ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Α΄ Κορ. α΄ 10 – 17
Ευαγγέλιον: Ματθ. ιδ΄ 14 – 22
26 Ιουλίου 2015
«Ακούσαντες οι όχλοι, ηκολούθησαν αυτώ πεζή από των πόλεων»
Το γεγονός του θαυματουργικού χορτασμού των πεντακισχιλίων, σημειώνει ο ευαγγελιστής Ματθαίος και ακούσαμε σήμερα στην ευαγγελική περικοπή. 
Συνέβη, αγαπητοί μου αδελφοί, λίγο μετά την αναγγελία από τους μαθητές, στον Κύριο, της ταφής του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Πέρασε λοιπόν με πλοίο απέναντι ο Κύριος, έμεινε για λίγο μόνος Του, για να προσευχηθεί. Αλλά «ακουσαντες οι όχλοι» προφανώς για την παρουσία Του εκεί, «ηκολούθησαν αυτώ πεζή από των πόλεων».
Η διδασκαλία και τα θαύματα του Χριστού ήταν ήδη πολλά και κόσμος πολύς είχε ακούσει το κήρυγμά Του. Είχε ακούσει το κήρυγμα που έφτανε στα αυτιά του, δονούσε την καρδία του και ειρήνευε την βασανισμένη του ψυχή.
Γιαυτό ενώ ο Κύριος πέρασε με το πλοιάριο που βρέθηκε εκεί, στην απέναντι όχθη, ο κόσμος που ήταν πολύς, έσπευσε να Τον ακολουθήσει περπατώντας μια μεγάλη απόσταση για να φτάσει στο σημείο που είχε πάει ο Κύριος με τους μαθητές Του.
Βγήκε λοιπόν ο Κύριος, είδε όλον αυτό τον κόσμο, «πεντακισχίλιους» σημειώνει ο ευαγγελιστής. Χωρίς να υπολογίζει γυναίκες και παιδιά. Ίσως θα πρέπει να πλησίαζαν, αν δεν περνούσαν, τις είκοσι χιλιάδες. Τους είδε, τους σπλαχνίστηκε και θεράπευσε τους αρρώστους τους. Έτσι απλά το καταγράφει ο Ματθαίος. Γιατί ήταν γι αυτούς, που τον ακολουθούσαν, ένα απλό και συνηθισμένο γεγονός. Να διδάσκει αλλά και να θεραπεύει το πλήθος των ασθενών που έφταναν από παντού και απολάμβαναν τα δώρα της αγάπης Του. Την ειρήνη της ταλαίπωρης ψυχής τους, την απαλλαγή από τις αρρώστιες που τους βασάνιζαν. 
Ωστόσο, αγαπητοί μου αδελφοί, το σημαντικότερο γεγονός που αναφέρεται στη σημερινή περικοπή είναι ο χορτασμός τους τεραστίου πλήθους των ανθρώπων που συνέρρευσαν εκεί, με τον πρωτοφανή θαυματουργικό πολλαπλασιασμό των πέντε ψωμιών και των δύο ψαριών, που είχαν μαζί τους. Όταν λοιπόν πέρασε η ώρα, μετά τη διδασκαλία και τη θεραπεία των αρρώστων, νύχτωνε πια, πήγαν οι μαθητές στον Κύριο και Του είπαν: «Απόλυσον τους όχλους, ίνα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα.» Άφησέ τους να φύγουν και να πάνε στα γύρω χωριά να βρούν να αγοράσουν τροφές.
Πολύ λογική η ανησυχία των μαθητών. Την λύση την έδωσε άμεσα στους έκπληκτους μαθητές Του ο Κύριος. Δώστε τους να φάνε, είπε. Πήρε τα ψωμιά και τα ψάρια, τα ευλόγησε, τα έδινε στους μαθητές και αυτοί στον κοσμό, που τους περιέβαλε. Έφαγε το μεγάλο πλήθος, χόρτασε και περίσσεψαν κοφίνια με ψάρια και ψωμιά.
Αποδείχτηκε ότι η ανησυχία των μαθητών ήταν αβάσιμη, αλλά ανθρώπινη.
Ωστόσο πολύ λογική είναι κάποτε και η δική μας ανησυχία, όταν ενώ έχουμε κάποιες ανάγκες για μας και για την οικογένειά μας, δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι αδυνατούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Η ανησυχία και ανασφάλεια αυτή μεταφέρεται και στην οικογένεια μας και στους γύρω μας. Και τότε υποφέρουμε όλοι με το άγχος, να μας καταβάλει. Και όχι μόνο αυτό αλλά η αγωνία μας δεν μας αφήνει να βρούμε ή απλώς να δούμε κάποιες διεξόδους, που υπάρχουν για το οξύ πρόβλημά μας. Συνήθως περιορίζουμε την έρευνα επίλυσής του και τις προσπάθειές μας στις προσωπικές μας δυνατότητες και στον περίγυρό μας. Και χάνουμε γρήγορα τις ελπίδες μας, διαπιστώνοντας πόσο δύσκολα θα μπορούσαμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματά, που βρίσκουμε μπροστά μας. Είναι αλήθεια ότι αντιλαμβανόμαστε απογοητευμένοι, την προσωπική αδυναμία μας. Σκεφτείτε όμως, όταν αυτά τα προβλήματα, υλικά, οικονομικά, ψυχικά και υγείας δεν επηρεάζουν μόνο εμάς και την οικογένειά μας, αλλά και τους άλλους, τους συμπολίτες μας, τον τόπο μας. Τότε τα προβλήματα, είναι πολύ σοβαρότερα και δυσκολότερα, για να φτάσουν σε κάποια λύση. Ζούμε σε μια παρόμοια κατάσταση. Οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα, κυρίως οικονομικά. Η διεθνής κρίση μας έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό. Ϊσως δε θα ήταν τόσο εύκολο να δούμε ένα θαύμα σαν αυτό που περιγράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, αλλά δεν θα αποκλείαμε μια θεία παρέμβαση. Μια παρέμβαση που συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας και μας κάνει να ξαφνιαζόμαστε και να ομολογούμε: Μόνο σαν θαύμα μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που μου συνέβη. Κι όμως λίγη σημασία δίνουμε σε κάποια εξωλογικά περιστατικά που μας συμβαίνουν ξαφνιάζοντάς μας και δίνοντας λύση σε δύσκολα προβλήματα. Πολύ λιγότερες φορές σκεφτόμαστε να ευχαριστήσουμε τον Πανάγαθο Δωρεοδότη.
Θαύματα, αγαπητοί αδελφοί, συμβαίνουν. Είναι γεγονότα που δεν εξηγούνται με την συνληθη και κοινή λογική. Είναι φαινόμενα που είναι αντίθετα προς τους φυσικούς και άλλους νόμους, που και αυτοί, είναι προϊόν της ανθρώπινης παρατήρησης. Είναι ανατροπή εκείνου που φυσικά περιμένουμε και αλλάζει χωρίς να έχει συμβάλλει ο ανθρώπινος παράγων. Θα πρέπει ωστόσο να προσέχουμε και να αποφεύγουμε κάποιους επιτήδειους που εκμεταλλευόμενοι την θρησκευτική πίστη μας, μας προσφέρουν ή μάλλον μας “πωλούν” ψεύτικα και φτιαχτά θαύματα.
Ο ευαγγελιστής, αγαπητοί μου αδελφοι, αναφέρει το μοναδικό, τόσο υλικό θαύμα, όπως και εκείνο της μετατροπής του νερού σε κρασί στον γάμο της Κανά, ενώ τις άλλες πολλές θεραπείες που έκαμε ο Κύριος, εκείνη την ημέρα, στο τεράστιο πλήθος που Τον ακολούθησε, το σημειώνει σχεδόν μονολεκτικά: “εθεράπευσε”. Ήταν τόσο συνηθισμένο και πολυεπαναλαμβανόμενο, ώστε να περιττεύει η καταγραφή και η λεπτομερής περιγραφή. Για τον κάθένα όμως, από αυτούς που δέχτηκαν τη θαυματουργική θεραπεία, ήταν ένα μοναδικό και σπουδαίο γεγονός που σημάδεψε τη ζωή τους.
Ασφαλώς, λοιπόν, ο καθένας μας, ερευνώντας τη ζωή του, θα ανακαλύψει κάποια παράξενα περιστατικά, που αποδίδουμε συνήθως στην τύχη. Με περισσότερη ευαισθησία, θα πρέπει με ευγνωμοσύνη, να τα αποδίδουμε στον Θεό,
ευχαριστώντας Τον και δοξάζοντας το όνομά Του. Αδελφοί μου! Αν θέλουμε τον Χριστό κοντά μας, θα πρέπει να Τον αφήνουμε να διαμορφώνει τη ζωή μας. Ο λόγος Του να διαποτίζει τον νου και την καρδιά μας, ώστε να μας δίνει κριτήρια και στόχους. Η Χάρη Του να μας μεταγγίζει την αιώνια ζωή. Με άλλα λόγια, ο Χριστός και Κύριός μας να κατευθύνει την σκέψη μας, τις διαθέσεις μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας ολόκληρη. Ας ανοίξουμε, λοιπόν, την καρδιά μας στον Κύριο και ας κάμουμε το λόγο Του πυξίδα μας.
Δ.Γ.Σ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου