ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ «Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη». του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λέρου κ.κ. Παισίου
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο των όλων Κύριος, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού δεν ήλθε να καταλύσει τον Παλαιό Νόμο, τον Νόμο που έδωκε ο Θεός Πατέρας μας στον Μωυσή επάνω στο Θεοβάδιστο όρος του Σινά, αλλά ήλθε με δική του συγκατάβαση να τον «πληρώσει», να τον τελειοποιήσει: «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμο ή τους Προφήτας, ούκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι».
Μ’ αυτά τα αδιάψευστα Θεία λόγια προς τους μαθητές του ο Κύριος διατρανώνει τον σκοπό της εν τω κόσμω παρουσίας του και συνάμα αποκαλύπτει το μέγα και σωτήριο έργο του, το οποίο καταγράφεται στο Άγιο Ευαγγέλιο.
Το Ευαγγέλιο, ο λόγος του Ιησού Χριστού, χθες και σήμερα το αυτό και στους αιώνες, δεν επιδέχεται καμία μα καμία προσθαφαίρεση, «ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου έως αν πάντα γένηται».
Ο Νόμος της Χάριτος, ο Νόμος του Ιησού Χριστού, που είναι φώς, ζωή και αλήθεια, δεν δέχεται ουδεμία τροπή, ουδεμία αλλοίωση, διότι η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο.
Αυτή η χάρις, αυτή η αλήθεια, αυτό το φώς μεταλαμπαδεύτηκε εν Αγίω Πνεύματι στους Αγίους και Θεοκηρύκους Αποστόλους και δι’ αυτών στον άνθρωπο της κάθε εποχής, ο οποίος πλάστηκε παρά του Θεού Πατρός των Φώτων «βραχύ τι παρά αγγέλους δόξη και τιμή εστεφανωμένος», να είναι τηρητής του νόμου της Χάριτος, αλλά και συγχρόνως να εφαρμόζει, προς ίδιον όφελος της ψυχής του, τα του Ευαγγελίου Θεία διδάγματα.
Δυστυχώς, όμως, κατά καιρούς πολλοί άνθρωποι νόμισαν ότι είναι σοφοί και επεχείρησαν να αντιτάξουν διηγήσεις ξένες προς την Ευαγγελική αλήθεια, ξένες προς τα όσα ωραία, όσα αληθή, όσα σεμνά παρέδωκαν οι Άγιοι Απόστολοι.
Αυτές τις κακόδοξες διδασκαλίες έρχεται η Αγία του Χριστού Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική με τους Αγίους Πατέρες των επτά Οικουμενικών Συνόδων, εν Αγίω Πνεύματι, να αναιρέση και να καθορίσει μια για πάντα την καθαρή και Ουράνιο διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και των Θεοκηρύκων Αποστόλων.
Η Ορθόδοξος Χριστιανική Εκκλησία του Γλυκυτάτου Ιησού, η Εκκλησία της αγάπης και της απολύτρωσης, πολεμήθηκε σκληρά και ύπουλα από σχίσματα, αιρέσεις και κακοδοξίες, οι οποίες διεστρέβλωναν την αλήθεια και προσπαθούσαν με δόλιο τρόπο να διαφθείρουν ακόμη και αυτό το Θεανδρικό πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού.
Και όμως, «και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν» την Εκκλησία του Χριστού. Η Εκκλησία του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού πάντοτε πολεμούμενη νικούσε.
Οι Άγιοι Πατέρες, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου, οι πολύφωτοι αστέρες του νοητού της Εκκλησίας στερεώματος με λόγια και έργα αγωνίστηκαν και νίκησαν τους βαρείς λύκους, τους ασεβείς του Πνεύματος περιφρονητές.
Με τις αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων ανέπτυξαν και καθιέρωσαν τα δόγματα της αληθούς Πίστης και περιχαράκωσαν την Εκκλησία και απομάκρυναν τους βαρείς και λυσώδεις λύκους: Άρειο, Μακεδόνιο, Νεστόριο και την αυτών χορεία, οι οποίοι με ένδυμα προβάτου ζητούσαν να κατασπαράξουν τα λογικά της Ποίμνης του Χριστού πρόβατα.
«Η Σοφία ωκοδόμησε εαυτή οίκον και υπήρεισε στύλους επτά».
Οι μεγαλώνυμοι της Εκκλησίας Πατέρες ως ποταμοί καλλίρροοι πότισαν το αγλαόκαρπο δένδρο, την Εκκλησίας του Χριστού, με την σοφία και την διδασκαλία τους και απέδειξαν θεόπνευστα την όντως αλήθεια, το φώς, και την ζωή.
Η Αγία Εκκλησία, σήμερα, από περάτων έως περάτων της Οικουμένης τιμά και γεραίρει την μνήμη των Αγίων Πατέρων και προβάλει αυτούς πρότυπα προς μίμηση.
Κάθε χριστιανός οφείλει, λοιπόν, να αγωνίζεται υπέρ της αληθείας και να λάμπει ως φώς κατά την αρετή: «υμείς εστέ το φώς του κόσμου». «Σείς», λέγει ο Κύριος στους μαθητές του, «είστε το φώς του κόσμου», το φώς των εν σκότει και σκιά καθημένων.
Ο Χριστιανός φωτιζόμενος με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος γίνεται δοχείο της Χάριτος Αυτού και περιχαρακωμένος με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, δυναμώνει στην πίστη και την κατά Χριστό ζωή και τελειοποιείται σ’ άνδρα τέλειο εντός της Εκκλησίας, της μοναδικής πηγής σωτηρίας.
Ο αληθινός Χριστιανός και ιδιαιτέρως, αυτήν την εποχή που διάφορα ρεύματα αθεΐας, προσπαθούν να σπείρουν τις ιδέες τους και να θολώσουν την σωτήριο διδασκαλία του Θεανθρώπου, οφείλει να είναι το «φως του κόσμου - το άλας της γής».
Κατά τους αψευδείς λόγους του Κυρίου, όπως ο λύχνος φωτίζει και το αλάτι συντηρεί τις υλικές τροφές, έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να φωτίζει με την αγία του ζωή και να συντηρείται πνευματικά με τον Ουράνιο Άρτο, την τροφή του παντός κόσμου, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Αδελφοί μου,
Ας πράττουμε, λοιπόν, και εμείς έργα αγάπης, έργα δικαιοσύνης, ως έπραξε στη ζωή της και η Αγία Καλλιπάρθενος νύμφη του Χριστού, Μεγαλομάρτυς Ευφημία, και ας λάμπουμε και εμείς από το ανέσπερο Φώς της Ζωής, φωτιζόμενοι και αγιαζόμενοι από τον Κύριο της Δόξης Χριστό.
Έτσι, φωτιζόμενοι πάντοτε από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και ευρισκόμενοι, μακριά από κάθε αιρετική διδασκαλία, η οποία μας απομακρύνει από την Εκκλησία του Θεανθρώπου Ιησού, ας ομολογούμε Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιο και αχώριστο. ΑΜΗΝ.
Ο Λ.Κ.Α.Π
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο των όλων Κύριος, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού δεν ήλθε να καταλύσει τον Παλαιό Νόμο, τον Νόμο που έδωκε ο Θεός Πατέρας μας στον Μωυσή επάνω στο Θεοβάδιστο όρος του Σινά, αλλά ήλθε με δική του συγκατάβαση να τον «πληρώσει», να τον τελειοποιήσει: «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμο ή τους Προφήτας, ούκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι».
Μ’ αυτά τα αδιάψευστα Θεία λόγια προς τους μαθητές του ο Κύριος διατρανώνει τον σκοπό της εν τω κόσμω παρουσίας του και συνάμα αποκαλύπτει το μέγα και σωτήριο έργο του, το οποίο καταγράφεται στο Άγιο Ευαγγέλιο.
Το Ευαγγέλιο, ο λόγος του Ιησού Χριστού, χθες και σήμερα το αυτό και στους αιώνες, δεν επιδέχεται καμία μα καμία προσθαφαίρεση, «ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου έως αν πάντα γένηται».
Ο Νόμος της Χάριτος, ο Νόμος του Ιησού Χριστού, που είναι φώς, ζωή και αλήθεια, δεν δέχεται ουδεμία τροπή, ουδεμία αλλοίωση, διότι η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο.
Αυτή η χάρις, αυτή η αλήθεια, αυτό το φώς μεταλαμπαδεύτηκε εν Αγίω Πνεύματι στους Αγίους και Θεοκηρύκους Αποστόλους και δι’ αυτών στον άνθρωπο της κάθε εποχής, ο οποίος πλάστηκε παρά του Θεού Πατρός των Φώτων «βραχύ τι παρά αγγέλους δόξη και τιμή εστεφανωμένος», να είναι τηρητής του νόμου της Χάριτος, αλλά και συγχρόνως να εφαρμόζει, προς ίδιον όφελος της ψυχής του, τα του Ευαγγελίου Θεία διδάγματα.
Δυστυχώς, όμως, κατά καιρούς πολλοί άνθρωποι νόμισαν ότι είναι σοφοί και επεχείρησαν να αντιτάξουν διηγήσεις ξένες προς την Ευαγγελική αλήθεια, ξένες προς τα όσα ωραία, όσα αληθή, όσα σεμνά παρέδωκαν οι Άγιοι Απόστολοι.
Αυτές τις κακόδοξες διδασκαλίες έρχεται η Αγία του Χριστού Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική με τους Αγίους Πατέρες των επτά Οικουμενικών Συνόδων, εν Αγίω Πνεύματι, να αναιρέση και να καθορίσει μια για πάντα την καθαρή και Ουράνιο διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και των Θεοκηρύκων Αποστόλων.
Η Ορθόδοξος Χριστιανική Εκκλησία του Γλυκυτάτου Ιησού, η Εκκλησία της αγάπης και της απολύτρωσης, πολεμήθηκε σκληρά και ύπουλα από σχίσματα, αιρέσεις και κακοδοξίες, οι οποίες διεστρέβλωναν την αλήθεια και προσπαθούσαν με δόλιο τρόπο να διαφθείρουν ακόμη και αυτό το Θεανδρικό πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού.
Και όμως, «και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν» την Εκκλησία του Χριστού. Η Εκκλησία του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού πάντοτε πολεμούμενη νικούσε.
Οι Άγιοι Πατέρες, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου, οι πολύφωτοι αστέρες του νοητού της Εκκλησίας στερεώματος με λόγια και έργα αγωνίστηκαν και νίκησαν τους βαρείς λύκους, τους ασεβείς του Πνεύματος περιφρονητές.
Με τις αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων ανέπτυξαν και καθιέρωσαν τα δόγματα της αληθούς Πίστης και περιχαράκωσαν την Εκκλησία και απομάκρυναν τους βαρείς και λυσώδεις λύκους: Άρειο, Μακεδόνιο, Νεστόριο και την αυτών χορεία, οι οποίοι με ένδυμα προβάτου ζητούσαν να κατασπαράξουν τα λογικά της Ποίμνης του Χριστού πρόβατα.
«Η Σοφία ωκοδόμησε εαυτή οίκον και υπήρεισε στύλους επτά».
Οι μεγαλώνυμοι της Εκκλησίας Πατέρες ως ποταμοί καλλίρροοι πότισαν το αγλαόκαρπο δένδρο, την Εκκλησίας του Χριστού, με την σοφία και την διδασκαλία τους και απέδειξαν θεόπνευστα την όντως αλήθεια, το φώς, και την ζωή.
Η Αγία Εκκλησία, σήμερα, από περάτων έως περάτων της Οικουμένης τιμά και γεραίρει την μνήμη των Αγίων Πατέρων και προβάλει αυτούς πρότυπα προς μίμηση.
Κάθε χριστιανός οφείλει, λοιπόν, να αγωνίζεται υπέρ της αληθείας και να λάμπει ως φώς κατά την αρετή: «υμείς εστέ το φώς του κόσμου». «Σείς», λέγει ο Κύριος στους μαθητές του, «είστε το φώς του κόσμου», το φώς των εν σκότει και σκιά καθημένων.
Ο Χριστιανός φωτιζόμενος με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος γίνεται δοχείο της Χάριτος Αυτού και περιχαρακωμένος με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, δυναμώνει στην πίστη και την κατά Χριστό ζωή και τελειοποιείται σ’ άνδρα τέλειο εντός της Εκκλησίας, της μοναδικής πηγής σωτηρίας.
Ο αληθινός Χριστιανός και ιδιαιτέρως, αυτήν την εποχή που διάφορα ρεύματα αθεΐας, προσπαθούν να σπείρουν τις ιδέες τους και να θολώσουν την σωτήριο διδασκαλία του Θεανθρώπου, οφείλει να είναι το «φως του κόσμου - το άλας της γής».
Κατά τους αψευδείς λόγους του Κυρίου, όπως ο λύχνος φωτίζει και το αλάτι συντηρεί τις υλικές τροφές, έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να φωτίζει με την αγία του ζωή και να συντηρείται πνευματικά με τον Ουράνιο Άρτο, την τροφή του παντός κόσμου, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Αδελφοί μου,
Ας πράττουμε, λοιπόν, και εμείς έργα αγάπης, έργα δικαιοσύνης, ως έπραξε στη ζωή της και η Αγία Καλλιπάρθενος νύμφη του Χριστού, Μεγαλομάρτυς Ευφημία, και ας λάμπουμε και εμείς από το ανέσπερο Φώς της Ζωής, φωτιζόμενοι και αγιαζόμενοι από τον Κύριο της Δόξης Χριστό.
Έτσι, φωτιζόμενοι πάντοτε από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και ευρισκόμενοι, μακριά από κάθε αιρετική διδασκαλία, η οποία μας απομακρύνει από την Εκκλησία του Θεανθρώπου Ιησού, ας ομολογούμε Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιο και αχώριστο. ΑΜΗΝ.
Ο Λ.Κ.Α.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου