Κυριακή Γ' Νηστειών, Μαρκ. κεφ. 8, στχ.34 – κεφ.θ. στχ.1, της Σταυροπροσκυνήσεως ΡΗΞΗ ΣΕ ΒΑΘΟΣ π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Κυριακή Γ' Νηστειών, Μαρκ. κεφ. 8, στχ.34 – κεφ.θ. στχ.1, της Σταυροπροσκυνήσεως ΡΗΞΗ ΣΕ ΒΑΘΟΣ π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

 

ΡΗΞΗ ΣΕ ΒΑΘΟΣ

Σε μια ρήξη καλεί σήμερα η Εκκλησία μας τον εκκοσμικευμένο άνθρωπο μέσα από τις αδρές γραμμές του σημερινού ευαγγελίου. Ρήξη με την φθορά της κοσμικής νοοτροπίας για μια ανατολή της ψυχής στην ζωή του πνεύματος, για να αποκατασταθεί ο διχασμός της προσωπικότητάς μας και η συμφιλίωση με τον εαυτό μας, τον συνάνθρωπο και τον Θεό .

Αυτή η πρόσκληση του Χριστού είναι σαφώς προαιρετική. Ο Θεός κανέναν δεν σώζει χωρίς την συγκατάθεσή του. Όλοι θέλουν, αλλά λίγοι τολμούν να έρθουν σε ρήξη με τον κόσμο της φθοράς. Κάποιοι φοβούνται μήπως χαρακτηριστούν θρησκόληπτοι ή αναρχικοί. Οι περισσότεροι αναβάλλουμε διαρκώς την έναρξη μιας νέας πορείας, ενώ ρισκάρουμε την ψυχή μας προκειμένου να πετύχουμε ανταλλάγματα αμφιβόλου αξίας.

Ο Χριστός ζητά να τερματίσουμε αυτού του είδους τη «δουλεία» και να προσφέρουμε σε Αυτόν την ψυχή μας για να μας λυτρώσει από τον ευτελισμό. Ο λόγος του «ὅς γαρ ἀνθέλει την ψυχήν αὐτοῦ σῶσαι ἀπολέσαι αὐτήν» σημαίνει αβίαστη αγάπη και προσφοράς χάριν του άλλου .

Η θυσία στην πράξη του Χριστού είναι η πραγμάτωση της μοναδικής αγάπης που εκδηλώθηκε ποτέ με τον ηρωισμό της απόλυτης ταπείνωσης και ανιδιοτέλειας. Γι αυτό και η προσέγγιση του μυστηρίου και της αγάπης κατορθώθηκε μόνο με την ταπείνωση απέναντι στο συνάνθρωπο. Οι εγωιστές και οι δειλοί αποκλείονται κοινωνίας μαζί Του.

Γιατί πώς να αισθανθείς την αγάπη του άλλου, αν η καρδιά σου μένει άδεια από αίσθημα αλληλεγγύης ;

Πολλοί ίσως σκεφτούν ότι ο Χριστός θα στερήσει της Βασιλείας Του όλους εμάς τους δειλούς, τους κενούς έργων αγάπης. Όχι! Διότι ο Χριστός είναι αγάπη και κατανοεί τις πτώσεις μας, όταν έχουμε επίγνωση των αδυναμιών μας και ελπίδα στο έλεος της φιλανθρωπίας Του.

Είναι όμως και η αλήθεια που καθορίζει την αξία της ψυχής λέγοντας «τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῇ ψυχῇ αὐτοῦ» ή « τί ὠφελήσει ἄνθρωπος ἐαν κερδίσει τον κόσμον ὅλον και ζημιωθεῖ τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ».

Ασύγκριτη η αξία της ψυχής του ανθρώπου. Η ζωή που αποβλέπει στη σωτηρία μας, όσο ελάχιστη και αν είναι καταξιώνεται σε πράξη ανεκτίμητης προσφοράς στη δική Του θυσία .

Είναι αλήθεια πως η σημερινή περικοπή ανήκει στα αυστηρότερα κείμενα της Καινής Διαθήκης γι’ αυτό και τοποθετείται στη Γ’ Κυριακή Νηστειών, δηλαδή στην ένταση του πνευματικού αγώνα . Σκοπός δεν είναι η κατακεραύνωση, αλλά η διαπαιδαγώγηση .Ο Χριστός είναι παιδαγωγός που δείχνει όλες τις όψεις της ζωής πάντα μέσα στο πνεύμα της αγάπης και της συγγνώμης .

Σε αυτό το πνεύμα καλεί να υψωθούμε πάνω από τις αδυναμίες της σάρκας σε έναν αγώνα που αξίζει να συνεχίσουμε . Συγχρόνως αναπτερώνει το φρόνημά μας , στηρίζει την κλονισμένη πίστη μας και ενθαρρύνει τον δειλό και αδύναμο εαυτό μας .

« Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί και ταπεινός τῇ καρδίᾳκαί εὑρίσετε ἀνάπαυση ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» .

Αυτός που σήμερα προστάζει « ἀπαρνισάσθω ἑαυτόν και ἀράτω τον σταυρόν αὐτοῦ και ἀκολουθείτω μοι» , διαβεβαιώνει συγχρόνως ότι το φορτίο του είναι ελαφρύ , αρκεί να το σηκώσουμε με αγάπη, όπως εκείνος σήκωσε το δικό μας «αμαρτωλό φορτίο» καθηλώνοντας το στο σταυρό .