«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ ( ιε΄ 1-7)

Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα αγαπητοί μου, ο Απόστολος Παύλος σε μια Επιστολή του προς τους χριστιανούς της Ρώμης, κάνει μια παραίνεση στρέφοντας τον λόγο του προς αυτούς που είναι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή.

Για να είσθε δυνατοί στην πίστη, τους λέγει, πρέπει στην πράξη να θυσιαζόμαστε για τους αδελφούς μας, και για να τους εμπνεύσει την ευσπλαχνία βάζει και τον εαυτό του σε αυτήν την ιερή αποστολή.

Είναι οφειλή μας και απόδειξη συμπαράστασης να δούνε την δύναμη μας ως βοήθεια και παρηγοριά, ως αγάπη που βαστά στο κραταιό της χέρι τις αδυναμίες των άλλων. Αν κάποιος υποφέρει από την αρρώστια του θυμού και είναι οξύθυμος, αν είναι υβριστής, αν έχει κάποιο άλλο ελάττωμα, να τον βαστάζεις.

Και πως θα γίνει αυτό; Ρωτάει ο ιερός Χρυσόστομος, όταν «δεν κάνουμε όσα αρέσουν στον εαυτό μας. Ας γίνουμε αρεστοί στον πλησίον μας για το καλό του και την οικοδομή του».

Ως αξία λοιπόν στην καθημερινή ζωή των πιστών Χριστιανών, ο Απόστολος Παύλος παρουσιάζει το πρόσωπο του πλησίον, του αναγκεμένου, του φτωχού, του χρεωμένου, του απογοητευμένου. Οι πράξεις μας προκαλούν πολλή ωφέλεια αφού πρόκειται για πνευματική προσφορά και όχι απλώς για μια κοσμική συμπαράσταση.

Μάλιστα φαίνεται πως τα επιχειρήματα του Αποστόλου περιλαμβάνουν και το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος δεν ζήτησε να κάνει πράγματα αρεστά στον εαυτό Του, αλλά υπέμεινε την ατιμία, την αισχύνη και τον επονείδιστο Σταυρό. Παρέβλεψε λοιπόν το δικό Του καλό επειδή πρόσεξε το δικό μας.

Η διδασκαλία της Εκκλησίας αγαπητοί μου, είναι ενιαία για όλους τους ανθρώπους και αφορά την σωτηρία τους, όμως η πίστη του καθενός γίνεται το όργανο και ευκαιρία για να μπορέσει να ολοκληρωθεί αυτή του η προσπάθεια. Στην ουσία η Επιστολή μας μπολιάζει στην πίστη, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την προσωπική μας αφύπνιση στο γεγονός της καλοσύνης της φροντίδας και της αγάπης του πλησίον. «Μακάρι» λέγει ο Απόστολος Παύλος, «μέσα από την Αγία Γραφή να βρείτε την υπομονή και το κουράγιο να μπορέσετε να έχετε ομοφροσύνη, δηλαδή ομοφωνία, έλλειψη άτακτης συμπεριφοράς και διχόνοιας». Πόσο σπουδαία πράγματα μας κομίζει σήμερα αυτή η τόσο διδακτική όσο και πνευματική Επιστολή, η οποία τελειώνει με την προτροπή και ανάγκη η ενότητα μας στο χώρο της Εκκλησίας να εκφράζεται με δοξολογία με την καρδιακή μας ομόψυχη κραυγή προς τον ζωοδότη μας Κύριο Ιησού. Ας υπακούμε λοιπόν και ας είμαστε ενωμένοι μεταξύ μας χωρίς έριδες και κομπασμούς, χωρίς διακρίσεις και διαφωνίες και αν ακόμη ο διπλανός σου, που στην περίπτωση αυτή μπορεί να είναι το παιδί σου ή η σύζυγός σου, θέλει να χωρισθεί από εσένα, εσύ να μην χωρισθείς, να μην οργισθείς, μη βγει κατάρα από το στόμα σου. Αλλά υπέμεινε, προσευχήσου, περιφρόνησε το κακό, δείξε λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, πως κλήθηκες για ουράνια πολιτεία και αιώνια κοντά στον αγαπήσαντα υμάς Ιησού Χριστό, Αμήν

ΠΗΓΗ