νά ζοῦμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τήν ἀγάπη δηλαδή πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς συνανθρώπους μας. Ἡ ἀνταπόκρισή μας, θετική ἤ ἀρνητική, θά εἶναι ὁ Παράδεισος ἤ ἡ κόλασή μας.
῾Καί ἐάν ἀγαπᾶτε τούς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποίας ὑμῖν χάρις ἐστίν;᾽
α. Μέσα στό πλαίσιο τῆς ἀντιπαράθεσης τοῦ νέου κόσμου τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ πρός τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας ἐντάσσεται καί τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, τμῆμα τῆς ἐπί τοῦ ῎Ορους ὁμιλίας τοῦ Κυρίου. Κι αὐτό γιατί ὁ Κύριος μέ τήν ὁμιλία Του αὐτή ἀποκαλύπτει ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού βιούμενα καταργοῦν καί ὑπερβαίνουν τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας. ᾽Εν προκειμένῳ ἀντιπαρατίθεται ἡ ἀγάπη, ὅπως βιώνεται ἀπό τόν κόσμο τῆς πτώσεως, καί ἡ ἀγάπη ὅπως τήν ζεῖ ὁ πιστός στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
β. 1. Τά λόγια τοῦ Κυρίου μας εἶναι συγκλονιστικά: μπορεῖ κανείς νά ἀγαπᾶ, μπορεῖ νά ἀγαθοποιεῖ, νά δανείζει στόν ἄλλον, κι ὅμως νά μήν παίρνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, δηλαδή νά μή σώζεται. Γιατί; Διότι ἡ ἀγάπη πού προσφέρει καί οἱ καλές του πράξεις συνιστοῦν τελικῶς μία ἐμπορική πράξη: ἕνα δοῦναι καί λαβεῖν. Δίνουμε, γιατί θά πάρουμε. Συνεπῶς στήν πραγματικότητα ἡ ἀγάπη μας δουλεύει στόν ἐγωϊσμό μας. ῎Αν ὁ ἐγωϊσμός ἀποτελεῖ τήν ἴδια τήν οὐσία τῆς ἁμαρτίας ὡς ἡ κατεξοχήν διεστραμμένη ἀγάπη: ἀγαπῶ μόνο τόν ἑαυτό μου πού τόν θεωρῶ κέντρο τοῦ κόσμου, ὅμως καί ἡ προσφερομένη στόν ἄλλον ἀγάπη προκειμένου νά ἐπιστραφεῖ πίσω, λειτουργεῖ μέ τόν ἴδιο τελικῶς ἐγωϊστικό τρόπο. Διότι δέν ὁδηγεῖ στήν ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ.
2. Ποιό τό ζητούμενο κατά τά λόγια τοῦ Κυρίου μας; ῾Η ἀπόκτηση τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι καί ἡ σωτηρία μας. Διότι χάρη σημαίνει τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, τήν ἴδια τήν παρουσία Του, τό φῶς καί τή ζωή Του μέσα στήν ὕπαρξή μας. Κι ἡ ἀπόκτηση τῆς χάρης αὐτῆς πραγματοποιεῖται ὅταν ὁ πιστός ζεῖ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, τή ζωή δηλαδή τῆς ἀγάπης. ῾῾Ο Θεός ἀγάπη ἐστί καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ᾽.
3. ῾Η ἀγάπη αὐτή τοῦ Χριστοῦ βεβαίως δέν ἔχει ὅρια. ῞Ολοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε παιδιά Του, ἀνεξάρτητα ἀπό τή στάση πού κρατᾶμε ἀπέναντί Του, πού σημαίνει ὅτι τήν ἀγκαλιά Του τήν ἁπλώνει σέ ὅλους: ῾ἀνατέλλει τόν ἥλιον Αὐτοῦ ἐπί δικαίους καί ἀδίκους καί βρέχει ἐπί ἀγαθούς καί πονηρούς᾽. ῎Αν ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι ἀγαπᾶμε καί τά ἀχάριστα καί ἄτακτα παιδιά μας, πόσο περισσότερο ὁ Θεός μας πού ῾ἀγάπη ἐστί᾽; ῾Ο Κύριος μάλιστα ἔδειξε τήν ἀπεριόριστη, χωρίς ὅρια, ἀγάπη Του γιά ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, πάνω στόν Σταυρό Του καί προσευχόμενος καί γιά τούς σταυρωτές Του: ῾Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι᾽.
4. Τήν ἴδια ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας καλεῖ ὁ ῎Ιδιος νά ζήσουμε κι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι. ῾᾽Αγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς...᾽. Διότι εἴμαστε δημιουργημένοι κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσίν Του, πού σημαίνει ὅτι ἡ ἀγάπη πρός ὅλους καί χωρίς ὅρια εἶναι ἡ φυσιολογική ὁδός μας, αὐτή πού μᾶς καθιστᾶ ὁμαλούς, δίνει νόημα στή ζωή μας καί φέρνει τήν ἄμεση παρουσία τοῦ Θεοῦ σέ ὅλη τήν ψυχοσωματική ὕπαρξή μας. ῎Αν ὁ ἄνθρωπος θέλει νά συντονιστεῖ μέ τόν Θεό, ὁ μόνος τρόπος εἶναι νά ζεῖ σάν κι Αὐτόν: μέ ἀγάπη.
5. Καί μήν πεῖ βεβαίως κανείς ὅτι ᾽Εκεῖνος εἶναι Θεός κι ἐμεῖς ὄχι, γιατί πέρα ἀπό τό ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ φυσιολογία μας, ὁ ἐρχομός Του μετά τήν πτώση στήν ἁμαρτία καί τό ὅλο ἀπολυτρωτικό ἔργο Του μᾶς ἔδωσε καί μᾶς δίνει τή δύναμή Του, προκειμένου νά ὑπερβαίνουμε τίς δεσμεύσεις τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας καί νά ζοῦμε ἑπομένως σάν κι Αὐτόν. ᾽Ιδιαιτέρως ἡ μετοχή στό σῶμα καί τό αἷμα Του εἶναι ἡ κατεξοχήν τροφή μας πού μᾶς καθιστᾶ ὡς μέλη Του ἱκανούς γιά τήν ἐν ἀγάπῃ ζωή μας. Κι αὐτό θά πεῖ ὅτι ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης δέν εἶναι πραγματοποιήσιμη ἀπό τούς ἀβάπτιστους. ῾Ο βαπτισμένος καί χρισμένος χριστιανός εἶναι δυνατόν νά βρίσκεται στόν ρυθμό τοῦ Χριστοῦ μας. ῾Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν᾽, εἶπε ὁ ῎Ιδιος.
Κι εἶναι εὐνόητο βεβαίως ὅτι ἡ κλήση Του νά ἀγαπᾶμε τούς πάντες, ὄχι γιατί εἶναι ἀξιαγάπητοι ἀλλά γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ κανονική ὁδός, εἶναι κλήση ἀγάπης πρός τόν ἀληθινό ἑαυτό τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί ὄχι πρός τήν ἁμαρτία του. ᾽Αγαπᾶμε τόν ἄλλον ὡς ἄνθρωπο, ὡς εἰκόνα Θεοῦ, ὡς τόν κρυμμένο Χριστό, καί ὄχι τήν ἁμαρτία του.
γ. ῾Ο Κύριος μᾶς καλεῖ καί πάλι νά νιώσουμε τό μεγαλεῖο τῆς κλήσεώς μας: νά γίνουμε Θεοί. Προϋπόθεση: νά ζοῦμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τήν ἀγάπη δηλαδή πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς συνανθρώπους μας. Ἡ ἀνταπόκρισή μας, θετική ἤ ἀρνητική, θά εἶναι ὁ Παράδεισος ἤ ἡ κόλασή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου