Κυριακή 14 Αὐγούστου 2016 (Η’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

«Ἀναβλέψας εἰς τόν οὐρανόν εὐλόγησε, καί κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τούς ἄρτους, οἱ δέ μαθηταί τοῖς ὄχλοις» (Ματθ. ιδ΄ 19).

Ἀδελφοί, τό ἐκπληκτικό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων παρουσιάζει σέ σμικρογραφία τό διαρκές θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν τροφῶν πού ἡ ἀγαθή Πρόνοια τοῦ Θεοῦ μέ θαυμαστό τρόπο ἀθόρυβα ἐπιτελεῖ. Εἶναι ὑψίστη δωρεά τοῦ εὐλογητοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ τό ὅτι ἔχουμε Θεό Πατέρα πού μᾶς φροντίζει. Μᾶς τρέφει πρῶτον μέ τήν πνευματική τροφή τοῦ θείου λόγου Του, δεύτερον μέ ἀφθονία ὑλικῶν ἀγαθῶν καί τρίτον μέ αὐτό τοῦτο τό ἄχραντο Σῶμα καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Του!

«Ἀναβλέψας εἰς τόν οὐρανόν εὐλόγησε, καί κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τούς ἄρτους, οἱ δέ μαθηταί τοῖς ὄχλοις».

Ὁ θεῖος Διδάσκαλος καί οἱ μαθητές Του ἀναχώρησαν μέ πλοῖο, γιά νά βρεθοῦν μόνοι τους σέ ἔρημο τόπο. Πλήθη ἀνθρώπων ὅμως ἀπό τίς γύρω κωμοπόλεις, παρακολουθώντας ἀπό μακριά τήν πορεία τοῦ πλοίου, περπάτησαν ἀρκετά μεγάλη ἀπόσταση καί τούς βρῆκαν στήν ἀπέναντι ὄχθη. Ἦταν τόσο μεγάλος ὁ πόθος τους νά ἀκούσουν λόγον Θεοῦ καί τόσο μεγάλη ἡ προσδοκία τους νά θεραπευτοῦν ἀπό τίς ἀσθένειές τους, πού δέν λογάριασαν οὔτε τήν κοπιαστική ὁδοιπορία, οὔτε τήν ἀναβολή τῶν ἐργασιῶν τους. Ὁ Κύριος, ὅταν τούς εἶδε νά ἔρχονται κοντά Του καταπονημένοι, τούς σπλαχνίστηκε. Θεράπευσε τούς ἀρρώστους τους καί «ἤρξατο διδάσκειν αὐτούς πολλά».

Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι αὐτοί μέ πίστη τόν ἀναζήτησαν καί ἐπί πλέον ὑπερνίκησαν τή σωματική ταλαιπωρία, ὑπερνίκησαν τό αἴσθημα τῆς πείνας καί ἐξεκρέμαντο ἀπό τά χείλη Του νά ἀκούσουν τόν θεῖο λόγο Του, ἀμείφθηκαν αὐθημερόν. Ἀπόλαυσαν ὅλοι τους πολύ μεγάλες εὐεργεσίες.

Κι ἐμᾶς πόσο πολύ μᾶς σπλαχνίζεται ὁ Κύριος! Ὅταν κάνουμε κάποιες μικρές θυσίες νά τόν ἀκολουθοῦμε μέ ἀφοσίωση, μᾶς ἀνταμείβει γιά τήν προθυμία πού δείχνουμε. Μᾶς τρέφει μέ τήν πνευματική τροφή τοῦ θείου λόγου Του! Μᾶς τέρπει καί μᾶς εὐφραίνει.

Ὅμως ἡ ἡμέρα κόντευε νά φθάσει στή δύση της. Τότε οἱ μαθητές εἶπαν στόν θεῖο Διδάσκαλο: Εἶναι ἔρημος ὁ τόπος καί ἡ ὥρα πέρασε. Πρέπει ὅλοι αὐτοί νά φύγουν τώρα, νά πᾶνε στά χωριά, νά ἀγοράσουν τρόφιμα, γιά νά φᾶνε, διότι εἶναι νηστικοί. Δῶστε τους ἐσεῖς νά φᾶνε, τούς ἀπάντησε ὁ Χριστός. Ποῦ νά βροῦμε τρόφιμα γιά τόσο κόσμο, ρώτησαν ἐκεῖνοι. Δέν ἔχουμε τίποτε ἄλλο παρά μόνο πέντε ψωμιά καί δύο ψάρια. Φέρτε τά μου ἐδῶ, τούς εἶπε ὁ Κύριος. Κι ἀφοῦ παρακίνησε τά πλήθη τοῦ λαοῦ νά ἀνακλιθοῦν στήν πρασινάδα, πῆρε στά χέρια Του τά ψωμιά καί τά ψάρια, εὐχαρίστησε τόν Οὐράνιο Πατέρα Του καί τόν ἐπικαλέστηκε νά εὐλογήσει τά τρόφιμα. Κατόπιν ἄρχισε νά κόβει μεγάλα τεμάχια ἀπό τούς ἄρτους καί νά τά δίνει στούς μαθητές, καί οἱ μαθητές τά μοίραζαν στά πλήθη τῶν ἀνθρώπων. Ἔφαγαν ὅλοι καί χόρτασαν καί τούς περίσσεψαν δώδεκα κοφίνια γεμάτα μέ τρόφιμα! Αὐτοί πού ἔφαγαν ἦταν πέντε περίπου χιλιάδες ἄνδρες, χωρίς νά συνυπολογίζονται οἱ γυναῖκες καί τά παιδιά τους.

Παρατηροῦν  οἱ  ἱεροί  ἑρμηνευτές  ὅτι ἐφόσον εὐλογήθηκαν οἱ ἄρτοι καί τά ψάρια, καί πέντε ἑκατομμύρια καί πέντε δισεκατομμύρια ἄν ἦταν αὐτοί πού θά ἔτρωγαν, πάλι θά χόρταιναν καί πάλι θά περίσσευαν τά τρόφιμα. Πόσοι περίπου ἄνθρωποι κατοικοῦμε τή στιγμή αὐτή ἐπάνω στόν Πλανήτη μας!  Ὅλοι χορταίνουμε καί περισσεύουν τά ἀγαθά Του! Εἶναι πιό θαυμαστό κι ἀπ᾿ τό ἐκπληκτικό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων στήν ἔρημο τό διαρκές θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν τροφῶν πού ἡ ἀγαθή Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἀθορύβως ἐπιτελεῖ αἰῶνες τώρα. Γιά ὅλους φροντίζει ὁ Θεός Πατέρας. Ἀπό μᾶς ζητᾶ νά εἴμαστε εὐγνώμονες, φιλόπονοι καί οἰκονόμοι. Θερμό νά βγαίνει μέσα ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας τό «εὐχαριστῶ» γιά τά δῶρα τῆς θείας ἀγάπης Του, πού ὑπερκαλύπτουν τίς ποικίλες ἀνάγκες μας!

Ἀλλά ἄν εἶναι πολύ θαυμαστό τό πῶς μᾶς τρέφει ὁ Θεός Πατέρας μέ τά ὑλικά ἀγαθά Του, ἀσυγκρίτως θαυμαστότερο εἶναι τό πῶς μᾶς τρέφει μέ τό Ἄχραντο Σῶμα καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Του! Ὁποία συγκατάβαση τῆς ἀγάπης καί φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ! Ὁ ἄτμητος Χριστός,  πού στήν πραγματική θυσία Του δέν συνετρίβη κανένα ἀπό τά ὀστά Του, στή λειτουργική θυσία ἀνέχεται νά τεμαχίζεται, γιά νά χορτάσει τούς πάντες, γιά νά μᾶς ἑνώσει μέ τόν ἑαυτό Του καί νά μᾶς κάνει ἕνα. Κι ἐνῶ οἱ πιστοί πού προσέρχονται νά κοινωνήσουν εἶναι οὐρανομήκης φάλαγγα, ὁ προσφερόμενος Χριστός παραμένει «ὁ μελιζόμενος καί μή διαιρούμενος, ὁ πάντοτε ἐσθιόμενος καί μηδέποτε δαπανώμενος, ἀλλά τούς μετέχοντας ἁγιάζων». Δέν εἶναι αὐτό θαῦμα θαυμάτων; «Πῶς ἐξηγεῖται, ρωτάει ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, τό ἕνα ἐκεῖνο Σῶμα, σ᾿ ὅλη τήν οἰκουμένη νά χωρίζεται πάντοτε γιά τίς τόσες μυριάδες τῶν πιστῶν πού τό κονωνοῦν, καί μέ τό κάθε μικρό τεμάχιό του νά ἀνήκει ὁλόκληρο στόν καθένα καί συγχρόνως νά παραμένει τό ἴδιο ὁλόκληρο;» Ἀλλά καί τί ἀσύγκριτη τροφή εἶναι αὐτή πού μᾶς προσφέρει ὁ Κύριος.  «Θεοῦ τό Σῶμα καί θεοῖ με καί τρέφει». «Μεταλαμβάνομεν τῆς θεότητος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ».

Ἀδελφοί, ζοῦμε μέσα στό θαῦμα τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ. Ἀνήκουμε κι ἐμεῖς σ᾿ αὐτούς πού «ἔφαγον καί ἐχορτάσθησαν», σ᾿ αὐτούς πού ἀπολαμβάνουν μέ δαψίλεια τά δῶρα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ἄς μήν καταβαλλόμαστε ἀπό τίς δυσκολίες.Ὁ Θεός Πατέρας δέν θά μᾶς ἀφήσει χωρίς προστασία. Οὔτε ἐμᾶς, οὔτε τήν Πατρίδα μας. Ἀρκεῖ νά τόν ἀκολουθοῦμε μέ ἀφοσίωση, νά ἐμπιστευόμαστε στήν ἀγαθή Πρόνοιά Του.

ΠΗΓΗ